IPTPP3/443A-118/12-2/KK - Podatek akcyzowy w zakresie zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych przez kotłownię, zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia zapasów wyrobów węglowych oraz uznania kotłowni za zakład energochłonny.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 października 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP3/443A-118/12-2/KK Podatek akcyzowy w zakresie zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych przez kotłownię, zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia zapasów wyrobów węglowych oraz uznania kotłowni za zakład energochłonny.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2012 r. (data wpływu 9 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

* zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych przez kotłownię,

* zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia zapasów wyrobów węglowych,

* uznania kotłowni za zakład energochłonny,

* jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

* zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych przez kotłownię,

* zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia zapasów wyrobów węglowych

* uznania kotłowni za zakład energochłonny,

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca działa w formie samorządowego zakładu budżetowego. Nie posiada osobowości prawnej. Przedmiotem działalności Zakładu jest między innymi administrowanie lokalowymi zasobami komunalnymi i dostarczanie ciepła. W administracji Zakładu pozostaje Kotłownia Osiedlowa przy ul. <...>. Ciepło dostarcza do dwóch wspólnot mieszkaniowych położonych przy ul. <...> 1 i 2. Powierzchnia ogrzewanych mieszkań wynosi 2417,50 m2. Liczba mieszkań 40.

Mieszkańcy wspólnot są obciążani za dostarczanie centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej według kosztów produkcji. Czy w świetle przepisów art. 31a ust. 10 ustawy o podatku akcyzowym, Kotłownia Osiedlowa może być traktowana jako zakład energochłonny i w związku z tym wyroby węglowe zużyte na potrzeby dostarczania ciepła z Kotłowni Osiedlowej korzystają ze zwolnienia od akcyzy. Udział kosztów zakupu wyrobów węglowych w dochodach z tytułu dostarczania centralnego ogrzewania i ciepłej wody od mieszkańców wspólnot przekracza 10% w skali roku poprzedzającego rok w odniesieniu do którego jest udział procentowy. Koszty kotłowni są księgowane na odrębnych kontach księgowych. Składniki materialne (środki trwałe i wyposażenie) wyodrębnione są analitycznie w ewidencjach księgowych. Zakład prowadzi ewidencję ilościowo wartościową zużytego opału.

Na dzień 2 stycznia 2012 r. w magazynie znajdowały się zapasy wyrobów węglowych. Czy zużycie w roku 2012 na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej zapasów opału korzysta ze zwolnienia. Wyroby węglowe są zużywanie do ogrzewania budynków mieszkalnych przez Kotłownie Osiedlową oraz na ujęciach wody do celów grzewczych. Zakład zużywa następujące wyroby węglowe:

* w Kotłowni Osiedlowej przy ul. <...> - węgiel eko-groszek - kod CN 2701

* na ujęciach wody - węgiel miał - kod CN 2701

Zakład w Kotłowni Osiedlowej prowadzi ewidencję wyrobów węglowych zużytych do produkcji energii cieplnej, o której mowa w art. 31a ust. 4-7 z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 625 z późn. zm.) Zakład poinformował Naczelnika Urzędu Celnego o zaprowadzeniu ewidencji w formie papierowej. Ewidencja została kolejno ponumerowana, przesznurowana i opieczętowana pieczęcią Urzędu Celnego nr <...> z dnia <...>.

Zakład dokonał zgłoszenia rejestracyjnego AKC-R Naczelnikowi Urzędu Celnego w dniu <...> r.

Udział procentowy zakupionych wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej za rok 2011 wynosi 2,22%. Zatem Zakład jako całość nie jest zakładem energochłonnym.

Kotłownia Osiedlowa przy ul. <...> jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji zadań gospodarczych (dostarczania ciepła do dwóch wspólnot mieszkaniowych).

Udział zakupów wyrobów węglowych zużywanych przez Kotłownie w wartości sprzedanej ciepła za rok 2011 wynosi 46,48%.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy Kotłownia Osiedlowa przy ul. <...> spełnia warunki niezbędne do uznania jej jako zakład energochłonny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wyroby węglowe zużywane przez Kotłownię Osiedlową korzystają ze zwolnienia od akcyzy.

Czy zapasy wyrobów węglowych, którymi Zakład dysponował na dzień wejścia w życie przepisów ustawy podlegają opodatkowaniu akcyzą.

Czy Kotłownia Osiedlowa przy ul. <...> jest zakładem energochłonnym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wyroby węglowe zużywane przez Kotłownie Osiedlową korzystają ze zwolnienia od akcyzy z uwagi na to, iż Kotłownia obsługująca wyłącznie dwa budynki mieszkalne jest traktowana jako zakład energochłonny, gdyż udział kosztów zakupu wyrobów węglowych w wartości sprzedanej (z tytułu dostarczenia ciepła i ciepłej wody od mieszkańców wspólnot) wynosi nie mniej niż 10%.

Zużycie zapasów wyrobów węglowych przez Kotłownie Osiedlową korzysta w roku 2012 ze zwolnienia od akcyzy.

