IPTPP3/443A-27/12-2/BJ - Określenie sposobu wystawiania dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2012 r. (data wpływu 27 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie sposobu wystawiania dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie sposobu wystawiania dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest producentem wyrobów wapienniczych, produkowanych z kamienia wapiennego, w tym m.in. wapna. Produkowane przez Spółkę wapno (wapno palone w bryłach, wapno palone mielone, wapno hydratyzowane) wytwarzane jest w procesie technologicznym stanowiącym proces mineralogiczny w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (ustawa), którego zasadniczą częścią jest wypalanie surowca w postaci kamienia wapiennego w piecach szybowych. Paliwem stosowanym do przeprowadzenia procesu wypalania surowca w piecach jest nabywany w tym celu przez Spółkę węgiel (antracyt), importowany z Ukrainy, podlegający jako wyrób węglowy zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 4 ustawy z uwagi na jego przeznaczenie do zużycia w procesie produkcji wapna stanowiącym proces mineralogiczny w rozumieniu art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy. Zgodnie z warunkami umowy zawartej z dostawcą ukraińskim, węgiel nabywany jest przez Spółkę na warunkach DAF - granica ukraińsko-polska wg Incoterms 2000. Importerem dokonującym na granicy odprawy celnej przywozowej węgla przewożonego transportem kolejowym jest Spółka. Odprawa celna dokonywana jest na przejściu granicznym w XXX przez agencję celną, działającą jako przedstawiciel Spółki. Po dokonaniu odprawy celnej węgiel jest transportowany koleją w tych samych wagonach, w których został nadany do przewozu przez ukraińskiego dostawcę do stacji kolejowej w miejscowości XXX, gdzie kończą się tory o szerokości przystosowanej dla wagonów stosowanych za wschodnią granicy Polski. W miejscowości tej węgiel jest, zależnie od okoliczności, przeładowywany z wagonów bezpośrednio na samochody ciężarowe i transportowany nimi do zakładów Spółki w XXX lub w XXX, albo też rozładowywany z wagonów na plac udostępniony Spółce przez podmiot wykonujący transport samochodowy węgla do zakładów Spółki, z którego to placu jest następnie sukcesywnie ładowany na samochody i przewożony do zakładów Spółki.

Wykonując wynikające z przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych do niej obowiązki związane z przemieszczaniem wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy na podstawie dokumentu dostawy Spółka postępuje w ten sposób, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym sposób wystawiania, wypełniania oraz podpisywania dokumentów dostawy jest zgodny z przepisami § 2 ust. 1 pkt 5 lit. b), § 2 ust. 1 pkt 6 lit. a) oraz § 2 ust. 6d rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy, i czyprzedstawiony sposób postępowania stanowi spełnienie warunku określonego w art. 31a ust. 3 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony sposób wystawiania, wypełniania oraz podpisywania dokumentów dostawy jest zgodny z przepisami § 2 ust. 1 pkt 5 lit. b), § 2 ust. 1 pkt 6 lit. a) oraz § 2 ust. 6d rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy i taki sposób postępowania stanowi spełnienie warunku określonego w art. 31a ust. 3 ustawy.

