IPTPP2/443-962/12-9/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2012 r. (data wpływu 14 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia 8 stycznia 2013 r. (data wpływu 9 stycznia 2013 r.), z dnia 25 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.) oraz z dnia 14 lutego 2013 r. (data wpływu 15 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji w drodze korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o VAT oraz ustalenia okresu ponoszenia wydatków celem dokonania ww. korekty - jest prawidłowe.

W dniu 14 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji, w drodze korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o VAT oraz ustalenia okresu ponoszenia wydatków celem dokonania ww. korekty.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 8 stycznia 2013 r., z dnia 25 stycznia 2013 r. oraz z dnia 14 lutego 2013 r. poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego oraz własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 2004 r. realizował zadanie inwestycyjne. W związku z tym od 2004 r. kontynuowano prace zmierzające do udostępnienia jaskiń jako podziemnej trasy turystycznej. Zakres rzeczowy inwestycji obejmował: pogłębienie spągu i wyłożenie go kamieniem naturalnym w miejscach różnic wzniesień, wykonanie schodów metalowych i kamiennych wraz z barierami ochronnymi, w miejscach szczególnie niebezpiecznych zabezpieczenie stropu w jaskiniach, za pomocą kotew zabezpieczenie ociosów, wykonanie odwodnienia i oświetlenia. Skutkiem tych działań jest powstanie trasy turystycznej o długości ok. 130 m. W październiku 2012 r. uzyskano opinię z Akademii dopuszczającą do użytkowania trasę turystyczną oraz protokół zdawczo odbiorczy. Na tej podstawie 12 października 2012 r. przyjęto do ewidencji środków trwałych trasę turystyczną.

Planowane przeznaczenie ww. obiektu powstałego z realizacji inwestycji trasy turystycznej miało posiadać charakter niekomercyjny i miało być związane z prowadzoną działalnością, co wynika z § 4 Statutu Wnioskodawcy oraz miało służyć czynnościom nieopodatkowanym.

W dniu 5 listopada 2012 r. Prezydent Miasta wydał zarządzenie o tym, że udostępnianie trasy turystycznej odbywa się wyłącznie na zasadzie odpłatnej sprzedaży opodatkowanej w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Faktyczne udostępnienie podziemnej trasy turystycznej nastąpiło od dnia 6 listopada 2012 r. na podstawie zawartej umowy cywilno-prawnej, czyli na zasadzie odpłatnej sprzedaży opodatkowanej.

Wnioskodawca w trakcie realizacji inwestycji nie dokonywał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 30 sierpnia 2004 r. w związku ze świadczeniem usług, które w myśl ustawy o podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu VAT (wynajem pomieszczeń) oraz prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowany jest samorządową jednostką budżetową podmiotowo zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ realizuje zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa do realizacji, których został powołany (Uchwała Rady Miasta) z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych.

W pismach stanowiących uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż zadanie inwestycyjne było realizowane w ramach Wieloletniego Programu Inwestycyjnego Miasta w latach 2004-2010, a następnie w ramach Wieloletniego Planu w latach 2011-2012 r. Zadanie inwestycyjne ww. realizowane było z własnych środków miasta, bez udziału środków unijnych. Faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji zadania inwestycyjnego były wystawiane na Wnioskodawcę. Środek trwały - trasa turystyczna - został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy jednostki budżetowej miasta, natomiast właścicielem jest Gmina. Klasyfikacja statystyczna podziemnej trasy turystycznej jest następująca: Grupa 2, podgrupa 29, rodzaj 291 (pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej gdzie indziej niesklasyfikowane). Wartość początkowa podziemnej trasy turystycznej zgodnie z ewidencją środków trwałych przekracza 15 000 zł i wynosi 3 274 034,30 zł. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż udostępnianie trasy turystycznej dla turystów obecnie odbywa się na zasadzie sprzedaży opodatkowanej na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych z podmiotami uprawnionymi do oprowadzania wycieczek w podziemnej trasie turystycznej. Rozliczenia z tytułu podatku od towarów Wnioskodawca dokonuje miesięcznie składając deklarację VAT-7 z ww. tytułu.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż obiekt, który powstał z realizacji inwestycji, tj. trasa turystyczna jest budowlą (utwardzony chodnik z zamontowanym oświetleniem).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wydanym zarządzeniem Prezydenta Miasta o odpłatnym udostępnianiu trasy turystycznej w jaskiniach istnieje możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 od poniesionych nakładów inwestycyjnych z tytułu realizacji inwestycji i dokonanie korekty zgodnie z art. 91 ustawy o VAT, oraz jaki okres wstecz uwzględnić od poniesionych nakładów inwestycyjnych przy dokonywaniu korekty.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z powyższymi wyjaśnieniami w świetle obecnego i przyszłego stanu, jaki będzie miał miejsce, istnieje możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ustawy o VAT w odniesieniu do zrealizowanej inwestycji i dokonanie korekty zgodnie z art. 91 ustawy o VAT, ponieważ poniesione wydatki dotyczące realizacji inwestycji, jak i przyszłe przeznaczenie obiektu będzie związane ze sprzedażą opodatkowaną.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż okres korekty w stosunku do nakładów poniesionych na realizację inwestycji wynosi 10 lat licząc od roku, w którym środki trwałe zostały oddane do użytkowania, zgodnie z art. 91 ust. 2 oraz ust. 7. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż okres wstecz, jaki należy uwzględnić przy dokonywaniu korekty w stosunku do nakładów poniesionych na realizację inwestycji, tj. data od której można dokonać korekty kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z ustawą o VAT, liczy się od momentu poniesienia pierwszych wydatków na realizację ww. inwestycji, tj. od 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Odnosząc się do powyższego należy wyjaśnić, iż w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym z podatku VAT) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

Ponieważ cytowane wcześniej regulacje prawne nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia w oparciu o finalne przeznaczenie towaru czy też usługi, w cenie której zawarty był podatek mający podlegać odliczeniu, to zmiana przez podatnika planów co do finalnego wykorzystania towarów lub usługi, ma wpływ na jego prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem. Z chwilą podjęcia przez podatnika decyzji o zmianie przeznaczenia towarów lub usług na cele związane z działalnością opodatkowaną, podatnikowi przysługuje prawo do rozliczenia podatku naliczonego, związanego z tą działalnością, a wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na ich nabycie.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz art. 91 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z kolei, stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl zaś ust. 2 art. 91 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Z kolei art. 91 ust. 7 ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku natomiast towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy).

Analiza powołanych wyżej przepisów art. 91 ustawy jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od 2004 r. realizował zadanie inwestycyjne. W związku z tym od 2004 r. kontynuowano prace zmierzające do udostępnienia jaskiń jako trasy turystycznej. Skutkiem tych działań jest powstanie podziemnej trasy turystycznej o długości ok. 130 m. W październiku 2012 r. uzyskano opinię z Akademii dopuszczającą do użytkowania podziemną trasę turystyczną oraz protokół zdawczo odbiorczy. Na tej podstawie 12 października 2012 r. przyjęto do ewidencji środków trwałych podziemną trasę turystyczną. Planowane przeznaczenie ww. obiektu powstałego z realizacji inwestycji miało posiadać charakter niekomercyjny i miało być związane z prowadzoną działalnością oraz miało służyć czynnościom nieopodatkowanym. W dniu 5 listopada 2012 r. Prezydent Miasta wydał zarządzenie o tym, że udostępnianie trasy turystycznej w jaskiniach odbywa się wyłącznie na zasadzie odpłatnej sprzedaży opodatkowanej. Faktyczne udostępnienie podziemnej trasy turystycznej nastąpiło od dnia 6 listopada 2012 r. na podstawie zawartej umowy cywilno-prawnej, czyli na zasadzie odpłatnej sprzedaży opodatkowanej. Wnioskodawca w trakcie realizacji inwestycji nie dokonywał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż zadanie inwestycyjne było realizowane w ramach Wieloletniego Programu Inwestycyjnego Miasta w latach 2004-2010, a następnie w ramach Wieloletniego Planu w latach 2011-2012 r. Zadanie inwestycyjne ww. realizowane było z własnych środków miasta, bez udziału środków unijnych. Faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji zadania inwestycyjnego były wystawiane na Wnioskodawcę. Środek trwały - trasa turystyczna - został wprowadzony do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy jednostki budżetowej miasta, natomiast właścicielem jest Gmina. Klasyfikacja statystyczna podziemnej trasy turystycznej jest następująca: Grupa 2, podgrupa 29, rodzaj 291 (pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej gdzie indziej nie sklasyfikowane). Wartość początkowa podziemnej trasy turystycznej zgodnie z ewidencją środków trwałych przekracza 15 000 zł. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż udostępnianie trasy turystycznej dla turystów obecnie odbywa się na zasadzie sprzedaży opodatkowanej na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych z podmiotami uprawnionymi do oprowadzania wycieczek w podziemnej trasie turystycznej. Rozliczenia z tytułu podatku od towarów Wnioskodawca dokonuje miesięcznie składając deklarację VAT-7 z ww. tytułu. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż obiekt, który powstał z realizacji inwestycji, tj. podziemna trasa turystyczna jest budowlą (utwardzony chodnik z zamontowanym oświetleniem).

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie doszło do zmiany przeznaczenia środka trwałego-trasy turystycznej, polegającej na tym, że pierwotne przeznaczenie przedmiotowego obiektu miało mieć charakter niekomercyjny i miało służyć czynnościom nieopodatkowanym, a następnie Wnioskodawca przeznaczył środek trwały do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do dokonania korekty podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących realizacji inwestycji, który to obiekt po zmianie przeznaczenia służy wykonywaniu czynności opodatkowanych, zgodnie z ww. zasadami oraz w terminach przewidzianych prawem, wynikających z przepisów art. 91 ustawy. Korekta ta będzie miała charakter cząstkowy i wieloletni.

Odnosząc się do okresu, w jakim Wnioskodawca jest obowiązany dokonać korekty podatku o której mowa w art. 91 ustawy w przypadku podziemnej trasy turystycznej należy wskazać, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji nieruchomości.

Jak stanowi art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do treści art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy - w myśl § 2 powołanego przepisu - jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl art. 45 Kodeksu cywilnego, rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Z powołanych przepisów prawa cywilnego wynika zatem, iż nieruchomościami są grunty, ale i także budynki lub ich części trwale z gruntem związane. Grunt natomiast będąc przedmiotem materialnym jest rzeczą. W sytuacji natomiast, gdy na gruncie znajdują się budynki lub budowle wówczas uznawane są one za część składową gruntu stanowiąc nieruchomość.

Pojęcia budynków i budowli nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego też należy skorzystać z definicji zawartych w innych przepisach prawa, tj. w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 2 tej ustawy, pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Natomiast art. 3 pkt 3 tej ustawy wskazuje, iż budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa oraz - jak wskazał Wnioskodawca-trasa turystyczna jest budowlą, a zatem w tym przypadku zastosowanie znajdzie 10-letni okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy.

Ponadto, Wnioskodawca w przedmiotowym wniosku wskazał, iż zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 242, poz. 1622), podziemną trasę turystyczną kwalifikuje się do Grupy 2 - Obiekty inżynierii lądowej i wodnej, Podgrupy 29 - pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej, Rodzaj 291 - pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W niniejszej sprawie, w związku ze zmianą przeznaczenia obiektu i rozpoczęcia wykorzystywania go do czynności opodatkowanych, Wnioskodawca może dokonać korekty podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji w wysokości 1/10 kwoty podatku naliczonego za każdy rok, w którym nieruchomość ta będzie wykorzystana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, licząc do końca 10-letniego okresu korekty.

Jeżeli natomiast w okresie tym nastąpi kolejna zamiana przeznaczenia ww. obiektu, Wnioskodawca winien dokonać stosownej korekty.

Odnosząc się do okresu wstecz jaki należy uwzględnić przy dokonywaniu korekty w związku z poniesionymi nakładami inwestycyjnymi, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca może uwzględnić przy dokonywaniu korekty wydatki poniesione od początku inwestycji tj. od 2004 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.