IPTPP2/443-900/13-5/PR - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2013 r. (data wpływu 21 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2013 r. (data wpływu 13 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości dokonanej po dniu 1 stycznia 2014 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości dokonanej do dnia 31 grudnia 2013 r. lub po dniu 1 stycznia 2014 r. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 grudnia 2013 r. poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2003 r. Sp. z o.o. (zwana dalej Wnioskodawcą) zawarła z dłużnikiem umowę o współpracy. Aktem notarialnym w miesiącu grudniu 2003 r. ustanowiono hipotekę na nieruchomości posiadanej przez dłużnika jako zabezpieczenie transakcji handlowych zawieranych na podstawie umowy o współpracy. Nieruchomość została wybudowana w latach 80-tych XX wieku, dłużnik prowadził w niej działalność gospodarczą.

Po pewnym okresie współpracy dłużnik przestał terminowo regulować swoje zobowiązania. Próby negocjacji nie doprowadziły do spłaty zaległych zobowiązań, w związku z powyższym Wnioskodawca skierował sprawę do Sądu i w dniu 15 września 2009 r., uzyskał nakaz zapłaty, który stał się prawomocny z dniem 30 października 2009 r.

Sprawę skierowano na drogę egzekucji komorniczej, ale egzekucja z rachunków bankowych oraz ruchomości okazała się bezskuteczna. Jednocześnie Wnioskodawca pozyskał informację, iż dłużnik próbuje wyprowadzić majątek ze Spółki i w tym celu aktem notarialnym z dnia 10 września 2009 r. utworzył nową Spółkę, której został głównym udziałowcem. W tym samym akcie dłużnik wniósł do nowej Spółki aportem jedyny majątek jaki posiadał, czyli zabudowaną nieruchomość. Aport został wyceniony na 200.000,00 zł.

Wnioskodawca, po uzyskaniu informacji o zawarciu aktu notarialnego i przeniesieniu do nowego podmiotu zabudowanej nieruchomości, skierował do Sądu w dniu 12 maja 2010 r. pozew i uzyskał nakaz zapłaty w dniu 27 sierpnia 2010 r., który stał się prawomocny z dniem 9 maja 2011 r., z wpisanym ograniczeniem odpowiedzialności tylko do ww. nieruchomości na łączną kwotę do jednego miliona zł. Ponownie skierowano sprawę do egzekucji komorniczej już przeciwko nowemu podmiotowi. W październiku 2012 r. odbyła się licytacja nieruchomości dłużnika, w wyniku której Wnioskodawca będąc jednocześnie wierzycielem hipotecznym nabył omawianą nieruchomość gruntową wraz z zabudowaniami, uiszczając całą kwotę wynikłą z licytacji na konto Sądu Rejonowego. W dniu 18 lutego 2013 r. zostało wydane postanowienie o przysądzeniu nieruchomości, które uprawomocniło się w dniu 6 marca 2013 r. (kopia w załączeniu). Po sprzedaży nieruchomości Komornik dokonał podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości w licytacji komorniczej. W przedstawionym przez Komornika planie podziału, Komornik wymienił wszystkich wierzycieli, lecz zaspokojonych z uzyskanej sumy w całości lub w części zostało trzech wierzycieli, w tym Wnioskodawca ale tylko częściowo. Plan podziału nie uwzględniał kwoty podatku od towarów i usług VAT. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 8 sierpnia 2013 r., które uprawomocniło się z dniem 17 sierpnia 2013 r., Sąd zatwierdził projekt podziału sumy uzyskanej z licytacji komorniczej i należne środki zostały przekazane na konto wierzycieli, w tym również Wnioskodawcy.

Komornik prowadzący egzekucję komorniczą nie wystawił faktury VAT, natomiast skierował do wszystkich wierzycieli zawiadomienia, informujące, iż przedmiotowa licytacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (kopia w załączeniu). Nieruchomość aktualnie jest przedmiotem najmu. W stosunku do nieruchomości poprzedniemu właścicielowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o podatku VAT. Poprzedni właściciel nie ponosił wydatków na jej ulepszenie przewyższających 30% wartości początkowej w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b - ustawy o VAT. Wnioskodawca zamierza sprzedać w całości nieruchomość stosując zwolnienie z VAT.