Przepisy § 2 ust. 1 pkt 5 lit. b) oraz § 2 ust. 1 pkt 6 lit. a) w przypadku importu wyrobów węglowych nakładają obowiązek wystawienia dokumentu dostawy na dokonujący importu pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jednak nie ma powodów, dla których podmiot zobowiązany do wystawienia dokumentu dostawy nie mógłby udzielić innemu podmiotowi upoważnienia do wystawiania tego dokumentu w jego imieniu. W praktyce zresztą obowiązek wystawiania dokumentu dostawy bezpośrednio przez podmiot zobowiązany, bez możliwości upoważniania do tego innych podmiotów, byłby uciążliwy w stopniu graniczącym niekiedy z jego niewykonalnością (w przypadku dużej ilości odpraw celnych dokonywanych w różnych miejscach). Z kolei tak samo jak dokument dostawy wystawiony bezpośrednio przez podmiot wskazany § 2 ust. 1 pkt 5 lit. b) lub § 2 ust. 1 pkt 6 lit. a) rozporządzenia może podpisać pracownik tego podmiotu wystawiający dokument i nie musi on być podpisywany zgodnie z zasadami reprezentacji tego podmiotu, tak również podpis na dokumencie dostawy wystawianym przez podmiot upoważniony (agencję celną lub firmę przewozową może zostać złożony przez pracownika tego upoważnionego podmiotu bez potrzeby udzielania mu imiennego upoważnienia (co w praktyce również byłoby nadmiernie uciążliwe, a niekiedy niewykonalne). To samo dotyczy zdaniem Spółki możliwości upoważnienia innych podmiotów do potwierdzania w imieniu Spółki na dokumencie dostawy faktu wydania wyrobów węglowych do przemieszczenia i faktu potwierdzenia odbioru tych wyrobów w miejscu ich przeznaczenia oraz dopuszczalności składania w tym zakresie na dokumencie dostawy podpisów przez pracowników podmiotów upoważnionych bez potrzeby ich imiennego upoważniania przez Spółkę.

W przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym nie ma też możliwości wystawienia jednego dokumentu dostawy obejmującego przemieszczenie całego importowanego węgla od granicy aż do zakładu Spółki. Z uwagi na to, że przemieszczenie węgla dokonywane jest w dwóch etapach i przy wykorzystaniu dwóch różnych rodzajów transportu, prawidłowa wykładnia przepisów rozporządzenia powinna prowadzić do wniosku, że w takim przypadku dokumenty dostawy winny być wystawiane odrębnie na przemieszczenie całego składu wagonów od granicy do miejsca ich rozładowania lub przeładowania na samochody i odrębnie na przemieszczenie każdego samochodu z miejsca jego załadowania do zakładu Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą" wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Artykuł 2 ust. 1 tej ustawy, będący słowniczkiem ustawowym zawiera definicję legalną niektórych określeń i zwrotów użytych w ustawie, i tak wyroby akcyzowe, zgodnie z definicją ustawową są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku Nr 1 do ustawy umieszczono m.in.:

* pod pozycją 19 z kodem CN ex 2701 węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych oraz

* pod pozycją 21 z kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany, węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Umieszczenie dopisku "ex" przy konkretnym kodzie CN ma na celu zawężenie tych wyrobów do tych, które spośród danego grupowania spełniają warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "Nazwa wyrobu (grupa wyrobów)". Dopisek "ex" umieszczony przy rozpatrywanych przez nas pozycjach załącznika oznacza, iż wyroby o podanych tam kodach należy traktować zawężająco czyli np. nie wszystkie wyroby oznaczone kodem CN 2701, lecz te spośród nich, które są opisane w danej pozycji.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się między innymi w punkcie 2 - wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu art. 86 ust. 3 ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 czyli z wyłączeniem paliw silnikowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, iż wyrobami akcyzowymi są:

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 16 września 2011 r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. z 2011 r. Nr 232, poz. 1378) z dniem 2 stycznia 2012 r. znowelizowano ustawę o podatku akcyzowym m.in. poprzez dodanie art. 31a, który dotyczy zwolnień od akcyzy wyrobów węglowych.

Zgodnie z ww. art. 31a ust. 2 pkt 7 znowelizowanej ustawy zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str.1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Warunkiem zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3, to jest np. gospodarstw domowych, organów administracji publicznej itp. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę (art. 31a ust. 5-7 ustawy).

W celu przeprowadzenia procesu wypalania surowca w piecach szybowych Wnioskodawca stosuje importowany z Ukrainy węgiel (antracyt).

Zgodnie ze słowniczkiem ustawowym zawartym w art. 2 ustawy podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia (pkt 22).

