IPTPP2/4512-255/15-4/PRP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2015 r. (data wpływu 30 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 czerwca 2015 r. (data wpływu 10 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 czerwca 2015 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, własnego stanowiska oraz wskazanie, że w sprawie nie występuje pełnomocnik.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 4 marca 2015 r. prowadzi osobiście działalność gospodarczą. Podstawowym przedmiotem działalności jest 68.31.Z - pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Oprócz podstawowej działalności będzie wykonywał również inne rodzaje działalności, między innymi 71.20.B - pozostałe badania i analizy techniczne, stanowiące przedmiot zapytania. Wnioskodawca do wykonywania działalności 71.20.B ubiega się o uprawnienia Ministra Infrastruktury. Wnioskodawca samodzielnie zajmuje się działalnością. W zakresie działalności 71.20.B Wnioskodawca będzie dokonywał wydawania świadectw energetycznych oraz przeprowadzania audytu energetycznego.

Zapytanie jest złożone w celu wyjaśnienia czy przeprowadzenie audytu energetycznego stanowi usługę doradztwa.

Celem audytu jest określenie ilości i struktury zużywanej energii. Powinien on zawierać miedzy innymi inwentaryzację instalacji zużywających energię, ocenę właściwości cieplnych budynku oraz określenie, jaka jest charakterystyka energetyczna budynku, stwierdzenie na jakie sposoby można zmniejszyć zużycie energii, ocenę opłacalności każdej z metod, wskazanie które z nich są optymalne dla rozpatrywanego obiektu. Audyt energetyczny powinien być przeprowadzany tylko przez audytora energetycznego, ponieważ w rezultacie audytu uzyskuje się konkretne zestawienia dla każdego rodzaju modernizacji poprzez wykonanie obliczeń kosztu, zysku, czasu zwrotu kosztów i innych ekonomicznych wskaźników opłacalności. Obliczenia te prowadzone są ściśle wg zaleceń Rozporządzenia Ministra infrastruktury o Audycie. Tu należy stwierdzić, iż przeprowadzenie ww. czynności przez osoby nieposiadające uprawnień nie jest możliwe i prawnie skuteczne. W tej sytuacji w przedstawionej sprawie trudno doszukać się znamion doradztwa. Zdaniem Wnioskodawcy, przeprowadzanie audytu energetycznego nie jest doradztwem i w związku z tym stanowi sprzedaż zwolnioną zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W piśmie z dnia 4 czerwca 2015 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1-9 ustawy o VAT) do kwoty 150.000 zł. Wnioskodawca nie będzie dokonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn zm.). Przewidywana wartość sprzedaży u Wnioskodawcy, o której mowa w art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 2 ww. za 2015 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przeprowadzenie audytu energetycznego stanowi usługę doradztwa. Czy przeprowadzanie audytu energetycznego nie jest doradztwem i w związku z tym stanowi sprzedaż zwolnioną zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 4 czerwca 2015 r.), w przypadku Wnioskodawcy usługa będzie przeprowadzona w następujący sposób: po otrzymaniu od Klienta zlecenia zrobienia świadectwa niezbędnego z powodu, np.: sprzedaży lub wynajęcia nieruchomości bądź jej części, Wnioskodawca dokonuje oględzin nieruchomości (sprawdzenia ogrzewania, wentylacji, okien, drzwi), otrzymując od klienta dokumentację budowlaną. Na podstawie otrzymanych materiałów Wnioskodawca sporządza dla klienta świadectwo charakterystyki energetycznej mówiące o tym ile energii potrzeba do ogrzania budynku lub jej części. Z powyższego wynika, że nie udziela porady, ale sporządza dokument zawierający konkretne obliczenia i wskaźniki. Dokument ten jest niezbędny, aby audyt był prawnie skuteczny. Z tego wynika, iż Wnioskodawca nie wykonuje usługi doradztwa zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy usługa, którą będzie wykonywał, a o której mowa w poz. 68 wniosku ORD-IN oraz w uzupełnieniu wniosku, nie jest doradztwem, a stanowi sprzedaż zwolnioną zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

* odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy - jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 - art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy - jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy - zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawcy, należy rozstrzygnąć, czy usługi opisane we wniosku należy zaliczyć do usług w zakresie doradztwa, które nie korzystają z ww. zwolnienia z podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy zastrzega, że do podatników świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia, określonego w ust. 1 i 9 należy - wobec braku w ustawie definicji doradztwa - posłużyć się należy znaczeniem językowym.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia z podatku VAT, należy stwierdzić, iż termin "doradztwo" obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto doradza". Natomiast "doradzić", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Zgodnie art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2014 r. poz. 712) audyt energetyczny jest to opracowanie określające zakres oraz parametry techniczne i ekonomiczne przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, ze wskazaniem rozwiązania optymalnego, w szczególności z punktu widzenia kosztów realizacji tego przedsięwzięcia oraz oszczędności energii, stanowiące jednocześnie założenia do projektu budowlanego.

Audyt jest podstawą do uzyskania prawa do premii termomodernizacyjnej, stanowi także założenia do projektu budowlanego dotyczącego realizowanego przedsięwzięcia.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy z tytułu realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego inwestorowi przysługuje premia na spłatę części kredytu zaciągniętego na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, zwana dalej "premią termomodernizacyjną", jeżeli z audytu energetycznego wynika, że w wyniku przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nastąpi:

Natomiast art. 5 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że wysokość premii termomodernizacyjnej nie może wynosić więcej niż:

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, do wniosku o przyznanie premii termomodernizacyjnej dołącza się audyt energetyczny.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ww. ustawy audyt energetyczny powinien zawierać:

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 18 cyt. ustawy Minister Infrastruktury wydał rozporządzenie z dnia 17 marca 2009 r. w sprawie szczegółowego zakresu i form audytu energetycznego oraz części audytu remontowego, wzorów kart audytów, a także algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (Dz. U. Nr 43, poz. 346).

W myśl § 2 pkt 4, 5 i 6 ww. rozporządzenia ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

* audytorze - rozumie się przez to wykonawcę audytu energetycznego lub części audytu remontowego budynku;

* wariancie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego - rozumie się przez to zestaw ulepszeń termomodernizacyjnych, sporządzony przez audytora;

* optymalnym wariancie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego - rozumie się przez to zestaw ulepszeń wybrany zgodnie z algorytmem oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, który spełnia wszystkie warunki i kryteria określone w ustawie, przeznaczony do realizacji;

Forma audytu energetycznego została określona w § 4 ww. rozporządzenia, z którego wynika, że audyt energetyczny i część audytu remontowego sporządza się w języku polskim w formie pisemnej, stosując oznaczenia graficzne i literowe określone w Polskich Normach lub inne objaśnione w legendzie audytu. Wszystkie strony (arkusze) audytu energetycznego i części audytu remontowego oraz załączniki oznacza się kolejnymi numerami. Audyt energetyczny i część audytu remontowego oprawia się w okładkę formatu A-4, w sposób uniemożliwiający ich zdekompletowanie.

Zgodnie z § 5 ww. rozporządzenia audyt energetyczny budynku składa się z następujących części:

Zgodnie z § 6 ww. rozporządzenia algorytm, o którym mowa w § 5 pkt 7 rozporządzenia zawiera następujące kroki optymalizacyjne:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca od dnia 4 marca 2015 r. prowadzi osobiście działalność gospodarczą. Podstawowym przedmiotem działalności jest 68.31.Z - pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Oprócz podstawowej działalności będzie wykonywał również inne rodzaje działalności, między innymi 71.20.B - pozostałe badania i analizy techniczne, stanowiące przedmiot zapytania. Wnioskodawca do wykonywania działalności 71.20.B ubiega się o uprawnienia Ministra Infrastruktury. Wnioskodawca samodzielnie zajmuje się działalnością. W zakresie działalności 71.20.B Wnioskodawca będzie dokonywał wydawania świadectw energetycznych oraz przeprowadzania audytu energetycznego.

Celem audytu jest określenie ilości i struktury zużywanej energii. Powinien on zawierać miedzy innymi inwentaryzację instalacji zużywających energię, ocenę właściwości cieplnych budynku oraz określenie, jaka jest charakterystyka energetyczna budynku, stwierdzenie na jakie sposoby można zmniejszyć zużycie energii, ocenę opłacalności każdej z metod, wskazanie które z nich są optymalne dla rozpatrywanego obiektu. Audyt energetyczny powinien być przeprowadzany tylko przez audytora energetycznego, ponieważ w rezultacie audytu uzyskuje się konkretne zestawienia dla każdego rodzaju modernizacji poprzez wykonanie obliczeń kosztu, zysku, czasu zwrotu kosztów i innych ekonomicznych wskaźników opłacalności. Obliczenia te prowadzone są ściśle wg zaleceń Rozporządzenia Ministra infrastruktury o Audycie. Tu należy stwierdzić, iż przeprowadzenie ww. czynności przez osoby nieposiadające uprawnień nie jest możliwe i prawnie skuteczne. W tej sytuacji w przedstawionej sprawie trudno doszukać się znamion doradztwa. Zdaniem Wnioskodawcy, przeprowadzanie audytu energetycznego nie jest doradztwem i w związku z tym stanowi sprzedaż zwolnioną zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1-9 ustawy o VAT) do kwoty 150.000 zł. Wnioskodawca nie będzie dokonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przewidywana wartość sprzedaży u Wnioskodawcy, o której mowa w art. 113 ust. 1 w związku z art. 113 ust. 2 ww. za 2015 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawca przeprowadzając audyt energetyczny nie świadczy usług doradztwa, bowiem - jak wynika z okoliczności sprawy - celem audytu jest określenie ilości i struktury zużywanej energii. Powinien być on przeprowadzany tylko przez audytora energetycznego, w rezultacie którego uzyskuje się konkretne zestawienia dla każdego rodzaju modernizacji poprzez wykonanie obliczeń kosztu, zysku, czasu zwrotu kosztów i innych ekonomicznych wskaźników opłacalności. Obliczenia te prowadzone są ściśle wg zaleceń Rozporządzenia Ministra infrastruktury o Audycie. A zatem nie można uznać przedmiotowych czynności za świadczenie usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy. Tym samym świadczenie ww. usług nie wyklucza zastosowania dla Wnioskodawcy zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług doradczych, nie będzie również - jak wskazał Zainteresowany - wykonywać żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy i wartość sprzedaży za 2015 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł, to uznać należy, że będzie mógł korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.