IPTPP2/443-756/11-7/KW - Prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących nabycia towarów i usług w związku z realizacją inwestycji dotyczącej mieszkań będących przedmiotem najmu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2011 r. (data wpływu 10 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 10 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na rozprowadzeniu instalacji doprowadzającej ciepło wewnątrz lokali mieszkalnych, będących przedmiotem najmu - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji budowy sieci cieplnej wraz z wymiennikownią ciepła, polegającej na doprowadzeniu infrastruktury doprowadzającej ciepło oraz rozprowadzeniu instalacji doprowadzającej ciepło wewnątrz lokali mieszkalnych.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 10 lutego 2012 r.) poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina, czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, zamierza wkrótce realizować inwestycję pod nazwą "...". W trzech budynkach, których zasilania w energię cieplną będzie dotyczyć inwestycja, Gmina jest właścicielem części lokali mieszkalnych, pozostałe stanowią własność innych podmiotów. Inwestycja będzie polegała na:

Powstałą w wyniku realizacji budowlę wymienioną w pkt 1 (w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy z 7 lipca 1994 r. prawo budowlane Dz. U. z 2010.243.1623), po zakończeniu i odbiorze, Gmina zamierza wnieść w formie aportu do Przedsiębiorstwa Komunalnego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. Jak stanowi art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 z późn. zm.), gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach: zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego. W Gminie gospodarka komunalna prowadzona jest w formie prawno-organizacyjnej Przedsiębiorstwa Komunalnego, którego jedynym akcjonariuszem jest Gmina. Fakt podjęcia się realizacji inwestycji mającej za przedmiot budowę ciepłociągu stanowi zadanie własne jednostki samorządu uregulowane ustawą o samorządzie gminnym. Dostawa infrastruktury zewnętrznej, dokonywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia. Przedsiębiorstwo będzie pierwszym użytkownikiem ciepłociągu.

Koszty rozprowadzenia instalacji po poszczególnych lokalach mieszkalnych zwiększą wartość tych lokali. Wnioskodawca nadmienił, iż przedmiotowe lokale mieszkalne wynajmowane są mieszkańcom Gminy na cele mieszkaniowe. Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie lokali mieszkalnych, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosiła takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Wnioskodawca nie wykorzystywał lokali mieszkalnych do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez okres co najmniej 5 lat. Rozprowadzenie instalacji wewnątrz budynku będzie dotyczyło wyłącznie lokali mieszkalnych, będących wyłącznie własnością Gminy. Rozprowadzenie instalacji wewnętrznej we własnych lokalach mieszkalnych, będzie stanowiło ulepszenie budowli w ramach czynności zwolnionych.

Ponadto w piśmie z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 10 lutego 2012 r.) Wnioskodawca wskazał, iż trzy budynki, w których Gmina jest właścicielem części lokali mieszkalnych, będących przedmiotem najmu, mieszczą się w sekcji 1, dziale 11, grupie 113, klasie 1130 wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - tj. budynki zbiorowego zamieszkania. Czynności najmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe wykonywane przez Wnioskodawcę mieszczą się w zakresie PKWiU 68.20.11.0 - tj. wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w związku z realizacją inwestycji, polegającej na rozprowadzeniu instalacji wewnątrz lokali mieszkalnych będących przedmiotem najmu, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących nabycia towarów i usług związanych z tą częścią inwestycji.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkalne. Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Z uwagi na okoliczność, że nabywane, w związku z realizacją inwestycji, dotyczącej lokali mieszkalnych będących przedmiotem najmu, towary i usługi nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, lecz zwolnionym, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących nabycia towarów i usług związanych z tą częścią inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Artykuł 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zamierza realizować inwestycję pod nazwą "...". W trzech budynkach, których zasilania w energię cieplną będzie dotyczyć inwestycja, Gmina jest właścicielem części lokali mieszkalnych, pozostałe stanowią własność innych podmiotów. Inwestycja będzie polegała m.in. na rozprowadzeniu instalacji wewnątrz lokali mieszkalnych, których Gmina jest właścicielem. Realizacja inwestycji mającej za przedmiot budowę ciepłociągu stanowi zadanie własne jednostki samorządu uregulowane ustawą o samorządzie gminnym. Koszty rozprowadzenia instalacji po poszczególnych lokalach mieszkalnych zwiększą wartość tych lokali. Wnioskodawca nadmienił, iż przedmiotowe lokale mieszkalne wynajmowane są mieszkańcom Gminy na cele mieszkaniowe. Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie lokali mieszkalnych, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosiła takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Wnioskodawca nie wykorzystywał lokali mieszkalnych do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez okres co najmniej 5 lat. Rozprowadzenie instalacji wewnątrz budynku będzie dotyczyło wyłącznie lokali mieszkalnych, będących wyłącznie własnością Gminy. Rozprowadzenie instalacji wewnętrznej we własnych lokalach mieszkalnych, będzie stanowiło ulepszenie budowli w ramach czynności zwolnionych. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nabywane w związku z realizacją inwestycji, dotyczącej lokali mieszkalnych będących przedmiotem najmu, towary i usługi nie będą służyły czynnościom opodatkowanym, lecz zwolnionym. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż trzy budynki, w których Gmina jest właścicielem części lokali mieszkalnych, będących przedmiotem najmu, mieszczą się w sekcji 1, dziale 11, grupie 113, klasie 1130 wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - tj. budynki zbiorowego zamieszkania. Czynności najmu lokali mieszkalnych na cele mieszkaniowe wykonywane przez Wnioskodawcę mieszczą się w zakresie PKWiU 68.20.11.0 - tj. wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami mieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, a świadczeniem najemcy, polegającym na płaceniu umówionego czynszu.

Wobec powyższego oddanie przez Wnioskodawcę w ramach umowy najmu, tj. czynności cywilnoprawnej, innym podmiotom lokali mieszkalnych skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy.

W świetle powyższego umowa najmu jest umową cywilnoprawną, a więc zawarcie jej przez jednostkę samorządu terytorialnego (tj. Gminę) podlega wyłączeniu ze zwolnienia od podatku VAT na mocy cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia, a tym samym będzie skutkowało opodatkowaniem tej czynności.

Zatem stwierdzić należy, iż cywilnoprawna umowa najmu będąca czynnością odpłatną stanowi, stosownie do zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W związku z powyższym, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Należy ponadto zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy. Pod poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy, stawka ta wynosi 8%), wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. "usługi związane z zakwaterowaniem".

Z powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy wynika, iż ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkalne. Zastosowanie zwolnienia jest więc uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Przedmiotowe usługi wynajmu lokali mieszkalnych na cele mieszkalne spełniają przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, a zatem korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie będzie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług - efekty powstałe w wyniku realizacji projektu nie będą związane w żaden sposób z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wnioskodawca nie będzie miał zatem możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji polegającej na rozprowadzeniu instalacji doprowadzającej ciepło wewnątrz lokali mieszkalnych, będących przedmiotem najmu.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących nabycia towarów i usług w związku z realizacją inwestycji polegającej na rozprowadzeniu instalacji doprowadzającej ciepło wewnątrz lokali mieszkalnych, będących przedmiotem najmu, ponieważ poniesione nakłady będą służyły do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją części inwestycji polegającej na rozprowadzeniu instalacji doprowadzającej ciepło wewnątrz lokali mieszkalnych, będących przedmiotem najmu. Natomiast w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją części inwestycji polegającej na doprowadzeniu infrastruktury doprowadzającej ciepło, która następnie zostanie wniesiona w formie aportu do Spółki komunalnej, została wydana interpretacja indywidualna Nr IPTPP2/443-756/11-5/KW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.