IPTPP2/443-525/13-4/PR - Zasady rozliczenia podatku należnego w ujęciu ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu odsprzedaży przez gminę usług związanych z zasilaniem, konserwacją i eksploatacją punktów świetlnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 września 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-525/13-4/PR Zasady rozliczenia podatku należnego w ujęciu ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu odsprzedaży przez gminę usług związanych z zasilaniem, konserwacją i eksploatacją punktów świetlnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 września 2013 r. (data wpływu 16 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku należnego z tytułu odsprzedaży usług związanych z zasilaniem, konserwacją i eksploatacją punktów świetlnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku należnego z tytułu odsprzedaży usług związanych z zasilaniem, konserwacją i eksploatacją punktów świetlnych oraz odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem energii elektrycznej, usług konserwacji i eksploatacji urządzeń oświetlenia ulicznego w części, w jakiej Wnioskodawca obciąża gminę oraz właściciela nieruchomości w miejscowości. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 września 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz o kwestie związane z reprezentacją.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Gmina ponosi koszty oświetlenia ulicznego na terenie Gminy. Z tytułu wydatków związanych z poborem energii elektrycznej oraz konserwacją i eksploatacją urządzeń oświetlenia ulicznego Gmina otrzymuje od dostawcóww.ykonawców faktury VAT z wykazaną na nich kwotą VAT naliczonego.

Na terenie Gminy, w miejscowościach, do sieci oświetlenia ulicznego podłączonych jest sześć punktów świetlnych zlokalizowanych na drogach, dla których zarządcą jest gmina (dalej: punkty świetlne z terenu gminy). Na mocy porozumienia zawartego z gminą, Gmina, na podstawie otrzymywanych od dostawcóww.ykonawców faktur VAT, dokonuje rozliczeń kosztów energii elektrycznej pobranej przez te punkty świetlne oraz kosztów ich konserwacji i eksploatacji. Z tego tytułu Gmina wystawia na gminę faktury VAT za dostawę energii elektrycznej oraz konserwację i eksploatację urządzeń oświetlenia ulicznego i rozlicza wykazywany w nich VAT należny.

Kwotę należną od gminy, Gmina wylicza na podstawie wartości wynikających z otrzymanych od dostawcy energii faktur VAT (ustalonych zgodnie ze wskazaniem licznika) oraz stosunku mocy punktów świetlnych z terenu gminy do sumy mocy wszystkich punktów świetlnych, które obejmuje dany licznik, a w przypadku kosztów konserwacji i eksploatacji - na podstawie stosunku ilości punktów świetlnych z terenu gminy do ilości wszystkich punktów świetlnych z terenu Gminy.

W podobny sposób, również na podstawie porozumienia, Gmina obciąża właściciela nieruchomości, położonych w miejscowości, kosztami związanymi z zasilaniem, konserwacją i eksploatacją jednego punktu świetlnego oświetlenia ulicznego zlokalizowanego na terenie tych nieruchomości. Z tytułu tych obciążeń Gmina wystawia na właściciela tych nieruchomości faktury VAT oraz rozlicza wykazywany w nich VAT należny.

W piśmie z dnia 13 września 2013 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż nie dysponuje wydanymi klasyfikacjami statystycznymi obejmującymi czynności będące przedmiotem odsprzedaży na rzecz Gminy oraz właściciela nieruchomości położonych w miejscowości. Niemniej jednak, w opinii Gminy, czynności będące przedmiotem odsprzedaży na rzecz ww. podmiotów, zgodnie z PKWiU z 2008 r., mieścić się będą:

* w zakresie dokonywania rozliczeń kosztów energii elektrycznej w grupowaniu PKWiU 35.14.10.0 "usługi związane z handlem energią elektryczną",

* natomiast w zakresie konserwacji i eksploatacji urządzeń oświetlenia ulicznego w grupowaniu PKWiU 43.21.10.2 "roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu dokonywanych przez Gminę z gminą oraz właścicielem nieruchomości w miejscowości rozliczeń kosztów związanych z zasilaniem, konserwacją i eksploatacją punktów świetlnych, na podstawie zawartych z tymi podmiotami porozumień cywilnoprawnych Gmina zobowiązana jest rozliczać VAT należny... (oznaczone we wniosku ORD-IN jako pytanie nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu dokonywanych przez Gminę z gminą oraz właścicielem nieruchomości w miejscowości rozliczeń kosztów związanych z zasilaniem, konserwacją i eksploatacją punktów świetlnych, na podstawie zawartych z tymi podmiotami porozumień cywilnoprawnych Gmina zobowiązana jest rozliczać VAT należny.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

