IPTPP3/443A-25/12-2/KK - Zwolnienie z akcyzy zużycia wyrobów węglowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2012 r. (data wpływu 25 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy zużycia wyrobów węglowych - jest nieprawidłowe

W dniu 25 stycznia 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął wniosek X. o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą głównie w zakresie produkcji wapna, wyrobów wapienniczych, kamienia oraz kruszyw.

Obecnie działalność produkcyjna (w tym wydobywcza) odbywa się w:

* Zakładzie S.

* Zakładzie K.,

* Kopalni G.,

* Kopalni B.,

* Kopalni P.

Wnioskodawca uczestniczy w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (dalej "system EU ETS") zgodnie z ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r., o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695, dalej "ustawa o systemie handlu uprawnieniami").

Wnioskodawca, w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, posiada instalacje objęte systemem, zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o systemie handlu uprawnieniami (dalej "instalacje objęte systemem") znajdujące się w:

* Zakładzie S.,

* Zakładzie K.

Ponadto, Spółka wprowadziła system ISO 14001, który jest międzynarodową normą zarządzania środowiskowego. Polska wersja tej normy została wydana przez Polski Komitet Normalizacyjny. Podmiot uzyskujący certyfikat jest zobowiązany do ustanowienia, wdrożenia, sprawdzenia, utrzymywania oraz ciągłego doskonalenia systemu oraz określenia sposobu spełnienia tych wymagań i celów.

Wprowadzenie tej normy jest związane z kilkumiesięcznymi przygotowaniami mającymi na celu wdrożenie oraz utrzymania standardów, które mogą się przyczynić do zmniejszenia negatywnego oddziaływania przedsiębiorstwa na środowisko.

W swojej działalności gospodarczej, w tym także na instalacjach objętych systemem EU ETS, Wnioskodawca do celów opałowych zużywa m.in. wyroby objęte kodem CN 2701 oraz CN 2702, CN 2704 00 (dalej "wyroby węglowe"). Wnioskodawca, po dniu 1 stycznia 2012 r. prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r. (dalej "ustawa o podatku akcyzowym").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 163 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do dnia 1 stycznia 2012 r. obowiązywało zwolnienie od akcyzy węgla i koksu objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704, przeznaczonych do celów opałowych. Z dniem 2 stycznia 2012 r. wygasło to zwolnienie i weszły w życie znowelizowane przepisy ustawy o podatku akcyzowym, które wprowadziły szczególny reżim opodatkowania akcyzą ww. wyrobów. Na podstawie art. 9a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju.

W art. 9a ust. 2 znowelizowanej ustawy o podatku akcyzowym zdefiniowano pojęcie sprzedaży na terytorium kraju. I tak, zgodnie z art. 9a ust. 2 pkt 9 za sprzedaż uważa się m.in. użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, iż co do zasady, użycie, wyrobu węglowego do celów opałowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu akcyzą.

Do ustawy o podatku akcyzowym ustawodawca wprowadził jednak katalog zwolnień z akcyzy. W szczególności zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r. zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2. Zwolnienie to ma charakter konstrukcyjny i pozwala na sprzedaż wyrobu węglowego w zwolnieniu od akcyzy ze względu na zużycie tego wyrobu przez określone podmioty lub do określonych celów.

Zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 9 "zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej".

Ad. 1

W celu określenia zakresu zwolnienia wskazanego w art. 31a ust. 2 pkt 9 należy przede wszystkim ustalić jakie systemy uznaje się za "systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej" W znowelizowanej ustawie o podatku akcyzowym brak jest jakiegokolwiek wskazania w tym zakresie.

Zdaniem Spółki, w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie jakie systemy uznaje się za "systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej" należy odnieść się przede wszystkim do treści uzasadnienia przepisów nowelizujących ustawę o podatku akcyzowym, autorstwa Ministerstwa Finansów (por.http://ww.mf.gov.pl/_files_/podatki/podatek_akcyzowy/projekty_bip/uzasadnienie.pdf).

Zgodnie z tym uzasadnieniem (str. 5)"zwolnieniu podlegać będą także zużycie węgla i koksu gdy wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej. Za systemy takie uważa się m.in. system ETS. o którym mowa w dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywą Rady 96/61/WE".

Z powyższego wynika jednoznacznie, iż za systemy, o których mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r. należy uważać także system EU ETS.

Argumentacja, że system EU ETS spełnia warunki systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej znajduje potwierdzenie m.in. w treści Dyrektywy 2003/87/WE ustanawiającej system EU ETS. W preambule tej Dyrektywy wskazano cele wprowadzenia regulacji unijnych dotyczących systemu EU ETS. Zgodnie z motywem 20 Dyrektywy "niniejsza dyrektywa będzie wspierała wykorzystanie bardziej energooszczędnych technologii, łącznie z produkcją energii cieplnej i elektrycznej w skojarzeniu, wytwarzającą mniej emisji na jednostkę wydajności (...). "

Dalej, w art. 1 Dyrektywy 2003/87/WE wskazano również, iż "niniejsza dyrektywa ustanawia system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (zwany dalej "systemem wspólnotowym") w celu wspierania zmniejszania emisji gazów cieplarnianych w efektywny pod względem kosztów oraz, skuteczny gospodarczo sposób." System EU ETS z założenia jest więc systemem, który ma na celu efektywną ochronę środowiska.

Do polskiego systemu prawnego, implementację postanowień Dyrektywy 2003/87/WE stanowią przepisy ustawy o systemie handlu uprawnieniami. Należy więc uznać, że system EU ETS o którym mowa w przepisach tej ustawy, to system uregulowany w Dyrektywie 2003/87/WE. W rezultacie, jeżeli instalacje Spółki zostały włączone do systemu EU ETS zgodnie z ustawą o systemie handlu uprawnieniami, to funkcjonują one w tym systemie również na mocy Dyrektywy 2003/87/WE.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy system EU ETS należy uznać za system prowadzący do osiewania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy należy uznać przede wszystkim system EU ETS.

Ad. 2

Ponadto, jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego wprowadziła ona system ISO 14001. System ten jest jednym ze standardów zarządzania środowiskowego mający na celu zmniejszenie negatywnego oddziałania na środowisko poprzez usprawnienie zarządzania w danym podmiocie, czyli stworzenie warunków do funkcjonowania przedsiębiorstwa, aby zmniejszać negatywny wpływ jego działalności na środowisko naturalne. Wprowadzenie samego systemu było związane z kilkumiesięcznymi przygotowaniami mającymi na celu ustalenie m.in. zadań oraz programów, które mogą się przyczynić do ograniczenia ujemnego wpływu działalności Spółki na środowisko naturalne a następnie także ich wdrożenie oraz późniejsze monitorowanie kluczowych operacji. Również po uzyskaniu certyfikatu władze Spółki są zobowiązane do przeprowadzania przeglądu systemu zarządzania środowiskowego w celu zapewnienia m.in. jego skuteczności.

Powyższe oznacza, że system ISO 14001 ma na celu wprowadzanie takich rozwiązań w danym podmiocie, aby ograniczyć negatywne oddziaływanie na środowisko. Zatem nie ulega wątpliwości, że działania przeprowadzone przez Spółkę związane z uzyskaniem samego certyfikatu, a także obecne funkcjonowanie Spółki również przyczyniają się do ochrony środowiska.

Bowiem zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN ochrona oznacza "zabezpieczenie przed czymś niekorzystnym, złym lub niebezpiecznym" natomiast środowisko oznacza "ogół elementów otoczenia". W konsekwencji przez ochroną środowiska należy rozumieć zabezpieczenie przed czymś niekorzystnym ogółu elementów otoczenia. Zatem w związku z faktem, że Spółka zgodnie z certyfikatem ISO była zobowiązana do wprowadzenia systemów ograniczających niekorzystny wpływ działalności Spółki na środowisko, działania te spełniają przesłankę systemów przyczyniających się do ochrony środowiska.

Mając na uwadze, że w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym ustawodawca odniósł się do systemów prowadzących do osiadania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższania efektywności energetycznej, w opinii Spółki należy niewątpliwie stwierdzić, że system ISO 14001 spełnia tę przesłankę. Skoro bowiem jego głównym celem jest zmniejszenie negatywnego oddziaływania na środowisko naturalne to również jest to cel dotyczący ochrony środowiska.

W konsekwencji, w opinii Spółki system ISO 14001 należy uznać za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy.

Ad. 3

Zwolnienia od podatku akcyzowego zużycia wyrobów węglowym, o których mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012 r. nie mają jednolitego charakteru. W szczególności, w powyższym przepisie ustawodawca umieścił zarówno zwolnienia mające charakter przedmiotowy (przykładowo zużycie wyrobów węglowych w procesach mineralogicznych, w procesie produkcji energii elektrycznej), jak i czysto podmiotowy (zużycie wyrobów węglowych przez organy administracji publicznej).

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym ma charakter podmiotowy.

Z art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym wynika, że zwolnieniu z akcyzy podlega zużycie wyrobów węglowych przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Jednocześnie ustawodawca nie powiązał zastosowania zwolnienia z zużyciem wyrobów węglowych w określonym celu. W opinii Wnioskodawcy oznacza to, że podmioty gospodarcze, o których mowa w 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym mogą korzystać ze zwolnienia z akcyzy do nabywanych wyrobów węglowych wyłącznie z tej racji, że spełniają kryterium podmiotowe tzn. są podmiotami, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Zastosowanie zwolnienia nie jest natomiast uzależnione od tego, w jakim celu podmioty gospodarcze wskazane 31a ust. 2 pkt 9 dokonują zużycia nabywanych wyrobów węglowych. Dla zastosowania zwolnienia liczy się bowiem kto zużywa wyroby węglowe a nie to jaki jest cel tego zużycia.

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on kryterium podmiotowe, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z akcyzy w stosunku do nabywanych i zużywanych wyrobów węglowych w oparciu o ten przepis.

Zgodnie z argumentacją do pytania 1 i 2 niniejszego wniosku, w opinii Wnioskodawcy system EU ETS, którym objęte są instalacje Wnioskodawcy oraz wprowadzony system ISO 14001 stanowią system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, należy go uznać za podmiot gospodarczy, w którym wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Co prawda pojęcie "podmiot gospodarczy" nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku akcyzowym. Jednakże, zdaniem Wnioskodawcy, należy odwołać się do definicji słownikowej tego pojęcia. I tak zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego podmiotem gospodarczym jest osoba fizyczna lub prawna prowadząca na własny rachunek w celach zarobkowych działalność gospodarczą.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że wprowadzone w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym zwolnienie z akcyzy wyrobów węglowych dotyczy podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, które zużywają nabyte wyroby węglowe w ramach tej działalności i w których zostały wprowadzone systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetyczne (m.in. system EU ETS oraz system ISO 14001). Do grona takich podmiotów należy również Wnioskodawca.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do systemu EU ETS, dla stosowania ww. zwolnienia nie ma znaczenia, że systemem tym mogą być objęte tylko niektóre instalacje Wnioskodawcy. Niezależnie jednak od tego, w opinii Wnioskodawcy uznać należy, że jeżeli systemem zostały objęte, zgodnie z przepisami ustawy, tylko niektóre instalacje danego podmiotu, to podmiot ten należy traktować jako podmiot, w którym wprowadzone zostały systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej W rezultacie taki podmiot będzie mógł nabywać i zużywać węgiel w zwolnieniu od akcyzy w całej prowadzonej działalności gospodarczej.

Podobnie w przypadku wprowadzonego systemu ISO 14001, Spółka jako podmiot, w którym został wprowadzony ten system będzie mogła nabywać i zużywać węgiel w zwolnieniu od akcyzy w związku z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej.

Taka interpretacja uzasadniona jest przede wszystkim ze względu na podmiotowy charakter zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym. W szczególności określając zakres stosowania zwolnienia ustawodawca nie posłużył się pojęciem "zużycia w ramach instalacji objętych systemami prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej" lub innym analogicznym. Ustawodawca wskazał natomiast, iż ze zwolnienia może korzystać podmiot gospodarczy o określonych w ustawie cechach, tj. taki, który wdrożył przykładowo system EU ETS czy ISO 14001. Dla zastosowania zwolnienia wystarczy więc, że zużycia nabytych wyrobów węglowych dokonuje podmiot wskazany w art. 31a ust. 2 pkt 9, nieistotny jest przy tym cel tego zużycia przez ten podmiot.

Powyższe zdaniem Spółki odnosi się również do sytuacji, jeżeli instalacje objęte systemem EU ETS funkcjonują tylko w niektórych jednostkach Wnioskodawcy. W takiej sytuacji, zużycie wyrobów węglowych w innych jednostkach (w których brak jest instalacji objętych systemem EU ETS) będzie również zwolnione z akcyzy, gdyż wyroby zużywane w tych jednostkach będą nadal stanowić wyroby zużywane przez podmiot gospodarczy, w którym zostały wprowadzone systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zwolnienie nie będzie uzależnione również od tego czy faktycznie podmiot, w którym wprowadzono określone systemy (np. EU ETS czy ISO 14001) osiągnął cel dotyczący ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Do zastosowania zwolnienia z akcyzy ustawa akcyzowa wymaga jedynie wprowadzenia systemów prowadzących do osiągnięcia celu i nie uzależnia zwolnienia od realizacji tego celu.

Biorąc powyższe pod uwagę, skoro zużycie wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę może korzystać ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, Wnioskodawca może również nabywać wyroby węglowe w zwolnieniu z akcyzy jako podmiot zwolniony z akcyzy ze względu na zużycie zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Oprócz spełnienia kryterium podmiotowego, dodatkowym warunkiem, zastosowania zwolnienia z akcyzy dla wyrobów węglowych zużywanych przez podmiot, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, będzie prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, zgodnie z dyspozycją art. 31a ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym. Tak jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego, będzie on prowadził niniejszą ewidencję.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwana dalej ustawą określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą" wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych. Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

I tak, zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Przy czym stosownie do przepisów art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem wskazanego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów zwolnionych i sposób jej prowadzenia, określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.).

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Za taki system uważa się tzw. EU ETS (European Union Emissions Trading Scheme lub European Union Emissions Trading System - Europejski System Handlu Emisjami), o którym mowa w Dyrektywie 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. U. UE L Nr 275, str. 32 z późn. zm.). Implementacja powyższych regulacji do krajowego porządku prawnego nastąpiła ustawą z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695). Drugi system to tzw. EMAS (Eco-Management and Audit Scheme - System Ekozarządzania i Audytu), o którym mowa w Rozporządzeniu 761/2001/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. dopuszczającego dobrowolny udział organizacji w systemie zarządzania środowiskiem i audytu środowiskowego we Wspólnocie (Dz. U. UE L Nr 114, str. 1 z późn. zm.). Powyższe rozporządzenie zostało uszczegółowione ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) - (Dz. U. Nr 178, poz. 1060).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż zwolnieniu od akcyzy podlegają wyroby węglowe, w tym węgiel, zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzono w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o których mowa powyżej.

Zauważyć przy tym należy, iż na gruncie krajowym cele dyrektywy 2003/87/WE realizuje ustawa z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695).

Rada Ministrów na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji wydała rozporządzenie z dnia 1 lipca 2008 r. w sprawie przyjęcia Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji (Dz. U. Nr 202, poz. 1248).

W załączniku do tego rozporządzenia - który stanowi Krajowy Plan Rozdziału Uprawnień do emisji dwutlenku węgla na lata 2008-2012 dla wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji - w tabeli 3 "Roczna liczba uprawnień do emisji dwutlenku węgla dla instalacji", wyszczególniono podmioty objęte uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych.

Natomiast ISO 14001 to uznawana w skali międzynarodowej norma określająca metody wdrażania efektywnych systemów zarządzania środowiskowego. Normę tę opracowano w celu zdefiniowania reguł delikatnej równowagi między zachowywaniem rentowności i minimalizacją wpływu działalności na środowisko naturalne. Organizacje stosujące założenia tej normy mogą osiągnąć oba powyższe cele. Przykładem formalnego systemu zarządzania środowiskowego jest system zgodny z normą ISO 14001. Unia Europejska, starając się podkreślić rolę przemysłu w kreowaniu wzrostu gospodarczego oraz kładąc szczególny nacisk na mechanizmy rynkowe w celu zobowiązania organizacji do przyjęcia aktywnej postawy w zakresie osiągania zgodności z właściwymi wymaganiami prawnymi dotyczącymi środowiska. W 1993 r. Parlament Europejski i Rada UE przyjęły pierwsze Rozporządzanie EMAS. Rozporządzenie to weszło w życie w kwietniu 1995 r. i nakładało na państwa członkowskie UE obowiązek stworzenia struktury administracyjnej umożliwiającej organizacjom rejestrację w unijnym systemie EMAS. Warunkiem rejestracji było wdrożenie systemu zarządzania środowiskowego zgodnego z wymaganiami określonymi w Rozporządzeniu EMAS, opublikowanie deklaracji środowiskowej oraz poddanie obu tych elementów niezależnej ocenie. Organizacja, która chce zarejestrować się w systemie EMAS musi wdrożyć system zarządzania środowiskowego zgodnie z wymaganiami normy ISO 14001, opublikować deklarację środowiskową zweryfikowaną przez niezależnego, akredytowanego weryfikatora środowiskowego, aktywnie włączyć pracowników w proces zarządzania środowiskowego oraz postępować zgodnie z prawem. W załączniku do rozporządzenia nr 761/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r., dopuszczającego dobrowolny udział organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS) znajdują się zapisy regulujące wymagania dotyczące systemu zarządzania środowiskowego.

Zatem, jak wskazał Wnioskodawca certyfikat ISO 14001 jedynie zobowiązuje do wdrożenia systemów prowadzących do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska. Wobec powyższego certyfikat ISO 14001 jako norma dla systemu zarządzania środowiskowego nie jest systemem, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 9, ustawy.

Stosownie do treści art. 31a ust. 2 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Warunkiem zwolnienia, zgodnie z art. 31a ust. 4 ustawy jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność głównie z zakresie produkcji wapna. Spółka posiada instalacje, które w procesie produkcyjnym wykorzystują wyroby węglowe o kodzie CN 2701, CN 2702 oraz CN 2704. Instalacje objęte są Europejskim Systemem Handlu Emisjami zgodnie z ustawą o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych z 28 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 122, poz. 695), znajdują się w Zakładzie S. oraz Zakładzie K. Wnioskodawca dla zużywanych wyrobów węglowych na cele zwolnione prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy.

W związku z tym, że Wnioskodawca wprowadził system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub podwyższania efektywności energetycznej, tj. EU ETS w Zakładzie w S., oraz Zakładzie K. będzie mógł skorzystać dla tych jednostek ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy pod warunkiem prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 31a ust. 4 ustawy.

W przypadku pozostałych podmiotów wchodzących w skład przedsiębiorstwa, zwolnienie na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 nie ma zastosowania z uwagi na fakt, iż te zakłady nie są objęte systemem handlu uprawnieniami do emisjami gazów cieplarnianych.

Mając na uwadze opis przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz przytoczone wyżej przepisy, wyroby węglowe zużywane przez Wnioskodawcę w ramach całej prowadzonej działalności gospodarczej we wszystkich jednostkach Wnioskodawcy, do celów opałowych nie korzystają ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy, z uwagi iż nie wszystkie jednostki, w których zużywane są wyroby węglowe, są objęte systemami prowadzącymi do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższania efektywności energetycznej.

Niezależnie od powyższego należy zastrzec, iż według art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego zdarzenia, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.