IPTPP2/443-523/12-7/AW - VAT w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 września 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-523/12-7/AW VAT w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2012 r. (data wpływu 14 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia 17 sierpnia 2012 r. (data wpływu 20 sierpnia 2012 r.) oraz z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 20 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 17 sierpnia 2012 r. i z dnia 19 września 2012 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 16 marca 2012 r. Spółka dokonała sprzedaży lokalu użytkowego w formie aktu notarialnego za kwotę 120 000 złotych. Cena została ustalona wcześniej w umowie przedwstępnej również na kwotę 120 000 zł brutto.

Przedmiotowy lokal został nabyty przez Spółkę w 2004 r. notarialną umową sprzedaży bez prawa do odliczenia podatku VAT jako towar używany wybudowany w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku.

W trakcie sprzedaży w dniu 16 marca 2012 r. powstał problem, czy sprzedaż lokalu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Notariusz uchylił się od dokonania interpretacji i ostatecznie strony doszły do wniosku, że dla bezpieczeństwa należy sprzedaż opodatkować 23% podatkiem VAT. Na powyższą okoliczność została wystawiona dodatkowo faktura nr 11/2012 z dnia 16 marca 2012 r. Wnioskodawca ma wątpliwość, czy słusznie opodatkował tą transakcję, ponieważ z informacji uzyskanej w urzędzie skarbowym, a następnie telefonicznie w Krajowej Informacji Podatkowej uzyskał wiadomość, że czynność ta z mocy prawa jest zwolniona z podatku VAT, a strony nie mogą dla bezpieczeństwa same podejmować decyzji o opodatkowaniu, bo ma to ujemny skutek dla innych podatków, tj. p.c.c. i CIT. Ponadto Wnioskodawca uzyskał informację, że jest zobowiązany do dokonania korekty faktury i uregulowania po nowemu sprawy CIT i PIT, a dla pewności powinien oficjalnie wystąpić o interpretację problemu, co niniejszym czyni.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że jest płatnikiem podatku VAT, a przy zakupie przedmiotowego lokalu nie miał prawa do odliczenia podatku VAT, jak również, że nakłady inwestycyjne nie przekroczyły 30% wartości lokalu.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Sprzedaż lokalu użytkowego w marcu 2012 r. nie była dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów prawa. Pierwsze zasiedlenie wystąpiło około 40 lat temu. Między pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Nabycie w 2004 r. przedmiotowego lokalu nastąpiło od podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą Sp. z o.o. Oprócz aktu notarialnego sprzedaż była potwierdzona fakturą VAT nr 25 z dnia 28 maja 2004 r. ze stawką podatku "zw". Była to sprzedaż korzystająca ze zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT jako sprzedaż towaru używanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcja sprzedaży w stanie faktycznym opisanym powyżej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też jest zwolniona.

Zdaniem Wnioskodawcy, według wiedzy jaka posiada aktualnie Spółka stoi na stanowisku, że czynność ta jest zwolniona z opodatkowania i w związku z powyższym musi dokonać stosownych korekt dla celów podatku VAT, a następnie w podatkach CIT i p.c.c., co nie jest tu przedmiotem zapytania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy wynika, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę - bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca - czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług - nabył w 2004 r. lokal użytkowy notarialną umową sprzedaży jako towar używany wybudowany w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Przy zakupie przedmiotowego lokalu nie miał prawa do odliczenia podatku VAT. Nabycie w 2004 r. przedmiotowego lokalu nastąpiło od podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Oprócz aktu notarialnego sprzedaż była potwierdzona fakturą VAT ze stawką podatku "zw". Była to sprzedaż korzystająca ze zwolnienia przedmiotowego z podatku VAT jako sprzedaż towaru używanego. Wnioskodawca poniósł nakłady inwestycyjne, które nie przekroczyły 30% wartości lokalu. W dniu 16 marca 2012 r. Zainteresowany dokonał sprzedaży lokalu użytkowego. Sprzedaż lokalu użytkowego nie była - zdaniem Wnioskodawcy - dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów prawa, gdyż pierwsze zasiedlenie wystąpiło około 40 lat temu. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży lokalu użytkowego.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że w myśl definicji pierwszego zasiedlenia zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy w przedmiotowej sprawie należy przyjąć, iż pierwsze zasiedlenie miało miejsce nie - jak wskazał Wnioskodawca - 40 lat temu, lecz w roku 2004, kiedy to na rzecz Zainteresowanego dokonano sprzedaży lokalu użytkowego. Z definicji pierwszego zasiedlenia wynika bowiem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż sprzedaż przedmiotowego lokalu użytkowego podlega zwolnieniu o podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. lokalu użytkowego upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, iż Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl