IPTPP2/4512-602/15-2/KK - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2015 r. (data wpływu 20 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 25 czerwca 2014 r., w drodze przetargu z dnia 12 czerwca 2014 r. Pan... nabył od Gminy i Miasta... nieruchomość gruntową niezabudowaną położoną w miejscowości..., oznaczoną jako działka nr 73/7, obręb geodezyjny... o powierzchni 0,16000 ha.

Dla powyższej działki występuje sytuacja prawna braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla wskazanego obszaru nie wydano również decyzji o warunkach zabudowy zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647). Zakupiona działka objęta jest studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy i Miasta... zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy i Miasta w... z dnia 12 listopada 2012 r. ze wskazaniem, iż przeznaczenie powyższej działki określone jest jako teren zabudowy zagrodowej. Zgodnie z danymi zawartymi w prowadzonej ewidencji gruntów wskazana nieruchomość oznaczona jest jako grunty orne oraz grunty zadrzewione i zakrzewione. Gmina... nie nabyła przedmiotowej nieruchomości, uzyskała ją w wyniku komunalizacji mienia. A więc nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Owa nieruchomość wystawiona była na sprzedaż i dotychczas nie była wykorzystywana na żadne cele działalności gospodarczej objętej podatkiem ani zwolnionej z podatku VAT. Działka leżała odłogiem z przeznaczeniem na sprzedaż.

Według danych zawartych wyżej tj. studium uwarunkowań określające jako teren zabudowy zagrodowej oraz to, że jest to działka rolna (istnieje możliwość wydania decyzji o warunkach zabudowy) Gmina i Miasto... naliczyła podatek VAT i określiła go jako jeden z czynników przetargu.

Cena wywoławcza nieruchomości wraz z podatkiem VAT (jako jednym z warunków przetargu) została więc podana w ogłoszeniu Burmistrza Gminy i Miasta... z dnia 28 marca 2014 r. w sprawie podania do publicznej wiadomości wykazu nieruchomości stanowiących własność Gminy i Miasta... przeznaczonych do sprzedaży w trybie przetargowym oraz w ogłoszeniu Burmistrza Gminy i Miasta... z dnia 30 maja 2014 r. dotyczącym terminu i miejsca sprzedaży nieruchomości.

Dodatkowo Pan... - jako zainteresowany zakupem przedmiotowej działki został również poinformowany pismem z dnia 30 maja 2014 r. o terminie i miejscu przetargu jak również o tym, że warunki przetargu zostały zamieszczone na tablicy ogłoszeń Urzędu oraz na stronie internetowej Urzędu Gminy i Miasta....

Podczas przetargu kupujący zapoznał się z regulaminem przetargu, w którym zawarta była m.in. cena nieruchomości wraz z podatkiem VAT i podpisał oświadczenie o zapoznaniu się z regulaminem przetargu oraz stanem technicznym nieruchomości jak również podpisał protokół z przeprowadzenia przetargu na ww. nieruchomości nie wnosząc uwag. W terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyniku przetargu kupujący nie zaskarżył czynności związanych z przeprowadzeniem

przetargu, a w wyznaczonym terminie wpłacił wylicytowaną kwotę wraz z podatkiem VAT jak również podpisał akt notarialny. Gmina jako czynny podatnik podatku od towarów i usług przekazał wpłacony podatek VAT na konto właściwego Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina i Miasto... zasadnie naliczyła podatek VAT przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina stoi na stanowisku, iż sprzedaż nieruchomości będącej przedmiotem przetargu z dnia 12 czerwca 2014 r. nie powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT. Objęta jest ona zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Studium uwarunkowania przestrzennego nie może stanowić podstawy do zaliczenia nieruchomości jako terenu budowalnego, gdyż wiążące w tym zakresie są zapisy ewidencji gruntów i budynków. W związku z powyższym należy się Gminie zwrot podatku VAT przekazanego do Urzędu Skarbowego.

Opodatkowanie towarów i usług reguluje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054). Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych inne niż tereny budowalne. Zwolnienie przysługuje zatem wyłącznie względem dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowalne czy też pod zabudowę. Dla nieruchomości będącej przedmiotem przetargu z dnia 12 czerwca 2014 r. brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie wydano również decyzji o warunkach zabudowy. Wskazana nieruchomość w prowadzonej ewidencji gruntów oznaczona jest jako grunty orne oraz grunty zadrzewione i zakrzewione, natomiast w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy zagrodkowej. Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego związane z wymiarem podatku od nieruchomości wskazuje w takiej sytuacji na wiążący charakter ewidencji gruntów. Na wyroku z dnia 7 stycznia 2011 r. I FPS 8/10 Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów stwierdził, i "w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), przy zastosowaniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086), w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla klasyfikacji terenu niezabudowanego wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunkach zagospodarowania przestrzennego gminy". Zatem w przypadku braku aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego dla działek będących przedmiotem sprzedaży wiążące powinny by zapisy w ewidencji gruntów i budynków. Nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów jako grunt rolny, dla której nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług - korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Do celów podatku od towarów i usług uznać należy, że jest to teren niezabudowany inny niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Nie ma znaczenia, że przedmiotowa nieruchomość w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jest oznaczona jako teren zabudowy zagrodkowej. Studium nie jest bowiem aktem prawa miejscowego i nie może stanowić podstawy prawnej do nałożenia określonych obowiązków na nabywcę nieruchomości.

Na podstawie powyższego uzasadnienia opierającego się na przepisach prawa Gmina niezasadnie pobrała podatek VAT od sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, a następnie przekazała do Urzędu Skarbowego. W zaistniałej sytuacji Gminie należy się zwrot podatku, który następnie ma obowiązek zwrócić nabywcy nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Z przedstawionego opisy sprawy wynika, że Wnioskodawca - czynny podatnik podatku VAT- zbył w roku 2014 w drodze przetargu nieruchomość gruntową niezabudowaną. W opisie sprawy wskazano, że działka nr 73/7 jest gruntem niezabudowanym, a ponadto nieruchomość nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla tej nieruchomości.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny sprawy z którego wynika, że przedmiotowa nieruchomość jest terenem niezabudowanym i nie była objęta planem zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano dla ww. nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, to należy stwierdzić, że sprzedaż działki nr 73/7 korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe. Jakkolwiek Wnioskodawca wywiódł prawidłowy skutek prawny, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości powinna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jednakże oparł swoje stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego na nieprawidłowej argumentacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku w tym kwestia zwrotu podatku Gminie jak i nabywcy, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.