IPTPP3/443A-25/11-4/IB - Obowiązek a zarazem prawo produkowania i magazynowania wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.) uzupełnionego pismem z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 7 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

* obowiązku produkowania i magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, objętych dyspozycją art. 89 ust. 2 ww. ustawy - za prawidłowe

* prawa do produkowania i magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, objętych dyspozycją art. 89 ust. 2 ww. ustawy - za nieprawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy Spółka ma obowiązek a zarazem prawo produkować i magazynować wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, objęte dyspozycją art. 89 ust. 2 ww. ustawy, w składzie podatkowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółka jest produkcja wyrobów akcyzowych o charakterze karbo i petrochemicznym, wykorzystywanych, jako surowce w chemii organicznej.

Jako surowce w procesie produkcyjnym Spółka wykorzystuje wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej (przede wszystkim benzol - CN 2707 10) nabywane w kraju, nabywane wewnątrzwspólnotowo z innych państw członkowskich UE (m.in. Słowacja) lub importowane z państw trzecich.

Po wyprodukowaniu wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej (przede wszystkim benzen - CN 2902 20, toluen - CN 2902 30) Spółka sprzedaje je na rzecz polskich kontrahentów jak również na rzecz odbiorców z innych państw UE (np. Czechy, Węgry, Niemcy). Sprzedaż na rzecz odbiorców z innych państw UE również dokonywana jest w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Reasumując, surowce zużywane do produkcji, jak i większość produkowanych przez Spółkę wyrobów została wymieniona w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej. Sporadycznie, jako produkty uboczne powstają również wyroby akcyzowe niewymienione w tym załączniku. Jednocześnie Spółka pragnie wskazać, że przedmiotem produkcji Spółki są wyroby określone w art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej opodatkowane stawką 0 zł, jednakże są to inne wyroby niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 12b (biogaz wodór, biowodór).

Produkowane przez Spółkę wyroby, co do zasady przeznaczone są do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych, albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych i dlatego podlegają one opodatkowaniu stawką 0 zł (art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej).

W praktyce, mogą jednak wystąpić sytuacje, że niewielka część wyprodukowanych przez Spółkę wyrobów sprzedawana jest na szeroko rozumiane cele opałowe i wówczas Petrochemia stosuje właściwą stawkę akcyzy (np. 64 zł na 1000 kg).

W chwili obecnej produkcja wyrobów Spółki odbywa się w prowadzonym przez nią - na podstawie posiadanego zezwolenia - składzie podatkowym

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka ma obowiązek a zarazem prawo produkować i magazynować wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, objęte dyspozycją art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej, w składzie podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyroby akcyzowe określone w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej podlegają systemowi kontroli i nadzoru przewidzianemu w przepisach wspólnotowych i w przepisach polskich, co powoduje, iż muszą być one produkowane w składzie podatkowym.

W związku z akcesją Polski, do UE oraz faktem, iż Spółka dokonuje obrotu wyrobami akcyzowymi, o których mowa w stanie faktycznym, z kontrahentami z państw członkowskich UE, analizowaną kwestię należy rozpatrywać w kontekście prawa wspólnotowego oraz przepisów ustawy akcyzowej obowiązujących w tym zakresie. W 2008 r., uchwalona została Dyrektywa Rady z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę (Nowa Dyrektywa Horyzontalna). Dyrektywa ta weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2010 r., zastępując Dyrektywę, tzw. Dyrektywę Horyzontalną. Nowa Dyrektywa Horyzontalna ustanawia ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego nakładanego bezpośrednio lub pośrednio na konsumpcję wyrobów akcyzowych, za które uznawane są również produkty energetyczne i energia elektryczna objęte dyrektywą.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 Nowej Dyrektywy Horyzontalnej produkcja, przetwarzanie i przechowywanie wyrobów akcyzowych, jeżeli podatek akcyzowy nie został zapłacony, mają miejsce w składzie podatkowym. Natomiast w świetle art. 17 ust. 1 Nowej Dyrektywy Horyzontalnej wyroby akcyzowe mogą być przemieszczane w procedurze zawieszenia poboru akcyzy na terytorium Wspólnoty, także wtedy, gdy wyroby przemieszczane są przez państwo lub terytorium trzecie ze składu podatkowego m.in. do innego składu podatkowego. Należy podkreślić, że powyższa regulacja ma również zastosowanie do przemieszczania wyrobów opodatkowanych stawką zero, niedopuszczonych do konsumpcji (art. 17 ust. 3 Nowej Dyrektywy Horyzontalnej).

Jednocześnie, stosownie do treści art. 20 Dyrektywy Rady z dnia 27 października 2003 r. następujące produkty energetyczne podlegają przepisom dotyczącym kontroli i przemieszczania dyrektywy (obecnie Dyrektywa Rady z 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę - w której wskazany jest obowiązek produkcji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym):

W załączniku tym znajdują się m.in. wyroby wskazane w Dyrektywie Energetycznej, które są produkowane i sprzedawane tj. m.in. benzen. Dlatego też nie ulega wątpliwości, że na podstawie przepisów wspólnotowych Spółka jest zobowiązana, a zarazem uprawniona do produkowania i magazynowania wyrobów w składzie podatkowym.

Na gruncie polskich przepisów obowiązki i uprawnienia, o których mowa powyżej znajdują odzwierciedlenie m.in. w art. 47 ust. 1 ustawy akcyzowej. Zgodnie z tym przepisem produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:

Spółka nie produkuje wyrobów, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1-6 ani w stosunku do tych wyrobów nie dokonuje i nie zamierza dokonywać przedpłat akcyzy, zresztą wobec wyrobów, które zostaną opodatkowane zerową stawką akcyzy na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej, takich przedpłat dokonać z oczywistych względów nie można. Wobec tego w przypadku Spółki nie znajduje zastosowania żadne z wyłączeń wskazanych w powyższym przepisie, a zatem jest ona zobowiązana i zarazem uprawniona do prowadzenia produkcji w składzie podatkowym.

System opodatkowania wyrobów podatkiem akcyzowym (przepisy wspólnotowe oraz ustawa akcyzowa) został skonstruowany w ten sposób, że produkcja oraz magazynowanie wyrobów akcyzowych, wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej oraz ich przemieszczanie w procedurze zawieszenia poboru akcyzy podlegają kontroli zgodnie z przytoczonymi powyżej postanowieniami prawa wspólnotowego. Wykonaniu tej kontroli służą natomiast takie instytucje prawa podatkowego jak skład podatkowy, w którym musi odbywać się produkcja wyrobów akcyzowych.

Spółka produkuje wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, co mając na uwadze powyższe implikuje skutek w postaci obowiązku produkcji w składzie podatkowym (zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy akcyzowej). Spółka pragnie również zaznaczyć, że załącznik nr 2 do ustawy akcyzowej został zatytułowany "Wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w dyrektywie Rady", co wprost potwierdza, iż w przypadku Spółki produkcja w składzie podatkowym jest obowiązkowa. Załącznik nr 2 do ustawy akcyzowej nie różnicuje, bowiem wyrobów w zależności od tego, jakiej podlegają stawce. Wobec tego fakt, iż Spółka produkuje, co do zasady wyroby akcyzowe, które są następnie faktycznie opodatkowane stawką 0 zł, nie może w żaden sposób przesądzać o braku obowiązku produkcji w składzie podatkowym. Warto dodać, że stawka jest uzależniona od przeznaczenia wyrobów, które w trakcie procesu produkcyjnego bądź przemieszczania - nie jest jeszcze ostatecznie określone.

W związku z powyższym, zgodnie z normą zawartą w art. 47 ust. 1 ustawy akcyzowej, Spółka ma obowiązek, a zarazem uprawnienie do prowadzenia powyższej działalności w składzie podatkowym. Należy jednocześnie zaznaczyć, że w ramach prowadzonej działalności, niewielka część wyrobów finalnych Spółki (produkty uboczne) może zostać sprzedana na szeroko rozumiane cele paliwowe bądź opałowe. W takiej sytuacji w momencie zakończenia procedury zawieszania poboru akcyzy, zastosowanie znajduje inna niż zerowa stawka podatku akcyzowego.

Zdaniem Spółki, należy również zwrócić uwagę, że prowadzenie działalności w składzie podatkowym może być traktowane, jako przysługujące jej prawo. Zgodnie z obowiązującą w Polsce praktyką, wyroby akcyzowe opodatkowane stawką 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2 stawy akcyzowej mogą być przemieszczane na terenie kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy tj. po wyprowadzeniu ich ze składu podatkowego i uznaniu, że zostały one przeznaczone do konsumpcji w rozumieniu przepisów akcyzowych.

Natomiast nie oznacza to, że Spółka nie jest uprawniona do przesyłania tych wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Co więcej, w sytuacji gdyby Spółka nie produkowała wyrobów w składzie podatkowym niemożliwe byłoby przyjmowanie i wysyłanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy - wraz z e-AD. Z uwagi na wymogi stawiane przez kontrahentów z innych państw UE, brak składu podatkowego uniemożliwiłoby Spółce prowadzenie działalności handlowej z większością kontrahentów z innych państw.

Jednakże, biorąc pod uwagę przedstawioną argumentację, Spółka na podstawie przepisów wspólnotowych oraz ustawy akcyzowej jest zobowiązana a zarazem uprawniona do produkowania i magazynowania wyrobów w składzie podatkowym. Pozbawienie Spółki prawa do prowadzenia działalności w ramach składu podatkowego (wbrew obowiązkowi prowadzenia produkcji w składzie) skutkowałoby naruszeniem przepisów znajdujących zastosowanie w sprawie oraz doprowadziłoby do niemożliwości prowadzenia dotychczasowej działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie obowiązku produkowania i magazynowania ww. produktów w składzie podatkowym za prawidłowe, natomiast w zakresie prawa do produkowania i magazynowania ww. produktów w składzie podatkowym za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą", przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Stosownie do art. 2 pkt 1 ww. ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

Natomiast art. 47 stanowi:

Przed rozstrzygnięciem kwestii ustalenia sposobu postępowania Podatnika, ustalić należy czym jest prawo a czym obowiązek. Wynika to z faktu, że Zainteresowany zarówno w pytaniu jak i uzasadnieniu swojego stanowiska używa sformułowania " obowiązek a zarazem prawo". Ustawodawca nie zawarł definicji tych pojęć w prawie podatkowym, należy zatem posłużyć się wyjaśnieniem zawartym w Słownika Języka Polskiego PWN S.A., który to określa prawo jako "uprawnienia przysługujące komuś zgodnie z obowiązującymi przepisami" a obowiązek jako "konieczność zrobienia czegoś wynikająca z nakazu moralnego lub prawnego; też: to, co ktoś musi zrobić powodowany taką koniecznością".

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji wyrobów o charakterze karbo i petrochemicznych, wykorzystywanych do celów innych niż opałowe, czyli jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, które zgodnie z art. 89 ust. 2 ww. ustawy podlegają opodatkowaniu stawką 0 zł Są to wyroby wyprodukowane głównie przy użyciu benzolu - CN 2707 10 takie jak: benzen - CN 2902 20 i toluen - CN 2902 30, czyli wyroby wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym. Sporadycznie jako produkty uboczne powstają dodatkowo wyroby niewymienione w powyższym załączniku. Nie są to biogaz, wodór ani biowodór, czyli wyroby określone w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. b). Spółka nie produkuje wyrobów o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1-6. Nie ma również możliwości dokonywania przedpłat akcyzy, gdyż nie jest to możliwe dla 0 zł stawki podatku akcyzowego. Sprzedaż na rzecz odbiorców dokonywana jest w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Artykuł 47 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym. Art. 47 ust. 2 wskazuje, że magazynowanie ww. wyrobów może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

Z przytoczonych podstaw prawnych w nawiązaniu do stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, że Podatnik produkując i magazynując wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, objęte 0 zł stawką podatku, musi czynności te wykonywać wyłącznie w składzie podatkowym, nie ma możliwości wyboru innego sposobu postępowania, zatem należy określić że jest to obowiązek Wnioskodawcy, nie zaś prawo.

Zatem stanowisko wnioskodawcy należało uznać w zakresie:

* obowiązku produkowania i magazynowania ww. produktów w składzie podatkowym - za prawidłowe

* prawa do produkowania i magazynowania ww. produktów w składzie podatkowym - za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.