IPTPP2/443-625/14-4/JSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2014 r. (data wpływu 19 sierpnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania dostawy nieruchomości w zamian za odszkodowanie - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania dostawy nieruchomości w zamian za odszkodowanie.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat... będzie sprzedawał nieruchomości, a także ustalał wysokość odszkodowania za nieruchomości stanowiące własność Powiatu, które będą przejęte z mocy prawa na przykład przez Gminę... na podstawie ostatecznej decyzji Starosty o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie i przebudowie ulic na podstawie art. 12 ust. 4a, 4f, 5, art. 18 ustawy z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 późn. zm.) oraz na podstawie art. 132 ust. 1a, art. 134 z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. 102 poz. 651 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 12 ust. 4f ww. ustawy, odszkodowanie na nieruchomość przysługuje dotychczasowym właścicielom w wysokości ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego, który sporządzi operat szacunkowy.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 i art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według obowiązujących przepisów, a podstawą opodatkowania jest kwota operatu szacunkowego jako kwota netto.

W piśmie z dnia 7 listopada 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowany w Urzędzie Skarbowym jako podatnik VAT czynny. Kwota zawarta w decyzji ustalającej wysokość odszkodowania sporządzonej na podstawie operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego jest jedyną kwotą należną na rzecz Wnioskodawcy.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu: "Proszę podać numery geodezyjne działek będących przedmiotem sprzedaży lub przejęcia z mocy prawa, objętych przedmiotem wniosku ORD-IN" Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem odszkodowania za nieruchomość stanowiącą własność Powiatu, przejętą z mocy prawa przez Gminę na podstawie ostatecznej decyzji Starosty o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie i przebudowie ul.... - ulica... jest działka nr 883/2 z karty mapy 5 położonej w obrębie.... Nieruchomość, o której mowa powyżej jest nieruchomością gruntową niezabudowaną. Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego miasta zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta z 22 maja 2003 r. nieruchomość jw. położona jest na obszarach funkcjonalnych oznaczonych w planie symbolem KG-2 drogi publiczne klasy drogi głównej o minimalnej szerokości w liniach rozgraniczających dla odcinków nowo zrealizowanych - 25 m.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu: "Czy działki niezabudowane były/są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT" Zainteresowany wskazał, że w art. 4 ust. 1 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym są wymienione zadania własne powiatu, w tym w punkcie 6 w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych, zatem zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług działalność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W stosunku do opisanej powyżej nieruchomości gruntowej nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż Powiat nabył powyższą nieruchomość na podstawie decyzji Wojewody z dnia 2 grudnia 2010 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wartość nieruchomości wynikającej z operatu szacunkowego ustalonego przez rzeczoznawcę dla celów sprzedaży nieruchomości, bądź wydania decyzji odszkodowawczej (ustalającej wysokość odszkodowania) jest kwotą netto i należy do niej doliczyć podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość nieruchomości wynikającej z operatu szacunkowego ustalonego przez rzeczoznawcę dla celów sprzedaży nieruchomości, bądź wydania decyzji odszkodowawczej (ustalającej wysokość odszkodowania) jest kwotą netto i należy do niej doliczyć podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami, gdyż zgodnie z art. 5 i art. 7 ustawy o podatku ód towarów i usług czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i do kwoty netto wynikającej z operatu szacunkowego rzeczoznawcy majątkowego zarówno dla celów wystawienia faktury VAT przy sprzedaży nieruchomości jak i decyzji odszkodowawczej należy doliczyć podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że mając na uwadze, iż - jak wskazał Wnioskodawca - przedmiotem wniosku jest nieruchomość gruntowa nr 883/2 przejęta z mocy prawa na podstawie decyzji odszkodowawczej, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podstawy opodatkowania dostawy ww. nieruchomości w zamian za odszkodowanie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, pod pojęciem dostawy towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa, prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Przepis powyższy określa szczególny przypadek dostawy towarów, który ma na celu wskazanie, że dostawą towarów jest nawet tak nietypowa sytuacja, jak władcze działanie organu lub samego przepisu prawa, w którym towar (także wbrew woli) zmienia właściciela za odszkodowaniem. Własność towaru nie jest tu najistotniejszą cechą opisanego przypadku, lecz nierówna pozycja stron takiej specyficznej dostawy, w której jedna niejako "zmuszona" jest poddać się określonym nakazom płynącym z organu lub z mocy prawa.

Zatem jeśli przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel następuje za odszkodowaniem, to wówczas stanowi ono odpłatną dostawę towarów i ze względu na przedmiot czynność taka jest objęta opodatkowaniem. W tym przypadku odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Zaznaczyć należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Zatem dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa, prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie - na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z powyższego przepisu wynika, że opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, które stanowią tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Definicja terenów budowlanych została zawarta w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wskazać należy, że w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 687, z późn. zm.) - ustawa określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260), zwanych dalej "drogami", a także organy właściwe w tych sprawach.

Artykuł 11a ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych stanowi, że wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Zgodnie z art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (art. 12 ust. 4a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna (art. 12 ust. 4b ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Według art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany w Urzędzie Skarbowym jako podatnik VAT czynny. Powiat będzie sprzedawał nieruchomości, a także ustalał wysokość odszkodowania za nieruchomości stanowiące własność Powiatu, które będą przejęte z mocy prawa na przykład przez Gminę na podstawie ostatecznej decyzji Starosty o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie i przebudowie ulic na podstawie art. 12 ust. 4a, 4f, 5, art. 18 ustawy z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz na podstawie art. 132 ust. 1a, art. 134 z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że kwota zawarta w decyzji ustalającej wysokość odszkodowania sporządzonej na podstawie operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego jest jedyną kwotą należną na rzecz Wnioskodawcy. Przedmiotem odszkodowania za nieruchomość stanowiącą własność Powiatu, przejętą z mocy prawa przez Gminę na podstawie ostatecznej decyzji Starosty z 30 września 2013 r. o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na rozbudowie i przebudowie...- ulica...jest działka nr 883/2 z karty mapy 5 położonej w obrębie.... Nieruchomość, o której mowa powyżej jest nieruchomością gruntową niezabudowaną. Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego miasta zatwierdzonym uchwałą Rady Miasta nieruchomość położona jest na obszarach funkcjonalnych oznaczonych w planie symbolem KG-2 drogi publiczne klasy drogi głównej o minimalnej szerokości w liniach rozgraniczających dla odcinków nowo zrealizowanych - 25 m.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu "Czy działki niezabudowane były/są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT" Zainteresowany wskazał, że w art. 4 ust. 1 ustawy z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym są wymienione zadania własne powiatu, w tym w punkcie 6 w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych, zatem zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług działalność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W stosunku do opisanej powyżej nieruchomości gruntowej nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż Powiat nabył powyższą nieruchomość na podstawie decyzji Wojewody z dnia 2 grudnia 2010 r.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że skoro - jak wynika z treści wniosku - przedmiotowa działka nr 883/2 jest przeznaczona, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, pod zabudowę tj. drogi publiczne, to należy stwierdzić, że dostawa tej działki w zamian za odszkodowanie nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzeć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z okoliczności sprawy nie wynika, aby przedmiotowa działka nr 883/2 była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej Wnioskodawcy. W konsekwencji dostawa tej działki w zamian za odszkodowanie nie korzysta również ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wobec powyższego, dostawa działki nr 883/2 w zamian za odszkodowanie podlega opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku VAT, tj. 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, iż z opisu sprawy wynika, że kwota zawarta w decyzji ustalającej wysokość odszkodowania sporządzonej na podstawie operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego jest jedyną kwotą należną na rzecz Wnioskodawcy.

Tym samym, należy stwierdzić, że jeżeli wartość nieruchomości wynikająca z operatu szacunkowego ustalonego przez rzeczoznawcę jest jedynym wynagrodzeniem należnym Wnioskodawcy z tytułu dostawy nieruchomości w zamian za odszkodowanie, to wartość ta stanowi kwotę należną zawierającą podatek od towarów i usług. Podstawą opodatkowania - w myśl art. 29a ust. 1 ustawy - jest zatem wartość nieruchomości wynikająca z operatu szacunkowego ustalonego przez rzeczoznawcę pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Należy podkreślić, że co do zasady (poza wyjątkami określonymi w ustawie np. w art. 32 ustawy) przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wysokości wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług.

Zaznaczenia wymaga fakt, że tylko sprzedawca jest w stanie określić, co dokładnie jest wkalkulowane w kwotę należną od nabywcy. Podstawa opodatkowania wynikać powinna wyłącznie z umowy zawartej pomiędzy kontrahentami. Dodatkowo należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego.

Reasumując, należy stwierdzić, że skoro wartość nieruchomości wynikająca z operatu szacunkowego ustalonego przez rzeczoznawcę jest jedynym wynagrodzeniem należnym Wnioskodawcy z tytułu dostawy nieruchomości w zamian za odszkodowanie, to stanowi kwotę należną z tytułu dostawy nieruchomości, którą dla wyliczenia podstawy opodatkowania należy traktować jako kwotę brutto zawierającą podatek VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.