IPTPP2/443-740/13-4/KW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 grudnia 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-740/13-4/KW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2013 r. (data wpływu 16 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2013 r. (data wpływu 18 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wykazania wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej, możliwości wystawienia zbiorczej faktury sprzedaży z tytułu kilku transakcji w ramach jednego miesiąca oraz rozpoznania transakcji trójstronnej w ramach procedury uproszczonej w przypadku osobistego odbioru towaru przez firmę belgijską u producenta w Holandii - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wykazania wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej w procedurze uproszczonej w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej, możliwości wystawienia zbiorczej faktury sprzedaży z tytułu kilku transakcji w ramach jednego miesiąca oraz rozpoznania transakcji trójstronnej w ramach procedury uproszczonej w przypadku osobistego odbioru towaru przez firmę belgijską u producenta w Holandii.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 listopada 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytań nr 2 i 3 wniosku ORD-IN i własnego stanowiska oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka zakupuje towar handlowy od kontrahenta holenderskiego i po narzuceniu marży sprzedaje go kontrahentowi belgijskiemu, przy czym towar jest transportowany bezpośrednio z Holandii do Belgii, a transport jest organizowany przez kontrahenta holenderskiego. Faktury dokumentujące zarówno zakup jak i sprzedaż towarów zawierają aktywne numery unijne VAT obu stron transakcji.

Wnioskodawca rozpoznaje wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne i stosuje procedurę uproszczoną, o czym informuje nabywcę z Belgii stosownymi adnotacjami na fakturze sprzedaży wynikającymi z art. 136 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka wykazuje powyższą transakcję w deklaracji VAT-7 (wersja 14), podając w pozycji 23 podstawę opodatkowania WNT oraz zaznaczając pozycję 59. Natomiast w informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (wersja 2) wykazuje informacje o wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów oraz wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, oznaczając je jako trójstronne.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. Podmioty biorące udział w transakcjach, o których mowa we wniosku, tj. kontrahent holenderski, Wnioskodawca i kontrahent belgijski są zidentyfikowani dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich - "swoich" krajach;

2. Dostawy na rzecz ostatniego w kolejności kontrahenta belgijskiego są bezpośrednio poprzedzone wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u Wnioskodawcy;

3. Wnioskodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej w kraju, w którym kończy się transport towarów, tj. w Belgii;

4. Wnioskodawca stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności kontrahenta ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie (Polskę) inne niż to, w którym zaczyna lub kończy się transport towarów;

5. Kontrahent belgijski stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport towarów;

6. Wnioskodawca wskazał kontrahenta belgijskiego jako obowiązanego do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanych w ramach procedury uproszczonej poprzez stosowną adnotację na fakturze sprzedaży w języku polskim;

7. Spółka ma zamiar wystawiać fakturę dokumentującą kilka dostaw towarów na rzecz kontrahenta belgijskiego nie później niż 15-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydał towary;

8. W sytuacji, o której mowa w pytaniu nr 3 wniosku ORD-IN, tj. gdy firma belgijska dokona osobistego odbioru towarów u producenta w Holandii, przedmiot dostawy będzie transportowany - zgodnie z ustnymi umowami ze stroną belgijską, która odbierze towary w imieniu Spółki - na rzecz Wnioskodawcy (drugiego w kolejności podatnika);

9. W sytuacji, o której mowa w pytaniu nr 3 wniosku ORD-IN, towary będące przedmiotem dostawy będą transportowane (zgodnie z ustaleniami ustnymi pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem belgijskim) na rzecz drugiego w kolejności podatnika. Nie są spełnione wszystkie warunki zawarte w pytaniach 1-6 wezwania, bowiem Spółka nie posiada siedziby działalności gospodarczej w kraju, w którym kończy się transport towarów, tj. w Belgii (pytanie 3 wezwania). Na pozostałe pytania odpowiedziano twierdząco.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka prawidłowo wykazuje ww. transakcje w deklaracjach VAT-7 i informacjach podsumowujących o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach.

2. Czy Spółka może wystawić zbiorczą fakturę sprzedaży do kilku nabyć w ramach jednego miesiąca w terminie do 15-tego dnia następnego miesiąca (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

3. Czy Wnioskodawca w przypadku osobistego odbioru towaru przez firmę belgijską u producenta w Holandii miałby prawo rozpoznać transakcję trójstronną i wskazać kontrahenta belgijskiego jako zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanych w ramach procedury uproszczonej. Gdyby takiego prawa nie miał, to czy mógłby odliczyć podatek naliczony od zwykłego wewnątrzunijnego nabycia towarów (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w zakresie pytań nr 2 i 3 wniosku ORD-IN w uzupełnieniu wniosku),

1. transakcje są wykazywane prawidłowo;

2. Spółka może wystawić zbiorczą fakturę w terminie do 15-tego dnia następnego miesiąca;

3. Wnioskodawca miałby prawo rozpoznać transakcję trójstronną i wskazać kontrahenta belgijskiego jako zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanych w ramach procedury uproszczonej. W przeciwnym wypadku powinien wykazać zwykłe wewnątrzunijne nabycie towarów i mógłby odliczyć podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Według art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z cytowanego przepisu art. 5 ust. 1 ustawy, regulującego zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wynika, że dla opodatkowania danej transakcji rozstrzygające znaczenie ma ustalenie miejsca dostawy (świadczenia) - miejsce świadczenia determinuje miejsce opodatkowania danej czynności.

W przepisach art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1-4 ustawy uregulowano zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów w przypadku transakcji łańcuchowych (szeregowych), tj. transakcji, w których występuje kilka podmiotów dokonujących obrotu tym samym towarem, przy czym towar trafia bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Transakcja łańcuchowa cechuje się zatem tym, że towar, będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji, jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio ostatniemu nabywcy. Transakcje łańcuchowe, ze względu na uregulowanie prawne, można podzielić na wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne oraz na transakcje pozostałe.

Transakcje trójstronne to termin używany do opisywania dostaw towarów obejmujących trzy podmioty w przypadku, gdy towary są dostarczane bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu. W kontekście handlu wewnątrzwspólnotowego, transakcja trójstronna może wystąpić w przypadku, gdy towary są przewożone bezpośrednio od dostawcy w jednym państwie członkowskim Unii Europejskiej do ostatecznego odbiorcy w innym państwie członkowskim, według poleceń podmiotu pośredniczącego, zlokalizowanego w kolejnym państwie członkowskim.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 1 ustawy, ilekroć w rozdziale 8 ustawy, dotyczącym wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych - procedura uproszczona, jest mowa o VAT, rozumie się przez to podatek i podatek od wartości dodanej.

Na mocy art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową transakcję trójstronną rozumie się transakcję, w której są spełnione łącznie następujące warunki:

a.

trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,

b.

przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

Stosownie do art. 135 ust. 1 pkt 3 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawę, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast przez procedurę uproszczoną - w myśl art. 135 ust. 1 pkt 4 ustawy - rozumie się procedurę rozliczania VAT w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, polegającą na tym, że ostatni w kolejności podatnik VAT rozlicza VAT z tytułu dokonania na jego rzecz dostawy towarów przez drugiego w kolejności podatnika VAT, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

a.

dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT była bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u drugiego w kolejności podatnika VAT,

b.

drugi w kolejności podatnik VAT dokonujący dostawy na rzecz ostatniego w kolejności podatnika VAT nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,

c.

drugi w kolejności podatnik VAT stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika VAT ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna się lub kończy transport lub wysyłka,

d.

ostatni w kolejności podatnik VAT stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport lub wysyłka,

e.

ostatni w kolejności podatnik VAT został wskazany przez drugiego w kolejności podatnika VAT jako obowiązany do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanej w ramach procedury uproszczonej.

Z powołanych przepisów wynika, że procedura uproszczona w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej polega na:

* objęciu obowiązkiem zapłaty podatku ostatecznego nabywcy towaru, czyli trzeciego w kolejności podatnika, z tytułu dostawy krajowej pomiędzy drugim a trzecim podatnikiem w kolejności na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu,

* uznaniu, iż doszło do opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru przez drugiego w kolejności podatnika VAT zarówno na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia jego wysyłki lub transportu, jak i na terytorium państwa, które wydało numer identyfikacyjny dla VAT drugiemu w kolejności podatnikowi.

Zatem pomimo, że w transakcję trójstronną zaangażowane są trzy podmioty, jedynym podatnikiem, który zobowiązany jest do naliczenia podatku VAT jest trzeci w kolejności podatnik (ostateczny nabywca towaru), który dokonuje samoobliczenia podatku z tytułu nabycia towaru od drugiego w kolejności podatnika i traktuje to nabycie jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Podkreślić w tym miejscu należy, że dla zastosowania procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowych transakcjach trójstronnych koniecznym jest, aby przedmiot dostawy był wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT lub na ich rzecz (art. 135 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy).

Ponadto zgodnie z art. 136 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy w procedurze uproszczonej drugim w kolejności podatnikiem, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, jest podatnik wymieniony w art. 15, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostało u niego opodatkowane, jeżeli wystawił on ostatniemu w kolejności podatnikowi VAT fakturę zawierającą, oprócz danych wymienionych w art. 106, następujące informacje:

1.

adnotację "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy art. 135-138 ustawy o ptu" lub "VAT: Faktura WE uproszczona na mocy artykułu 141 dyrektywy 2006/112/WE";

2.

stwierdzenie, że podatek z tytułu dokonanej dostawy zostanie rozliczony przez ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;

3.

numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, który jest stosowany przez niego wobec pierwszego i ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej;

4.

numer identyfikacyjny stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej ostatniego w kolejności podatnika.

Według art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.).

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów fakturę wystawia:

1.

zarejestrowany podatnik VAT czynny;

2.

podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.

Faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni (§ 4 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

Według § 5 ust. 2 pkt 10 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c ustawy, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej), faktura powinna zawierać dodatkowo dane określone w art. 136 ustawy.

W myśl § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.

Faktura może dokumentować kilka odrębnych dostaw towarów lub usług dokonanych w trakcie miesiąca, jeżeli zostanie wystawiona nie później niż ostatniego dnia miesiąca, w którym wydano towar lub wykonano usługę (§ 9 ust. 3 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r.).

Stosownie do § 9 ust. 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano lub przemieszczono towar.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zakupuje towar handlowy od kontrahenta holenderskiego i po narzuceniu marży sprzedaje go kontrahentowi belgijskiemu, przy czym towar jest transportowany bezpośrednio z Holandii do Belgii, a transport jest organizowany przez kontrahenta holenderskiego. Podmioty biorące udział w transakcjach, tj. kontrahent holenderski, Wnioskodawca i kontrahent belgijski są zidentyfikowani dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich - "swoich" krajach. Dostawy na rzecz ostatniego w kolejności kontrahenta belgijskiego są bezpośrednio poprzedzone wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u Wnioskodawcy. Zainteresowany nie posiada siedziby działalności gospodarczej w kraju, w którym kończy się transport towarów, tj. w Belgii. Wnioskodawca stosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności kontrahenta ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie (Polskę) inne niż to, w którym zaczyna lub kończy się transport towarów. Kontrahent belgijski stosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport towarów. Spółka wskazała kontrahenta belgijskiego jako obowiązanego do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanych w ramach procedury uproszczonej poprzez stosowną adnotację na fakturze sprzedaży w języku polskim. Wnioskodawca ma zamiar wystawiać fakturę dokumentującą kilka dostaw towarów na rzecz kontrahenta belgijskiego nie później niż 15-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydał towary. Spółka wykazuje powyższą transakcję w deklaracji VAT-7 (wersja 14), podając w pozycji 23 podstawę opodatkowania WNT oraz zaznaczając pozycję 59. Natomiast w informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (wersja 2) - wykazuje informacje o wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów oraz wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, oznaczając je jako trójstronne.

W sytuacji, gdy firma belgijska dokona osobistego odbioru towarów u producenta w Holandii, przedmiot dostawy będzie transportowany - zgodnie z ustnymi umowami ze stroną belgijską, która odbierze towary w imieniu Spółki - na rzecz Wnioskodawcy (drugiego w kolejności podatnika). Wówczas towary będące przedmiotem dostawy będą transportowane (zgodnie z ustaleniami ustnymi pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem belgijskim) na rzecz drugiego w kolejności podatnika. Zainteresowany wskazał, że nie są wówczas spełnione wszystkie warunki, o których mowa powyżej, bowiem Wnioskodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej w kraju, w którym kończy się transport towarów, tj. w Belgii. Natomiast pozostałe warunki są spełnione.

Ad. 1.

Mając na uwadze okoliczności sprawy w świetle powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowymi transakcjami trójstronnymi, gdzie występują trzy podmioty, zidentyfikowane na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich, a towary transportowane są od pierwszego, tj. holenderskiego producenta do ostatniego, czyli kontrahenta belgijskiego. Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że są spełnione pozostałe przesłanki, wynikające z przepisów ustawy dotyczących procedury uproszczonej, tym samym opisane przez Wnioskodawcę transakcje, w których transport jest organizowany przez holenderskiego producenta, mogą zostać rozliczone według procedury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy co do prawidłowości wykazania transakcji, o których mowa we wniosku, w deklaracjach podatkowych oraz informacjach podsumowujących, należy w pierwszej kolejności wskazać, iż stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Jak stanowi art. 99 ust. 14 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Realizując powyższą delegację ustawową, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. , poz. 394) określił wzory deklaracji wraz z objaśnieniami dotyczącymi sposobu ich wypełnienia.

Stosownie do treści "Objaśnień do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D)", stanowiących załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia, w części C deklaracji VAT-7, dotyczącej rozliczenia podatku należnego, w poz. 23 wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną zgodnie z art. 31 ustawy. Kwota będzie porównywana z wartością wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazaną w informacji podsumowującej. W pozycji tej należy również wykazać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 138 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy (dane te wykazuje ostatni w kolejności podatnik rozliczający się w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej według procedury uproszczonej). Również w tej pozycji uwzględnia się wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 136 ustawy (dane dotyczące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które zostało uznane za opodatkowane na terytorium kraju na podstawie zastosowania w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej procedury uproszczonej, podaje drugi w kolejności podatnik rozliczający się w tej transakcji według procedury uproszczonej). Ponadto podatnik będący drugim w kolejności, który - w okresie za który jest składana deklaracja - dokonał transakcji trójstronnej przy zastosowaniu procedury uproszczonej, zaznacza kwadrat w poz. 59 w części F deklaracji VAT-7.

Według art. 100 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1.

wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

2.

wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

3.

dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

4.

usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca

- zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Na podstawie delegacji zawartej w art. 102 ust. 1 ustawy Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 17 czerwca 2013 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (Dz. U. , poz. 724) określił wzór m.in. ww. informacji podsumowującej wraz z objaśnieniami - wersja 3.

Zgodnie z § 2 ww. rozporządzenia wzór informacji podsumowującej oraz korekty informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach, określony w załącznikach nr 1-3 do rozporządzenia, stosuje się, począwszy od rozliczenia:

1.

za lipiec 2013 r. - w przypadku informacji składanej za okresy miesięczne;

2.

za trzeci kwartał 2013 r. - w przypadku informacji składanej za okresy kwartalne.

Natomiast § 3 ust. 1 powyższego rozporządzenia stanowi, że do rozliczeń za poszczególne okresy rozliczeniowe 2013 r. może być stosowany wzór informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach oraz korekty informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach, określonych rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 lipca 2011 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach (Dz. U. Nr 156, poz. 931).

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, będący drugim w kolejności podatnikiem w procedurze uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, jest obowiązany wykazać dane o dokonanych transakcjach odpowiednio w deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. W składanej deklaracji VAT-7 Zainteresowany winien wykazać odpowiednio dane o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów od kontrahenta holenderskiego jedynie w poz. 23, tj. podstawa opodatkowania, bez kwoty podatku z tego tytułu. Ww. transakcja opodatkowana jest bowiem na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się w momencie zakończenia transportu. Ponadto w informacjach dodatkowych deklaracji podatkowej należy zaznaczyć poz. 59, która oznacza, iż Wnioskodawca dokonał w danym okresie rozliczeniowym wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej z zastosowaniem procedury uproszczonej.

W składanej informacji podsumowującej Spółka winna wykazać odpowiednio dane o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów od kontrahenta holenderskiego i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów na rzecz kontrahenta belgijskiego, zaznaczając, iż są to transakcje trójstronne. Należy zauważyć, że dostawa na rzecz ostatniego w kolejności podatnika z Belgii nie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, lecz jest dostawą towarów, której miejscem świadczenia jest państwo członkowskie zakończenia transportu. Jednakże wykazanie tej dostawy w informacji podsumowującej pozwala na zweryfikowanie jej w systemie VIES.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego pytania nr 1 wniosku ORD-IN należało uznać za prawidłowe.

Dokonując analizy przywołanych powyżej przepisów prawa pod kątem zadanych przez Wnioskodawcę pytań, zasadnym jest w następnej kolejności odniesienie się do kwestii rozpoznania transakcji trójstronnej oraz wskazania kontrahenta belgijskiego jako zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT w ramach procedury uproszczonej w przypadku osobistego odbioru towaru przez firmę belgijską u producenta w Holandii, poruszonej w pytaniu nr 3 wniosku ORD-IN.

Ad. 3.

Jak przedstawiono w opisie sprawy, w sytuacji, gdy firma belgijska dokona osobistego odbioru towarów u producenta w Holandii, przedmiot dostawy będzie transportowany - zgodnie z umowami ustnymi ze stroną belgijską, która odbierze towary w imieniu Spółki - na rzecz Wnioskodawcy. Wówczas towary będące przedmiotem dostawy będą transportowane (zgodnie z ustaleniami ustnymi pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem belgijskim) na rzecz drugiego w kolejności podatnika. Zainteresowany wskazał ponadto, że nie posiada siedziby działalności gospodarczej w kraju, w którym kończy się transport towarów, tj. w Belgii. A zatem, w przypadku, gdy pozostałe warunki zostaną spełnione, tj.:

* podmioty biorące udział w transakcji są zidentyfikowane dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich - "swoich" krajach,

* dostawa na rzecz ostatniego w kolejności kontrahenta belgijskiego będzie bezpośrednio poprzedzona wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów u Wnioskodawcy,

* Zainteresowany zastosuje wobec pierwszego i ostatniego w kolejności kontrahenta ten sam numer identyfikacyjny na potrzeby VAT, który został mu przyznany przez państwo członkowskie inne niż to, w którym zaczyna lub kończy się transport towarów,

* kontrahent belgijski zastosuje numer identyfikacyjny na potrzeby VAT państwa członkowskiego, w którym kończy się transport towarów,

* Spółka wskaże kontrahenta belgijskiego jako obowiązanego do rozliczenia podatku VAT od dostawy towarów realizowanych w ramach procedury uproszczonej poprzez stosowną adnotację na fakturze sprzedaży, będą spełnione,wówczas uznać należy, że dokonywane przez Spółkę transakcje będą stanowić wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne, do których ma zastosowanie procedura uproszczona, o której mowa w art. 135 ustawy.

Stanowisko Zainteresowanego w zakresie pytania nr 3 wniosku ORD-IN, zgodnie z którym Wnioskodawca miałby prawo rozpoznać transakcję trójstronną, uznaje się za prawidłowe. Tym samym udzielenie odpowiedzi na drugą część pytania nr 3 wniosku ORD-IN, odnoszącą się do kwestii odliczenia podatku naliczonego od zwykłego wewnątrzunijnego nabycia towarów, jeżeli Wnioskodawca nie miałby prawa do rozpoznania transakcji trójstronnej, stało się bezprzedmiotowe.

Ad. 2.

Odnosząc się z kolei do pytania nr 2 wniosku ORD-IN należy wskazać, że w świetle powołanych przepisów prawa, istnieje możliwość wystawiania zbiorczych faktur, dokumentujących transakcje dokonane w trakcie jednego miesiąca, w sytuacji gdy faktura wystawiona jest najpóźniej ostatniego dnia tego miesiąca, w którym miały miejsce dostawy towarów lub były świadczone usługi. Przy czym w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano lub przemieszczono towar.

Zatem Zainteresowany będzie miał prawo dokumentować jedną fakturą dostawy towarów dokonywane w danym miesiącu w ramach transakcji trójstronnych. Faktura winna być wystawiona nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano te towary.

Wobec powyższego, stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2 wniosku ORD-IN należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl