IPTPP2/443-868/11-6/IR - Opodatkowanie działalności polegającej na podejmowaniu działań na rzecz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego poprzez kulturę, sztukę, edukację i turystykę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2011 r. (data wpływu 19 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismami z dnia 12 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.) i z dnia 16 kwietnia 2012 r. (data wpływu 20 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonej usługi kulturalnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonej usługi kulturalnej.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 marca 2012 r. i z dnia 16 kwietnia 2012 r. poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym celem statutowym Fundacji jest "podejmowanie działań na rzecz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego poprzez kulturę, sztukę, edukację i turystykę" (§ 7 Statutu Fundacji). Zgodnie ze statutem Fundacja nie osiąga w sposób systematyczny zysków z prowadzonej działalności kulturalnej zaś ewentualny dochód przeznaczony jest przez nią w całości na kontynuacje lub doskonalenie świadczonych usług.

Mając na uwadze ww. przedmiot działalności statutowej Fundacji, Wnioskodawca wziął udział w przetargu organizowanym przez jednostkę samorządu terytorialnego - Gminę na zorganizowanie festiwali, pikników i warsztatów kulturoznawczych, których celem jest popularyzowanie kultury obywatelskiej. Na skutek wymogów organizatora przetargu, Fundacja zobowiązana była do podania ceny usługi brutto, czyli powiększonej o podatek VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Zgodnie ze wskazaniem ww. przepisu ustawy o podatku od towarów i usług niezbędnym elementem do uznania Fundacji za podmiot stypizowany w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) jest wykazanie, że odrębne przepisy uznają taką instytucję za podmiot o charakterze kulturalnym. Fundacja spełnia powyższy wymóg w oparciu o przepisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, stanowiącej w art. 3 ust. 1 "Działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej". Zgodnie zaś z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Powyższe oznacza, że za usługi kulturalne można uznać usługi nie wchodzące w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu innych przepisów, polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto nie jest podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury, w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. W rozumieniu ww. ustawy instytucją kultury może być jedynie podmiot utworzony przez Ministrów, kierowników urzędów centralnych, jednostki samorządu terytorialnego. Fundacja jest podmiotem posiadającym odrębną podmiotowość prawną, której statutowa działalność opiera się o przepisy ustawy o wolontariacie i działalności pożytku publicznego. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że spełnia kryteria przewidziane dla innych podmiotów uznanych na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca prowadzący statutową działalność, której cele zostały określone jako "podejmowanie działań na rzecz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego poprzez kulturę, sztukę, edukację i turystykę" wykonując na rzecz jednostki samorządu terytorialnego usługę kulturalną polegającą na popularyzowaniu kultury obywatelskiej poprzez organizowanie festiwali, pikników i warsztatów kulturoznawczych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) oraz art. 43 ust. 17-19 ustawy, zwolniona będzie w całości od podatku od towarów i usług, czy też usługi te objęte będą podstawową stawką podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie zwolniony z obowiązku zapłaty podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) i art. 43 ust. 17-19 ustawy, gdyż spełnia przesłanki "instytucji o charakterze kulturalnym", o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy zaś dochody ze świadczonych usług - festynów kulturoznawczych są w całości przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Głównym celem usługi o charakterze kulturalnym, którą zamierza świadczyć Wnioskodawca na rzecz Gminy nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez konkurencyjne wykonywanie tej czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia. Ponadto, w stosunku do Zainteresowanego nie zachodzi wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 19 ustawy, gdyż usługi kulturalne, które zamierza świadczyć nie polegają na świadczeniu usług związanych z filmami i nagraniami, usług wstępu na spektakle, koncert, przedstawienia, do parków rozrywki, cyrków, dyskotek, wstępu oraz wypożyczania wydawnictw, w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, muzea i archiwa, usług związanych z produkcją filmów nagrań, działalności agencji informacyjnych, usług: wydawniczych, ochrony praw oraz radia i telewizji.

Usługi kulturalne polegające na organizacji imprez kulturalnych: festiwali, pikników i warsztatów kulturoznawczych są ściśle związane z działalnością statutową Wnioskodawcy, mimo że mogą być wykonywane odpłatnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie natomiast do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchyliły załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 11 wymieniał jako zwolnione od podatku m.in. usługi związane z kulturą (ex 92) i przeniosły uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktu 33, regulującego zwolnienia od podatku usług kulturalnych.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Powyższe jest konsekwencją wprowadzenia do ustawy cyt. wyżej art. 5a, zgodnie z którym od dnia 1 stycznia 2011 r., jeżeli przepisy ustawy nie powołują symbolu statystycznego dla danego towaru bądź usługi, nie identyfikuje się ich za pomocą klasyfikacji statystycznych.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Dyrektywa w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, z brzmieniem której zgodne muszą być przepisy polskiej ustawy o VAT, przewiduje zwolnienia dla usług kulturalnych, stwierdzając w art. 132 ust. 1 lit. n), że zwolnieniu od podatku podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Zatem ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy, zwolnieniu od podatku podlegają usługi kulturalne świadczone przez: podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r.), zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a), mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Stosownie do treści art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a), stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

W myśl art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym celem statutowym Wnioskodawcy jest podejmowanie działań na rzecz rozwoju społeczeństwa obywatelskiego poprzez kulturę, sztukę, edukację i turystykę. Wnioskodawca nie osiąga w sposób systematyczny zysków z prowadzonej działalności kulturalnej zaś ewentualny dochód przeznaczony jest w całości na kontynuacje lub doskonalenie świadczonych usług. Mając na uwadze przedmiot działalności statutowej, Wnioskodawca wziął udział w przetargu organizowanym przez jednostkę samorządu terytorialnego - Gminę na zorganizowanie festiwali, pikników i warsztatów kulturoznawczych, których celem jest popularyzowanie kultury obywatelskiej. Wnioskodawca wskazał, iż w oparciu o przepisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej spełnia wymóg uznania za podmiot o charakterze kulturalnym. Nadto Wnioskodawca doprecyzował, iż nie jest podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zainteresowany jest podmiotem posiadającym odrębną podmiotowość prawną, której statutowa działalność opiera się o przepisy ustawy o wolontariacie i działalności pożytku publicznego.

Odnosząc się do powyższego podkreślić należy, iż zwolnieniem w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy objęto usługi kulturalne świadczone przez:

* podmioty prawa publicznego,

* inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym,

* podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Tym samym samo prowadzenie działalności kulturalnej, przez którą zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz. 123 z późn. zm.) rozumie się działalność polegającą na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury, nie stanowi podstawy do zastosowania zwolnienia. Dla zastosowania tego zwolnienia obok czynnika przedmiotowego muszą zostać spełnione przesłanki podmiotowe.

Odnosząc się do stwierdzenia Wnioskodawcy dotyczącego spełnienia warunku podmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy, należy podkreślić, że warunek dotyczący innych podmiotów uznanych na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym oznacza, iż stosowna regulacja na podstawie której uznano by podmiot za instytucję o charakterze kulturalnym musi się znaleźć w przepisach prawa powszechnie obowiązującego.

Katalog powszechnie obowiązujących źródeł prawa zawiera art. 87 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r., zgodnie z jego brzmieniem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są:

Podkreślić należy, że zabieg legislacyjny, polegający na odesłaniu do "odrębnych przepisów" czy też do "przepisów prawa", nie jest czymś wyjątkowym i nie pojawia się jedynie w ustawie o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jako odrębne przepisy wskazał ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Argument ten nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż w przepisach ww. ustawy mowa jest o instytucjach kultury, do których przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług bezpośrednio się odwołuje. Odesłanie systemowe w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług do instytucji o charakterze kulturalnym nie może zatem dotyczyć przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Wskazać natomiast należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, nie można zatem uznać, że jest instytucją kultury w rozumieniu cyt. przepisów. Wnioskodawca nie jest również instytucją o charakterze kulturalnym w rozumieniu innych niż przepisy ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej przepisów powszechnie obowiązujących.

Dodatkowo należy wskazać, że Wnioskodawca nie jest również podmiotem prawa publicznego.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca nie spełnia przesłanki podmiotowej do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.