W piśmie z dnia 11 grudnia 2013 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość składa się z dwóch działek wyodrębnionych geodezyjnie. Wśród ww. działek nie ma działek niezabudowanych. Numery geodezyjne działek zgodnie z Księgą Wieczystą:. Na obu działkach znajduje się jeden budynek produkcyjno - magazynowo - usługowy z częścią biurową, granica działek przebiega przez budynek. Budynek jest trwale związany z gruntem. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) budynek sklasyfikowany jest w Sekcji I, w dziale 12.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) dostawa przedmiotowego budynku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Wnioskodawca nie posiada wiedzy w ramach jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ww. ustawy. Wnioskodawca zakupił przedmiotowy budynek w ramach licytacji komorniczej. Między pierwszym zasiedleniem a dostawą nie upłynie okres krótszy niż dwa lata. Wnioskodawcy w stosunku do budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca zakupił przedmiotowy budynek w ramach licytacji komorniczej. Jedynym dokumentem potwierdzającym zakup było postanowienie sądu o przysądzeniu własności.

Zainteresowany ponosił wydatki na ulepszenie przedmiotowego budynku. Wydatki te nie przekroczyły 30% wartości początkowej, stanowiły znacznie mniej niż 30%. W stosunku do wydatków na ulepszenie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przedmiotowy budynek jest przedmiotem najmu. Najemcami są różne podmioty gospodarcze w liczbie większej niż 10. Umowy z najemcami, w większości, zawarte były z poprzednim właścicielem nieruchomości. Umowy zawarto na czas nieokreślony. Wnioskodawca wszedł w obowiązki wynikające z tych umów jako nowy właściciel. Jako właściciel Wnioskodawca zawarł kilka umów począwszy od miesiąca kwietnia 2013 r., wszystkie na czas nieokreślony.

Wnioskodawca nie posiada żadnych dokumentów ani ich kopii, potwierdzających czy czynność wniesienia aportem przedmiotowej nieruchomości zabudowanej do nowej Spółki przez dłużnika została dokonana w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z informacji uzyskanych od Prezesa Spółki, będącego poprzednim właścicielem, czynność wniesienia aportem przedmiotowej nieruchomości zabudowanej do nowej Spółki przez dłużnika nie została dokonana w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku sprzedaży nieruchomości po 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 117, poz. 1054)... (oznaczone we wniosku ORD-IN jako pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości zarówno przed 31 grudnia 2013 r., jak i po 1 stycznia 2014 r. będzie podlegać zwolnieniu z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 117, poz. 1054).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i najem, dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zauważyć, iż kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy - obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r. - w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w 2003 r. zawarł z dłużnikiem umowę o współpracy. Aktem notarialnym w miesiącu grudniu 2003 r. ustanowiono hipotekę na nieruchomości posiadanej przez dłużnika jako zabezpieczenie transakcji handlowych zawieranych na podstawie umowy o współpracy.

Po pewnym okresie współpracy dłużnik przestał terminowo regulować swoje zobowiązania. Próby negocjacji nie doprowadziły do spłaty zaległych zobowiązań, w związku z powyższym Wnioskodawca skierował sprawę do Sądu i w dniu 15 września 2009 r., uzyskał nakaz zapłaty, który stał się prawomocny z dniem 30 października 2009 r.

Sprawę skierowano na drogę egzekucji komorniczej, ale egzekucja z rachunków bankowych oraz ruchomości okazała się bezskuteczna. Jednocześnie Wnioskodawca pozyskał informację, iż dłużnik próbuje wyprowadzić majątek ze Spółki i w tym celu aktem notarialnym z dnia 10 września 2009 r. utworzył nową Spółkę, której został głównym udziałowcem. W tym samym akcie dłużnik wniósł do nowej Spółki aportem jedyny majątek jaki posiadał, czyli zabudowaną nieruchomość.

Wnioskodawca, po uzyskaniu informacji o zawarciu aktu notarialnego i przeniesieniu do nowego podmiotu zabudowanej nieruchomości, skierował do Sądu w dniu 12 maja 2010 r. pozew i uzyskał nakaz zapłaty w dniu 27 sierpnia 2010 r., który stał się prawomocny z dniem 9 maja 2011 r., z wpisanym ograniczeniem odpowiedzialności tylko do ww. nieruchomości na łączną kwotę do jednego miliona zł. Ponownie skierowano sprawę do egzekucji komorniczej już przeciwko nowemu podmiotowi. W październiku 2012 r. odbyła się licytacja nieruchomości dłużnika, w wyniku której Wnioskodawca będąc jednocześnie wierzycielem hipotecznym nabył omawianą nieruchomość gruntową wraz z zabudowaniami, uiszczając całą kwotę wynikłą z licytacji na konto Sądu Rejonowego. W dniu 18 lutego 2013 r. zostało wydane postanowienie o przysądzeniu nieruchomości, które uprawomocniło się w dniu 6 marca 2013 r. Po sprzedaży nieruchomości Komornik dokonał podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości w licytacji komorniczej. W przedstawionym przez Komornika planie podziału, Komornik wymienił wszystkich wierzycieli, lecz zaspokojonych z uzyskanej sumy w całości lub w części zostało trzech wierzycieli, w tym Wnioskodawca ale tylko częściowo.

Komornik prowadzący egzekucję komorniczą nie wystawił faktury VAT, natomiast skierował do wszystkich wierzycieli zawiadomienia, informujące, iż przedmiotowa licytacja nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowa nieruchomość składa się z dwóch działek wyodrębnionych geodezyjnie. Wśród ww. działek nie ma działek niezabudowanych. Numery geodezyjne działek zgodnie z Księgą Wieczystą:.... Na obu działkach znajduje się jeden budynek produkcyjno - magazynowo - usługowy z częścią biurową, granica działek przebiega przez budynek. Budynek jest trwale związany z gruntem. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) budynek sklasyfikowany jest w Sekcji I, w dziale 12.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy dostawa przedmiotowego budynku nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Wnioskodawca nie posiada wiedzy w ramach jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ww. ustawy. Między pierwszym zasiedleniem a dostawą nie upłynie okres krótszy niż dwa lata. Wnioskodawcy w stosunku do budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca zakupił przedmiotowy budynek w ramach licytacji komorniczej. Jedynym dokumentem potwierdzającym zakup było postanowienie sądu o przysądzeniu własności.

Zainteresowany ponosił wydatki na ulepszenie przedmiotowego budynku. Wydatki te nie przekroczyły 30% wartości początkowej, stanowiły znacznie mniej niż 30%. W stosunku do wydatków na ulepszenie Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przedmiotowy budynek jest przedmiotem najmu. Najemcami są różne podmioty gospodarcze w liczbie większej niż 10. Umowy z najemcami, w większości, zawarte były z poprzednim właścicielem nieruchomości. Umowy zawarto na czas nieokreślony. Wnioskodawca wszedł w obowiązki wynikające z tych umów jako nowy właściciel. Jako właściciel Wnioskodawca zawarł kilka umów począwszy od miesiąca kwietnia 2013 r., wszystkie na czas nieokreślony.

Z informacji uzyskanych od Prezesa Spółki, będącego poprzednim właścicielem, czynność wniesienia aportem przedmiotowej nieruchomości zabudowanej do nowej Spółki przez dłużnika nie została dokonana w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż planowana dostawa, po dniu 1 stycznia 2014 r., budynku produkcyjno - magazynowo - usługowego z częścią biurową znajdującego się na działkach nr 199/71 i 199/69 - jak wskazał Wnioskodawca - nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą przedmiotowego budynku nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Wobec powyższego dostawa przedmiotowego budynku, po dniu 1 stycznia 2014 r., będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w przypadku gdy Wnioskodawca nie zrezygnuje ze zwolnienia i nie wybierze opcji opodatkowania wskazanej w art. 43 ust. 10 ustawy.

Tym samym badanie przesłanek uprawniających do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest bezzasadne.

Ponadto, jeżeli Wnioskodawca nie wybierze opcji opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy i dostawa przedmiotowego budynku będzie zwolniona od podatku, to dostawa gruntu, na którym budynek ten jest posadowiony, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy, będzie również korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w którym stwierdza, że sprzedaż nieruchomości po 1 stycznia 2014 r. będzie podlegać zwolnieniu z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, należało uznać je za nieprawidłowe. Jakkolwiek Zainteresowany wywiódł prawidłowy skutek prawny dla zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży przedmiotowego budynku wraz z gruntem, jednakże dokonał tego w oparciu o inną podstawę prawną niż tut. Organ.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień 1 stycznia 2014 r.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo należy wskazać, iż analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ w związku z § 2 i § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o zdarzenie przyszłe w nim przedstawione.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości dokonanej po dniu 1 stycznia 2014 r. Natomiast w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości dokonanej do dnia 31 grudnia 2013 r. została wydana interpretacja indywidualna nr IPTPP2/443-900/13-4/PR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.