IPTPP2/443-890/13-4/AW - Prawo gminy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową i modernizacją budynków komunalnych wykorzystywanych do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2013 r. (data wpływu 15 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 stycznia 2014 r. (data wpływu 23 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową i modernizacją budynków komunalnych, zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową i modernizacją budynków komunalnych, zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 stycznia 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (dalej: "Gmina") jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT od sierpnia 2011 r. Wcześniej na podatek VAT był zarejestrowany Urząd Gminy.

Gmina w latach 2010-2011, w ramach realizacji zadań własnych wymienionych w art. 7 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594), poniosła wydatki na realizację szeregu inwestycji polegających na budowie oraz modernizacji budynków komunalnych:

1. Świetlicy wiejskiej w P. - oddana do użytkowania w roku 2011;

2. Centrum Społeczno-Kulturalne - oddane do użytkowania w roku 2011;

3. Świetlicy wiejskiej w Z. - oddana do użytkowania w roku 2011;

(dalej łącznie jako: "budynki komunalne").

Ponoszone w tym zakresie wydatki udokumentowane zostały wystawionymi na Gminę, bądź na Urząd Gminy (w okresie, w którym na podatek VAT był zarejestrowany Urząd Gminy) przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanymi w nich kwotami VAT. Gmina sfinansowała wskazane inwestycje ze środków własnych oraz środków przyznanych Gminie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013. Gmina podkreśla, że każdy z budynków komunalnych ma wartość początkową przekraczającą 15.000 zł i był traktowany dla celów księgowych jako oddzielny środek trwały.

Od momentu oddania budynków komunalnych do użytkowania, Gmina udostępnia je zarówno odpłatnie - udostępnianie budynków komunalnych na uroczystości rodzinne i okolicznościowe (udostępnianie komercyjne); oraz nieodpłatnie - udostępnianie budynków komunalnych w ramach realizacji zadań własnych Gminy m.in. na potrzeby zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy w zakresie kultury (udostępnianie niekomercyjne). Tym samym od momentu oddania przedmiotowych budynków do użytkowania wykorzystuje je do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (udostępnianie komercyjne) oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (udostępnianie niekomercyjne).

Zgodnie z Zarządzeniem Wójta Gminy z dnia 28 lutego 2012 r. w sprawie ustalenia zasad i warunków korzystania z gminnych obiektów użyteczności publicznej (w tym budynków komunalnych) udostępnianie komercyjne obiektów użyteczności publicznej polega na zawarciu z zainteresowanym korzystaniem z danego obiektu umowy najmu. Na podstawie umowy najmu, Gmina, w zamian za udostępnienie danego budynku komunalnego, otrzymuje od najemcy według stawek wskazanych w przedmiotowym Zarządzeniu Wójta Gminy, opłatę.

Gmina na podstawie zawartej umowy najmu budynku komunalnego deklaruje z tego tytułu podatek należny we właściwej deklaracji VAT i wpłaca go na konto właściwego urzędu skarbowego.

Biorąc pod uwagę, że sposób wykorzystywania budynków komunalnych jest uzależniony od zapotrzebowania na obie formy udostępniania budynków komunalnych, Gmina nie ma możliwości określenia godzin, ani dni tygodnia, w których budynki komunalne są udostępniane wyłącznie do wykorzystywania komercyjnego oraz odpowiednio niekomercyjnego. Tym samym Gmina nie ma obiektywnej możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo jej nie przysługuje.

Gmina (a wcześniej Urząd Gminy) jak dotąd nie dokonała odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową i modernizacją budynków komunalnych.

Gmina wskazuje, że od momentu rozpoczęcia realizacji inwestycji polegających na budowie i modernizacji budynków komunalnych zamierzała wykorzystywać przedmiotowe budynki do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (wynajmowanie na uroczystości rodzinne i okolicznościowe). Gmina podkreśla, że od momentu rozpoczęcia realizacji inwestycji do momentu oddania budynków komunalnych do użytkowania nie dokonywała zmiany zamiaru ich przeznaczenia.

W piśmie z dnia 20 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, iż jest właścicielem budynków komunalnych, o których mowa we wniosku (tekst jedn.: świetlicy wiejskiej w P.; Centrum Społeczno-Kulturalnego oraz świetlicy wiejskiej w Z.).

1. Świetlica wiejska w P. - inwestycja polegała na dokonaniu m.in. następujących prac:

* rozebraniu i ponownym wykonaniu podłóż i posadzek;

* przecierce tynków wewnętrznych wraz z wykonaniem nowych wymalowań;

* zmianie przeznaczenia pomieszczenia garażowego, jak również wymianie stolarki wewnętrznej oraz instalacji elektrycznej.

Zdaniem Gminy, inwestycja ta dotyczyła przebudowy.

2. Centrum Społeczno-Kulturalne - inwestycja polegała na dokonaniu m.in. następujących prac:

* robót rozbiórkowych, demontażowe - usuwanie ścianek, stropu, starego dachu;

* wykonaniu nowych podłoży i posadzek wraz ze zrównaniem zróżnicowanych poziomów posadzek oraz wykonaniem izolacji przeciwwilgociowych podposadzkowych;

* przecierce istniejących tynków oraz wykonaniu nowych cem-wap;

* wykonaniu nowych oblicowań ściennych glazurowanych;

* wykonaniu nowych wymalowań malarskich;

* robót murowych (zamurowania i nowe ścianki działowe);

* wymianie stolarki okiennej i drzwiowej;

* dociepleniu ścian styropianem EPS 70 gr. 12 cm;

* dociepleniu stropu nad przyziemiem wełną mineralną w dwóch warstwach;

* wykonaniu nowych schodów zewnętrznych;

* wymianie pokrycia dachowego z eternitu na blacho dachówkę;

* wymianie obróbek blacharskich;

* wymianie odwodnienia połaci dachowych;

* oczyszczeniu i udrożnieniu z lokalnym odnowieniem kominów;

* wykonanie podjazdu (pochylni) dla niepełnosprawnych;

* remoncie instalacji elektrycznej, będzie polegał na:

* demontażu starych instalacji, zamontowaniu odpowiednich gniazd i przyłączeń dla sprzętu telekomunikacyjnego;

* wykonaniu instalacji odgromowej i uziemiającej;

* zainstalowaniu TV SAT, Sprzętu telewizyjnego i audiowizualnego;

* remoncie instalacji wodno-kanalizacyjnej, będzie polegał na:

* wykonaniu kanalizacji zewnętrznej ze szczelnym zbiornikiem na nieczystości;

* wykonaniu instalacji wodno-kanalizacyjnej wewnętrznej;

* wykonaniu instalacji grzewczej elektrycznej;

* wykonaniu wentylacji mechanicznej;

* wykonaniu robót poinstalacyjnych - wykuwanie otworów, bruzd, zalepianie otworów itp.

Zdaniem Gminy, inwestycja ta dotyczyła modernizacji.

* Świetlica wiejska w Z. - inwestycja polegała na dokonaniu m.in. następujących prac:

* remoncie pokrycia dachu i daszków nad bramami;

* wymianie stolarki okiennej i drzwiowej, izolację cieplną stropu;

* remoncie tynków elewacji;

* remoncie opaski odwadniającej;

* remoncie sali widowiskowej i klatki schodowej;

* remoncie przygotowalni posiłków regionalnych, sanitariaty na piętrze, pomieszczenie koła gospodyń wiejskich;

* roboty pomocnicze;

* wyposażeniu świetlicy w meble i sprzęt AGD.

Zdaniem Gminy, inwestycja ta dotyczyła przebudowy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał:

1. Świetlica wiejska w P. - wydatki poniesione zostały w roku 2011;

2. Centrum Społeczno-Kulturalne - wydatki poniesione zostały w latach 2010 -2011;

3. Świetlica wiejska w Z. - wydatki poniesione zostały w latach 2010 - 2011.

Modernizacja, bądź przebudowa każdego z budynków komunalnych, o których mowa we wniosku (tekst jedn.: świetlicy wiejskiej w P.; Centrum Społeczno-Kulturalnego oraz świetlicy wiejskiej w Z.), zdaniem Gminy stanowiła ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dotyczących kosztów budowy i modernizacji budynków komunalnych zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: "ustawa o VAT").

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dotyczących kosztów budowy i modernizacji budynków komunalnych zgodnie z art. 86 ustawy o VAT.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

Pierwszy z wymienionych warunków jest spełniony, gdyż w zakresie wynajmowania komercyjnego budynków komunalnych Gmina będzie działała jako podatnik VAT zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, z którego wynika, że Gminę w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych należy uznawać za podatnika VAT.

Drugim warunkiem, koniecznym do zastosowania prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Gmina w tym miejscu podkreśla, że opłaty za korzystanie z budynków komunalnych analogicznie do określonych w Zarządzeniu Wójta Gminy z dnia 28 lutego 2012 r. w sprawie ustalenia zasad i warunków korzystania z gminnych obiektów użyteczności publicznej, obowiązują w Gminie (na podstawie stosowanych aktów prawnych) nieprzerwanie od roku 2000.

Tym samym, Gmina realizowała w latach 2010-2011 inwestycje polegające na budowie i modernizacji budynków komunalnych z zamiarem ich wykorzystywania do celów opodatkowanych podatkiem VAT (poprzez ich wynajem na rzecz podmiotów trzecich). W związku, z powyższym w przedstawionej sytuacji zaistnieje bezsprzeczny i bezpośredni związek pomiędzy poniesionymi przez Gminę wydatkami a wykonywaniem przez nią czynności opodatkowanych.

Natomiast odnosząc się do zakresu prawa do odliczenia to, biorąc pod uwagę, że budynki komunalne są wykorzystywane zarówno do realizacji zadań własnych Gminy pozostających poza zakresem opodatkowania VAT (m.in. do zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy w zakresie kultury) oraz do czynności podlegających opodatkowaniu VAT (tekst jedn.: najem na cele komercyjne), w przedstawionej sytuacji nie znajdzie zastosowania art. 90 ustawy o VAT dotyczący częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego. Zgodnie bowiem z utrwalonym stanowiskiem sądów administracyjnych wyrażonym m.in. w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2011 r. (sygn. I FPS 9/10) przepis ten dotyczy jedynie proporcji pomiędzy czynnościami opodatkowanymi VAT i dającymi prawo do odliczenia VAT, a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT, ale nie dającymi prawa do odliczenia (tekst jedn.: czynnościami zwolnionymi z VAT). Natomiast czynności wchodzące w zakres realizacji zadań własnych Gminy jako pozostające poza zakresem opodatkowania VAT nie są uwzględniane przy określaniu proporcji w odliczeniu podatku VAT naliczonego na podstawie art. 90 ustawy o VAT.

Jak wskazano wyżej Gmina, ani na etapie realizacji inwestycji polegającej na budowie i modernizacji budynków komunalnych, ani obecnie na etapie udostępniania tych budynków nie jest (nie była) w stanie określić przyporządkowania udostępniania budynków komunalnych na cele opodatkowane (udostępnianie komercyjne) - oraz ich wykorzystywania na cele nieopodatkowane (udostępnianie niekomercyjne). Tym samym Gmina nie jest w stanie określić stosunku wydatków poniesionych na budowę i modernizację budynków komunalnych do dochodów Gminy osiąganych z tytułu ich udostępniania na cele komercyjne.

W związku z powyższym Gmina stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku VAT wskazanego w fakturach zakupowych związanych z budową i modernizacją budynków komunalnych.

Stanowisko Gminy w tym zakresie potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 marca 2013 r. (sygn. IPPP3/443-1239/12-6/IG), dotycząca analogicznej sytuacji, w której wskazano: "Biorąc zatem pod uwagę argumenty przedstawione przez Gminę w przedmiotowym wniosku, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca poniósł wydatki związane z przebudową budynku na potrzeby świetlicy wiejskiej, która służy zarówno działalności opodatkowanej, jak i działalności wyłączonej z zakresu opodatkowania VAT, a jednocześnie nie jest możliwe dokonanie bezpośredniej alokacji kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów działalności, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupach związanych z Inwestycją."

W związku z faktem, że Gmina nie dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10, 11, 12, 16 i 18 ustawy o VAT, Gmina stoi na stanowisku, że powinna dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na budowę i modernizację budynków komunalnych zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, tj. przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w trybie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, ponieważ w latach 2010-2011 inwestycje Gminy polegające na budowie i modernizacji budynków komunalnych były realizowane z zamiarem ich wykorzystywania do celów opodatkowanych podatkiem VAT (poprzez ich wynajem na rzecz podmiotów trzecich).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Natomiast jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Zauważyć należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo - przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Natomiast, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym), w tym zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od sierpnia 2011 r. Wcześniej na podatek VAT był zarejestrowany Urząd Gminy. Gmina w latach 2010-2011, w ramach realizacji zadań własnych, poniosła wydatki na realizację szeregu inwestycji polegających na budowie oraz modernizacji budynków komunalnych, w szczególności na:

Ponoszone w tym zakresie wydatki udokumentowane zostały wystawionymi na Gminę, bądź na Urząd Gminy (w okresie w którym na podatek VAT był zarejestrowany Urząd Gminy) przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanymi w nich kwotami VAT. Każdy z budynków komunalnych ma wartość początkową przekraczającą 15.000 zł i był traktowany dla celów księgowych jako oddzielny środek trwały. Od momentu rozpoczęcia realizacji inwestycji polegających na budowie i modernizacji budynków komunalnych zamierzała wykorzystywać przedmiotowe budynki do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (wynajmowanie na uroczystości rodzinne i okolicznościowe). Od momentu oddania budynków komunalnych do użytkowania, Gmina udostępnia je zarówno odpłatnie - udostępnianie budynków komunalnych na uroczystości rodzinne i okolicznościowe (udostępnianie komercyjne); oraz nieodpłatnie - udostępnianie budynków komunalnych w ramach realizacji zadań własnych Gminy m.in. na potrzeby zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy w zakresie kultury (udostępnianie niekomercyjne). Tym samym od momentu oddania przedmiotowych budynków do użytkowania wykorzystuje je do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (udostępnianie komercyjne) oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (udostępnianie niekomercyjne). Biorąc pod uwagę, że sposób wykorzystywania budynków komunalnych jest uzależniony od zapotrzebowania na obie formy udostępniania budynków komunalnych, Gmina nie ma możliwości określenia godzin, ani dni tygodnia, w których budynki komunalne są udostępniane wyłącznie do wykorzystywania komercyjnego oraz odpowiednio niekomercyjnego. Tym samym Gmina nie ma obiektywnej możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo jej nie przysługuje. Gmina podkreśla, że od momentu rozpoczęcia realizacji inwestycji do momentu oddania budynków komunalnych do użytkowania nie dokonywała zmiany zamiaru ich przeznaczenia.

Gmina (a wcześniej Urząd Gminy) nie dokonała odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z budową i modernizacją budynków komunalnych. Zainteresowany wskazał, że modernizacja bądź przebudowa każdego z budynków stanowi ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa należy wyjaśnić, iż w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym z podatku VAT) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie, skoro - jak wskazał Wnioskodawca - od momentu rozpoczęcia realizacji inwestycji polegającej na budowie i modernizacji budynków komunalnych Gmina zamierzała wykorzystywać przedmiotowe budynki do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to odnosząc się do wątpliwości objętych zakresem zadanego pytania stwierdzić należy, iż w trakcie realizacji inwestycji został spełniony warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy i Wnioskodawcy przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją ww. inwestycji, o ile nie wystąpiły przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy. W związku z powyższym Wnioskodawca ma podstawy do złożenia korekt deklaracji, w trybie art. 86 ust. 13 ustawy.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należy je za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie kwestię objętą zakresem zadanego pytania tj. prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, w okolicznościach niniejszej sprawy. Natomiast pozostałe okoliczności wskazane w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku (nieobjęte zakresem pytania), nie mogą być przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie zaznacza się, że od 1 stycznia 2014 r. przepis art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy otrzymał brzmienie: kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z kolei art. 88 ust. 4 ustawy brzmi następująco: obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Natomiast jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Przepis art. 86 ust. 13 ustawy od 1 stycznia 2014 r. brzmi: jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.