Pogląd taki w odniesieniu do czynności wykonywanych przez gminy na podstawie umów cywilnoprawnych był również wielokrotnie wyrażany przez Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: "NSA"), m.in. w wyroku z dnia 26 sierpnia 2010 r. I FSK 1303/09, w którym wskazano, iż "w efekcie unormowania zawartego w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT gmina jest podatnikiem podatku VAT w zakresie w jakim dokonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych". Podobnie także w orzeczeniu z dnia 23 marca 2010 r. sygn. I FSK 273/09 NSA uznał, iż "podatnikiem VAT w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy) jest z racji posiadanych cech podatnika (art. 15 ust. 1 ustawy) - gmina".

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2a, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Jak Gmina wskazała w opisie sprawy, otrzymuje ona, jako nabywca, faktury VAT dokumentujące wydatki związane z nabyciem energii elektrycznej oraz usług konserwacji i eksploatacji urządzeń oświetlenia ulicznego. Na podstawie zawartych z gminą oraz właścicielem nieruchomości w miejscowości porozumień cywilnoprawnych, Gmina dokonuje rozliczenia ponoszonych w tym zakresie wydatków i częścią tych wydatków, w kwocie odpowiadającej punktom świetlnym z terenu gminy oraz nieruchomości położonych w miejscowości obciąża te podmioty wydatków związanych z punktami świetlnymi znajdującymi się na ich terenie. Rozliczenie to następuje na podstawie faktur VAT, wystawianych przez Gminę odpowiednio na gminę oraz na właściciela nieruchomości w miejscowości.

W tym przypadku Gmina nabywając energię elektryczną i ponosząc wydatki związane z konserwacją i eksploatacją punktów świetlnych, w zakresie kilku z nich (tekst jedn.: sześciu punktów świetlnych z terenu gminy oraz jednego punktu świetlnego w miejscowości) występuje we własnym imieniu, ale na rzecz odpowiednio gminy oraz właściciela nieruchomości w miejscowości. W konsekwencji, Gmina dokonując rozliczeń z tymi podmiotami, na gruncie ustawy o VAT, dokonuje na ich rzecz odsprzedaży towarów i usług, tj. ich "refakturowania".

W tym miejscu Gmina pragnie zwrócić uwagę, iż refakturowanie, zgodnie ze stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wyrażonym w wyroku z dnia 10 sierpnia 2009 r., sygn. I SA/Rz 189/09, "jest zatem pewnego rodzaju odprzedażą usług w sytuacji, gdy jeden z podmiotów nabywa daną usługę i następnie ją sprzedaje, przy czym sprzedawca nie jest bezpośrednim usługodawcą".

Gmina pragnie zwrócić uwagę, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w interpretacjach Ministra Finansów wydawanych na dla innych podmiotów.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2013 r., sygn. IBPP4/443-479/12/BP, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż ""refakturowanie" usług przewiduje art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot "refakturujący" daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inną firmę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi".

W związku z powyższym, zdaniem Gminy, dokonywanie przez nią rozliczeń ("refakturowanie") z gminą oraz właścicielem nieruchomości w miejscowości na podstawie zawartych z tymi podmiotami porozumień cywilnoprawnych stanowi po stronie Gminy czynność opodatkowaną VAT.

W konsekwencji, z tytułu dokonywanych przez Gminę z gminą oraz właścicielem nieruchomości w miejscowości rozliczeń kosztów związanych z zasilaniem, konserwacją i eksploatacją punktów świetlnych Gmina zobowiązana jest rozliczać VAT należny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji usług wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby dana czynność (dostawa towarów czy też usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Należy zauważyć, iż generalnie - poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z powyższego wynika, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towaru w rozumieniu art. 7 i świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Podstawowa stawka podatku - na mocy art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

1.

wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług oraz zwolnienie od podatku jednostek samorządu terytorialnego ma charakter wyłącznie podmiotowo - przedmiotowy,

2.

w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia lub ze zwolnienia od podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:

* czynności - co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT - muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,

* ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, lub zwolnienia realizowanych czynności od podatku, w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 12 powołanego wyżej rozporządzenia.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina ponosi koszty oświetlenia ulicznego na terenie Gminy. Z tytułu wydatków związanych z poborem energii elektrycznej oraz konserwacją i eksploatacją urządzeń oświetlenia ulicznego Gmina otrzymuje od dostawcóww.ykonawców faktury VAT z wykazaną na nich kwotą VAT naliczonego. Na terenie Gminy, w miejscowościach, do sieci oświetlenia ulicznego podłączonych jest sześć punktów świetlnych zlokalizowanych na drogach, dla których zarządcą jest gmina (dalej: punkty świetlne z terenu gminy). Na mocy porozumienia zawartego z gminą, Gmina, na podstawie otrzymywanych od dostawcóww.ykonawców faktur VAT, dokonuje rozliczeń kosztów energii elektrycznej pobranej przez te punkty świetlne oraz kosztów ich konserwacji i eksploatacji. Z tego tytułu Gmina wystawia na gminę faktury VAT za dostawę energii elektrycznej oraz konserwację i eksploatację urządzeń oświetlenia ulicznego i rozlicza wykazywany w nich VAT należny. Kwotę należną od gminy, Gmina wylicza na podstawie wartości wynikających z otrzymanych od dostawcy energii faktur VAT (ustalonych zgodnie ze wskazaniem licznika) oraz stosunku mocy punktów świetlnych z terenu gminy do sumy mocy wszystkich punktów świetlnych, które obejmuje dany licznik, a w przypadku kosztów konserwacji i eksploatacji - na podstawie stosunku ilości punktów świetlnych z terenu gminy do ilości wszystkich punktów świetlnych z terenu Gminy. W podobny sposób, również na podstawie porozumienia, Gmina obciąża właściciela nieruchomości, położonych w miejscowości, kosztami związanymi z zasilaniem, konserwacją i eksploatacją jednego punktu świetlnego oświetlenia ulicznego zlokalizowanego na terenie tych nieruchomości. Z tytułu tych obciążeń Gmina wystawia na właściciela tych nieruchomości faktury VAT oraz rozlicza wykazywany w nich VAT należny. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie dysponuje wydanymi klasyfikacjami statystycznymi obejmującymi czynności będące przedmiotem odsprzedaży na rzecz Gminy oraz właściciela nieruchomości położonych w miejscowości.

Niemniej jednak, w opinii Gminy, czynności będące przedmiotem odsprzedaży na rzecz ww. podmiotów, zgodnie z PKWiU z 2008 r., mieścić się będą:

* w zakresie dokonywania rozliczeń kosztów energii elektrycznej w grupowaniu PKWiU 35.14.10.0 "usługi związane z handlem energią elektryczną",

* natomiast w zakresie konserwacji i eksploatacji urządzeń oświetlenia ulicznego w grupowaniu PKWiU 43.21.10.2 "roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych".

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż w związku z porozumieniami cywilnoprawnymi zawartymi z Gminą i właścicielem nieruchomości położonych w miejscowości, Gmina nabywając energię elektryczną i usługi związane z konserwacją i eksploatacją punktów świetlnych - w części związanej z wydatkami służącymi Gminie oraz właścicielowi nieruchomości położonych w miejscowości - występuje we własnym imieniu, lecz na rzecz ww. podmiotów. Przeniesienie ciężaru kosztów odpowiednio na Gminę oraz właściciela nieruchomości w miejscowości, na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy jest świadczeniem ww. usług, które podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako niekorzystające ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego z tytułu dokonywanych przez Gminę z gminą oraz właścicielem nieruchomości w miejscowości rozliczeń kosztów związanych z zasilaniem, konserwacją i eksploatacją punktów świetlnych, na podstawie zawartych z tymi podmiotami porozumień cywilnoprawnych Gmina zobowiązana jest/będzie rozliczać VAT należny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie rozliczenia podatku należnego z tytułu odsprzedaży usług związanych z zasilaniem, konserwacją i eksploatacją punktów świetlnych. Natomiast wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem energii elektrycznej, usług konserwacji i eksploatacji urządzeń oświetlenia ulicznego w części, w jakiej Wnioskodawca obciąża gminę oraz właściciela nieruchomości w miejscowości został rozpatrzony interpretacją Nr IPTPP2/443-525/13-5/PR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl