IPTPP2/443-867/11-4/KW - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycia przez gminę nieruchomości stanowiącej gospodarstwo rolne.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2011 r. (data wpływu 19 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 marca 2012 r. (data wpływu 7 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 19 grudnia 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 marca 2012 r. (data wpływu 7 marca 2012 r.) poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 6 marca 2012 r.).

Gmina otrzymała w spadku gospodarstwo rolne na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego sygn. akt z dnia. W skład masy spadkowej wchodzi gospodarstwo rolne o pow. 4,35 ha w tym działka o pow. 0,15 ha położona w zabudowie zagrodowej, zabudowana budynkiem gospodarczym (obora wybudowana w latach 80-ch) i 0,39 ha lasu.

Całość składa się z trzech działek rolnych i trzech działek leśnych tj.:

* Dz. o nr ew. o pow. 2,39 ha położona w obrębie B. zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy przeznaczona jest 0,15 ha pod zabudowę zagrodową i jest zabudowana budynkiem (obora wybudowana w latach 80-ch), pozostała część działki przeznaczona jest do uprawy rolnej,

* Dz. o nr ew. o pow. 0,62 ha zgodnie z obowiązującym MPOZP Gminy przeznaczona jest do uprawy rolnej,

* Dz. o nr ew. o pow. 0,95 ha położona w obrębie B. zgodnie z obowiązującym MPOZP do uprawy rolnej,

* Dz. o nr ew. o pow. 0,53 ha w tym: udział w 1/2 części lasu położonego w obrębie B.,

* Dz. o nr ew. o pow. 0,59 ha w tym: udział w 1/8 części lasu położonego w obrębie S.,

* Dz. o nr ew. o pow. 0,50 ha w tym: udział w 1/8 części lasu położonego w obrębie S.

Według biegłego rzeczoznawcy całość masy spadkowej wyceniono na wartość... zł, w tym:

* wartość działki budowlanej wraz z budynkiem wynosi -... zł

* wartość lasu -... zł

* grunty orne -... zł.

Budynek znajdujący się na działce o nr ew. według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) jest budynkiem inwentarskim dla trzody chlewnej zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316). Przedmiotowy budynek nie był przedmiotem najmu ani też dzierżawy. Budynek wybudowany w latach 80-ch był użytkowany zgodnie z przeznaczeniem przez byłego właściciela, w związku z tym poprzedniemu właścicielowi nie przysługiwało zwolnienie. W tym okresie nie był prowadzony remont ani też modernizacja. Od chwili przejęcia spadku budynek nie jest użytkowany zgodnie z przeznaczeniem (jest to pustostan).

Zdaniem Wnioskodawcy działki rolne, grunty leśne wraz z budynkiem inwentarskim dla trzody chlewnej stanowi zorganizowaną całość gospodarczą związaną z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w piśmie z dnia 6 marca 2012 r.).

Czy Wnioskodawca, zbywając przedmiotowe nieruchomości o pow. 4,35 ha, w tym 0,39 ha lasu i budynek inwentarski dla trzody chlewnej wybudowany w latach 80-ch w drodze licytacji otrzymane w spadku, będzie musiał odprowadzić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest zwolniony od opłat podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika tego podatku.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII "Wysokość opodatkowania". W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w ww. przepisie posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Jednakże ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

W świetle art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, polityka przestrzenna gminy wyrażona jest w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Studium nie jest aktem prawa miejscowego, jednakże jego postanowienia są wiążące dla Rady Gminy przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu (art. 9 ust. 4 i ust. 5 cyt. ustawy).

Ponadto zaznaczyć należy, iż ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.), informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, decyduje przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Podkreślić także należy, że o przeznaczeniu danego terenu pod zabudowę decyduje jego planowane wykorzystanie dla każdego rodzaju zabudowy, a nie tylko pod budownictwo mieszkaniowe.

Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wynika zatem, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane. Przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane podatkiem od towarów i usług są tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Ponadto, stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto, za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli, które się na nim znajdują.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt zabudowany będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Z treści wniosku wynika, iż Gmina będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, otrzymała w spadku gospodarstwo rolne na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego. W skład masy spadkowej wchodzi gospodarstwo rolne o pow. 4,35 ha w tym działka o pow. 0,15 ha położona w zabudowie zagrodowej, zabudowana budynkiem gospodarczym (obora wybudowana w latach 80-ch) i 0,39 ha lasu. Całość składa się z trzech działek rolnych i trzech działek leśnych. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy działka o nr ew. przeznaczona jest w części 0,15 ha pod zabudowę zagrodową i zabudowana jest budynkiem (obora wybudowana w latach 80-ch), pozostała część działki przeznaczona jest do uprawy rolnej, działki o nr ew. przeznaczone są do uprawy rolnej. Natomiast działki leśne to: działka nr (stanowiąca udział w 1/2 części lasu), nr (stanowiąca udział w 1/8 części lasu) oraz nr (stanowiąca udział w 1/8 części lasu).

Wnioskodawca wskazał, że budynek znajdujący się na działce o nr ew. według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) jest budynkiem inwentarskim dla trzody chlewnej. Przedmiotowy budynek nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy. Budynek wybudowany w latach 80-ch był użytkowany zgodnie z przeznaczeniem przez byłego właściciela, w związku z tym poprzedniemu właścicielowi nie przysługiwało zwolnienie. W tym okresie nie był prowadzony remont ani też modernizacja. Od chwili przejęcia spadku budynek nie jest użytkowany zgodnie z przeznaczeniem (jest to pustostan). Jak wskazał Wnioskodawca, działki rolne, grunty leśne wraz z budynkiem inwentarskim dla trzody chlewnej stanowią zorganizowaną całość gospodarczą związaną z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż działki o numerach ewidencyjnych oraz niezabudowana część działki nr, stanowiące działki przeznaczone do uprawy rolnej, a także działki o numerach ewidencyjnych oraz, będące działkami leśnymi, nie stanowią terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę. W związku z powyższym dostawa ww. działek niezabudowanych wypełnia przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Odnosząc się natomiast do budynku inwentarskiego wybudowanego w latach 80-tych posadowionego na działce nr, zauważyć należy, iż dostawa ww. budynku będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy, użytkowana była zgodnie z przeznaczeniem przez byłego właściciela. Zatem w stosunku do ww. budynku do tej pory nie miało miejsca pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. W przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do działki nr w części zabudowanej budynkiem inwentarskim, znajdzie zastosowanie wyłączenie ze zwolnienia od opodatkowania wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy.

Przy dostawie przedmiotowego budynku wybudowanego w latach 80-tych, spełnione zostaną natomiast warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia od podatku. W stosunku do ww. obiektu położonego na działce nr 409, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości w formie spadku. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie wykonano remontu ani modernizacji w ww. budynku od chwili przejęcia spadku. Wobec powyższego dostawa budynku położonego na działce nr 409, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż dostawa budynku wybudowanego w latach 80-tych będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, zbycie gruntu, na którym ww. obiekt jest posadowiony, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy, będzie również korzystać ze zwolnienia od podatku.

Reasumując, dostawa działek niezabudowanych o numerach ewidencyjnych oraz części działki nr przeznaczona do uprawy rolnej, stanowiących działki rolne i leśne, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, pod warunkiem, że w momencie sprzedaży ww. działki nie będą miały budowlanego charakteru. Z kolei dostawa działki nr w części zabudowanej budynkiem inwentarskim wybudowanym w latach 80-tych wraz z gruntem, będzie zwolniona od podatku VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy w związku z art. 29 ust. 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.