IPTPP3/443-43/12-2/KK - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług uzyskania kwot z tytułu partycypacji w kosztach budowy przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci ciepłowniczych wysokich parametrów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 grudnia 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP3/443-43/12-2/KK Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług uzyskania kwot z tytułu partycypacji w kosztach budowy przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci ciepłowniczych wysokich parametrów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2012 r. (data wpływu 27 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwot partycypacji w kosztach budowy przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci ciepłowniczych wysokich parametrów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwot partycypacji w kosztach budowy przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci ciepłowniczych wysokich parametrów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem energetyki cieplnej, prowadzącym działalność w zakresie produkcji oraz dystrybucji energii cieplnej.

Wnioskodawca zawarł z Odbiorcą ciepła - spółdzielnią mieszkaniową porozumienie, na mocy którego ma zostać zrealizowana inwestycja polegająca na budowie:

* dwufunkcyjnych węzłów cieplnych dla obiektów Odbiorcy ciepła, które własnym staraniem i na swój koszt ma wykonać Odbiorca ciepła,

* budowie rozdzielczych sieci cieplnych wysokich parametrów i przyłączy, które własnym staraniem i na swój koszt ma wykonać Wnioskodawca, przy czym cześć poniesionych kosztów ma zwrócić Odbiorca ciepła.

Zgodnie z treścią porozumienia, wybudowane węzły cieplne mają być własnością Odbiorcy ciepła, z kolei rozdzielcze sieci cieplne wysokich parametrów oraz przyłącza ciepłownicze, mają być własnością Wnioskodawcy.

Realizacja inwestycji objętej zawartym porozumieniem ma na celu racjonalizację przez Odbiorcę ciepła gospodarki cieplnej w zakresie ograniczenia strat przesyłu ciepła do celów ciepłej wody użytkowej i ciepła do celów ogrzewania obiektów Odbiorcy oraz dostosowanie zapotrzebowania ciepła do aktualnych warunków technicznych i wymagań użytkowych obiektów Odbiorcy. Obecnie budynki Odbiorcy, które obejmuje treścią porozumienie, zasilane są w ciepło z grupowego węzła cieplnego będącego własnością Wnioskodawcy.

Przepisy prawa energetycznego nie regulują kwestii zasad ponoszenia kosztów przebudowy systemu dostawy ciepła na potrzeby c.o. i c.w.u. budynków Odbiorcy ciepła przyłączonego do sieci ciepłowniczej. Wnioskodawca wskazuje, iż inwestycja objęta porozumieniem, nie jest realizowana w oparciu o treść art. 7 ustawy - Prawo energetyczne, tym samym częściowy zwrot przez Odbiorcę wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę, jest niezależny od opłaty za przyłączenie do sieci w rozumieniu ustawy - Prawo energetyczne. Obowiązki Wnioskodawcy oraz Odbiorcy ciepła, a także zasady finansowania inwestycji objętej porozumieniem, Wnioskodawca oraz Odbiorca ciepła ustalili w drodze wzajemnych uzgodnień i negocjacji, przeprowadzonych przy uwzględnieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Współfinansowanie inwestycji - przez strony porozumienia, obejmować będzie jedynie budowę przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci cieplnych wysokich parametrów. W tym zakresie, zgodnie z treścią porozumienia, Wnioskodawca ma pokryć koszty budowy przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci cieplnych wysokich parametrów, natomiast Odbiorca ciepła zobowiązał się zwrócić określony procent całości kosztów poniesionych w tym zakresie przez Wnioskodawcę, w terminie 14 dni od dnia odbioru technicznego wykonanych przez Wnioskodawcę przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci cieplnych wysokich parametrów w oparciu o wystawiony przez Wnioskodawcę dokument finansowy (faktura VAT lub nota obciążeniowa). Wniesione współfinansowanie nie będzie miało bezpośredniego wpływu na cenę usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z treścią porozumienia, które Wnioskodawca zawarł z Odbiorcą ciepła, realizacja dostawy ciepła przy wykorzystaniu nowych sieci i węzłów ma nastąpić po podpisaniu ostatecznego protokołu odbioru zrealizowanych zadań, uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie inwestycji będących przedmiotem porozumienia oraz podpisaniu aneksu do umowy sprzedaży ciepła zawartej pomiędzy Odbiorcą ciepła a Wnioskodawcą z zastrzeżeniem, że nie podpisanie przez Odbiorcę ciepła aneksu do umowy sprzedaży ciepła w ciągu 1 miesiąca od zakończenia robót polegających na wykonaniu rozdzielczych sieci cieplnych, przyłączy ciepłowniczych oraz węzłów cieplnych lub jej wypowiedzenie przez Odbiorcę ciepła przed upływem 10 lat, licząc od dnia rozpoczęcia dostawy ciepła, będzie zobowiązywało Odbiorcę ciepła do zapłacenia Wnioskodawcy kwoty pieniężnej w części odpowiadającej wysokości nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę na budowę przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci cieplnych, obliczonych zgodnie ze wzorem przedstawionym w treści porozumienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymanie kwot tytułem partycypacji w kosztach budowy przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci ciepłowniczych wysokich parametrów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak, to według jakiej stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie kwot tytułem partycypacji w kosztach budowy wskazanych w pytaniu środków trwałych nie będzie się wiązało się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie będzie wykonywał tutaj żadnej czynności opodatkowanej, wymienionej w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. W szczególności Wnioskodawca nie będzie świadczył żadnej usługi, albowiem usługi dostaw energii cieplnej będą świadczone dopiero później. Wnioskodawca nie będzie dokonywał też żadnej dostawy, albowiem w szczególności wskutek zwrotu przez Odbiorcę ciepła kwoty uzgodnionej partycypacji nie przejdzie na niego w żadnej części własność współfinansowanych elementów instalacji. Z oczywistych względów, Wnioskodawca nie będzie miał też tutaj do czynienia z importem towarów, ani też z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, bądź z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. Analogiczne stanowisko zostało wyrażone w wielu interpretacjach indywidualnych, wydanych np. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 maja 2009 r. sygn. IPPP1/443-156/09-2/IG), przez Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie (z dnia 2 września 2005 r., sygn. IS.11/2-443/1/05), przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zamościu (z dnia 25 października 2005 r., sygn. POIV-443/36/C6). Skoro, jak wskazano powyżej, nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, zdaniem Wnioskodawcy nie sposób mówić tutaj o jakiejkolwiek stawce podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem, co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o VAT, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dana czynność (świadczona usługa) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przyjmuje się, że wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka definicja świadczenia usług jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług wszelkich transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Aby świadczenie usługi podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce również odpłatność, tj. gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usługi, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym, zaś usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek świadczenia usługi oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności. Bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść na rzecz świadczącego usługę i jeżeli świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest każde świadczenie odpłatne, które powoduje powstanie przysporzenia po stronie odbiorcy na skutek działania wykonawcy świadczenia.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w orzecznictwie TSUE, m.in. w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia). TSUE wskazał, iż świadczenie usług podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem energetyki cieplnej, prowadzącym działalność w zakresie produkcji oraz dystrybucji energii cieplnej. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca zawarł z Odbiorcą (Spółdzielnią mieszkaniową) porozumienie, na mocy którego ma zostać zrealizowana inwestycja, obejmująca budowę dwufunkcyjnych węzłów cieplnych dla obiektów Spółdzielni mieszkaniowej, które własnym staraniem i na swój koszt ma wykonać Odbiorcy ciepła oraz budowę rozdzielczych sieci cieplnych wysokich parametrów i przyłączy, które własnym staraniem i na swój koszt ma wykonać Wnioskodawca, przy czym część poniesionych kosztów ma zwrócić Odbiorca ciepła. Wnioskodawca wskazał, że wybudowane węzły cieplne mają być własnością Odbiorcy ciepła, natomiast rozdzielcze sieci cieplne wysokich parametrów oraz przyłącza ciepłownicze, mają być własnością Wnioskodawcy. Inwestycja objęta porozumieniem nie jest realizowana w oparciu o treść art. 7 ustawy - Prawo energetyczne, tym samym częściowy zwrot przez Odbiorcę wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę, jest niezależny od opłaty za przyłączenie do sieci w rozumieniu ustawy - Prawo energetyczne. W opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał również, iż współfinansowanie inwestycji przez strony porozumienia obejmować będzie jedynie budowę przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci wysokich parametrów. Zgodnie z treścią porozumienia, Wnioskodawca ma pokryć koszty budowy przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci cieplnych wysokich parametrów, natomiast Odbiorca ciepła zobowiązał się zwrócić określony procent całości kosztów poniesionych w tym zakresie przez Wnioskodawcę, w terminie 14 dni od dnia odbioru technicznego wykonanych przez Wnioskodawcę przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci cieplnych wysokich parametrów w oparciu o wystawiony przez Wnioskodawcę dokument finansowy. Realizacja dostawy ciepła przy wykorzystaniu nowych sieci i węzłów ma nastąpić po podpisaniu ostatecznego protokołu odbioru zrealizowanych zadań, uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie inwestycji będących przedmiotem porozumienia oraz podpisaniu aneksu do umowy sprzedaży ciepła zawartej pomiędzy Odbiorcą ciepła a Wnioskodawcą z zastrzeżeniem, że nie podpisanie przez Odbiorcę ciepła aneksu do umowy sprzedaży ciepła w ciągu 1 miesiąca od zakończenia robót polegających na wykonaniu rozdzielczych sieci cieplnych, przyłączy ciepłowniczych oraz węzłów cieplnych lub jej wypowiedzenie przez Odbiorcę ciepła przed upływem 10 lat, licząc od dnia rozpoczęcia dostawy ciepła, będzie zobowiązywało Odbiorcę ciepła do zapłacenia Wnioskodawcy kwoty pieniężnej w części odpowiadającej wysokości nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Wnioskodawcę na budowę przyłączy ciepłowniczych oraz rozdzielczych sieci cieplnych, obliczonych zgodnie ze wzorem przedstawionym w treści porozumienia.

W tym miejscu należy odnieść się do treści przepisu art. 45 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 z późn. zm.). Z art. 45 ust. 1 tej ustawy wynika, że przedsiębiorstwa energetyczne ustalają taryfy dla paliw gazowych lub energii, stosownie do zakresu wykonywanej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 32 ust. 1; taryfy należy kalkulować w sposób zapewniający:

1.

pokrycie kosztów uzasadnionych działalności gospodarczej przedsiębiorstw energetycznych w zakresie wytwarzania, przetwarzania, przesyłania, dystrybucji lub obrotu paliwami gazowymi i energią oraz magazynowania, skraplania lub regazyfikacji paliw gazowych, wraz z uzasadnionym zwrotem z kapitału zaangażowanego w tę działalność, 1a) pokrycie kosztów uzasadnionych działalności gospodarczej przedsiębiorstw energetycznych w zakresie magazynowania paliw gazowych, w tym budowy, rozbudowy i modernizacji magazynów paliw gazowych, wraz z uzasadnionym zwrotem z kapitału zaangażowanego w tę działalność w wysokości nie mniejszej niż stopa zwrotu na poziomie 6%;

2.

pokrycie kosztów uzasadnionych ponoszonych przez operatorów systemów przesyłowych i dystrybucyjnych w związku z realizacją ich zadań;

3.

ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen i stawek opłat.

Natomiast art. 45 ust. 2 ustawy stanowi, iż taryfy dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła mogą uwzględniać koszty współfinansowania przez przedsiębiorstwa energetyczne przedsięwzięć i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia paliw i energii u odbiorców stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy nowych źródeł energii i sieci.

Zatem w przedmiotowym przypadku mamy do czynienia z sytuacją, w której w zamian za wykonanie przez Wnioskodawcę budowy przyłączy oraz rozdzielczych sieci ciepłowniczych wysokich parametrów Odbiorca ciepła zobowiązał się do korzystania z ciepła sieciowego Wnioskodawcy przez okres 10 lat, licząc od dnia rozpoczęcia dostawy ciepła.

Wysokość ustalania taryf dla ciepła jest kształtowana na podstawie art. 45 ust. 1 i ust. 2 ustawy - Prawo energetyczne.

Zatem przyjąć należy, iż partycypacja w kosztach tejże budowy, daje Odbiorcy ciepła możliwość korzystania z ciepła sieciowego wg określonych taryf.

W związku z powyższym ponoszone przez Odbiorców ciepła koszty budowy, przyłączy oraz rozprowadzających sieci ciepłowniczych w istocie powinny być traktowane jako opłata za usługę nabycia prawa do korzystania z ciepła wg ustalonej taryfy cenowej.

Partycypowanie w kosztach budowy przyłączy oraz rozprowadzających sieci ciepłowniczych jest zatem transakcją wiązaną. Odbiorca ciepła w zamian za udział w kosztach budowy przedmiotowej inwestycji, na podstawie zawartej umowy, nabywa prawo do korzystania z ciepła sieciowego wytworzonego przez przedsiębiorstwo energetyczne wg określonej taryfy.

Stosunek zobowiązaniowy umożliwia uznanie otrzymanych przez Wnioskodawcę od Odbiorcy ciepła środków finansowych z tytułu budowy węzła cieplnego, przyłączy oraz rozprowadzających sieci ciepłowniczych za zapłatę należności, dotyczących możliwości odbioru ciepła wg określonej taryfy cenowej za pobrane w przyszłości ciepło.

Zatem partycypacja w kosztach tejże budowy będzie w istocie wynagrodzeniem za usługę świadczoną przez Wnioskodawcę na rzecz partycypującego. Odbiorca ciepła, w zamian za nabycie prawa do korzystania z ciepła sieciowego, zobowiązuje się do partycypowania w kosztach tejże budowy.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wystąpi świadczenie usługi, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta wykonywana będzie przez Wnioskodawcę za wynagrodzeniem, efektem której będzie świadczenie na rzecz kontrahenta (Odbiorcy ciepła) usługi możliwości zasilania budynku w ciepło.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż świadczenie, do wykonania którego będzie zobowiązany Wnioskodawca w ramach planowanej inwestycji, stanowi odpłatne świadczenie usług, i stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu według stawek obowiązujących dla danego świadczenia. W analizowanej sprawie świadczenie pieniężne, które będzie wypłacone Wnioskodawcy przez Spółdzielnie mieszkaniową z tytułu partycypacji w kosztach przedmiotowej budowy, będzie stanowiło wynagrodzenie za świadczoną przez Wnioskodawcę usługę. Zatem zostanie spełniona przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności a otrzymaniem świadczenia wzajemnego.

Innymi słowy, Wnioskodawca w zamian za otrzymanie wynagrodzenia (stanowiącego partycypację Spółdzielni mieszkaniowej w kosztach tejże budowy) umożliwi nabywcy korzystanie z ciepła sieciowego.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl art. 41 ust. 13 powołanej ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponieważ świadczona przez Wnioskodawcę ww. usługa nie mieści się w katalogu zwolnień od podatku od towarów i usług wymienionych w ustawie o podatku od towarów i usług, nie jest również objęta preferencyjną stawką podatku od towarów i usług, zatem winna być opodatkowana stawka podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Tut. Organ podatkowy zauważa, iż zgodnie z art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Natomiast w myśl art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej, w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych, pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Strona w dniu 25 września 2012 r. opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w kwocie 80 zł, natomiast wniosek został rozpatrzony w zakresie jednego zdarzenia przyszłego, zatem różnica w kwocie 40 zł zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a ustawy - Ordynacja podatkowa na rachunek bankowy wskazany przez Zainteresowanego we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl