IPTPP2/443-730/12-6/AW - Podatek od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2012 r. (data wpływu 17 sierpnia 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.) oraz z dnia 23 listopada 2012 r. (data wpływu 26 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Pismami z dnia 13 listopada 2012 r. oraz z dnia 23 listopada 2012 r. wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów włókienniczych. PKD 1310 C. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (potwierdzenie z dnia 24 kwietnia 2004 r. zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT UE z dnia 1 maja 2004 r. o nazwie Spółka o Numerze Identyfikacji Podatkowej...).

Spółka planuje sprzedaż nieruchomości zabudowanych fabrycznie, położonych w przy, powstałych z podziału działki nr 198/15, dla których w Sądzie Rejonowym - XVI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzona jest księga wieczysta, a których wieczystym użytkownikiem gruntu oraz właścicielem budynku (hala produkcyjno-magazynowa) jest Wnioskodawca.

Na podstawie decyzji z dnia 29 maja 1995 r. Urzędu Wojewódzkiego Wnioskodawca nabył z dniem 5 grudnia 1990 r. prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego, oraz prawo własności budynków i urządzeń znajdujących się na przedmiotowym gruncie.

Budynki, które Spółka zamierza sprzedać zostały wybudowane w 1912 r. Budynek o numerze inw.... był modernizowany w 2005 r. na kwotę 63.000 zł, co stanowiło 4,1% wartości początkowej, natomiast drugi budynek o numerze inw.... był modernizowany w 1976 r. Oba budynki są całkowicie zamortyzowane.

Ponadto Wnioskodawca oświadcza, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej, oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

W pismach z dnia 13 listopada 2012 r. oraz z dnia 23 listopada 2012 r. Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość, której dotyczy wniosek obejmuje dwie działki:

W ocenie Wnioskodawcy, dostawa nie będzie wykonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż budynki, których dotyczy zamierzona sprzedaż zostały wybudowane w 1912 r., dotychczas były wykorzystywane przez Spółkę do prowadzenia działalności produkcyjnej, a ulepszenia wykonane w 2005 r. nie przekroczyły 30% wartości początkowej.

Dotychczas nie miało miejsce pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W stosunku do budynków Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie budynków, jednak w wysokości nieprzekraczającej 30% ich wartości początkowej. Spółka nie zamierza w przyszłości ponosić wydatków na ulepszenie budynków.

W stosunku do wydatków poniesionych w 2005 r. na ulepszenie budynku nr inw. 100/16 Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka wykorzystywała budynek w stanie ulepszonym od 2005 r., a więc przez okres dłuższy niż 5 lat.

Budynki nie były, ani nie są przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Nieruchomość niezabudowana działka nr 198/22 o powierzchni 807 m² - zgodnie z miejscowym ogólnym planem zagospodarowania przestrzennego miasta (który nie obowiązuje od 1 stycznia 2004 r.) położona w obszarze stanowiącym "wielofunkcyjne tereny zurbanizowanej strefy śródmiejskiej miasta".

Według "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta" (uchwała Rady Miejskiej Nr. z dnia 3 kwietnia 2002 r.) obszar, na którym położona jest przedmiotowa działka stanowi zasięg terenów o cechach miejskich.

Ponieważ dla wskazanego obszaru obecnie nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, to według ewidencji gruntów i budynków nieruchomość niezabudowana - działka nr 198/22 o pow. 807 m^2, użytek klasa gruntu: Ba.

W stosunku do nieruchomości niezabudowanej nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (wykorzystywana tylko jako droga dojazdowa).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż tej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i w jakiej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT wynika generalne zwolnienie z podatku VAT dla dostawy budynków, budowli lub ich części, z tym że dostawa budynków, budowli lub ich części wyłączona jest z tego zwolnienia w następujących przypadkach:

* dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

* pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

W opisanym wyżej stanie faktycznym nie mają zastosowania ww. wyłączenia, ponieważ uwzględniając definicję pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Zdaniem podatnika w tym przypadku dostawa obiektu budowlanego objęta będzie zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ nie mają tu zastosowania powyższe wyłączenia. Gdyby jednak przyjąć, że dostawa ta nie obejmuje zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10, to zdaniem podatnika sprzedaż ta jest zwolniona od podatku VAT, także na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, na mocy którego zwolniona jest od tego podatku dostawa budynków, budowli lub ich części, nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 art. 43 ust. 1, pod warunkiem jednak, że:

A. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

B. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wnioskodawca nie korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz poniósł wydatki na ulepszenie o wartości niższej niż 30% wartości początkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów.

Odnosząc się do kwalifikacji czynności, których przedmiotem jest wieczyste użytkowanie gruntów zauważyć należy, iż grunty są w rozumieniu ww. ustawy towarem.

Biorąc pod uwagę, iż użytkowanie wieczyste daje użytkownikowi prawo do dysponowania rzeczą jak właściciel, należy uznać, że zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy wynika, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast na mocy § 13 ust. 1 pkt 4 ww. rozporządzenia w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Należy zauważyć, że na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym, tj. w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W przypadku natomiast braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla sklasyfikowania gruntów wiążące są zapisy w ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.), podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym należy wskazać, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ponadto stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Natomiast na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, iż do dostawy gruntu, jak również prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku, natomiast w przypadku gdy jest opodatkowana, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu (w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym posadowione są budynki.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca - czynny podatnik od towarów i usług - planuje sprzedać dwie działki: działkę nr 198/28 zabudowaną budynkiem magazynowo - produkcyjnym, trwale związanym z gruntem oraz budynkiem produkcyjnym również trwale związanym z gruntem, oraz działkę niezabudowaną nr 198/22. Wnioskodawca jest wieczystym użytkownikiem gruntu oraz właścicielem posadowionych na nim budynków. W stosunku do budynków Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek o numerze inw. 100/15 był modernizowany w 1976 r., natomiast budynek o numerze inw.... był modernizowany w 2005 r. Poniesione wydatki na ulepszenie budynków nie przekroczyły 30% ich wartości początkowej. W stosunku do wydatków poniesionych w 2005 r. na ulepszenie budynku nr inw.... Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zainteresowany wykorzystywał budynek w stanie ulepszonym od 2005 r., a więc przez okres dłuższy niż 5 lat. Budynki nie były ani nie są przedmiotem najmu ani dzierżawy. Nieruchomość niezabudowana działka nr 198/22 - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obowiązującego do 1 stycznia 2004 r., położona w obszarze stanowiącym "wielofunkcyjne tereny zurbanizowanej strefy śródmiejskiej miasta". Według ewidencji gruntów i budynków, nieruchomość niezabudowana, użytek klasy gruntu: Ba. W stosunku do nieruchomości niezabudowanej nie były wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (jest wykorzystywana tylko jako droga dojazdowa).

Mając na uwadze opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że transakcja zbycia przedmiotowych budynków, znajdujących się na działce nr 198/28 nie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Jednakże, biorąc pod uwagę, iż w stosunku do budynków Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a ponadto, poniesione wydatki na ulepszenie budynków nie przekroczyły 30% ich wartości początkowej, to tym samym do przedmiotowej dostawy zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Na powyższe bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż w stosunku do wydatków poniesionych na ulepszenie jednego z budynków, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem - przy uwzględnieniu treści § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia - zbycie gruntu (prawa użytkowania wieczystego działki nr 198/28) również będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza również zbyć prawo wieczystego użytkowania działki niezabudowanej nr 198/22. Dla wyżej wymienionego obszaru - jak wskazano we wniosku - nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego i nie wydano decyzji o warunkach zabudowy. Według ewidencji gruntów i budynków, jest to nieruchomość niezabudowana, użytek klasy gruntu: Ba.

Zgodnie z § 68 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2001 r. Nr 38, poz. 454), grunty zabudowane i zurbanizowane dzielą się na: (między innymi) tereny przemysłowe, oznaczone symbolem - Ba.

A zatem sprzedaż ww. działki gruntu w użytkowaniu wieczystym, stanowić będzie zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy, dostawę towaru w postaci prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego, jednak przeznaczonego pod zabudowę, w związku z czym nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów i zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, będzie opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Mając na uwadze, iż w skład przedmiotowej nieruchomości wchodzi działka zabudowana i niezabudowana, to oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, iż w przypadku gdy sprzedaż nieruchomości nie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania tym podatkiem stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.