IPTPP2/443-97/14-4/JN - Prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji w zakresie rekultywacji składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2014 r. (data wpływu 10 lutego 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2014 r. (data wpływu 9 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji w zakresie rekultywacji składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne - jest prawidłowe.

W dniu 10 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji w zakresie rekultywacji składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 kwietnia 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina w latach 2010-2013 realizowała inwestycję w zakresie rekultywacji składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne położonego w miejscowości O. na terenie Gminy (dalej: Inwestycja). Celem dokonania rekultywacji było wyjście naprzeciw oczekiwaniom mieszkańców, przedsiębiorców, turystów oraz potrzebom Gminy poprzez stworzenie na zrekultywowanym gruncie miejsca do rekreacji i wypoczynku. W konsekwencji Inwestycja ta przyczyniła się zarówno do osiągnięcia celów środowiskowych poprzez zwiększenie ochrony dla wód powierzchniowych i podziemnych oraz powietrza atmosferycznego, a także celów nieśrodowiskowych poprzez zagospodarowanie przedmiotowego terenu na cele rekreacyjne i wypoczynkowe w związku z przywróceniem środowiska do stanu sprzed eksploatacji składowiska. Wydatki ponoszone na realizację Inwestycji dokumentowane były przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanym podatkiem naliczonym.

W ramach przedmiotowej Inwestycji zrealizowane zostały następujące zadania:

A. ukształtowanie wierzchowiny składowiska poprzez geodezyjne wytyczenie kształtu składowiska, formowanie nasypów bryły składowiska oraz zagęszczenie powierzchni składowiska;

B. ułożenie warstwy wyrównawczej z piasku;

C. budowę systemu ujmowania odcieków;

D. budowę systemu ujmowania odcieków poprzez wykonanie studni z systemem pomp do okresowego wypompowania odcieków, montaż rurociągów, wykonanie zbiornika retencyjnego oraz montaż kontenera wraz z pompą samozasysającą;

E. ułożenie warstwy izolacyjnej ekranującej oraz drenażowej;

F. wykonanie rowu opaskowego;

G. budowę systemu drenażu poprzez wykonanie Studni, montaż pomp oraz rurociągów;

H. ułożenie warstwy mineralno-humusowej;

I. wykonanie zabudowy biologicznej poprzez obsianie powierzchni składowiska mieszanką zadarniającą, nasadzenie roślinności krzewiastej i sadzenie drzew liściastych, a także pielęgnacja zabudowy biologicznej w początkowym okresie wegetacji poprzez wysiew nawozów oraz koszenie i zagrabianie skoszonej trawy;

J. urządzenie terenu rekreacyjnego poprzez budowę ciągów pieszych i ścieżek rowerowych oraz obiektów małej architektury (ławek ogrodowych, koszy na śmieci i stojaków rowerowych);

K. wyposażenie placu zabaw z nawierzchnią gumowo-poliuretanową w ściankę wspinaczkową, slalom biegowy, stoły do gry w szachy i chińczyka, tory przeszkód, tablice edukacyjne, etc.;

L. budowę skateparku wraz z wyposażeniem.

Zadania A-I związane były z przeprowadzeniem rekultywacji terenu byłego składowiska metodą techniczną i biologiczną, a na ich realizację Gmina pozyskała dofinansowanie w formie dotacji kwoty brutto ponoszonych wydatków (VAT był wydatkiem kwalifikowalnym) ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 (dalej: RPO). Realizacja zadań J-K była natomiast warunkiem osiągnięcia określonego we wniosku o dofinansowanie celu realizacji projektu. Realizacja zadań J-K nie była finansowana z dotacji otrzymanej w ramach RPO.

Zadania J-L zostały natomiast zrealizowane przy udziale środków uzyskanych przez Gminę w formie dotacji do kwoty netto nakładów ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Zaznaczenia wymaga przy tym, iż zadania J-K stanowią integralną część całego projektu i mają zasadniczy wpływ na możliwość realizacji określonych w związku z jego realizacją celów, w tym określonych w umowie o dofinansowanie zawartej z RPO.

Odbiór techniczny powstałego w wyniku realizacji przedmiotowej Inwestycji majątku nastąpił dnia 31 lipca 2013 r.

Zgodnie ze zobowiązaniem Gminy zawartym we wniosku o dofinansowanie złożonym do RPO, bezpośrednio po oddaniu do użytkowania nadzór nad majątkiem powstałym w wyniku realizacji zadań A-K został przekazany Centrum Sportu i Rekreacji (dalej: CSiR), który wypełnia obowiązki w zakresie utrzymania i administrowania terenem rekreacyjnym powstałym po rekultywacji składowiska odpadów. Następnie CSiR, jako zarządca przedmiotowego majątku, zawarł z Miejskim Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. umowę na odbiór ścieków ze zbiornika retencyjnego.

W odniesieniu do majątku powstałego wskutek realizacji zadania L, Gmina pierwotnie rozważała możliwość udostępniania wybudowanego na zrekultywowanym terenie skateparku zasadniczo nieodpłatnie na cele rekreacyjne i wypoczynkowe lokalnej społeczności oraz w niektórych przypadkach odpłatnie, w szczególności na rzecz podmiotów gospodarczych, klubów sportowych, stowarzyszeń na cele organizacji na terenie tego obiektu zawodów sportowych, pokazów, czy innego rodzaju imprez i wydarzeń. Niemniej jednak, jeszcze przed zakończeniem przedmiotowej Inwestycji, Gmina odstąpiła od zamiaru, podejmowania jakichkolwiek kroków celem wdrożenia tej koncepcji w zakresie skateparku.

W konsekwencji powyższego, jeszcze przed odbiorem technicznym Inwestycji, Gmina podjęła decyzję o przekazaniu majątku powstałego wskutek realizacji Inwestycji, tj. zrekultywowanego gruntu wraz z naniesieniami, w tym budynek z pompami, utwardzenie placu przy budynku, instalacje elektroenergetyczne i oświetlenie, kładka, zbiornik na odcieki, studnie, skatepark, gumowo-poliuretanowa nawierzchnia placu zabaw, tablica edukacyjna, stojaki na rowery, kosze na śmieci, ławki z oparciem, skałka wspinaczkowa, stół do gry w ping ponga, stół do gry w szachy i chińczyka, slalom biegowy, slalom dla rowerów, ciąg pieszy, ciąg pieszo-edukacyjny, ciąg rowerowy (dalej łącznic jako: Obiekt), w trwały zarząd CSiR.

CSiR jest jednostką budżetową Gminy, nieposiadającą osobowości prawnej działającą na podstawie statutu uchwalonego przez Radę Miejską w dniu 7 września 2005 r.

Przekazanie w trwały zarząd nastąpiło w drodze Decyzji Burmistrza z dnia 18 listopada 2013 r. w sprawie ustanowienia trwałego zarządu (dalej: Decyzja), wydanej na podstawie art. 45 ust. 1 i 2, art. 82 i art. 83 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm., dalej: ustawa o gospodarce nieruchomościami). Na podstawie przedmiotowej Decyzji CSiR zobowiązany jest do wykorzystywania przedmiotowego Obiektu wyłącznie na cele statutowe, tj. prowadzenia działalności sportowo-rekreacyjnej.

Z tytułu trwałego zarządu, również w drodze ww. Decyzji, na podstawie art. 83 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, została ustalona opłata roczna w wysokości 0,3% ceny nieruchomości wynikającej z jej wartości ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego.

Ponadto, w drodze decyzji z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie udzielenia bonifikaty od opłat rocznych z tytułu trwałego zarządu, Burmistrz Gminy obniżył CSiR o 90% wysokość opłaty z tytułu trwałego zarządu.

Gmina nie dokonała odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji, bowiem uznała, iż w tym przypadku nie przysługuje jej prawo do odliczenia VAT.

Gmina pragnie zaznaczyć, iż zarówno realizacja Inwestycji, jak i udostępnianie majątku powstałego na skutek jej realizacji, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), odbywa się w ramach realizacji zadań własnych Gminy, do których należą w szczególności sprawy dotyczące gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, a także sprawy dotyczące kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W piśmie z dnia 7 kwietnia 2014 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. W dniu 2 listopada 2001 r. przedmiotowe składowisko odpadów zostało przez Gminę nieodpłatnie udostępnione na rzecz E. Sp. z o.o. (dalej: E.) na okres 18 miesięcy na podstawie umowy dzierżawy, zgodnie z którą dzierżawca zwolniony był z uiszczania czynszu dzierżawnego. Na podstawie umowy dzierżawy E. zobowiązany był do opracowania dokumentacji rekultywacji i zamknięcia, a także przeprowadzenia rekultywacji oraz zamknięcia przedmiotowego składowiska w okresie obowiązywania umowy. Niemniej jednak, z uwagi na protesty okolicznych mieszkańców, proces rekultywacji został przerwany. Od momentu wygaśnięcia umowy dzierżawy, tj. po 2002 r., do czasu przeprowadzenia inwestycji, przedmiotowe składowisko było zamknięte, a na jego terenie trwała procedura przygotowawcza do przeprowadzenia jego rekultywacji.

2. Począwszy od dnia 2 listopada 2001 r. przez okres 18 miesięcy Gmina nieodpłatnie udostępniała przedmiotowe składowisko na rzecz E. Czynność ta, zdaniem Gminy, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Od momentu wygaśnięcia umowy nieodpłatnej dzierżawy, tj. po 2002 r., składowisko było zamknięte. W związku z powyższym, również w tym okresie, w opinii Gminy, było ono wykorzystywane wyłącznie do czynności, które zdaniem Gminy, nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

3. W dniu 2 listopada 2001 r. Gmina nieodpłatnie udostępniła składowisko odpadów spółce E. na okres 18 miesięcy na podstawie umowy dzierżawy, zgodnie z którą dzierżawca był zwolniony z uiszczania na rzecz Gminy czynszu dzierżawnego. W tym okresie, E. uprawniony był do pobierania opłat tytułem przyjęcia odpadów na składowisko od dostawców indywidualnych z terenu Gminy oraz opłat za składowanie odpadów spoza terenu Gminy. Opłaty te E. pobierał we własnym imieniu i na swoją rzecz.

4. Gmina od początku realizacji przedmiotowej inwestycji zamierzała przekazać majątek powstały w wyniku realizacji zadań oznaczonych we wniosku A-K w trwały zarząd CSiR.

5. W opinii Gminy, przekazanie majątku w trwały zarząd na rzecz jednostki budżetowej stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W odniesieniu natomiast do majątku powstałego w wyniku realizacji zadania oznaczonego we wniosku jako L, wstępnie Gmina zastanawiała się nad możliwością jego nieodpłatnego udostępniania na cele rekreacyjne i wypoczynkowe lokalnej społeczności oraz w niektórych przypadkach odpłatnego udostępniania - w szczególności na rzecz podmiotów gospodarczych, klubów sportowych, stowarzyszeń - na cele organizacji na terenie tego obiektu zawodów sportowych, pokazów czy innego rodzaju imprez i wydarzeń. W opinii Gminy, nieodpłatne udostępnianie majątku stanowiłoby czynność pozostającą poza zakresem regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatne udostępnianie przedmiotowego majątku, natomiast - czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia od tego podatku. Niemniej jednak, Gmina nie podjęła kroków mających na celu wdrożenie wstępnie rozważanego rozwiązania i jeszcze przed zakończeniem realizacji inwestycji i jej odbiorem technicznym, zdecydowała o oddaniu również majątku powstałego wskutek realizacji zadania L w trwały zarząd na rzecz CSiR. Czynność nieodpłatnego oddania majątku w trwały zarząd na rzecz jednostki budżetowej, w opinii Gminy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina pragnie również zaznaczyć, iż CSiR nie pobiera opłat z tytułu udostępniania przedmiotowego majątku.

6. Po podjęciu decyzji o oddaniu ww. majątku w trwały zarząd, Gmina nie czerpała pożytków tytułem udostępniania powstałego wskutek realizacji zadań oznaczonych we wniosku A-K oraz L majątku. W konsekwencji, majątek ten był przez Gminę wykorzystywany do czynności, które w jej opinii nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Inwestycji.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Inwestycji.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z doktryną prawa podatkowego, przedmiotem opodatkowania są zdarzenia faktyczne lub prawne, z którymi prawo łączy powstanie obowiązku podatkowego. Mając na uwadze powyższe, jako że oddanie nieruchomości w trwały zarząd nie stanowi dostawy towarów, należy uznać, iż jest ono świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Niemniej jednak, dana czynności może zostać opodatkowana podatkiem VAT wyłącznie jeśli jest realizowana przez podatnika VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższych regulacji, należy uznać, iż gminy działają w charakterze podatników VAT wyłącznie w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Natomiast w sytuacji, gdy prowadzą one działania wynikające z zadań nałożonych na nie przepisami prawa, nie są one uważane za podatników w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji, w ocenie Gminy, w przypadku gdy w zakresie realizacji danej czynności Gmina nie działa w charakterze podatnika VAT, nie jest możliwe opodatkowanie tej czynności.

Gmina pragnie wskazać, iż kwestię ustanawiania przez jednostki samorządu terytorialnego trwałego zarządu oraz wysokości i terminów pobierania opłat z tytułu trwałego zarządu reguluje ustawa o gospodarce nieruchomościami.

W myśl art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczane na cele związane z ich działalnością. Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną. Art. 45 ust. 1 ww. ustawy stanowi natomiast, iż ustanowienie trwałego zarządu na rzecz jednostki organizacyjnej następuje w drodze decyzji przez właściwy organ.

Jak stanowi natomiast art. 82 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, za nieruchomość oddaną w trwały zarząd pobiera się opłaty roczne. Co więcej, wysokość opłaty pobieranej z tytułu nieruchomości oddanych w trwały zarząd na cele działalności m.in. sportowej lub turystycznej została wprost określona w drodze art. 83 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy i wynosi 0,3% ceny takiej nieruchomości.

Powyższe oznacza, że pobieranie opłaty rocznej za trwały zarząd nie jest związane z wykonywaniem jakiejkolwiek czynności cywilnoprawnej po stronie Gminy. Przede wszystkim należy zauważyć, iż wysokość rocznej odpłatności z tytułu ustanowienia trwałego zarządu została wprost określona w drodze ustawy, strony nie posiadają swobody negocjacyjnej w tym zakresie, nie mają one prawa również zastosować ceny rynkowej stosowanej dla czynności realizowanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Ponadto, ustanowienie trwałego zarządu następuje w ramach wykonywanych przez gminę zadań, nałożonych na nią przepisami prawa, w szczególności stanowi ono wyraz realizacji zadań własnych w zakresie gospodarki nieruchomościami określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym. Co więcej, oddanie nieruchomości w trwały zarząd dokonywane jest nie na podstawie umowy cywilnoprawnej, ale w związku z wydaną przez odpowiedni organ decyzją administracyjną.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy Burmistrz Gminy na podstawie Decyzji ustanawia na rzecz gminnej jednostki organizacyjnej, tj. CSiR trwały zarząd nieruchomości powstałych w wyniku realizacji Inwestycji, działa on jako organ reprezentujący jednostkę samorządu terytorialnego, tj. Gminę w sprawach z zakresu gospodarowania mieniem samorządowym, tj. realizuje zadania własne Gminy określone w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym.

W związku z powyższym, w opinii Gminy, w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki do uznania czynności oddania Obiektu w trwały zarząd za podlegające opodatkowaniu VAT odpłatne świadczenie usług, jako że w tym zakresie Gmina działając w reżimie publicznoprawnym nie występuje w charakterze podatnika VAT.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2013 r., sygn. IPTPP1/443-576/13-5/MH, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wskazał, iż "przekazanie w trwały zarząd jednostce organizacyjnej Gminy do używania efektów realizowanego projektu odbywa się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 grudnia 2009 r. (sygn. IPPP3/443-899/09-2/KB wskazał, iż "oddanie w trwały zarząd przez Starostę nieruchomości Skarbu Państwa na rzecz państwowej jednostki organizacyjnej w oparciu o cyt. przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami jest czynnością, o której mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem Starosta z tytułu wykonania przedmiotowej czynności nie będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług - w rezultacie takie oddanie nieruchomości w trwały zarząd i pobieranie z tego tytułu opłat rocznych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

Niemniej jednak, w opinii Gminy, w przypadku uznania, iż czynność oddania nieruchomości w trwały zarząd z uwagi na jej odpłatność podlega opodatkowaniu VAT, wówczas winna ona korzystać ze zwolnienia z opodatkowania. Zgodnie bowiem z § 13 ust. 1 pkt 12 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującego w stanie prawnym do 31 grudnia 2013 r., zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Takie stanowisko zostało zaprezentowane przykładowo przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 22 listopada 2013 r., sygn. IBPP3/443-1056/13/AŚ, w której organ stwierdził, iż oddanie nieruchomości w trwały zarząd za odpłatnością jest "świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT. Zatem przekazanie nieruchomości stanowiącej przedmiot własności lub przedmiot użytkowania wieczystego jednostki samorządu terytorialnego w trwały zarząd odpłatnie podlega opodatkowaniu, ale korzysta ze zwolnienia (§ 13 ust. 1 pkt 12 cyt. wyżej rozporządzenia)".

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie natomiast do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Odnosząc się do warunku nabywania towarów i usług przez podatnika, Gmina pragnie zaznaczyć, iż jak wskazała powyżej w ramach ustanowienia na rzecz CSiR odpłatnego trwałego zarządu, Gmina nie będzie występować w roli podatnika VAT. Ponadto Gmina pragnie zauważyć, iż wprawdzie istnieje związek pomiędzy wydatkami poniesionymi na realizację Inwestycji a ustanowieniem trwałego zarządu (zasadniczo, gdyby Gmina nie poniosła wydatków na rekultywację i zagospodarowanie terenu byłego wysypiska, nie powstałby przedmiot trwałego zarządu), niemniej jednak wydatki te związane są z czynnościami, które zdaniem Gminy nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie, zdaniem Gminy, na powyższe stanowisko w zakresie braku spełnienia przesłanek uprawniających Gminę do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją Inwestycji nie miałoby również wpływu uznanie, iż czynność oddania nieruchomości w odpłatny trwały zarząd jest objęta zakresem VAT, aczkolwiek korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. W takim przypadku bowiem wydatki poniesione przez Gminę na realizację przedmiotowej inwestycji byłyby również związane z czynnościami nieuprawniającymi do odliczenia VAT naliczonego.

W związku z powyższym, w analizowanym przypadku, zarówno w przypadku uznania czynności oddania nieruchomości w odpłatny trwały zarząd jako objętej zakresem VAT aczkolwiek zwolnionej z opodatkowania, jak i pozostającej poza zakresem regulacji ustawy o VAT, nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w przytoczonym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkujące możliwość skorzystania przez Gminę z prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Inwestycji. Konsekwentnie, Gmina stoi na stanowisku, iż w przedmiotowej sytuacji, nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Inwestycji.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2013 r., sygn. IPTPP1/443-576/13-5/MH, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, odnosząc się do wydatków poniesionych na realizację projektu, którego efekty zostały przekazane w trwały zarząd jednostce organizacyjnej wskazał, iż "rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary t usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie warunek ten nie zostanie spełniony, gdyż Wnioskodawca jako jednostka samorządu terytorialnego realizując zadanie będące przedmiotem pytania wykonuje zadania własne, a towary i usługi nabyte w ramach jego realizacji nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zatem. Zainteresowany nie będzie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją przedmiotowego projektu".

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 czerwca 2012 r., sygn. ITPP2/443-403a/12/AW, w której organ odnosząc się do kwestii oddania na podstawie decyzji administracyjnej w odpłaty trwały zarząd majątku gminy na rzecz jej jednostki organizacyjnej stwierdził, że "dokonane w związku z rozbudową i przebudową wielofunkcyjnego obiektu rekreacyjno-sportowego zakupy nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (trwały zarząd). Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur VAT dokumentujących poniesione wydatki".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina w latach 2010-2013 realizowała inwestycję w zakresie rekultywacji składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne położonego w miejscowości O. na terenie Gminy. Wydatki ponoszone na realizację Inwestycji dokumentowane były przez dostawcóww.ykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanym podatkiem naliczonym. W ramach przedmiotowej Inwestycji zrealizowane zostały następujące zadania:

A. ukształtowanie wierzchowiny składowiska poprzez geodezyjne wytyczenie kształtu składowiska, formowanie nasypów bryły składowiska oraz zagęszczenie powierzchni składowiska;

B. ułożenie warstwy wyrównawczej z piasku;

C. budowę systemu ujmowania odcieków;

D. budowę systemu ujmowania odcieków poprzez wykonanie studni z systemem pomp do okresowego wypompowania odcieków, montaż rurociągów, wykonanie zbiornika retencyjnego oraz montaż kontenera wraz z pompą samozasysającą;

E. ułożenie warstwy izolacyjnej ekranującej oraz drenażowej;

F. wykonanie rowu opaskowego;

G. budowę systemu drenażu poprzez wykonanie Studni, montaż pomp oraz rurociągów;

H. ułożenie warstwy mineralno-humusowej;

I. wykonanie zabudowy biologicznej poprzez obsianie powierzchni składowiska mieszanką zadarniającą, nasadzenie roślinności krzewiastej i sadzenie drzew liściastych, a także pielęgnacja zabudowy biologicznej w początkowym okresie wegetacji poprzez wysiew nawozów oraz koszenie i zagrabianie skoszonej trawy;

J. urządzenie terenu rekreacyjnego poprzez budowę ciągów pieszych i ścieżek rowerowych oraz obiektów małej architektury (ławek ogrodowych, koszy na śmieci i stojaków rowerowych);

K. wyposażenie placu zabaw z nawierzchnią gumowo-poliuretanową w ściankę wspinaczkową, slalom biegowy, stoły do gry w szachy i chińczyka, tory przeszkód, tablice edukacyjne, etc.;

L. budowę skateparku wraz z wyposażeniem.

Odbiór techniczny powstałego w wyniku realizacji przedmiotowej Inwestycji majątku nastąpił dnia 31 lipca 2013 r.

