IPTPP2/443-556/14-5/JSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2014 r. (data wpływu 24 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności wniesienia przez Spółkę praw ze zgłoszenia Znaków Towarowych do rejestracji przez OHIM w drodze wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności wniesienia przez Spółkę praw ze zgłoszenia Znaków Towarowych do rejestracji przez.... w drodze wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 września 2014 r. poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytową działającą pod firmą. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Spółka). Przedmiotem działalności Spółki jest przede wszystkim pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (66.19.Z wg PKD 2007) - obejmująca doradztwo i wsparcie w zakresie pozyskiwania dotacji dla przedsiębiorców.

Spółka posługuje się znakiem towarowym słownym oraz słowno-graficznym (dalej: Znaki Towarowe), który nie zostały dotąd zarejestrowane. Spółka obecnie podjęła działania zmierzające do uzyskania prawa ochronnego na Znaki Towarowe. W tym celu Spółka złoży wniosek do Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM), uruchamiający procedurę zarejestrowania Znaków Towarowych jako wspólnotowych znaków towarowych, chronionych prawem ochronnym na zasadach wynikających z Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L z 24 marca 2009 r. Nr 78 str. 1).

Dla celów obsługi już zarejestrowanych Znaków Towarowych Spółka planuje powołać wraz z osobą fizyczną nową spółkę komandytową (dalej: Nowa Spółka), która będzie zarządzać Znakami Towarowymi (będzie m.in. udzielać licencji Spółce na korzystanie ze Znaków Towarowych). Spółka planuje wnieść do Nowej Spółki w drodze wkładu niepieniężnego m.in. prawa ze zgłoszenia Znaków Towarowych. Zatem w toku postępowania rejestracyjnego prowadzonego przez OHIM nastąpi zmiana podmiotu wnioskującego o zarejestrowanie Znaków Towarowych, a rejestracja i udzielenie praw ochronnych nastąpi już na Nową Spółkę - będzie ona właścicielem wspólnotowych znaków towarowych. Spółka uzyska status wspólnika w Nowej Spółce.

W piśmie z dnia 26 września 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz będzie czynnym podatnikiem także na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego.

W zamian za wniesienie przez Wnioskodawcę praw ze zgłoszenia Znaków Towarowych do rejestracji przez OHIM w drodze wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki Wnioskodawca nie otrzyma typowego wynagrodzenia pieniężnego. Wnioskodawca w rezultacie wniesienia ww. wkładu niepieniężnego stanie się wspólnikiem Nowej Spółki - przysługiwać mu będzie ogół praw i obowiązków wspólnika Nowej Spółki. Ponadto, z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej wspólnikowi przysługuje tzw. udział kapitałowy, a więc udział w majątku spółki. Udział kapitałowy oznacza określoną wartość księgową wyrażoną w pieniądzu i zapisaną na koncie wspólnika w księgach handlowych (A. Kidyba, Komentarz aktualizowany do art. 50 Kodeksu spółek handlowych Komentarz aktualizowany do art. 1-300 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. 00.94.1037), LEX/el. 2014). Udział kapitałowy związany jest ze sferą określonych uprawnień i obowiązków wspólników, m.in. stanowi wysokość podstawy do naliczania odsetek (art. 53 w związku z art. 103 ustawy z 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych; tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.; dalej: k.s.h.), determinuje przeznaczenie zysku spółki, w przypadku uszczuplenia udziału kapitałowego w rezultacie poniesienia przez spółkę straty (art. 52 § 2 w związku z art. 103 k.s.h.). Poza wskazanymi wyżej instytucjami prawnymi nie występują żadne świadczenia, które Wnioskodawca otrzyma z tytułu wniesienia do Nowej Spółki wkładu niepieniężnego.

Wnioskodawca nie jest w stanie w opisie zdarzenia przyszłego określić, czy ogół praw lub obowiązków, jaki będzie przysługiwał mu w Nowej Spółce lub też udział kapitałowy w Nowej Spółce stanowi wynagrodzenie. Wnioskodawca z tego względu sformułował pytanie takie, jak w treści złożonego wniosku o interpretację - pytając o sposób ustalenia podstawy opodatkowania. Wnioskodawca przedstawił własną ocenę odnośnie tego zagadnienia - w części H wniosku o interpretację, zawierającą stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca z przyczyn wskazanych powyżej nie jest w stanie w opisie zdarzenia przyszłego określić, co będzie stanowiło wynagrodzenie. Wnioskodawca z tego względu sformułował pytanie takie, jak w treści złożonego wniosku o interpretację - pytając o sposób ustalenia podstawy opodatkowania. Wnioskodawca przedstawił własną, ocenę odnośnie tego zagadnienia - w części H wniosku o interpretację, zawierającą stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego.

W ocenie Wnioskodawcy transakcja opisana we wniosku o interpretację będzie stanowić czynność opodatkowaną, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług polegającego na wniesieniu przez Spółkę praw ze zgłoszenia Znaków Towarowych do rejestracji przez OHIM w drodze wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki będzie ustalona przez wspólników w umowie Nowej Spółki wartość udziału kapitałowego przysługującego Spółce.

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług polegającego na wniesieniu przez Spółkę praw ze zgłoszenia Znaków Towarowych do rejestracji przez OHIM w drodze wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki, będzie ustalona przez wspólników w umowie Nowej Spółki wartość udziału kapitałowego przysługującego Spółce.

Poniżej Wnioskodawca szczegółowo uzasadnia swoje stanowisko.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: uptu) podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Od 1 stycznia 2014 r. ustawodawca wprowadził nową definicję podstawy opodatkowania, która w istocie stanowi powtórzenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L z 11 grudnia 2006 r., Nr 347 str. 1; dalej: Dyrektywa 112). Zgodnie z tę definicją, podstawą opodatkowania jest faktyczna zapłata, którą usługobiorca ma otrzymać z tytułu świadczenia usługi.

W przypadku transakcji polegającej na wniesieniu wkładu niepieniężnego do spółki osobowej (jaką jest spółka komandytowa) nie występuje typowa zapłata pieniężna. Do końca 2013 r. przyjmowało się, że podstawą opodatkowania tego rodzaju transakcji jest wartość rynkowa, pomniejszona o kwotę podatku, zgodnie z ówczesną treścią art. 29 ust. 9 uptu. Od 1 stycznia brak jest jednak podstaw prawnych, aby podstawę opodatkowania aportów określać w wysokości wartości rynkowej. Ponadto, poza powołanym wcześniej przepisem art. 29a ust. 1 uptu nie występują obecnie szczególne regulacje dotyczące określania podstawy opodatkowania tego rodzaju transakcji polegających na świadczeniu usług.

W celu udzielenia odpowiedzi na pytanie jak określić podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej należy zatem precyzyjnie ustalić co stanowi "zapłatę" otrzymywaną przez wspólnika wnoszącego tego rodzaju wkład niepieniężny. Spółka komandytowa jest spółką osobową, inaczej zatem niż w przypadku spółek kapitałowych nie występuje w jej przypadku kapitał zakładowy ani nie dochodzi do wydania udziałów lub akcji w zamian za aport. Wynika to z charakteru tej spółki, w której istotą jest substrat osobowy (wspólnicy), a nie substrat kapitałowy. Z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej wspólnikowi przysługuje tzw. udział kapitałowy, a więc udział w majątku spółki. Udział kapitałowy oznacza określoną wartość księgową wyrażoną w pieniądzu i zapisaną na koncie wspólnika w księgach handlowych (A. Kidyba, Komentarz aktualizowany do art. 50 Kodeksu spółek handlowych Komentarz aktualizowany do art. 1-300 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. 00.94.1037), LEX/el. 2014). Udział kapitałowy związany jest ze sferą określonych uprawnień i obowiązków wspólników, m.in. stanowi wysokość podstawy do naliczania odsetek (art. 53 w związku z art. 103 ustawy z 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych; tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.; dalej: k.s.h.), determinuje przeznaczenie zysku spółki, w przypadku uszczuplenia udziału kapitałowego w rezultacie poniesienia przez spółkę straty (art. 52 § 2 w związku z art. 103 k.s.h.).

Skoro zatem udział kapitałowy związany jest ze sferą uprawnień i obowiązków wspólnika spółki komandytowej oraz wyrażony jest w pieniądzu, powinien zostać uznany za "zapłatę" w rozumieniu art. 29a ust. 1 uptu z tytułu wniesienia przez wspólnika wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej.

W dalszej kolejności należy rozstrzygnąć w jakiej wysokości powinna być przyjęta wartość udziału kapitałowego. Stosownie do art. 50 § 1 k.s.h., udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu. Zgodnie z art. 103 k.s.h. zasadę zawartą w powołanym przepisie stosuje się także w przypadku spółki komandytowej. Zgodnie z tę regułą, udział kapitałowy odpowiadać powinien wartości rzeczywiście wniesionego wkładu. W doktrynie prawa handlowego oraz orzecznictwie sądów powszechnych podkreśla się, że w przypadku spółek prowadzących księgi rachunkowe, wspólnicy zobowiązani są dokonać wyceny wkładów według właściwej metody, zgodnie z przepisami ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 330 z późn. zm.; dalej: uor) - np. wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z 7 marca 2014 r.; sygn. XIII Ga 474/13; analogicznie: A. Tofel-Pęczyk, M. Tofel, Wewnętrzne stosunki majątkowe w handlowych spółkach osobowych Prawo Spółek 2010, nr 1, s. 30. Z powyższego wynika, że - co do zasady - wycena przedmiotu wkładu dokonana na podstawie przepisów uor będzie miała decydujące znaczenie dla określenia wartości udziału kapitałowego wspólnika spółki komandytowej. Wskazać jednak trzeba, że stosownie do art. 37 § 1 k.s.h., przepisy rozdziału 3 (Działu I Tytułu II k.s.h.) mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej. Zatem reguła zawarta w art. 50 § 1 k.s.h. będzie mieć zastosowanie, o ile wspólnicy w umowie spółki nie określą udziału kapitałowego w inny sposób. Przepis ten ma bowiem charakter dyspozytywny i umowa spółki może w tym zakresie zawierać odmienne postanowienia. Na podstawie odesłania zawartego w art. 103 k.s.h. uwagi te mają zastosowanie także w odniesieniu do spółek komandytowych.

W rezultacie, jeśli wspólnicy określą w umowie spółki komandytowej udział kapitałowy w innej wysokości, to wówczas tak określona wysokość udziału kapitałowego powinna zostać przyjęta jako podstawa opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przez wspólnika usługi w postaci wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego mającego za przedmiot prawa ze zgłoszeń znaków towarowych. Stanowisko takie koresponduje z rozumieniem podstawy opodatkowania prezentowanym przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). W szeregu wyroków TSUE stwierdził, że "zgodnie z zasadą ogólną ustanowioną w art. 73 dyrektywy VAT podstawę opodatkowania odpłatnych dostawy towarów lub świadczenia usług stanowi świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane z tego tytułu przez podatnika. Owo świadczenie wzajemne jest zatem wartością subiektywną, czyli rzeczywiście otrzymaną, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych" (wyrok TSUE z 7 listopada 2013 r. w sprawie C-249/12, podobnie: wyrok TSUE z 26 kwietnia 2012 r. w sprawach połączonych C-621/10 i C-129/11, wyrok TSUE z 9 czerwca 2011 r. w sprawie C-285/10). W kontekście stanowiska TSUE warto zauważyć, że określenie przez wspólników spółki komandytowej wartości udziału kapitałowego w inny sposób, niż wskazuje art. 50 § 1 k.s.h., determinować będzie inny zakres obowiązków i uprawnień wspólnika opisanych powyżej. Tym samym przyjęcie podstawy opodatkowania dla opisywanej transakcji w wysokości wartości udziału kapitałowego określonego przez wspólników w umowie spółki komandytowej korespondować będzie z "wartością subiektywną" i "rzeczywiście otrzymaną", do której nawiązuje TSUE w swoim orzecznictwie.

Mając na względzie przytoczone argumenty, Wnioskodawca uważa, że prawidłowe jest prezentowane przez niego stanowisko, zgodnie z którym podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług polegającego na wniesieniu przez Spółkę praw ze zgłoszenia Znaków Towarowych do rejestracji przez OHIM w drodze wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki, będzie ustalona przez wspólników w umowie Nowej Spółki wartość udziału kapitałowego przysługującego Spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy transakcja ta jest odpłatna, czy nieodpłatna. Wskazać należy, że z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością może być więc także np. udział kapitałowy wspólnika w spółce. Wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść. Z tego względu należy uznać wniesienie aportu za odpłatną dostawę towarów lub za odpłatne świadczenie usług, w zależności od przedmiotu aportu.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

* istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,

* wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,

* związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

Z kolei w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

Istota spółki komandytowej uregulowana jest w Tytule II Dziale III ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Stosownie do art. 103 powołanej ustawy, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W świetle art. 107 § 1 Kodeksu spółek handlowych, jeżeli wkładem komandytariusza do spółki jest w całości lub w części świadczenie niepieniężne, umowa spółki określa przedmiot tego świadczenia (aport), jego wartość, jak również osobę wspólnika wnoszącego takie świadczenie niepieniężne.

W myśl art. 108 § 1 ww. ustawy, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, wkład komandytariusza może być wniesiony w wartości niższej niż suma komandytowa.

Według art. 112 § 1 Kodeksu spółek handlowych, komandytariusz jest wolny od odpowiedzialności w granicach wartości wkładu wniesionego do spółki.

Na podstawie art. 48 § 2 Kodeksu spółek handlowych, wkład wspólnika może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki.

Na mocy art. 50 § 1 Kodeksu spółek handlowych, udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz będzie czynnym podatnikiem także na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca jest spółką komandytową działającą pod firmą. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. Spółka posługuje się znakiem towarowym słownym oraz słowno-graficznym, który nie zostały dotąd zarejestrowane. Spółka obecnie podjęła działania zmierzające do uzyskania prawa ochronnego na Znaki Towarowe. W tym celu Spółka złoży wniosek do Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM), uruchamiający procedurę zarejestrowania Znaków Towarowych jako wspólnotowych znaków towarowych, chronionych prawem ochronnym na zasadach wynikających z Rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L z 24 marca 2009 r. Nr 78 str. 1).

Dla celów obsługi już zarejestrowanych Znaków Towarowych Spółka planuje powołać wraz z osobą fizyczną nową spółkę komandytową (dalej: Nowa Spółka), która będzie zarządzać Znakami Towarowymi (będzie m.in. udzielać licencji Spółce na korzystanie ze Znaków Towarowych). Spółka planuje wnieść do Nowej Spółki w drodze wkładu niepieniężnego m.in. prawa ze zgłoszenia Znaków Towarowych. Zatem w toku postępowania rejestracyjnego prowadzonego przez OHIM nastąpi zmiana podmiotu wnioskującego o zarejestrowanie Znaków Towarowych, a rejestracja i udzielenie praw ochronnych nastąpi już na Nową Spółkę - będzie ona właścicielem wspólnotowych znaków towarowych. Spółka uzyska status wspólnika w Nowej Spółce.

W zamian za wniesienie przez Wnioskodawcę praw ze zgłoszenia Znaków Towarowych do rejestracji przez OHIM w drodze wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki Wnioskodawca nie otrzyma typowego wynagrodzenia pieniężnego. Wnioskodawca w rezultacie wniesienia ww. wkładu niepieniężnego stanie się wspólnikiem Nowej Spółki - przysługiwać mu będzie ogół praw i obowiązków wspólnika Nowej Spółki. Ponadto, z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej wspólnikowi przysługuje tzw. udział kapitałowy, a więc udział w majątku spółki. Udział kapitałowy oznacza określoną wartość księgową wyrażoną w pieniądzu i zapisaną na koncie wspólnika w księgach handlowych (A. Kidyba, Komentarz aktualizowany do art. 50 Kodeksu spółek handlowych Komentarz aktualizowany do art. 1-300 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. 00.94.1037), LEX/el. 2014). Udział kapitałowy związany jest ze sferą określonych uprawnień i obowiązków wspólników, m.in. stanowi wysokość podstawy do naliczania odsetek (art. 53 w związku z art. 103 ustawy z 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych; tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.; dalej: k.s.h.), determinuje przeznaczenie zysku spółki, w przypadku uszczuplenia udziału kapitałowego w rezultacie poniesienia przez spółkę straty (art. 52 § 2 w związku z art. 103 k.s.h.). Poza wskazanymi wyżej instytucjami prawnymi nie występują żadne świadczenia, które Wnioskodawca otrzyma z tytułu wniesienia do Nowej Spółki wkładu niepieniężnego.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci praw ze zgłoszenia znaków towarowych do rejestracji przez OHIM w zamian za objęcie udziału kapitałowego w spółce komandytowej, będzie - zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy - wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od spółki z tytułu dokonania aportu tych praw, pomniejszone o kwotę podatku VAT. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego, oprócz udziału kapitałowego, nie otrzyma żadnych innych świadczeń. Zatem, w okolicznościach niniejszej sprawy zapłatę za wniesienie aportu w postaci praw ze zgłoszenia znaków towarowych do rejestracji przez OHIM stanowić będzie określona w umowie wartość udziału kapitałowego.

Wobec powyższego, podstawą opodatkowania w przypadku wniesienia przez Spółkę praw ze zgłoszenia Znaków Towarowych do rejestracji przez OHIM w drodze wkładu niepieniężnego do Nowej Spółki będzie określona w umowie wartość udziału kapitałowego, pomniejszona o kwotę podatku VAT.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że podstawą opodatkowania będzie ustalona przez wspólników w umowie Nowej Spółki wartość udziału kapitałowego przysługującego Spółce, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.