IPTPP2/443-722/11-8/JS - Opodatkowanie VAT sprzedaży gruntów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu 27 października 2011 r.) uzupełnionym pismami z dnia 16 stycznia 2012 r. (data wpływu 17 stycznia 2012 r.) oraz 12 lutego 2012 r. (data wpływu 14 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 27 października 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 16 stycznia 2012 r. (data wpływu 17 stycznia 2012 r.) oraz 12 lutego 2012 r. (data wpływu 14 lutego 2012 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca kupił w roku 2010 od jednego właściciela grunt orny o pow. 1,3 ha (grunt orny V i IV klasa w 2 kawałkach po około 65 arów każda). Okazało się, że ziemia ta jest przeznaczona pod las i nie ma mowy o jakimkolwiek innym przeznaczeniu. W związku z taką sytuacją Wnioskodawca chciał pozbyć się ziemi. Udało mu się sprzedać część tzn. jedno pole. Za otrzymane pieniądze postanowił kupić inne pole 1,2 ha w jednym kawałku (w lipcu 2011 r. kupił za... zł).

Zainteresowany nadmienia, że status tej działki to grunt orny V i VI klasa. Teren ten nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W piśmie z dnia 16 stycznia 2012 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca wskazał, że nigdy nie był i nie jest płatnikiem VAT. Zainteresowany nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym i nigdy nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami ani jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej. W 2010 r. zakupił dwie działki grunty orne V i VI klasa o numerach 467/2 o pow. 64 ary oraz 469/2 o pow. 66 arów. Sprzedana została działka o numerze 467/2. Zakupione pole o pow. 1,2 ha posiada 2 numery geodezyjne, natomiast sprzedaż jej części, o którym mowa we wniosku, nie została wyodrębniona geodezyjnie. Stan obecny dla działki, o której mowa, jak i dla całego tego terenu gmina nie posiada MPZP. Studium uwarunkowań i kierunków rozwoju klasyfikuje działkę Wnioskodawcy na ML (mieszkalno letniskową). Na tą chwilę Zainteresowany posiada informację, że złożonych zostało kilka wniosków na WZ, lecz ze względu na brak jakichkolwiek mediów nikt nie dostał pozwolenia na budowę. Działka w całości jest Wnioskodawcy i nie udostępniał ani nie udostępnia nikomu na podstawie jakiejkolwiek umowy. Z informacji posiadanych przez Wnioskodawcę wynika, iż oprócz prowadzonej działalności rolniczej do końca lat 90-tych nic mu nie wiadomo o prowadzonej działalności gospodarczej w jakiejkolwiek (innej) formie. Grunt, o którym mowa, jak i cały teren w chwili obecnej nie posiada żadnego uzbrojenia ze względu na sporą odległość od najbliższych mediów, nie jest również ogrodzony, nie było też zamieszczane ogłoszenie o sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 12 lutego 2012 r. (data wpływu 14 lutego 2012 r.) Wnioskodawca wskazał, iż nabywając grunt o pow. 1,3 ha nie miał określonego celu, gdyż jest to teren jak określa studium - do zalesienia. Nabywając grunt orny o pow. 1,2 ha Zainteresowany również nie miał określonego celu, z tą różnicą, że jest to teren według studium - tereny rekreacyjne i nie są przeznaczone do zalesienia, a więc można będzie jeśli pozwoli gmina i nastąpią zmiany na pobudowanie małego domku letniskowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży części gruntu (ok. 30-40 arów) Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, według jego rozeznania, Urząd Skarbowy jedna osoba poinformowała go, że za sprzedaż nie zapłaci podatku VAT. Według innej osoby Wnioskodawca ma zapłacić, gdyż handluje ziemią (nie posiada firmy obrotu nieruchomościami) jest studentem. Zainteresowany dzwonił również do Krajowej Informacji Podatkowej gdzie poinformowano go, że sprzedaż ziemi ornej, na której nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie podlega podatkowi VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, interpretacja przepisów o płaceniu podatku VAT jest bardzo różnorodna, a wcześniej sprzedana działka nie została opodatkowana podatkiem VAT. Według różnorodnych zapytań, poszukiwań w internecie Zainteresowany uważa, że nie powinien zapłacić podatku VAT, dlatego że:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Z kolei w myśl art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w obrocie gospodarczym.

Według prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów co do zasady jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że osoba fizyczna dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie prowadząca regularnej, zorganizowanej, czy też zarejestrowanej działalności gospodarczej, nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży gruntu ze swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, to czynność taka nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeżeli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy - nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą tenże podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest studentem. W 2010 r. kupił od jednego właściciela grunt orny o pow. 1,3 ha (grunt orny V i IV klasa w 2 kawałkach po około 65 arów każda). Okazało się, że ziemia ta jest przeznaczona pod las i nie ma mowy o jakimkolwiek innym przeznaczeniu. W związku z taką sytuacją Wnioskodawca chciał pozbyć się ziemi. Udało mu się sprzedać część tzn. jedno pole. Za otrzymane pieniądze postanowił kupić inne pole 1,2 ha w jednym kawałku. Zainteresowany nadmienia, że status tej działki to grunt orny V i VI klasa. Teren ten nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zainteresowany wskazał, iż nigdy nie był i nie jest płatnikiem VAT, nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym, nigdy nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami ani jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej. Zakupione dwie działki to grunty orne V i VI klasa o numerach 467/2 o pow. 64 ary oraz 469/2 o pow. 66 arów. Sprzedana została działka o numerze 467/2. Zakupione pole o pow. 1,2 ha posiada 2 numery geodezyjne, natomiast sprzedaż jej części nie została wyodrębniona geodezyjnie. Stan obecny dla działki, o której mowa, jak i dla całego tego terenu gmina nie posiada MPZP. Studium uwarunkowań i kierunków rozwoju klasyfikuje działkę Zainteresowanego na ML (mieszkalno letniskową). Działka w całości jest Wnioskodawcy i nie udostępniał ani nie udostępnia nikomu na podstawie jakiejkolwiek umowy. Z informacji posiadanych przez Wnioskodawcę wynika, iż oprócz prowadzonej działalności rolniczej do końca lat 90-tych nic mu nie wiadomo o prowadzonej działalności gospodarczej w jakiejkolwiek (innej) formie. Grunt, o którym mowa, jak i cały teren w chwili obecnej nie posiada żadnego uzbrojenia ze względu na sporą odległość od najbliższych mediów, nie jest również ogrodzony, nie było też zamieszczane ogłoszenie o sprzedaży. Wnioskodawca wskazał, iż nabywając grunt o pow. 1,3 ha nie miał określonego celu, gdyż jest to teren jak określa studium - do zalesienia. Nabywając grunt orny o pow. 1,2 ha Zainteresowany również nie miał określonego celu, z tą różnicą, że jest to teren według studium - tereny rekreacyjne i nie są przeznaczone do zalesienia, a więc można będzie jeśli pozwoli gmina i nastąpią zmiany na pobudowanie małego domku letniskowego.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że pomimo, iż grunty spełniają pojęcie towarów zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy, z okoliczności sprawy nie wynika, aby Wnioskodawca planując sprzedaż działki oznaczonej w studium uwarunkowań i kierunków rozwoju jako ML (mieszkalno letniskową) będzie działał w charakterze handlowca. Zatem planując sprzedaż przedmiotowej działki Wnioskodawca korzystać będzie z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, skoro Wnioskodawca dokonując dostawy części gruntu (ok. 30-40 arów) nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalność gospodarczej, to jej zbycie, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić jednak należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.