IPTPP2/443-504/14-5/ALN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 października 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-504/14-5/ALN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismami z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.) oraz z dnia 22 września 2014 r. (data wpływu 26 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości uznania czynności wniesienia aportem dworca do Spółki za czynność niepodlegającą VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku możliwości uznania czynności wniesienia aportem dworca do Spółki za czynność niepodlegającą VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT;

* braku możliwości zwolnienia z opodatkowania czynności wniesienia aportem dworca do Spółki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT;

* zwolnienia z opodatkowania czynności wniesienia aportem dworca do Spółki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wniosek uzupełniono pismami z dnia 16 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.) oraz z dnia 22 września 2014 r. (data wpływu 26 września 2014 r.) o wskazanie zakresu wniosku, doprecyzowania stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, sposobu reprezentacji oraz opłatę

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe. (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 22 września 2014 r.)

OPIS STANU FAKTYCZNEGO

Własnością Miasta (dalej: Miasto lub Wnioskodawca) są nieruchomości gruntowe, stanowiąc działki oznaczone numerami ewidencyjnymi nr.... - dla których Sąd Rejonowy w prowadzi księgę wieczystą Nr KW...; nr... - dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą Nr KW...; nr... dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą Nr. Na powyższych działkach usytuowany jest Autobusowy Punkt Obsługi Pasażerów (dalej: dworzec).

Działki nr... zostały nabyte przez Wnioskodawcę od osób fizycznych w drodze umowy sprzedaży w latach 1996-1999 za łączną kwotę 84.597,91 zł. Natomiast działka oznaczona numerem ewidencyjnym nr... o powierzchni 1.785 m2 stała się własnością Miasta na mocy decyzji komunalizacji wydanej przez Wojewodę dnia 19 kwietnia 1993 r. Nr.

W 2008 r. została zakończona inwestycja pn. "...", której koszt to 1.050.371,71 zł brutto. Inwestycja została zrealizowana ze środków własnych Miasta, na terenie powyższych działek gruntu. Wykonawcą robót było Spółka z o.o. oraz Z.

Od tego momentu nie były ponoszone przez Miasto żadne wydatki na ulepszenie dworca lub inne nakłady na przedmiotowe działki, których koszt stanowiłby co najmniej 30% wartości początkowej.

Wybudowany na nieruchomości Autobusowy Punkt Obsługi Pasażerów (dworzec) jest obiektem liniowym w kształcie pętli. Składa się w szczególności z dróg manewrowych, chodników, miejsc postojowych i wiat przystankowych. Początek - wjazd - znajduje się w miejscu włączenia do ul.... - wjazd i wyjazd rozdzielone wysepką. Drogi manewrowe, chodniki oraz miejsca postojowe wykonano z kostki brukowej. Na obszarze dworca znajdują się 4 wiaty dwuwejściowe, siedmiomodułowe o konstrukcji szkieletowej, wykonanej ze stalowych zamkniętych profili prostokątnych. Ciągi jezdne i piesze zostały odwodnione do kanalizacji deszczowej z odprowadzeniem wód opadowych do rowu za pośrednictwem separatora betonowego ze zintegrowanym osadnikiem. Budowa odwodnienia wymagała wykonania wpustów deszczowych, studni kanalizacyjnych betonowych oraz odcinków kanału PCV. W ramach obsługi podróżnych ustawiono kontener toaletowy damsko-męski o konstrukcji stalowej, podłączony do kanalizacji sanitarnej, z ogrzewaniem elektrycznym oraz przyłączem wodociągowym. Kontener umieszczony został na bloczkach z betonu, ustawionych na utwardzonej opasce o konstrukcji chodnika. Plac jest oświetlony, wyposażony w monitoring (2 kamery zewnętrzne, rejestrator cyfrowy, zasilacz, monitor), wmontowane są słupki metalowe na rozkład jazdy, barierki ochronne z rur stalowych, ławki i kosze na śmieci. Grunt został uzbrojony w kanalizację sanitarną, kanalizację deszczową, sieć elektryczną i monitoring.

Powyższe obiekty zlokalizowane są na działkach nr... w następujący sposób: drogi i chodniki - znajdują się na każdej działce; kanalizacja deszczowa znajduje się na działkach nr...; kanalizacja wodociągowa - na działkach nr...; kontener toaletowy znajduje się na działce nr..., kanalizacja sanitarna - na działkach nr -...; lampy (słupy oświetleniowe) - na działkach...; wiaty przystankowe -....

Działki, na których zlokalizowany jest dworzec są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako tereny inne zabudowane (Bi).

Teren nieruchomości leży w obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Miasta, przyjętym uchwałą Nr.. Rady Miasta z dnia 26 stycznia 2006 r. (...). W miejskim planie zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość ma oznaczenie A3 KT, UN - użytkowanie podstawowe: teren obsługi ruchu drogowego oraz usług niepublicznych. Jako użytkowanie uzupełniające, dopuszczalne wskazano:

a.

usługi niepubliczne,

b.

urządzenia infrastruktury technicznej i komunikacji związane z użytkowaniem podstawowym,

c.

inne w zależności od potrzeb, związane z użytkowaniem podstawowym.

W zasadach zagospodarowania i użytkowania terenu, wskazano na:

a.

użytkowanie istniejące: rolnicze;

b.

użytkowanie projektowane: dworzec autobusowy, parking oraz usługi niepubliczne związane z użytkowaniem podstawowym;

c.

architektura - wg wytycznych regionalnych - § 9 oraz Dział III;

d.

pełne wyposażenie w infrastrukturę techniczną i komunikację;

e.

zasady uzbrojenia terenu i komunikacji - § 22, tabela 8, § 27, tabela 13;

f.

zieleń urządzona - parkowa 1 rekreacyjna o charakterze naturalnym;

g.

wskaźniki wykorzystania terenu, zasady kształtowania zabudowy - § 17, tabela 3, § 29 tabela 9, linie zabudowy § 27 tabela 13.

Od dnia 1 stycznia 2009 r. przedmiotowy obiekt (dworzec) został oddany do użytkowania dla przewoźników i pasażerów. Zawarto z przewoźnikami umowy na korzystanie z dworca, które stanowiły czynności opodatkowane podatkiem VAT. Umowy obowiązywały do września 2011 r. Ponadto w okresie od dnia 31 października 2011 r. do dnia 19 marca 2012 r. obowiązywała umowa dzierżawy zawarta między Miastem a Przedsiębiorstwem, której przedmiotem była nieruchomość i zlokalizowany na niej autobusowy punkt obsługi pasażerów pełniący funkcję dworca. Dzierżawca był zobowiązany wpłacać czynsz roczny w ustalonej wysokości wraz z należnym podatkiem od towarów i usług. Dzierżawca miał prawo pobierania opłat za korzystanie z dworca przez innych przewoźników.

Obecnie, od kwietnia 2012 r., dworzec jest udostępniany przewoźnikom zgodnie z obowiązującą w tym zakresie ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie drogowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13 z późn. zm.) oraz uchwałami Rady Miasta z dnia 31 marca 2011 r. Nr.. w sprawie ustalenia stawki opłaty za korzystanie z dworca na terenie miasta i Nr.. w sprawie określenia przystanków komunikacyjnych i dworca na terenie miasta oraz warunków i zasad korzystania z nich. Opłaty te nie są opodatkowane VAT.

Dworzec będący przedmiotem aportu nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Miasto jest czynnym podatkiem podatku od towarów i usług.

OPIS ZDARZENIA PRZYSZŁEGO

W związku z planowanym podwyższeniem kapitału zakładowego (lub akcyjnego) spółki, której Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem, Wnioskodawca zamierza pokryć nowe udziały (akcje), powstałe w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego (akcyjnego), wkładem niepieniężnym (aportem) w postaci nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę ewidencyjną o nr..., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgi wieczyste KW..., KW..., KW... i na której usytuowany jest opisany wyżej Autobusowy Punkt Obsługi Pasażerów.

Miasto zamierza zbyć przedmiotową nieruchomość poprzez wniesienie jako aport rzeczowy do spółki.

Miasto jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nieruchomość będąca przedmiotem planowanego aportu nie jest przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 k.c. Przedmiotowa nieruchomość nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. nie stanowi wyodrębnionego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Autobusowy Punkt Obsługi Pasażerów (dworzec) nie jest aktualnie wyodrębniony organizacyjnie w strukturze Wnioskodawcy, w tym jako dział lub wydział, na mocy jakiegokolwiek aktu, nie posiada samodzielności finansowej, zaś wobec braku wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, brak jest możliwości wyodrębnienia funkcjonalnego i samodzielnego realizowania zadań gospodarczych.

W stosunku do nieruchomości objętym pytaniem, Wnioskodawcy przysługiwało w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia tego towaru, a mianowicie:

a.

prawo to przysługiwało przy wytworzeniu lub nabyciu: jezdni, chodników, opaski z kostki betonowej, kanalizacji deszczowej, wiat przystankowych, koszy na śmieci, słupków na rozkłady jazdy, monitoringu.

b.

prawo to nie przysługiwało przy nabyciu samego gruntu (w dacie nabycia, grunt ten miał charakter rolny i nie był zabudowanych budowlami i obiektami, o których mowa we wniosku), a także szaletu.

Wnioskodawca wykorzystywał budowle i pozostałe obiekty znajdujące się na nieruchomości objętej zakresem pytań, do następujących czynności:

a.

czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W okresie od stycznia 2009 r. do marca 2012 r. budowle i pozostałe obiekty znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości objęte zakresem pytań (jezdnia, chodniki, opaski z kostki betonowej, kanalizacja deszczowa, wiaty przystankowe, kosze na śmieci, słupki na rozkład jazdy, monitoring), poza szaletem miejskim (kontenerowym segmentem sanitarnym), były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto od czerwca 2013 r. kontenerowy segment sanitarny jest wykorzystywany do prowadzenia czynności opodatkowanej. W dniu 4 czerwca 2013 r. została zawarta umowa z jednym z przewoźników, dotycząca zasad udostępniania toalety miejskiej. Wnioskodawca wystawia faktury z tego tytułu i odprowadza podatek należny.

b.

niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Od kwietnia 2012 r., przedmiotowa nieruchomość jest udostępniana przewoźnikom zgodnie z obowiązującą w tym zakresie ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie drogowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13 z późn. zm.) oraz uchwałami Rady Miasta z dnia 31 marca 2011 r. Nr.. w sprawie ustalenia stawki opłaty za korzystanie z dworca na terenie miasta i Nr.. w sprawie określenia przystanków komunikacyjnych i dworca na terenie miasta oraz warunków i zasad korzystania z nich. Opłaty te nie są opodatkowane VAT. Jezdnia, chodniki, opaski z kostki betonowej, kanalizacja deszczowa, wiaty przystankowe, kosze na śmieci, słupki na rozkład jazdy, monitoring, sieć elektryczna nie są wykorzystywane do czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Kontenerowy segment sanitarny był wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług od daty umieszczenia na nieruchomości tj. od 2008 r. do maja 2013 r.

c.

zwolnionych z opodatkowania VAT. Budowle i pozostałe obiekty znajdujące się na nieruchomości objętej zakresem pytań, nie były i nie są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania VAT.

Nieruchomość, w tym budowle i inne obiekty znajdujące się na niej, w tym jezdnia, chodniki, opaski z kostki betonowej, kanalizacja deszczowa, kontenerowy segment sanitarny, wiaty przystankowe, słupki, kosze na śmieci, nie były i nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Na pytanie Organu, czy budynki, budowle i pozostałe obiekty będące przedmiotem zapytania są trwale z gruntem związane, co należy wskazać dla każdego budynku, budowli i pozostałych obiektów odrębnie Wnioskodawca odpowiedział: Jezdnia, chodniki, opaski z kostki betonowej, kanalizacja deszczowa są trwale z gruntem związane. Kontenerowy segment sanitarny, monitoring, słupki metalowe na rozkład jazdy i przystankowe nie są trwale z gruntem związane.

Na pytanie w jaki sposób są sklasyfikowane budynki, budowle, pozostałe obiekty będące przedmiotem zapytań, na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), co należało wskazać odrębnie dla każdego budynku/budowli/obiektu, Wnioskodawca wskazał:

Na podstawie Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), jezdnia, chodniki; opaski z kostki betonowej, oświetlenie, kanalizacja deszczowa należą do sekcji 2 - obiekty inżynierii lądowej i wodnej, działu 21 infrastruktura transportu, grupy 211 - autostrady, drogi ekspresowe, ulice i drogi pozostałe, klasy 2112 - ulice i drogi pozostałe.

Obiekty tymczasowe (kontenerowy segment sanitarny, wiaty) oraz obiekty małej architektury (kosze na śmieci, słupki na rozkład jazdy, ławki) nie są sklasyfikowane w PKOB.

Obowiązująca w okresie od 31 października 2011 r. do dnia 9 marca 2012 r. umowa dzierżawy Autobusowego Punktu Obsługi Pasażerów (dworca), obejmowała swym zakresem wszystkie budowle i obiekty znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości, z wyłączeniem szaletu publicznego (toalety miejskiej) i instalacji monitoringu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie aportem dworca do Spółki będzie stanowić czynność niepodlegającą VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT... (oznaczone we wniosku jako Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstaw do uznania aportu za czynność niepodlegającą VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Przepis ten przewiduje, że z zakresu opodatkowania VAT wyłączone są transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Zgodnie z art. 55 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje one w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub Jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Natomiast pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zgodnie z którym zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zdaniem Miasta, składniki majątkowe, które będą przedmiotem aportu nie będą stanowić ani przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przedmiotem aportu będzie jedynie mienie w postaci zabudowanej nieruchomości gruntowej wykorzystywanej do prowadzenia punktu obsługi podróżnych. Planowana transakcja wniesienia aportu nie obejmie przeniesienia należności Miasta, jak również przeniesienia rachunków bankowych oraz środków pieniężnych zdeponowanych na rachunkach Miasta. W ramach aportu nie dojdzie równocześnie do przeniesienia umów o pracę osób zatrudnionych w tut. urzędzie (tekst jedn.: nie dojdzie do przeniesienia zakładu pracy).

Tym samym nie można uznać, że wnoszona przez Miasto aportem nieruchomość będzie stanowić przedsiębiorstwo - Miasto w ramach aportu przeniesie wyłącznie określone składniki majątkowe, którym nie będą towarzyszyć żadne inne elementy wymienione w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego.

Przedmiotem aportu nie będzie też zorganizowana część przedsiębiorstwa, gdyż przedmiotowa nieruchomość nie jest organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych, nie obejmuje zobowiązań i nie mogłaby w ocenie Zainteresowanego stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego te zadania gospodarcze.

Czynność aportu stanowić będzie zatem podlegającą VAT odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. W jej przypadku dojdzie do przeniesienia na Spółkę prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel, w zamian za uzyskane przez Miasto wynagrodzenie w postaci udziałów w Spółce otrzymującej aport.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Przez towary - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Należy zauważyć, iż powołany wyżej art. 6 pkt 1 ustawy stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.).

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Według art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako: dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1.

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2.

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4.

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że użyte w ww. artykule określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Z kolei, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy tu wskazać również art. 552 Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z opisu sprawy wynika, że własnością Miasta są nieruchomości gruntowe, stanowiące działki oznaczone numerami ewidencyjnymi nr.... Na powyższych działkach usytuowany jest Autobusowy Punkt Obsługi Pasażerów.

Działki nr... zostały nabyte przez Wnioskodawcę od osób fizycznych w drodze umowy sprzedaży w latach 1996-1999. Natomiast działka oznaczona numerem ewidencyjnym nr... o powierzchni 1.785 m2 stała się własnością Miasta na mocy decyzji komunalizacji wydanej przez Wojewodę dnia 19 kwietnia 1993 r. Nr.

W 2008 r. została zakończona inwestycja pn. "...". Inwestycja została zrealizowana na terenie powyższych działek gruntu.

Od tego momentu nie były ponoszone przez Miasto żadne wydatki na ulepszenie dworca lub inne nakłady na przedmiotowe działki, których koszt stanowiłby co najmniej 30% wartości początkowej.

Wybudowany na nieruchomości Autobusowy Punkt Obsługi Pasażerów (dworzec) jest obiektem liniowym w kształcie pętli. Składa się w szczególności z dróg manewrowych, chodników, miejsc postojowych i wiat przystankowych. Początek - wjazd - znajduje się w miejscu włączenia do ul.... - wjazd i wyjazd rozdzielone wysepką. Drogi manewrowe, chodniki oraz miejsca postojowe wykonano z kostki brukowej. Na obszarze dworca znajdują się 4 wiaty dwuwejściowe, siedmiomodułowe o konstrukcji szkieletowej, wykonanej ze stalowych zamkniętych profili prostokątnych. Ciągi jezdne i piesze zostały odwodnione do kanalizacji deszczowej z odprowadzeniem wód opadowych do rowu za pośrednictwem separatora betonowego ze zintegrowanym osadnikiem. Budowa odwodnienia wymagała wykonania wpustów deszczowych, studni kanalizacyjnych betonowych oraz odcinków kanału PCV. W ramach obsługi podróżnych ustawiono kontener toaletowy damsko-męski o konstrukcji stalowej, podłączony do kanalizacji sanitarnej, z ogrzewaniem elektrycznym oraz przyłączem wodociągowym. Kontener umieszczony został na bloczkach z betonu, ustawionych na utwardzonej opasce o konstrukcji chodnika. Plac jest oświetlony, wyposażony w monitoring (2 kamery zewnętrzne, rejestrator cyfrowy, zasilacz, monitor), wmontowane są słupki metalowe na rozkład jazdy, barierki ochronne z rur stalowych, ławki i kosze na śmieci. Grunt został uzbrojony w kanalizację sanitarną, kanalizację deszczową, sieć elektryczną i monitoring.

Powyższe obiekty zlokalizowane są na działkach nr... w następujący sposób: drogi i chodniki - znajdują się na każdej działce; kanalizacja deszczowa znajduje się na działkach nr...; kanalizacja wodociągowa - na działkach nr...; kontener toaletowy znajduje się na działce nr..., kanalizacja sanitarna - na działkach nr -...; lampy (słupy oświetleniowe) - na działkach...; wiaty przystankowe -....

Działki, na których zlokalizowany jest dworzec są sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako tereny inne zabudowane (Bi).

Od dnia 1 stycznia 2009 r. przedmiotowy obiekt (dworzec) został oddany do użytkowania dla przewoźników i pasażerów. Zawarto z przewoźnikami umowy na korzystanie z dworca, które stanowiły czynności opodatkowane podatkiem VAT. Umowy obowiązywały do września 2011 r. Ponadto w okresie od dnia 31 października 2011 r. do dnia 19 marca 2012 r. obowiązywała umowa dzierżawy zawarta między Miastem a Przedsiębiorstwem, której przedmiotem była nieruchomość i zlokalizowany na niej autobusowy punkt obsługi pasażerów pełniący funkcję dworca. Dzierżawca był zobowiązany wpłacać czynsz roczny w ustalonej wysokości wraz z należnym podatkiem od towarów i usług. Dzierżawca miał prawo pobierania opłat za korzystanie z dworca przez innych przewoźników.

Obecnie, od kwietnia 2012 r., dworzec jest udostępniany przewoźnikom zgodnie z obowiązującą w tym zakresie ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie drogowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13 z późn. zm.) oraz uchwałami Rady Miasta z dnia 31 marca 2011 r. Nr.. w sprawie ustalenia stawki opłaty za korzystanie z dworca na terenie miasta i Nr.. w sprawie określenia przystanków komunikacyjnych i dworca na terenie miasta oraz warunków i zasad korzystania z nich. Opłaty te nie są opodatkowane VAT.

Dworzec będący przedmiotem aportu nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Miasto jest czynnym podatkiem podatku od towarów i usług.

W związku z planowanym podwyższeniem kapitału zakładowego (lub akcyjnego) spółki, której Wnioskodawca jest jedynym wspólnikiem, Wnioskodawca zamierza pokryć nowe udziały (akcje), powstałe w wyniku podwyższenia kapitału zakładowego (akcyjnego), wkładem niepieniężnym (aportem) w postaci nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę ewidencyjną o nr... na której usytuowany jest opisany wyżej Autobusowy Punkt Obsługi Pasażerów.

Miasto zamierza zbyć przedmiotową nieruchomość poprzez wniesienie jako aport rzeczowy do spółki.

Nieruchomość będąca przedmiotem planowanego aportu nie jest przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 k.c. Przedmiotowa nieruchomość nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. nie stanowi wyodrębnionego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Autobusowy Punkt Obsługi Pasażerów (dworzec) nie jest aktualnie wyodrębniony organizacyjnie w strukturze Wnioskodawcy, w tym jako dział lub wydział, na mocy jakiegokolwiek aktu, nie posiada samodzielności finansowej, zaś wobec braku wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, brak jest możliwości wyodrębnienia funkcjonalnego i samodzielnego realizowania zadań gospodarczych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że mający być przedmiotem aportu dworzec nie posiada cech wymienionych w art. 2 pkt 27e ustawy. Należy stwierdzić również, że będący przedmiotem aportu przez Wnioskodawcę dworzec nie będzie stanowił przedsiębiorstwa.

Zatem przepis art. 6 pkt 1 ustawy nie będzie miał zastosowania w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Przepis ten bowiem, jak wyżej wskazano, odnosi się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W konsekwencji przedmiotowa transakcja - aport dworca-nie stanowi/nie będzie stanowić czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej braku możliwości uznania czynności wniesienia aportem dworca do Spółki za czynność niepodlegającą VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Natomiast wniosek w części dotyczącej braku możliwości zwolnienia z opodatkowania czynności wniesienia aportem dworca do Spółki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT oraz zwolnienia z opodatkowania czynności wniesienia aportem dworca do Spółki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl