IPTPP2/443-609/13-4/PR - Prawo gminy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z budową podłączeń do sieci kanalizacji sanitarnej w imieniu właścicieli nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2013 r. (data wpływu 25 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2013 r. (data wpływu 11 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową w imieniu właścicieli nieruchomości podłączeń do sieci kanalizacji sanitarnej - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową w imieniu właścicieli nieruchomości podłączeń do sieci kanalizacji sanitarnej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 września 2013 r. poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie umowy o dofinansowanie w formie dotacji, zawartej z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW), Gmina realizuje projekt. Projekt dofinansowany jest w 45% ze środków budżetu państwa w ramach Programu Priorytetowego pn. "....". Pozostałe 55% wartości projektu finansowane będzie ze środków prywatnych, pochodzących od właścicieli podłączanych nieruchomości - stosownie do postanowień art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków koszty budowy przyłącza, obciążają wyłącznie właściciela nieruchomości.

Przedmiotem projektu jest budowa podłączeń kanalizacyjnych do budynków mieszkalnych i budynków użyteczności publicznej, w ilości 333 szt. i łącznej długości L= 6,4 km Podłączenie, zgodnie z programem NFOŚiGW, definiowane jest jako budowa nowego podłączenia kanalizacyjnego w rozumieniu ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzeniu ścieków wraz z niezbędnymi elementami umożliwiającymi fizyczne połączenie instalacji wewnętrznej w budynku z siecią kanalizacyjną, z zastrzeżeniem, że jest to przewód kanalizacyjny łączący wylot wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej w budynku z przewodem sieci rozdzielczej usytuowanej w ulicy/drodze sąsiadującej z posesją lub tzw. sięgaczem.

Zgodnie z założeniami programu jego beneficjentami mogą być jednostki samorządu terytorialnego i ich związki lub podmioty świadczące usługi publiczne w ramach realizacji zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Wsparciem finansowym objęte jest zagospodarowanie ścieków bytowo - gospodarczych, powstających w gospodarstwach domowych, w gospodarstwach agroturystycznych oraz w obiektach użyteczności publicznej. Na potrzeby realizowanego projektu Gmina zawarła z właścicielami podłączanych nieruchomości umowy dotyczące finansowania i realizacji budowy podłączenia do sieci kanalizacji sanitarnej, zgodnie z którymi Gmina pełni rolę Instytucji Pośredniczącej, zaś właściciel nieruchomości występuje jako Inwestor. Z treści zawartych umów wynika także m.in., że:

1. Inwestor zleca Instytucji pośredniczącej wykonanie podłączenia do sieci kanalizacji sanitarnej nieruchomość, której jest właścicielem i zobowiązuje się ponieść koszty realizacji podłączenia na warunkach przedmiotowej umowy, tj. warunkiem wykonania podłączenia będzie wniesienie przez Inwestora wkładu własnego (I raty zaliczkowej w terminie 14 dni od otrzymania wezwania do zapłaty wystawionego przez Instytucję pośredniczącą oraz II raty po przyłączeniu do sieci, w terminie 14 dni od otrzymania wezwania),

2. Instytucja pośrednicząca zobowiązuje się zapewnić wykonanie w imieniu i na rzecz Inwestora podłączenia do sieci kanalizacji sanitarnej wraz z wymaganą prawem dokumentacją techniczną i pośredniczyć w uzyskaniu dofinansowania na sfinansowanie przedmiotu umowy.

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. Wpłaty mieszkańców będą opodatkowane podatkiem VAT wg stawki 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Na mocy zawartej umowy Inwestor zobowiązany jest także do podpisania z Instytucją pośredniczącą lub innym administratorem sieci umowy na odbiór ścieków. Za nadzór nad stanem technicznym (serwis, eksploatacja) budowanych podłączeń odpowiadać będzie Gminny Zakład Komunalny Sp. z o.o., który będzie zawierał umowy na odbiór ścieków, zgodnie z ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Gminny Zakład Komunalny Sp. z o.o. będzie administratorem istniejącej sieci kanalizacji sanitarnej, wybudowanej przez Gminę, na mocy zawartej pomiędzy Gminą a Zakładem umowy dzierżawy. W związku z tym, opłaty za odbiór ścieków pobierane będą od właścicieli podłączanych miejscowości przez Gminny Zakład Komunalny Sp. z o.o.

W piśmie z dnia 9 września 2013 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż w ramach realizacji wskazanego projektu dokonane przez Gminę zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Do czasu wydzierżawienia sieci kanalizacji sanitarnej Gmina będzie pobierała od mieszkańców opłaty za odbiór ścieków, a z chwilą wydzierżawienia sieci Gminnemu Zakładowi Komunalnemu Sp. z o.o. Gmina pobierała będzie czynsz dzierżawny. Faktury dokumentujące poniesione wydatki za roboty i usługi wykonane w ramach realizacji inwestycji wykonania podłączeń do nieruchomości wystawiane będą na Gminę. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż zadanie realizowane w ramach projektu nie należy do zadań własnych gminy. Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594) do zadań własnych gminy należą zadania w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. Niemniej jednak, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. 2006.123.858) realizację budowy przyłączy do sieci zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości. Omawiane zadanie nie należy do zadań własnych Gminy, ma charakter cywilnoprawny, jest realizowane na podstawie zawartych z mieszkańcami umów cywilnoprawnych - zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, który mówi, że w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina jako podatnik VAT czynny, składający deklaracje VAT-7, ma możliwość odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z budową w imieniu właścicieli nieruchomości podłączeń do sieci kanalizacji sanitarnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że w ramach omawianego przedsięwzięcia Gmina, działając w imieniu inwestorów, wyłoni wykonawcę podłączeń w trybie przewidzianym ustawą - Prawo zamówień publicznych, zawrze z nim umowę, a następnie realizacja inwestycji dokumentowana będzie fakturami wystawianymi i opłacanymi przez Gminę, Gminie będzie przysługiwała możliwość odliczenia lub uzyskania zwrotu naliczonego podatku VAT związanego z wydatkami na realizację projektu pn. "....". W przypadku omawianej inwestycji istnieje bezpośredni związek z czynnościami opodatkowanymi, skutkującymi powstaniem podatku należnego. Gmina jest podatnikiem VAT czynnym. Spełnione są dwa warunki przysługiwania prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.), zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji, o którym mowa w art. 21 ust. 1.

Realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika zatem, iż gmina w ramach zadań własnych zobowiązana jest do zapewnienia budowy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych (w rozumieniu przepisów cyt. wyżej ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków), nie jest natomiast zobowiązana do realizacji budowy przyłączy do sieci, gdyż powyższe zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci. Tym samym budowa przyłączy nie mieści się w ramach zadań własnych gminy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, na podstawie umowy o dofinansowanie w formie dotacji, zawartej z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW), realizuje projekt. Projekt dofinansowany jest w 45% ze środków budżetu państwa w ramach Programu Priorytetowego pn. "....". Pozostałe 55% wartości projektu finansowane będzie ze środków prywatnych, pochodzących od właścicieli podłączanych nieruchomości - stosownie do postanowień art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków koszty budowy przyłącza, obciążają wyłącznie właściciela nieruchomości. Przedmiotem projektu jest budowa podłączeń kanalizacyjnych do budynków mieszkalnych i budynków użyteczności publicznej, w ilości 333 szt. i łącznej długości L= 6,4 km Na potrzeby realizowanego projektu Gmina zawarła z właścicielami podłączanych nieruchomości umowy dotyczące finansowania i realizacji budowy podłączenia do sieci kanalizacji sanitarnej, zgodnie z którymi Gmina pełni rolę Instytucji Pośredniczącej, zaś właściciel nieruchomości występuje jako Inwestor. Wpłaty mieszkańców będą opodatkowane podatkiem VAT wg stawki 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Na mocy zawartej umowy Inwestor zobowiązany jest także do podpisania z Instytucją pośredniczącą lub innym administratorem sieci umowy na odbiór ścieków. Za nadzór nad stanem technicznym (serwis, eksploatacja) budowanych podłączeń odpowiadać będzie Gminny Zakład Komunalny Sp. z o.o., który będzie zawierał umowy na odbiór ścieków zgodnie z ustawą o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Gminny Zakład Komunalny Sp. z o.o. będzie administratorem istniejącej sieci kanalizacji sanitarnej, wybudowanej przez Gminę, na mocy zawartej pomiędzy Gminą a Zakładem umowy dzierżawy. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż w ramach realizacji wskazanego projektu dokonane przez Gminę zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT. Do czasu wydzierżawienia sieci kanalizacji sanitarnej Gmina będzie pobierała od mieszkańców opłaty za odbiór ścieków, a z chwilą wydzierżawienia sieci Gminnemu Zakładowi Komunalnemu Sp. z o.o. Gmina pobierała będzie czynsz dzierżawny. Faktury dokumentujące poniesione wydatki za roboty i usługi wykonane w ramach realizacji inwestycji wykonania podłączeń do nieruchomości wystawiane będą na Gminę. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż zadanie realizowane w ramach projektu nie należy do zadań własnych gminy.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę przytoczone regulacje oraz opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że w niniejszej sytuacji mamy do czynienia ze świadczeniem przez Gminę usług na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z właścicielami nieruchomości. W przedstawionej sytuacji nie będzie miało zatem zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Wpłaty dokonywane przez właścicieli nieruchomości będą stanowić zapłatę za budowę przyłączy do sieci kanalizacji sanitarnej, których koszt zobowiązana jest ponieść osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Z zawartych umów wynika ewidentny stosunek zobowiązaniowy pomiędzy Gminą, a właścicielem nieruchomości, a przekazane środki pieniężne będą stanowić zapłatę z tytułu świadczenia usługi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Odpłatnie realizowane w ramach umów cywilnoprawnych świadczenie usług przez Gminę na rzecz mieszkańców będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, ze względu na związek poniesionych wydatków na inwestycję polegającą na budowie podłączeń do sieci kanalizacji sanitarnej z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie.

Reasumując, Wnioskodawcy będącemu czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z budową w imieniu właścicieli nieruchomości podłączeń do sieci kanalizacji sanitarnej, ponieważ wydatki poniesione w ramach realizacji przedmiotowego zadania będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.