IPTPP3/443-89/11-7/S/IR - Opodatkowanie przekazanych towarów w ramach sprzedaży premiowej.

W związku ze skargą otrzymaną w dniu 5 marca 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 22 grudnia 2011 r. znak: IPTPP3/443-89/11-5/IR w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazanych towarów w ramach sprzedaży premiowej w stanie prawnym do 31 marca 2011 r. oraz odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów przekazanych w formie gratisów, doręczonej w dniu 28 grudnia 2011 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 22 grudnia 2011 r. znak: IPTPP3/443-89/11-5/IR, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W dniu 12 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazanych towarów w ramach sprzedaży premiowej w stanie prawnym do 31 marca 2011 r. oraz odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów przekazanych w formie gratisów.

Przedmiotowy wniosek pismem z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu 1 grudnia 2011 r.) został uzupełniony poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego oraz opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się diagnostyką samochodową. W celu zachęcenia klientów do częstszego korzystania z usług Spółki stworzyła program sprzedaży premiowej. W ramach tego programu klient, po zakupie usług diagnostycznych dostaje do wyboru prezent w postaci maskotki, kluczy, talonu na paliwo, usługi mycia. Spółka przekazuje nieodpłatnie wybrane przez klienta prezenty: towary lub usługi. Przekazanie nagród nieodpłatnie sprzyja uatrakcyjnieniu kontaktów klientów z firmą, co przekłada się na zwiększenie zainteresowania opodatkowanymi usługami diagnostycznymi firmy.

Spółka do dnia nowelizacji ustawy dokumentowała przekazania nieodpłatne przy pomocy faktur wewnętrznych, naliczając podatek należny. W miesiącu lipcu 2011 r., kierując się orzecznictwem sądowym rozpoczęła proces korygowania podatku zawartego w fakturach wewnętrznych, na dzień składania wniosku skorygowała podatek zafakturowany i zadeklarowany za okres I-VI 2010 r., korekty za pozostałe okresy są przygotowywane i będą sukcesywnie dokonywane.

Po nowelizacji, po 1 kwietnia 2011 r. Spółka rozpoznaje obowiązek w zakresie nieodpłatnych przekazań towarów w związku z nowym brzmieniem przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (Spółka odlicza podatek naliczony związany z czynnościami nieodpłatnymi, które służą sprzedaży opodatkowanej). Nalicza także podatek należny od nieodpłatnie świadczonych usług mycia pojazdów (nagrody w akcjach promocyjnych) i odlicza podatek naliczony związany z tymi czynnościami. Świadczone usługi związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem (opodatkowanymi usługami diagnostycznymi).

W piśmie z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu 1 grudnia 2011 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT od 20 lutego 2003 r. do nadal. Nabyte gratisy mają bezpośredni związek z działalnością Spółki i wykonywaniem w jej ramach czynności opodatkowanych. Spółka powyższe prezenty przekazywała i przekazuje w ramach akcji promocyjnych dotyczących świadczonych usług diagnostycznych opodatkowanych stawką podstawową tj. 22% a po zmianie przepisów 23%. Klienci otrzymywali te upominki w związku z zakupem usługi, przekazanie prezentu służyło zachęcie do zakupów. Akcje promocyjne w ramach sprzedaży premiowej odbywały się od 1 stycznia 2007 r. do 31 marca 2011 r. i po zmianie przepisów od 1 kwietnia 2011 r. do nadal. Przekazywanymi prezentami były rzeczy i usługi o wartościach od 3 zł do 50 zł brutto. Prezenty małej wartości w tej grupie stanowiły upominki gdy wartość ich w momencie przekazywania nie przekraczała 5 zł (stan do 2009 r.) a po nowelizacji przepisu od 1 stycznia 2009 r. 10 zł. Pozostałe nie wypełniały definicji prezentów o małej wartości z uwagi na nieprowadzenie stosownej ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT lub z uwagi na przekroczenie wartości 10 zł. Spółka zakupione prezenty ewidencjonuje w programach magazynowych poprzez sporządzanie dokumentów wewnętrznych Spółki takich jak Pz i Wz. Obdarowanie klienta następuje zgodnie z ustalonym regulaminem nagradzania tj. po zakupie usługi na stacjach diagnostycznych Spółki klient ma prawo wybrać prezent co jest rejestrowane w zeszytach obdarowanych (zapisywana jest nagroda, nr rejestracyjny pojazdu i numer telefonu klienta). Na koniec dnia wystawiany jest dowód Wz"zdejmujący" ze stanu magazynowego gratisy wydane w ciągu dnia klientom. Spółka w całości odliczyła VAT od zakupionych podarunków przeznaczonych na nagrody dla klientów w ramach realizowanej sprzedaży premiowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1)

Nieodpłatne przekazania towarów i usług związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie powodowały powstania obowiązku podatkowego od tych czynności w stanie prawnym obowiązującym do 1 kwietnia 2011 r. Zatem w ocenie Wnioskodawcy proces korygowania nieprawidłowo opodatkowanych czynności jest uzasadniony. Uzasadniając zaprezentowane stanowisko Spółka wskazuje, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawa towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jak stanowi art. 7 ust. 3 cyt. ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zdaniem Wnioskodawcy zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w ocenie Wnioskodawcy wynika, iż nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika, nawet jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie tych towarów. Natomiast wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem należy uznać za dostawę towarów. Podobne unormowania dotyczą nieodpłatnie świadczonych usług związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem Zdaniem Spółki przekazywanie klientom towarów i usług nieodpłatnie, w ramach programu sprzedaży premiowej jest działaniem ściśle związanym z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem, gdyż jest nakierowane na zwiększenie sprzedaży znajdujących się w jej ofercie usług, ma na celu promocję i reklamę. W związku z tym w ocenie Wnioskodawcy opisane we wniosku nieodpłatne przekazywanie towarów i usług w ramach programu nie podlegało do 1 kwietnia 2011 r. opodatkowaniu podatkiem VAT. Pogląd ten znajduje oparcie w licznym orzecznictwie sądów administracyjnych (np. w wyroku WSA w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2011 r. sygn. III SA/Wa 1640/10, I FSK 600/07 i I F5K 743/07).

Ad. 2)

Spółka wyraża pogląd, że prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z gratisami przysługuje jej na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W dniu 22 grudnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną znak: IPTPP3/443-89/11-5/IR uznając stanowisko Wnioskodawcy w kwestii:

* opodatkowania przekazanych towarów w ramach sprzedaży premiowej w stanie prawnym do 31 marca 2011 r. - za nieprawidłowe,

* odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów przekazanych w formie gratisów - za prawidłowe.

W treści interpretacji indywidualnej stwierdzono, iż w związku z istnieniem pewnych wątpliwości związanych z interpretacją art. 7 ust. 2-7 ustawy, w oparciu o wykładnię wyłącznie językową, wyjaśnić należy, że przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Jednocześnie wskazano, iż unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. Urz. UE serii L Nr 145 str. 1), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników lub też nieodpłatne ich przekazanie albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem. Postanowienie to nie obejmuje jednakże powyższych czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Również zgodnie z obowiązującą od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywą 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE serii L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), będącą odpowiednikiem VI Dyrektywy, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny wskazano, iż nieodpłatne przekazanie przez Zainteresowanego towarów w ramach sprzedaży premiowej stanowi dostawę i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości.

