IPTPP2/443-841/11-2/JS - Uznanie dostawy etykiet za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2011 r. (data wpływu 8 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy etykiet za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 grudnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy etykiet za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na zlecenie kontrahenta zarejestrowanego na Litwie wykona etykiety samoprzylepne, które zostaną dostarczone na życzenie litewskiego klienta do firmy zarejestrowanej i działającej w Polsce, która to również otrzyma zlecenie na wykonanie wyrobu od firmy litewskiej. Firma zarejestrowana w Polsce na swoich produktach naklei etykiety wykonane przez Wnioskodawcę i jako kompletny wyrób (z etykietą/opakowaniem) wyśle do klienta z Litwy. Po otrzymaniu z Polski ww. towaru firma zarejestrowana i mająca siedzibę na Litwie wystawi potwierdzenie odbioru etykiet wykonanych przez Wnioskodawcę. Dodatkowo Wnioskodawca oświadcza, że jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE i ma zamiar potraktować ww. dostawę jako dostawę wewnątrzwspólnotową i wystawi fakturę VAT ze stawką podatku "0".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo zakwalifikować przedmiotową dostawę jako WDT ze stawką podatku "0".

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany ma prawo dostawę, o której mowa we wniosku, potraktować jako dostawę wewnątrzwspólnotową i wystawić fakturę ze stawką podatku "0".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z treścią art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Na mocy art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju to zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z zastrzeżeniem art. 2a.

W tym miejscu wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną wykonane w danym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Miejsce świadczenia (opodatkowania) przy dostawie towarów uzależnione jest od sposobu, w jaki realizowana jest dostawa.

W myśl zasady, wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z kolei na mocy art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

W niniejszej sprawie zakwalifikowanie danej czynności do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w świetle powołanych regulacji, wymaga spełnienia szeregu warunków zarówno o charakterze podmiotowym, jak i przedmiotowym. Do tych ostatnich należy przede wszystkim zaliczyć fakt wywozu towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jako bezpośredniego następstwa dokonanej przez podatnika dostawy towarów.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca będąc zarejestrowanym jako podatnik VAT UE, na zlecenie kontrahenta zarejestrowanego na Litwie wykona etykiety samoprzylepne, które zostaną dostarczone na życzenie litewskiego klienta do firmy zarejestrowanej i działającej w Polsce, która to również otrzyma zlecenie od firmy litewskiej na wykonanie wyrobu. Firma zarejestrowana w Polsce na swoich produktach naklei etykiety wykonane przez Wnioskodawcę i jako kompletny wyrób (z etykietą/opakowaniem) wyśle do klienta z Litwy. Po otrzymaniu z Polski ww. towaru firma zarejestrowana i mająca siedzibę na Litwie wystawi potwierdzenie odbioru etykiet wykonanych przez Wnioskodawcę.

Istotną kwestią dla rozstrzygnięcia zagadnienia przedstawionego we wniosku jest ustalenie, w oparciu o regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, charakteru dokonanej przez Wnioskodawcę czynności. Nie może budzić wątpliwości fakt, iż Wnioskodawca dokonał w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej czynności odpłatnej dostawy towarów na rzecz kontrahenta, której elementem było przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednak mając na uwadze cyt. wyżej definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, należy stwierdzić, że dla uznania danej czynności za taką dostawę - w rozumieniu przepisów ustawy - powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

* winna mieć miejsce jedna z czynności określonych w przepisach art. 7 ustawy,

* w konsekwencji tej czynności, nastąpić musi wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium innego państwa członkowskiego.

Powyższe przesłanki mają charakter faktyczny i powinien je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (tu: sprzedaży) towar musi opuścić terytorium kraju, celem dostarczenia go do kraju członkowskiego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się poprzez przeniesienie prawa własności towaru). Niewystąpienie jednej z przesłanek, np. brak przemieszczenia towarów, jako bezpośredniego następstwa dokonanej przez podatnika dostawy towarów - tak jak ma to miejsce na gruncie niniejszej sprawy - sprawia, że czynność taka nie spełnia wymogów niezbędnych dla uznania jej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, po stronie sprzedawcy.

Tym samym planowana przez Wnioskodawcę dostawa etykiet na rzecz kontrahenta, nie będzie uznana za dostawę wewnątrzwspólnotową, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Wywóz, który będzie miał ostatecznie miejsce zostanie dokonany przez firmę działającą na terenie Polski. Jednakże przedmiotem wywozu będzie kompletne opakowanie tj. opakowanie wykonane przez firmę z Polski wraz z naklejoną etykietą wykonaną przez Wnioskodawcę. A zatem wywóz tych towarów, który będzie miał ostatecznie miejsce nie będzie bezpośrednią konsekwencją przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, będzie natomiast efektem dyspozycji kontrahenta przemieszczającego własny towar.

Wykluczenie możliwości zaliczenia przedmiotowej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej powoduje, iż w niniejszej sprawie należy określić miejsce świadczenia dla dostawy towarów niewysyłanych i nietransportowanych. Zatem na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy będzie miała miejsce dostawa towarów na terytorium kraju, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że w opisanej sytuacji będzie miała miejsce dostawa krajowa, podlegająca opodatkowaniu na terytorium kraju ze stawką właściwą dla danego towaru.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla kontrahentów Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.