IPTPP2/443-843/12-3/AW - Określenie miejsca świadczenia usług związanych z odpłatnym uczestnictwem w konferencjach naukowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług związanych z odpłatnym uczestnictwem w konferencjach naukowych - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług związanych z odpłatnym uczestnictwem w konferencjach naukowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Uniwersytet jest akademicką uczelnią publiczną działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" oraz innych przepisów prawa i statutu.

Podstawowymi zadaniami uczelni, zgodnie z ustawą są:

Powyższe znajduje odzwierciedlenie w statucie uczelni, zgodnie z którym podstawowymi zadaniami Uniwersytetu są:

Uniwersytet, w ramach swojej działalności statutowej, kształci studentów na studiach stacjonarnych, niestacjonarnych, doktoranckich, prowadzi działalność naukowo-badawczą oraz badawczo-usługową. W ramach szeroko rozumianej działalności edukacyjnej, w tzw. pozostałych formach kształcenia, organizuje, jak i korzysta odpłatnie z organizowanych przez inne podmioty: konferencji, seminariów, szkoleń, sympozjów, których celem jest wymiana doświadczeń naukowych, kształcenie studentów, kadry naukowej i dydaktycznej, poprzez prowadzenie wykładów, prelekcji, dyskusji, wymiany informacji, zarówno na terenie kraju, jak i za granicą. Podczas odbywających się konferencji, sympozjów, itp., osoby biorące w nich udział, nie wygłaszają prelekcji, wykładów, itp. Mogą jednak wygłaszać własne poglądy, przedstawiać opinie, stanowiska, zadawać pytania. Takie wystąpienia nie mają charakteru planowanego, a zależą jedynie od aktywności każdego uczestnika (uczestnictwo bierne).

Uniwersytet jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne uczestnictwo w konferencjach naukowych należy kwalifikować jako usługę, której miejsce świadczenia, w celu rozliczenia podatku od towarów i usług, ustala się na podstawie art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czy w przypadku, gdy Uniwersytet dokonuje zapłaty za udział w konferencji, której faktyczne miejsce przeprowadzania znajduje się poza terytorium Polski, miejscem świadczenia i opodatkowania takiej usługi nie będzie Polska, w związku z powyższym na Uniwersytecie nie będzie ciążył obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej i naliczania podatku z tytułu importu usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatny udział w konferencji naukowej, organizowanej poza terytorium Polski, należy traktować jako usługę wstępu na imprezy naukowe (edukacyjne), o których mowa w art. 28g ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W takim przypadku, oceniając miejsce świadczenia i opodatkowania podatkiem od towarów i usług tych usług, należy kierować się miejscem ich faktycznego wykonania. Uniwersytet twierdzi, iż skoro opłaca udział pracownika w konferencjach poza terytorium Polski, nie będzie miał obowiązku wystawienia w związku z nabyciem takiej usługi faktury wewnętrznej i naliczenia podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne: będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie zaś do art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług - w ramach swojej działalności statutowej, kształci studentów na studiach stacjonarnych, niestacjonarnych, doktoranckich, prowadzi działalność naukowo-badawczą oraz badawczo-usługową. W ramach szeroko rozumianej działalności edukacyjnej, w tzw. pozostałych formach kształcenia, organizuje, jak i korzysta odpłatnie z organizowanych przez inne podmioty: konferencji, seminariów, szkoleń, sympozjów, których celem jest wymiana doświadczeń naukowych, kształcenie studentów, kadry naukowej i dydaktycznej, poprzez prowadzenie wykładów, prelekcji, dyskusji, wymiany informacji, zarówno na terenie kraju, jak i za granicą. Podczas odbywających się konferencji, sympozjów, itp., osoby biorące w nich udział, nie wygłaszają prelekcji, wykładów, itp. Mogą jednak wygłaszać własne poglądy, przedstawiać opinie, stanowiska, zadawać pytania. Takie wystąpienia nie mają charakteru planowanego, a zależą jedynie od aktywności każdego uczestnika (uczestnictwo bierne).

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Przepisy działu V, rozdziału 3 ustawy regulują kwestie związane z miejscem świadczenia przy świadczeniu usług.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

Zgodnie z regułą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W myśl zaś art. 28g ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W przypadku innych usług w dziedzinie nauki (usług związanych z działalnością naukową) zastosowanie znajdzie natomiast zasada ogólna z art. 28b ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z dnia 11 grudnia 2006 r. s. 1, z późn. zm.) miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług (w tym usług wstępu) w ramach m.in. działalności naukowej konieczne jest także odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23 marca 2011 r., str. 1), które w art. 32 zdefiniowało pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi, wchodzą w zakres tego pojęcia.

W myśl art. 32 ust. 1 ww. rozporządzenia, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

Z kolei jak stanowi art. 32 ust. 2 tego rozporządzenia, ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

Zgodnie zatem z art. 32 ust. 2 pkt c) w związku z ust. 1 ww. rozporządzenia Nr 282/2011 usługi wstępu, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. W zakresie natomiast usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 ww. rozporządzenia Nr 282/2011, zgodnie z którym usługi takie obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

W przedmiotowej sprawie mamy niewątpliwie do czynienia z uczestniczeniem pracowników Wnioskodawcy w konferencjach naukowych. Wnioskodawca, który jako akademicka uczelnia publiczna nabywa usługę, działa jednocześnie jako podatnik w rozumieniu art. 28a ustawy i jest zainteresowany uczestniczeniem jego pracowników w określonych imprezach o charakterze naukowym. Usługi wstępu na tego typu imprezy obejmują, zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za opłatę. Podkreślenia wymaga, że opłata dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu (w konferencji naukowej), nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem to usługa wstępu obejmuje, co do zasady, prawo do udziału m.in. w prelekcjach, wykładach a podmiot nabywający usługę wstępu na konferencje naukowe, umożliwia pracownikom szeroki dostęp do konferencji, nie ograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca, gdzie odbywa się wydarzenie naukowe.

Reasumując, odpłatne uczestnictwo w konferencjach naukowych, objętych zakresem pytania, należy uznać za usługi wstępu, których miejsce świadczenia znajduje się w miejscu (państwie), w którym te imprezy (konferencje naukowe) się odbywają. W związku z tym, iż miejscem świadczenia nie jest terytorium Polski, w przedmiotowym stanie faktycznym nie występuje import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy i w konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktury wewnętrznej i naliczania podatku należnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.