Odnosząc się natomiast do kwestii odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami przekazywanymi jako gratisy w ramach sprzedaży premiowej stwierdzono, iż zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 powołanej powyżej ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Cytowany powyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy, stwierdza jednoznacznie, że prawo do odliczenia przysługuje w tym zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Nie przysługuje ono zatem w zakresie wykonywania czynności niepodlegających w ogóle podatkowi oraz w zakresie wykonywania czynności zwolnionych z podatku.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w celu zachęcenia klientów do częstszego korzystania z usług stworzył program sprzedaży premiowej. W ramach tego programu klient, po zakupie usług diagnostycznych dostaje do wyboru prezent w postaci maskotki, kluczy, talonu na paliwo, usługi mycia, co jak wskazał Zainteresowany, sprzyja uatrakcyjnieniu kontaktów klientów z firmą Wnioskodawcy i przekłada się na zwiększenie zainteresowania opodatkowanymi usługami diagnostycznymi firmy. Można więc przyjąć, iż przekazanie to związane jest, co prawda pośrednio, z czynnościami opodatkowanymi. Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Wobec powyższego stwierdzono, iż przy nabyciu towarów przekazywanych jako gratisy w ramach sprzedaży premiowej Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego za wyjątkiem towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem tut. Organu w zakresie opodatkowania przekazanych towarów w ramach sprzedaży premiowej, Spółka pismem z dnia 28 grudnia 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 2 stycznia 2012 r.), wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę wydanej interpretacji ze względu na błędną interpretację przepisów podatkowych.

W odpowiedzi z dnia 31 stycznia 2012 r. znak: IPTPP3/443W-1/12-2/DK na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji z dnia 22 grudnia 2011 r. znak: IPTPP3/443-89/11-5/IR podtrzymując jednocześnie swoje stanowisko.

Wobec powyższego, pismem z dnia 1 marca 2012 r. (data stempla pocztowego) za pośrednictwem Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim Wnioskodawca wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na interpretację indywidualną z dnia 22 grudnia 2011 r. znak: IPTPP3/443-89/11-5/IR.

Zaskarżonej interpretacji Skarżący zarzuca:

* naruszenie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług poprzez błędną wykładnię, która nie uwzględnia dosłownego brzmienia przepisu, podczas gdy wykładnia językowa jest stosowana w pierwszej kolejności przed dyrektywami systemowymi i funkcjonalnymi;

* naruszenie zasady praworządności wynikającej z art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) wskazującego na obowiązek działania organów podatkowych w oparciu o obowiązujące prawo;

* naruszenie art. 217 Konstytucji RP poprzez obciążenie podatkiem czynności nie mieszczącej się w zakresie przedmiotowym ustawy o VAT (naruszenie zasady "nullum tribulum sine lege");

* naruszenie art. 14e Ordynacji, który nakazuje Ministrowi Finansów przy wydawaniu interpretacji uwzględniać orzecznictwo sądów administracyjnych.

W uzasadnieniu skargi Skarżący wskazuje, iż w sytuacji wadliwej transpozycji art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE) do polskiej ustawy o podatku od towarów i usług brak jest podstaw do dokonywania wykładni przepisów art. 7 ust. 2 i 3 tej ustawy w sposób, który odpowiadałby treści art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy. Prowspólnotowa wykładnia prawa powinna mieć miejsce wyłącznie wówczas, gdy wykładnia językowa nie prowadzi do odpowiedzi w przedmiocie treści przepisów prawa krajowego.

W ocenie Skarżącego wykładnia prowspólnotowa nie powinna mieć miejsce, gdy będzie prowadziła do rezultatów sprzecznych z efektami wykładni językowej, mogłoby to bowiem doprowadzić do niedopuszczalnej wykładni contra legem. Uzasadniając powyższe powołuje się na wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Jednocześnie dodaje, iż w sytuacji gdy porównanie treści transponowanego przepisu dyrektywy i unormowania krajowego wskazuje, że nadanie regulacji krajowej znaczenia wynikającego z bezwarunkowej i precyzyjnej normy unijnej prowadziłoby do sprzeczności z brzmieniem gramatycznym przepisu krajowego, organ podatkowy czy sąd - w przypadku gdy podatnik domaga się zastosowania normy w sposób określony w dyrektywie - powinien odmówić zastosowania normy prawa krajowego i umożliwić obywatelowi skorzystanie z unormowania wspólnotowego. Jeżeli jednak podatnik stosuje się do dyspozycji wadliwie transponowanej normy krajowej, uznając, że jest ona dla niego korzystniejsza, brak jest podstaw do dokonywania wykładni prowspólnotowej tej normy, prowadzącej do wykładni contra legem i nakładania na obywatela obowiązków wynikających tylko z samej dyrektywy.

Skarżący wskazuje również, że transpozycja dyrektywy do prawa krajowego powinna być dokonana w sposób zgodny z przepisami Konstytucji, w wypadku obowiązków podatkowych w szczególności z art. 217. Nie może być bowiem stosowana taka wykładnia prawa krajowego, która będzie prowadziła do nakładania na podatnika obowiązków niewyrażonych wprost w prawie krajowym.

Wobec powyższego Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, po ponownym przeanalizowaniu opisanego stanu faktycznego uwzględnia w całości skargę z dnia 1 marca 2012 r. i stwierdza, że stanowisko Skarżącego przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2011 r. (data wpływu do tut. Biura - 12 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazanych towarów w ramach sprzedaży premiowej w stanie prawnym do 31 marca 2011 r. oraz odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu towarów przekazanych w formie gratisów - jest prawidłowe.

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle przepisu art. 2 pkt 6 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.) przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r.) przez towar należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011 r.) przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Przepisu ust. 2 tego artykułu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Artykuł 7 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r.) definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z kolei art. 7 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r.) definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Natomiast art. 7 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.) definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 20 maja 2010 r.) przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zajmuje się diagnostyką samochodową. W celu zachęcenia klientów do częstszego korzystania z usług stworzył program sprzedaży premiowej. W ramach tego programu klient, po zakupie usług diagnostycznych dostaje do wyboru prezent w postaci maskotki, kluczy, talonu na paliwo, usługi mycia. Wnioskodawca przekazuje nieodpłatnie wybrane przez klienta prezenty: towary lub usługi. Przekazanie nagród nieodpłatnie sprzyja uatrakcyjnieniu kontaktów klientów z firmą, co przekłada się na zwiększenie zainteresowania opodatkowanymi usługami diagnostycznymi firmy.

Nadto Wnioskodawca doprecyzował, iż nabyte gratisy mają bezpośredni związek z działalnością Zainteresowanego i wykonywaniem w jej ramach czynności opodatkowanych. Przedmiotowe gratisy Wnioskodawca przekazywał i przekazuje w ramach akcji promocyjnych dotyczących świadczonych usług diagnostycznych opodatkowanych stawką podstawową 22% a po zmianie przepisów 23%. Klienci otrzymywali je w związku z zakupem usługi diagnostycznej, a przekazanie prezentu służyło zachęcie do zakupów. Akcje promocyjne w ramach sprzedaży premiowej odbywały się od 1 stycznia 2007 r. do 31 marca 2011 r. i po zmianie przepisów od 1 kwietnia 2011 r. do nadal. Przekazywanymi prezentami były rzeczy i usługi o wartościach od 3 zł do 50 zł brutto. Prezenty o małej wartości w tej grupie stanowiły upominki gdy wartość ich w momencie przekazywania nie przekraczała 5 zł (stan do 2009 r.) a po nowelizacji przepisu od 1 stycznia 2009 r. 10 zł. Pozostałe nie wypełniały definicji prezentów o małej wartości z uwagi na nieprowadzenie stosownej ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT lub z uwagi na przekroczenie wartości 10 zł. Spółka zakupione prezenty ewidencjonuje w programach magazynowych poprzez sporządzanie dokumentów wewnętrznych Spółki takich jak Pz i Wz. Obdarowanie klienta następuje zgodnie z ustalonym regulaminem nagradzania tj. po zakupie usługi na stacjach diagnostycznych Wnioskodawcy klient ma prawo wybrać prezent co jest rejestrowane w zeszytach obdarowanych (zapisywana jest nagroda, nr rejestracyjny pojazdu i numer telefonu klienta). Na koniec dnia wystawiany jest dowód Wz"zdejmujący" ze stanu magazynowego gratisy wydane w ciągu dnia klientom. Spółka w całości odliczyła VAT od zakupionych podarunków przeznaczonych na nagrody dla klientów w ramach realizowanej sprzedaży premiowej

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii czy powinien opodatkowywać nieodpłatne przekazania towarów dokonywane w ramach sprzedaży premiowej oraz czy podatek naliczony związany z gratisami podlega odliczeniu, nawet gdyby odpowiedź na pytanie 1 była negatywna.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, iż wykładnia literalna przepisu art. 7 ust. 2 ustawy pozwala uznać, że istnieje wyjątek od zasady opodatkowania dostawy towarów, polegający właśnie na tym, że przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy podlegającej opodatkowaniu.

Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 - czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania - jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.

W świetle powyższego należy uznać, iż w sytuacji przekazywania przez Wnioskodawcę towarów w formie nagrody, takich jak maskotki, klucze, talony na paliwo w ramach sprzedaży premiowej, której celem jest zachęcenie klientów do nabywania oferowanych przez Wnioskodawcę usług diagnostycznych jak również sprzyja uatrakcyjnieniu kontaktów klientów z firmą, co przekłada się na zwiększenie zainteresowania usługami diagnostycznymi, wówczas można mówić o przekazaniu towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Przekazanie nagrody-prezentu w postaci wymienionych wyżej towarów powiązane jest z faktem zakupu oferowanych przez Wnioskodawcę usług diagnostycznych. Zatem na pewno służy intensyfikacji sprzedaży.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów oraz opisany we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że przekazanie przez Wnioskodawcę bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z jego przedsiębiorstwem (promocyjne), w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów, a w konsekwencji czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie czynność nieodpłatnego przekazania towarów należących do Wnioskodawcy jest związana z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. W konsekwencji, ww. czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie wyczerpuje znamion dostawy towarów (nie mieści się w zakresie art. 7 ust. 2 ustawy).

Odnosząc się natomiast do kwestii odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami przekazywanymi jako gratisy w ramach sprzedaży premiowej wskazać należy, iż zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 powołanej powyżej ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Jak wynika z cytowanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Należy zaznaczyć, że zgodnie z ogólnymi regułami konstrukcyjnymi VAT odliczeniu może podlegać tylko ten podatek naliczony (ta jego część), który związany jest z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Ustawa stanowi, że podatek winien być wyodrębniony w przypadku, gdy podatnik wykonuje zarówno czynności dające prawo do odliczenia, jak i czynności, w związku z którymi nie przysługuje takie prawo.

Cytowany powyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy, stwierdza jednoznacznie, że prawo do odliczenia przysługuje w tym zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Nie przysługuje ono zatem w zakresie wykonywania czynności niepodlegających w ogóle podatkowi oraz w zakresie wykonywania czynności zwolnionych z podatku.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w celu zachęcenia klientów do częstszego korzystania z usług stworzył program sprzedaży premiowej. W ramach tego programu klient, po zakupie usług diagnostycznych dostaje do wyboru prezent w postaci maskotki, kluczy, talonu na paliwo, usługi mycia, co jak wskazał Zainteresowany, sprzyja uatrakcyjnieniu kontaktów klientów z firmą Wnioskodawcy i przekłada się na zwiększenie zainteresowania opodatkowanymi usługami diagnostycznymi firmy. Można więc przyjąć, iż przekazanie to związane jest, co prawda pośrednio, z czynnościami opodatkowanymi. Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Zatem Wnioskodawca ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów przekazywanych jako gratisy w ramach sprzedaży premiowej w sytuacji gdy mają związek z działalnością Zainteresowanego i wykonywaniem w jej ramach czynności opodatkowanych.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wskazane we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.

Mając powyższe na uwadze tut. Organ uznaje skargę w całości i uwzględniając zarzuty niniejszą interpretacją zmienia interpretację indywidualną z dnia 22 grudnia 2011 r. nr IPTPP2/443-89/11-5/IR i stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku jest prawidłowe. Ponadto uwzględniając skargę, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że wydanie powyższej interpretacji z dnia 22 grudnia 2011 r. nie nastąpiło bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejsze rozstrzygniecie. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem organu, który wydał decyzję (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, 97-300 Piotrków Trybunalski ul. Wronia 65.