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 4 ustawy zwalnia się od akcyzy import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Zgodnie z ust. 3 warunkiem tego zwolnienia jest:

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 38 ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 30 sierpnia 2010 r. (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.) w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy. Rozporządzenie określa wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zwanych dalej "wyrobami zwolnionymi", w tym w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej "ustawą", oraz podmioty, które wystawiają dokument dostawy.

W § 2 ust. 1 pkt 6a rozporządzenia stwierdzono, iż dokument dostawy jest wystawiany przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy - w przypadku importu przez niego wyrobów węglowych.

Zgodnie z § 2 ust. 6d rozporządzenia w ww. przypadkach dokument dostawy jest wystawiany w dwóch egzemplarzach, z których pierwszy jest dołączany do przemieszczanych wyrobów węglowych, a drugi jest przeznaczony dla podmiotu dokonującego importu wyrobów węglowych. Po przemieszczeniu wyrobów węglowych do miejsca ich odbioru albo dostawy podmiot dokonujący importu wyrobów węglowych potwierdza odbiór tych wyrobów na dokumencie dostawy dołączonym do przemieszczanych wyrobów węglowych i dołącza go do drugiego egzemplarza dokumentu dostawy.

W stanie faktycznym Wnioskodawca podaje, iż jest importerem dokonującym za pośrednictwem agencji celnej na granicy odprawy celnej przywozowej węgla przewożonego transportem kolejowym. Po dokonaniu odprawy celnej węgiel jest transportowany dalej koleją do miejscowości na terytorium kraju, w której węgiel jest przeładowywany z wagonów bezpośrednio na samochody ciężarowe i transportowany nimi do zakładów Spółki lub też rozładowywany z wagonów na plac udostępniony Spółce przez podmiot wykonujący transport samochodowy węgla do zakładów Spółki, z którego to placu jest następnie sukcesywnie ładowany na samochody i przewożony do zakładów Spółki. Na przemieszczenie węgla transportem kolejowym od granicy ukraińsko-polskiej do miejscowości przeładunkowej wystawiany jest jeden dokument dostawy, natomiast na przemieszczenie węgla transportem samochodowym z tej miejscowości do zakładów Spółki wystawiane są odrębne dla każdego załadowanego samochodu dokumenty dostawy. Dokumenty te w imieniu Spółki wystawia, na podstawie udzielonego przez Spółkę upoważnienia firma przewozowa dokonująca przewozu węgla samochodami.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca jest podmiotem korzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 7 ustawy, to import wyrobów węglowych-wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym. Warunkiem tego zwolnienia jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentu dostawy. Dokument dostawy wystawia się, gdy następuje jednoczesne fizyczne przemieszczenie wyrobów węglowych oraz sprzedaż, nabycie, dostawa import, eksport do pośredniczącego podmiotu węglowego lub bezpośrednio do podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy. Zatem podmiot będący importerem wyrobów węglowych korzystający ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym, winien wystawić dokument dostawy dla importu wyrobów węglowych.

Z dniem przystąpienia Polski do Wspólnoty Europejskiej terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stało się częścią jednego, wspólnotowego obszaru celnego. Konsekwencją tego jest wcielenie w życie zasady, zgodnie z którą polskie podmioty dokonujące obrotu towarowego z państwami nie będącymi członkami Wspólnoty, zobowiązane są do bezpośredniego stosowania przepisów rozporządzenia Rady EWG Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L . 92.302.1 z późn. zm.). W zakresie uzupełniającym prawo wspólnotowe należy stosować przepisy ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 5 ww. rozporządzenia:

Natomiast z art. 75 ustawy - Prawo celne wynika, iż z zastrzeżeniem art. 78, przedstawicielem może być każda osoba, o której mowa w art. 4 pkt 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Przedstawicielem może być, w szczególności, agencja celna, spedytor, przewoźnik. Zgodnie zaś z art. 76 tej ustawy, czynności dokonane przez przedstawiciela w granicach upoważnienia pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla osoby, która go ustanowiła. Przedstawiciel może udzielić dalszego upoważnienia do wykonania określonych czynności, za zgodą osoby udzielającej upoważnienia (art. 77 ustawy - Prawo celne).

W przypadku, gdy odprawy celnej dokonuje, w imieniu importera, agencja celna, to także dokument dostawy może być wystawiony przez agencję celną. Przy czym niezbędne jest, aby Wnioskodawca-importer udzielił stosownego pełnomocnictwa dla agencji celnej, które swym zakresem powinno obejmować m.in. wystawienie dokumentu dostawy. Dokument dostawy jest wystawiany w dwóch egzemplarzach, z których pierwszy jest dołączany do przemieszczanych wyrobów węglowych, a drugi jest przeznaczony dla podmiotu dokonującego importu wyrobów węglowych.

Wnioskodawca, w rozpatrywanej sprawie, jest podmiotem wystawiającym dokument dostawy, podmiotem wydającym oraz podmiotem odbierającym wyroby węglowe (poz. 1, 2, 3, 4, 9, 10 dokumentu dostawy wyrobów węglowych). Natomiast miejscem odbioru wyrobów węglowych (poz. 11) jest miejsce dostarczenia wyrobów, a więc adres zakładu Wnioskodawcy, do którego będą dostarczone wyroby węglowe celem ich zużycia w procesach mineralogicznych.

Egzemplarz dokumentu dołączany do przemieszczanych wyrobów wraz z fakturą zakupu oraz innymi dokumentami celnymi są składane w urzędzie celnym celem dokonania odprawy celnej zakupionych wyrobów węglowych.

Z chwilą dopuszczenia przez organ celny importowanych wyrobów węglowych do obrotu na terytorium kraju, Wnioskodawca ma prawo rozporządzania tymi wyrobami na terytorium kraju. Wobec powyższego dalsza organizacja transportu na terytorium kraju z wykorzystaniem zarówno transportu kolejowego, samochodowego oraz organizacja prac rozładunkowych i załadunkowych służą jedynie przemieszczeniu tych wyrobów do odrębnych zakładów Wnioskodawcy celem ich zużycia w procesie mineralogicznym. Tym przemieszczeniom nie towarzyszą zdarzenia, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Zatem dla poszczególnych etapów przewozu wyrobów węglowych na terytorium kraju, brak podstaw prawnych aby wystawiać dokumenty dostawy, o których mowa w art. 31a ust. 3 pkt 3 ustawy.

Celem udokumentowania rozdysponowania nabytych wyrobów węglowych na poszczególne środki transportu, Wnioskodawca winien wykorzystać dowody wewnętrzne przewidziane w ustawie o rachunkowości, a ponadto może rozważyć dołączenie do każdej transportowanej partii wyrobów (nieopatrzonej egzemplarzem dokumentu dostawy) kserokopii uprzednio wystawionego dokumentu dostawy. Natomiast na przewóz w kraju wyrobów węglowych mogą być dodatkowo wystawione, na podstawie odrębnych przepisów, krajowe dokumenty przewozowe (np. listy przewozowe).

Po przemieszczeniu wyrobów węglowych do miejsca ich odbioru - przeznaczenia, podmiot dokonujący importu, potwierdza odbiór tych wyrobów na dokumencie dostawy, dołączonym do przemieszczanych wyrobów i dołącza go do drugiego egzemplarza dokumentu dostawy. Przy czym w sytuacji, gdy przedmiotem importu są wyroby węglowe przeznaczone w określonej ilości dla poszczególnych zakładów Wnioskodawcy, to dla każdego z tych miejsc przeznaczenia /dla określonej partii wyrobów / winien być wystawiony odrębny dokument dostawy.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego dokonany przez Wnioskodawcę oraz przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.