Począwszy od dnia 2 listopada 2001 r. przez okres 18 miesięcy Gmina nieodpłatnie udostępniała przedmiotowe składowisko na rzecz E. Czynność ta, zdaniem Gminy, nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tym okresie, E. uprawniony był do pobierania opłat tytułem przyjęcia odpadów na składowisko od dostawców indywidualnych z terenu Gminy oraz opłat za składowanie odpadów spoza terenu Gminy. Opłaty te E. pobierał we własnym imieniu i na swoją rzecz. Od momentu wygaśnięcia umowy nieodpłatnej dzierżawy, tj. po 2002 r., składowisko było zamknięte. W związku z powyższym, również w tym okresie, w opinii Gminy, było ono wykorzystywane wyłącznie do czynności, które zdaniem Gminy, nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina od początku realizacji przedmiotowej inwestycji zamierzała przekazać majątek powstały w wyniku realizacji zadań oznaczonych we wniosku A-K w trwały zarząd jednostce budżetowej - Centrum Sportu i Rekreacji. W opinii Gminy, przekazanie majątku w trwały zarząd na rzecz jednostki budżetowej stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W odniesieniu natomiast do majątku powstałego w wyniku realizacji zadania oznaczonego we wniosku jako L, wstępnie Gmina zastanawiała się nad możliwością jego nieodpłatnego udostępniania na cele rekreacyjne i wypoczynkowe lokalnej społeczności oraz w niektórych przypadkach odpłatnego udostępniania - w szczególności na rzecz podmiotów gospodarczych, klubów sportowych, stowarzyszeń - na cele organizacji na terenie tego obiektu zawodów sportowych, pokazów czy innego rodzaju imprez i wydarzeń. W opinii Gminy, nieodpłatne udostępnianie majątku stanowiłoby czynność pozostającą poza zakresem regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatne udostępnianie przedmiotowego majątku, natomiast - czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia od tego podatku. Niemniej jednak, Gmina nie podjęła kroków mających na celu wdrożenie wstępnie rozważanego rozwiązania i jeszcze przed zakończeniem realizacji inwestycji i jej odbiorem technicznym, zdecydowała o oddaniu również majątku powstałego wskutek realizacji zadania L w trwały zarząd na rzecz CSiR. Czynność nieodpłatnego oddania majątku w trwały zarząd na rzecz jednostki budżetowej, w opinii Gminy, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina pragnie również zaznaczyć, iż CSiR nie pobiera opłat z tytułu udostępniania przedmiotowego majątku. Po podjęciu decyzji o oddaniu ww. majątku w trwały zarząd, Gmina nie czerpała pożytków tytułem udostępniania powstałego wskutek realizacji zadań oznaczonych we wniosku A-K oraz L majątku. W konsekwencji, majątek ten był przez Gminę wykorzystywany do czynności, które w jej opinii nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przekazanie w trwały zarząd nastąpiło w drodze Decyzji Burmistrza z dnia 18 listopada 2013 r. w sprawie ustanowienia trwałego zarządu, wydanej na podstawie art. 45 ust. 1 i 2, art. 82 i art. 83 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Na podstawie przedmiotowej Decyzji CSiR zobowiązany jest do wykorzystywania przedmiotowego Obiektu wyłącznie na cele statutowe, tj. prowadzenia działalności sportowo-rekreacyjnej. Z tytułu trwałego zarządu, również w drodze ww. Decyzji, na podstawie art. 83 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, została ustalona opłata roczna w wysokości 0,3% ceny nieruchomości wynikającej z jej wartości ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego. Ponadto, w drodze decyzji z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie udzielenia bonifikaty od opłat rocznych z tytułu trwałego zarządu, Burmistrz Gminy obniżył CSiR o 90% wysokość opłaty z tytułu trwałego zarządu.

Gmina pragnie zaznaczyć, iż zarówno realizacja Inwestycji, jak i udostępnianie majątku powstałego na skutek jej realizacji, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, odbywa się w ramach realizacji zadań własnych Gminy, do których należą w szczególności sprawy dotyczące gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, a także sprawy dotyczące kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina w odniesieniu do majątku powstałego w wyniku realizacji zadania oznaczonego we wniosku jako L, wstępnie Gmina zastanawiała się nad możliwością jego nieodpłatnego udostępniania (czynność pozostająca poza zakresem regulacji ustawy) oraz w niektórych przypadkach odpłatnego udostępniania (czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystająca ze zwolnienia od tego podatku). Niemniej jednak - jak wskazał Wnioskodawca - nie podjął kroków mających na celu wdrożenie wstępnie rozważanego rozwiązania i jeszcze przed zakończeniem realizacji inwestycji i jej odbiorem technicznym, zdecydował o oddaniu majątku powstałego wskutek realizacji zadania L w trwały zarząd na rzecz Centrum Sportu i Rekreacji. Tym samym, należy stwierdzić, że w zakresie ww. majątku nie nastąpiła zmiana jego przeznaczenia.

Natomiast, majątek powstały w wyniku realizacji zadań oznaczonych we wniosku A-K, Gmina od początku realizacji przedmiotowej inwestycji zamierzała przekazać w trwały zarząd CSiR.

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarowaniu nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostce organizacyjnej w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie - w myśl art. 4 pkt 10 powołanej wyżej ustawy, należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Trwały zarząd, jak stanowi art. 43 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Stosownie do treści art. 44 ust. 1 i 45 ust. 1 powołanej ustawy, trwały zarząd właściwy organ, ustanawia na czas nieoznaczony lub czas oznaczony w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3.

Wyżej wymienione przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, na podstawie których następuje oddanie nieruchomości gminnych w odpłatny trwały zarząd ich jednostkom organizacyjnym, wskazują na inny niż cywilnoprawny charakter przekazania nieruchomości w trwały zarząd.

W komentarzu do ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazano, że: "Trwały zarząd jest prawem niezbywalnym. Podlega ochronie prawnej i jest instytucją prawa administracyjnego powodującą powstanie stosunku prawnego pomiędzy osobą prawną prawa publicznego a jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Wobec powyższego Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego, przyznając trwałemu zarządcy określone uprawnienia w stosunku do nieruchomości, są zobligowane uregulować prawa i obowiązki związane z gospodarowaniem mieniem publicznym. Chodzi tu przede wszystkim o zakres odpowiedzialności jednostki organizacyjnej wobec organu wykonawczego reprezentującego właściciela oraz uprawnienia tej jednostki w stosunku do posiadanej nieruchomości. Ponieważ tych stosunków nie można regulować przepisami prawa cywilnego, ustawodawca postanowił, że ustanowienie na rzecz jednostki organizacyjnej trwałego zarządu odbywać się będzie w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez upoważnione właściwe organy, tj. w odniesieniu do nieruchomości Skarbu Państwa - starostę, zaś jednostek samorządu terytorialnego odpowiednio wójta, burmistrza, prezydenta miasta, zarząd powiatu lub zarząd województwa. Natomiast upoważnienie ustawowe do oddania nieruchomości Skarbu Państwa w trwały zarząd na rzecz jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 60 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy posiada wyłącznie minister właściwy do spraw administracji publicznej" - Michał Horoszko w: "Gospodarka nieruchomościami. Komentarz", red. dr Dariusz Pęchorzewski, C.H. Beck 2009 r.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w przypadku oddania jednostce budżetowej majątku powstałego w wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji w odpłatny trwały zarząd, Gmina działa/będzie działała ona jako organ reprezentujący jednostkę samorządu terytorialnego w sprawach z zakresu gospodarowania mieniem samorządowym. Gospodarka nieruchomościami należy do zadań własnych gminy wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

W związku z tym, że oddanie przedmiotowego majątku w trwały zarząd za odpłatnością jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towaru należy uznać, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy. Jednakże mając na uwadze ww. przepisy należy wskazać, iż odpłatne przekazanie nieruchomości w trwały zarząd jest czynnością mającą inny charakter niż cywilnoprawny. Zatem czynność ta nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego, należy wskazać, że oddanie majątku powstałego w wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji w odpłatny trwały zarząd jednostce budżetowej nie stanowi/nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu VAT po stronie Gminy.

Tym samym stwierdzić należy, iż w odniesieniu do zakupów związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji, którą Gmina przekazała w odpłatny trwały zarząd nie znajdzie zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W wymienionej wyżej sytuacji związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT warunkujący prawo do odliczenia podatku naliczonego nie nastąpi, albowiem zakupy dokonane przez Gminę, w związku z oddaniem inwestycji w trwały zarząd jednostce organizacyjnej gminy, nie służą/nie będą służyły czynnościom opodatkowanym VAT wykonywanym przez Gminę.

Reasumując, Wnioskodawcy nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego ponoszonego w związku z realizacją inwestycji, ponieważ zakupione towary i usługi nie są i nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, mając na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją Inwestycji, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.