IPTPP2/443-517/14-4/JSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 sierpnia 2014 r. (data wpływu 4 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okresu, w którym należy ująć zwrot zaliczki w deklaracji VAT-7 oraz VAT-UE - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okresu, w którym należy ująć zwrot zaliczki w deklaracji VAT-7 oraz VAT-UE.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 sierpnia 2014 r. poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i zakupuje towary od zarejestrowanych podatników na potrzeby podatku od towarów i usług, w krajach Unii Europejskiej.

Zgodnie z umową 15 września 2011 r. Wnioskodawca wpłacił na konto kontrahenta z Włoch, który jest podatnikiem podatku VAT od wartości dodanej i nie rozlicza podatku VAT w Polsce, zaliczkę na zakup maszyny w wysokości 10% wartości. Maszyna wykorzystywana będzie do czynności opodatkowanych. Kontrahent z Włoch 30 września 2011 r. wystawił na firmę Wnioskodawcy fakturę na wpłaconą zaliczkę.

Na podstawie ustawy o VAT art. 20 ust. 5 - w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrz wspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. ust. 6. W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. ust. 7. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktur wystawionych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju.

Artykuł 100. ust. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych: 2) wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4, 6 i 7.

Wnioskodawca otrzymaną fakturę wykazał w deklaracji VAT-7 za miesiąc 09/2011 r. podatek należny i naliczony, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, oraz w deklaracji VAT UE za miesiąc 09/2011 r.

Podatnik z Włoch nie wywiązał się z zamówienia Zainteresowanego i 27 lutego 2014 r. zwrócił na konto Wnioskodawcy całą wpłaconą zaliczkę z 2011 r., a NOTE CREDIT wystawił 28 lutego 2014 r., którą otrzymał w miesiącu czerwcu 2014 r.

W piśmie z dnia 29 sierpnia 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że do faktury wystawionej 30 września 2011 r. przez kontrahenta z Włoch, na wpłatę zaliczki wystawił fakturę wewnętrzną. Faktura wewnętrzna wystawiona jest 30 września 2011 r. i wykazana w deklaracji VAT-7, i w deklaracji VAT UE za miesiąc wrzesień 2011 r.

Kontrahent z Włoch na zwrot zaliczki wystawił CREDIT NOTE 28 lutego 2014 r., którą Wnioskodawca otrzymał 13 czerwca 2014 r., na podstawie której wystawił fakturę wewnętrzną korygującą. Faktura wewnętrzna korygująca wystawiona została 13 czerwca 2014 r. i wykazana w deklaracji VAT-7, i w deklaracji VAT UE za miesiąc czerwiec 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W którym miesiącu Wnioskodawca powinien podatek należny i naliczony, ująć w deklaracji VAT-7 i deklaracji VAT UE, zwrot zaliczki od kontrahenta Włoch.

W miesiącu lutym 2014 r. w dacie zwrotu pieniędzy na konto i wystawienia NOTY CREDIT, czy w dacie otrzymania NOTY CREDIT w miesiącu czerwcu 2014 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot zaliczki potwierdzony NOTE CREDIT powinien być wykazany w deklaracji VAT-7 w miesiącu czerwcu w dacie otrzymana noty, korekta ta zmniejszy podatek należny i naliczony.

Zgodnie z art. 86 ust. 19a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa art. 29a ust. 13 i 14, jest on zobowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Do przeliczenia kwoty w walucie obcej zastosowany jest kurs z faktury pierwotnej, art. 31a.1. W przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

W informacji podsumowującej VAT UE NOTE CREDIT związana ze zwrotem zaliczki uwzględniona jest w miesiącu 06/2014 r. w dacie otrzymania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Kwestie związane z powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uregulowane zostały w art. 20 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 20 ust. 5 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Natomiast zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

W odniesieniu do zaliczek należy wskazać, że zgodnie z art. 20 ust. 6 ustawy, obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju (art. 20 ust. 7 ustawy obowiązujący do dnia 31 grudnia 2012 r.).

Odnosząc się do powyższych przepisów należy wskazać, że w związku z koniecznością dostosowania przepisów wprowadzonych dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz.Urz.UE.L 189 z 22 lipca 2010 r., str. 1), ustawodawca krajowy dokonał z dniem 1 stycznia 2013 r. zmian w art. 20 ust. 1-3 oraz 5-7 ustawy. Wprowadzone zmiany miały na celu zapewnienie jednolitości danych zawartych w informacjach podsumowujących i terminowości wymiany danych dokonywanych przy pomocy tych informacji podsumowujących.

W związku z późn. zm. w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającymi ze zmiany przepisów unijnych odstąpiono bowiem od określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów - otrzymanie tego rodzaju zapłaty nie może rodzić już obowiązku podatkowego. Tym samym, w przypadku otrzymania faktury zaliczkowej z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia u polskiego podatnika nie powstaje obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jak wynika z art. 106 ust. 7 cyt. ustawy - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. - w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Natomiast stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, mogą być wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne mogą być również wystawiane dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2014 r. ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35, z późn. zm.), powyższy art. 106 ustawy został uchylony. Tak więc, w odniesieniu do czynności wskazanych w ww. art. 106 ust. 7 ustawy, w tym.m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, podatnicy mieli możliwość wystawiania faktur wewnętrznych, lecz tylko do końca roku 2013.

Obecnie, a więc od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnicy nie mają możliwości wystawiania faktur wewnętrznych, z wyjątkiem sytuacji, gdy dokumentowały będą one czynności dokonane przed dniem 1 stycznia 2014 r. Stosownie bowiem do art. 12 ust. 1 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, do dokumentowania czynności dokonanych przed dniem 1 stycznia 2014 r. stosuje się przepisy art. 106 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem, oraz przepisy wydane na jego podstawie, z zastrzeżeniem ust. 2.

W kwestii wykazania zwrotu zaliczki w deklaracji VAT-7 należy wskazać, że stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Natomiast zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i zakupuje towary od zarejestrowanych podatników na potrzeby podatku od towarów i usług w krajach Unii Europejskiej. Zgodnie z umową 15 września 2011 r. Wnioskodawca wpłacił na konto kontrahenta z Włoch, który jest podatnikiem podatku VAT od wartości dodanej i nie rozlicza podatku VAT w Polsce, zaliczkę na zakup maszyny w wysokości 10% wartości. Maszyna wykorzystywana będzie do czynności opodatkowanych. Kontrahent z Włoch 30 września 2011 r. wystawił na firmę Wnioskodawcy fakturę na wpłaconą zaliczkę. Wnioskodawca otrzymaną fakturę wykazał w deklaracji VAT-7 za miesiąc 09/2011 r. podatek należny i naliczony, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, oraz w deklaracji VAT UE za miesiąc 09/2011 r.

Podatnik z Włoch nie wywiązał się z zamówienia Zainteresowanego i 27 lutego 2014 r. zwrócił na konto Wnioskodawcy całą wpłaconą zaliczkę z 2011 r., a NOTE CREDIT wystawił 28 lutego 2014 r., którą otrzymał w miesiącu czerwcu 2014 r.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że do faktury wystawionej 30 września 2011 r. przez kontrahenta z Włoch, na wpłatę zaliczki wystawił fakturę wewnętrzną. Faktura wewnętrzna wystawiona jest 30 września 2011 r. i wykazana w deklaracji VAT-7, i w deklaracji VAT UE za miesiąc wrzesień 2011 r. Kontrahent z Włoch na zwrot zaliczki wystawił CREDIT NOTE 28 lutego 2014 r., którą Wnioskodawca otrzymał 13 czerwca 2014 r., na podstawie której wystawił fakturę wewnętrzną korygującą. Faktura wewnętrzna korygująca wystawiona została 13 czerwca 2014 r. i wykazana w deklaracji VAT-7, i w deklaracji VAT UE za miesiąc czerwiec 2014 r.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że zaliczka nie stanowi samodzielnego przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jest ona zawsze powiązana z konkretną czynnością, która podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W sytuacji, gdy transakcja nie dochodzi do skutku, zapłacona na jej poczet zaliczka przestaje pełnić swoją funkcję płatności za przyszłą dostawę towarów bądź świadczenie usług, a rozliczenie podatku winno zostać skorygowane.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że zwrot zaliczki od kontrahenta z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy traktować jako zdarzenie, które na gruncie podatku od towarów i usług wywoła określone skutki podatkowe. Skoro - jak wynika z okoliczności sprawy - Wnioskodawca wykazał wpłaconą zaliczkę w deklaracji VAT-7 oraz w deklaracji VAT UE, to w przypadku zwrotu tej zaliczki zobowiązany jest do odpowiedniego dokonania korekty podatku - w tym bowiem przypadku nie doszło do wykonania dostawy na rzecz Wnioskodawcy i nastąpił zwrot zaliczki. Wnioskodawca zwrot zaliczki powinien wykazać w deklaracji VAT-7 i deklaracji VAT UE w okresie rozliczeniowym, w którym nastąpił zwrot zaliczki, tj. w lutym 2014 r.

Odnosząc się z kolei do powołanego przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku przepisu art. 86 ust. 19a ustawy, stwierdzić należy, iż w okolicznościach niniejszej sprawy przepis ten nie ma zastosowania.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.