IPTPP3/443A-15/12-4/KK - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym sprzedaży wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.), uzupełnione pismem z dnia 3 kwietnia 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprzedaży wyrobów węglowych - jest prawidłowe

W dniu 16 stycznia 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął wniosek Pana uzupełniony pismem z dnia 3 kwietnia 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.) o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania sprzedaży wyrobów węglowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny, sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu wniosku.

Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą wyrobów węglowych do odbiorców MZOK, OSIR na ostatnim etapie obrotu. Do końca roku 2011 akcyza od wyrobów węglowych nie obowiązywała zgodnie z art. 18a Dyrektywy-okres przejściowy do 2 stycznia 2012 r. Oznacza to że od 2 stycznia 2012 r. mija termin zwolnienia dla węgla CN 2701, przeznaczonego do celów opałowych, co pociąga za sobą konieczność regulacji zasad ich opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Czy wyroby węglowe, które sprzeda Wnioskodawca dla MZOK-u, OSIR-u, są zwolnione z akcyzy czy opodatkowane.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnieniem dla pośredniczącego podmiotu węglowego będzie dostawa wyrobów węglowych CN 2701 dla MZOK-u, natomiast dla OSIR-u CN 2701 opodatkowana. Wnioskodawca prowadzi sprzedaż jako pośredniczący podmiot węglowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23a.

Wnioskodawca posiada dokumenty dostawy dla MZOK i nie posiada dokumentów dostawy dla OSIR -zakupuje węgiel na potrzeby ogrzewania pomieszczeń dla sportowców i kadry piłkarskiej, sprzedaż ta według Wnioskodawcy podlega akcyzie, dlatego dokumentów dostawy tutaj nie wystawił. Dokument dostawy nie jest dokumentem warunkującym sprzedaż węgla, tylko dokumentem warunkującym zwolnienie od podatku akcyzowego.

Dokument dostawy z kolei dla MZOK został potwierdzony i podpisany w polu nr 14 strona I. Podstawa prawna dla gospodarstw domowych art. 31a ust. 2 pkt 3. To według opinii Wnioskodawcy taka jest podstawa prawna, gdyż jednostka ta sama nie potrafi się określić pod jaką podstawę prawną ma podlegać ale oświadczenie takie, podpisane przez MZOK (zużycie tego węgla służy do ogrzewania mieszkań komunalnych dla gospodarstw domowych) Wnioskodawca posiada. Wnioskodawca twierdzi, że to korzysta ze zwolnienia, a kwestię w tej sprawie pozostawia do oceny, dlatego występuje o interpretację na ten temat.

Dokumenty dostawy w kolumnie nr 5 strona 2 zawierają opis i podstawę prawną o przeznaczeniu dla gospodarstw domowych art. 31a ust. 2 pkt 3, ale tylko dla MZOK, a dla OSIR Wnioskodawca nie wystawił dokumentów dostawy, gdyż nie ma takiego obowiązku przy sprzedaży z akcyzą i nie ma żadnej podstawy prawnej i żadnego od nich oświadczenia do tej sprzedaży, dlatego według opinii Wnioskodawcy akcyzę tutaj musi pobrać. Jest to jednostka budżetowa i nie ma osobowości prawnej.

Przeznaczenia tego nie określili nabywcy dla nabywanych wyrobów węglowych, tylko Wnioskodawca, jako pośredniczący podmiot węglowy. Podstawa prawna została wskazana przez Wnioskodawcę i MZOK się pod tym podpisują na dokumencie dostawy, natomiast dla OSIR Wnioskodawca nie ma dokumentu dostawy i nalicza akcyzę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Zaś w poz. 21 ww. załącznika pod kodem ex CN 2704 00 wymieniono koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Wobec powyższego wyroby o kodzie CN 2701 i CN 2704 przeznaczone do celów opałowych - jak wynika z cyt. wyżej poz. 19 i 21 załącznika nr 1 do ustawy - są wyrobami akcyzowymi w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

W myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Jednocześnie stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

Zgodnie z art. 31a ust. 3 warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

Przy czym zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Jednocześnie zgodnie z przepisem ogólnym zawartym w art. 32 ust. 11 ustawy odbierający wyroby akcyzowe, a zatem i również wyroby węglowe zaliczone w myśl ustawy do wyrobów akcyzowych, jest zobowiązany do potwierdzenia odbioru tych wyrobów na dokumencie dostawy.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 z późn. zm.) dalej zwany rozporządzeniem, wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 38 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, określono wzór i sposób stosowania dokumentu dostawy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zwanych dalej wyrobami zwolnionymi.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy - w przypadku:

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a) oraz pkt 3, dokument dostawy jest wystawiany w trzech egzemplarzach, z których:

W myśl § 2 ust. 6f rozporządzenia jeżeli, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a), przemieszczenie wyrobów węglowych jest dokonywane bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego, który dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych, do nabywającego te wyroby:

Natomiast § 2 ust. 6g rozporządzenia stanowi, iż w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jeżeli odbiór tych wyrobów przez ich nabywcę następuje bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego te wyroby, może być wystawiony dokument dostawy w formie uproszczonej, jeżeli nabywane wyroby węglowe:

Stosownie do § 2 ust. 6h rozporządzenia, w przypadku gdy została wystawiona faktura VAT potwierdzająca sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jeżeli odbiór tych wyrobów przez ich nabywcę następuje bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego te wyroby, dokumentem dostawy może być ta faktura VAT, jeżeli zawiera w szczególności nazwę, kod CN i ilość wyrobów węglowych, ich przeznaczenie uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy, podpis podmiotu sprzedającego wyroby węglowe lub osoby reprezentującej ten podmiot oraz podpis podmiotu odbierającego te wyroby lub osoby reprezentującej ten podmiot, potwierdzający ich odbiór i przeznaczenie.

W tym miejscu należy jednakże wskazać, iż pośredniczący podmiot węglowy w powyższym przypadku określa w dokumencie dostawy (w oparciu o przekazane przez podmiot nabywający) przeznaczenie wyrobów węglowych uprawniające go do zastosowania zwolnienia od akcyzy. Tym samym potwierdzenie dostarczenia wyrobów węglowych podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia poprzez złożenie podpisu przez ten podmiot nabywający określony w dokumencie dostawy, stanowi potwierdzenie przeznaczenia do celów zwolnionych z akcyzy wyrobów węglowych określonych w dokumencie dostawy. Zauważyć bowiem należy, iż ustawa o podatku akcyzowym nie wprowadza w przypadku pośredniczących podmiotów węglowych korzystających ze zwolnienia od akcyzy warunku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych podlegających zwolnieniu ani też nie wymaga składania przez nabywcę odrębnych oświadczeń w tym zakresie.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2, jak i podmiotowi dla którego sprzedaż wyrobów węglowych podlega opodatkowaniu. Wnioskodawca wskazał, iż dla podmiotu korzystającego ze zwolnienia wystawił dokument dostawy, w którym została określona podstawa prawna uprawniająca do zastosowania zwolnienia i który został poświadczony podpisem odbiorcy. Natomiast dla podmiotu OSIR, Wnioskodawca nie wystawił dokumentu dostawy.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku, powołane regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, że sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, wówczas, gdy dopełnione zostaną warunki zwolnienia, o których mowa w art. 31a ust. 3 ustawy.

Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych, jest uprawniony do zastosowania zwolnienia z akcyzy, w sytuacji gdy otrzyma potwierdzony przez nabywcę dokument dostawy. Potwierdzony przez nabywcę dokument dostawy jest bowiem jedynym potwierdzeniem dla Wnioskodawcy, iż dokonał on sprzedaży wyrobów węglowych podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia. Innymi słowy brak otrzymania potwierdzonego dokumentu dostawy stanowi dla Wnioskodawcy, iż wyroby węglowe objęte dokumentem dostawy nie zostały dostarczone do odbiorcy występującego jako podmiot korzystający ze zwolnienia.

Otrzymanie przez Wnioskodawcę potwierdzonego przez nabywcę dokumentu dostawy będzie podstawą do zastosowania zwolnienia wyrobów węglowych z akcyzy. Stanowi to bowiem dla Wnioskodawcy potwierdzenie przeznaczenia wyrobów węglowych określonych w dokumencie dostawy do celów objętych zwolnieniem. Natomiast brak otrzymania przez Wnioskodawcę dokumentu dostawy potwierdzonego przez nabywcę występującego jako podmiot pośredniczący lub podmiot korzystający ze zwolnienia świadczy, iż Wnioskodawca nie ma podstaw do uznania, iż wyroby węglowe określone w dokumencie dostawy zostały sprzedane (dostarczone) nabywcy korzystającemu ze zwolnienia. Podpis odbierającego te wyroby poświadcza bowiem ich zużycie na cele uprawniające do zastosowania zwolnienia - brak podpisu nabywcy oznacza tym samym, iż nie będzie można przyjąć w takiej sytuacji, że zrealizowano cel zwolnienia ze względu na przeznaczenie.

Reasumując sprzedaż przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych o kodzie CN 2701 podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, od dnia 2 stycznia 2012 r. korzysta ze zwolnienia od akcyzy, natomiast sprzedaż wyrobów węglowych podmiotowi, który nie korzysta ze zwolnienia podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

W rozpatrywanej sprawie przyjęto jako element stanu faktycznego fakt, iż Wnioskodawca posiada dokument dostawy z określonym przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia tych wyrobów węglowych, potwierdzony podpisem odbiorcy.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż zgodnie z art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Natomiast w myśl art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Strona w dniu 12 stycznia 2012 r. opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w kwocie 80 zł, natomiast wniosek został rozpatrzony w zakresie jednego stanu faktycznego, zatem różnica w kwocie 40 zł zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a ustawy - Ordynacja podatkowa na rachunek bankowy wskazany przez Zainteresowanego we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.