Zużycie zapasów wyrobów węglowych przez Ujęcia Wody nie korzysta ze zwolnienia od akcyzy. Kotłownia Osiedlowa przy ul. <...> jest zakładem energochłonnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano na wyroby oznaczone kodem CN ex 2701, tj. węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Zakład zajmuje się administrowaniem lokalowymi zasobami komunalnymi i dostarczaniem ciepła. Jednocześnie Wnioskodawca w ramach swojej struktury organizacyjnej posiada kotłownię (która stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa). Udział kosztów zakupu wyrobów węglowych w dochodach z tytułu dostarczenia centralnego ogrzewania i ciepłej wody do mieszkańców wspólnot przekracza 10% i wynosi za rok 2011 wynosi 46,48%.

Dla potrzeb kotłowni Zakład zakupuje miał węglowy o kodzie CN 2701. Wyroby węglowe Wnioskodawca zużywa w Kotłowni Osiedlowej oraz na ujęciach wody. Ciepło produkowane przez kotłownię dostarczane jest na rzecz dwóch wspólnot mieszkaniowych o łącznej powierzchni ogrzewanych mieszkań 2417,50 m2. Zakład prowadzi ewidencję wyrobów węglowych, o której poinformował właściwego Naczelnika Urzędu Celnego oraz dokonał zgłoszenia rejestracyjnego AKC-R. Jak wskazał Wnioskodawca Zakład zużywa wyroby węglowe w Kotłowni Osiedlowej oraz na Ujęciach Wody. Z uwagi na fakt, iż udział procentowy zakupionych wyrobów w wartości produkcji sprzedanej za rok 2011 liczony dla całego Zakładu wynosi 2,2%, Wnioskodawca stwierdził, że Zakład jako całość nie jest zakładem energochłonnym.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, czy przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

1.

23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;

2.

8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;

3.

27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;

2.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;

3.

dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;

4.

import wyrobów węglowych;

5.

eksport wyrobów węglowych;

6.

użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;

7.

użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

8.

powstanie ubytków wyrobów węglowych.

Przy czym w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

9.

użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, m.in., iż przepis art. 31a ust. 2 ustawy wymienia na jakie cele (w tym przypadku uprzywilejowane zwolnieniem) mogą zostać przeznaczone wyroby węglowe.

Natomiast podmiotem uprawnionym do zwolnienia jest zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, podmiot korzystający ze zwolnień wskazanych w ust. 2 tego przepisu - zwalnia się bowiem od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy (...) podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Stosownie do zapisu art. 31a ust. 4 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3 ustawy.

Podmiot zużywający to w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

W świetle powyższego, podmiot zużywający wyroby węglowe będzie korzystał ze zwolnienia jeśli zużyje wyroby węglowe do jednego z enumeratywnie wskazanych w ust. 2 celów (przeznaczeń).

Przepis art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy stanowi, iż zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Przez zakłady energochłonne - w myśl art. 31a ust. 10 ustawy - rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział.

Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dokonując analizy art. 31a ust. 10 ustawy zwrócić należy uwagę na pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Stosownie do tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w ramach swojej struktury organizacyjnej posiada kotłownię, która stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Aby kotłownia jako zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła być uznana za zakład energochłonny, powinna wypełnić drugi warunek określony w art. 31a ust. 10 ustawy

Przy obliczaniu wartości udziału zakupu wyrobów węglowych w stosunku do wartości produkcji sprzedanej za rok poprzedzający należy uwzględnić wartość produkcji sprzedanej liczoną dla podmiotu, który ma wypełnić definicję zakładu energochłonnego - w omawianej sprawie tj. dla kotłowni. Zatem jeżeli przedstawiony przez Wnioskodawcę wskaźnik został wyliczony poprawnie tj. wynosi 46,48% pozwala uznać Kotłownię Osiedlową za zakład energochłonny.

Z cyt. powyżej definicji zakładu energochłonnego wynika, iż to ta część przedsiębiorstwa - kotłownia, a nie Zakład - może określać udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej. Skoro wynosi on nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, to Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od akcyzy określonego w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis zaistniałego stanu faktycznego stwierdzić należy, że Zainteresowany dla określenia swojego uprawnienia do zwolnienia od podatku akcyzowego w trybie art. 31a ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, powinien brać pod uwagę wartości produkcji sprzedanej (de facto ciepła) wyliczoną dla kotłowni.

Odpowiadając zatem na zadane przez Wnioskodawcę pytania stwierdzić należy, iż skoro kotłowania spełnia ww. wymogi z art. 31a ust. 10 ustawy - dotyczące zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz poziomu wskaźnika określonego w tym przepisie - to kotłownia jest zakładem energochłonnym.

Wobec powyższego zapasy wyrobów węglowych oraz wyroby węglowe zużywane w Kotłowni Osiedlowej celem wyprodukowania energii cieplnej po dniu 2 stycznia 2012 r. są zwolnione z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy.

Natomiast zapasy wyrobów węglowych zużyte po dniu 2 stycznia 2012 r. przez Ujęcia Wody winny zostać opodatkowane podatkiem akcyzowym w myśl art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl