IPTPP2/443-496/13-6/AW - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności przekazania nieruchomości zabudowanej na rzecz udziałowców spółki w ramach podziału majątku polikwidacyjnego spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2013 r. (data wpływu 20 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 26 sierpnia 2013 r. (data wpływu 28 sierpnia 2013 r.) oraz z dnia 19 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania czynności przekazania nieruchomości zabudowanej udziałowcom spółki w ramach podziału majątku polikwidacyjnego spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania czynności przekazania nieruchomości zabudowanej udziałowcom spółki w ramach podziału majątku polikwidacyjnego spółki oraz w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Pismami z dnia 26 sierpnia 2013 r. oraz z dnia 19 września 2013 r. wniosek został uzupełniony poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Umowa sp. z o.o. została zawarta przez J. i M. dnia 18 lutego 2009 r. ("Umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i przeniesienia własności nieruchomości") w kancelarii notarialnej. Wniesiony kapitał zakładowy spółki wynosił 120 000 PLN (sto dwadzieścia tysięcy złotych) i dzielił się na 240 równych i niepodzielnych udziałów po 500 PLN. Każdy ze wspólników objął 120 udziałów i pokrył pieniędzmi 30 udziałów, a 90 udziałów pokrył aportem poprzez wniesienie do spółki udziału wynoszącego #189; (jedną drugą) udziału we współwłasności nieruchomości zabudowanej o wartości określonej na 45 000 PLN (nieruchomość ta, której wartość całkowitą określono na 90 000 PLN, była współwłasnością w równych częściach J. i M.). Nieruchomość miała powierzchnię 0,87 ha. W jej skład wchodziły: grunt (wartość początkowa - 8000 PLN), budynek magazynowy - hala duża (wartość początkowa 52 000 PLN), budynek magazynowy - hala mała (wartość początkowa 14 000 PLN), budynek socjalno - administracyjny (wartość początkowa 12 000 PLN), ogrodzenie (wartość początkowa 1000 PLN), utwardzenie placu (wartość początkowa - 3000 PLN).

Spółka w czasie działalności poniosła nakłady (w kwotach netto) zwiększające wartość nieruchomości: wykonanie zjazdu na posesję z drogi powiatowej (w 2009 r. - 12 168,05 PLN), wykonanie przyłącza wodociągowego z sieci gminnej (w 2009 r. - 12 183,2 PLN), modernizacja budynku socjalno - administracyjnego (w 2009 r. -8163,98 PLN, w 2010 r. - 24 302,88 PLN).

Dnia 1 lutego 2012 r. wspólnicy podjęli uchwałę o rozwiązaniu spółki i otwarciu likwidacji. Proces likwidacji praktycznie dobiegł końca i planowany jest podział między wspólników majątku polikwidacyjnego, w skład którego wchodzi powyżej określona nieruchomość zabudowana. Nieruchomość ta zostanie przejęta przez J. i M. jako współwłasność w równych częściach.

Spółka nie korzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego przy pozyskaniu nieruchomości, natomiast odliczała ten podatek w związku z ponoszeniem wydatków na wykonanie zjazdu na posesję z drogi powiatowej, przyłącza wodociągowego z sieci gminnej i modernizację budynku socjalno - administracyjnego.

W pismach stanowiących uzupełnienie opisu sprawy doprecyzowano, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu w drodze aportu przedmiotowej nieruchomości zabudowanej, która ma być przekazana na rzecz udziałowców spółki w ramach podziału majątku polikwidacyjnego. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż modernizacja budynku socjalno - administracyjnego obejmowała:

* ocieplenie budynku płytami styropianowymi,

* ocieplenie stropu wełną mineralną,

* wymianę okien,

* wymianę pokrycia dachu,

* wymianę drzwi wewnętrznych i zewnętrznych,

* wykonanie podłóg,

* tynkowanie ścian wewnętrznych,

* malowanie ścian wewnętrznych,

* wykonanie sufitów podwieszanych,

* naprawa instalacji grzewczej (wymiana wkładu grzejnego i instalacji rozprowadzającej ciepłe powietrze do pomieszczeń,

* naprawę instalacji wodnej i sanitarnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przekazanie przedmiotowej nieruchomości zabudowanej udziałowcom spółki w ramach podziału majątku polikwidacyjnego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 26 sierpnia 2013 r.), artykuł 5 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług nie zawiera przedmiotowej czynności; artykuł 5 ust. 3 Ustawy odsyła do artykułu 14, w którym wymienione są zasady opodatkowania podatkiem VAT towarów pozostałych po likwidacji spółek niemających osobowości prawnej i działalności osób fizycznych. Nie ma takich zapisów dotyczących spółek kapitałowych. VAT. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że przekazanie przedmiotowej nieruchomości zabudowanej udziałowcom spółki w ramach podziału majątku polikwidacyjnego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.

I tak, według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Omawiany przepis stanowi implementację art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu.

W sytuacji zatem, gdy przy nabyciu towarów podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przekazanie udziałowcom towarów należących do przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Doprecyzowany z dniem 1 kwietnia 2013 r. art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega również nieodpłatne przekazanie towarów z tytułu nabycia których nie przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia podatku, ale w towarach tych zostały wymienione (wytworzone) części składowe, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia i które spowodowały trwały wzrost wartości towarów do momentu ich bezpłatnego przekazania.

Aby zatem stwierdzić czy nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy wyjaśnić znaczenie pojęcia "części składowe".

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie regulują pojęcia "części składowych". Zatem, w tym celu należy odwołać się do innych przepisów, które tę kwestię regulują, a mianowicie do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), zwanej dalej k.c.

Zgodnie z art. 47 § 1 k.c., część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Natomiast art. 47 § 2 k.c. stanowi, że częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W kontekście rozpatrywanej sprawy zasadnicze znaczenie ma określenie części składowej nieruchomości. Jak zauważa się w doktrynie, dany przedmiot uzyskuje atrybut części składowej innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), jeżeli zostanie on połączony z tą rzeczą w taki sposób, że będzie istniała:

przy czym przesłanki te muszą być spełnione łącznie.

Wskutek takiego połączenia przedmiot połączony traci samodzielny byt w sensie fizycznym, gospodarczym i prawnym, stanowiąc z pozostałymi składnikami rzeczy jedną całość traktowaną w obrocie jako dobro samoistne (rzecz w znaczeniu techniczno-prawnym).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przez część składową nieruchomości należy rozumieć taką rzecz, której odłączenie od rzeczy nadrzędnej będzie powodowało zerwanie więzi:

* fizykalno-przestrzennej,

* funkcjonalnej (gospodarczej)

wynikiem czego będzie uszkodzenie lub istotne zmiany całości lub części składowej.

Aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zauważyć należy, że zasady oraz tryb rozwiązywania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.).

Jak stanowi art. 272 ustawy - Kodeks spółek handlowych, rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Uregulowanie to wyraźnie określa moment rozwiązania spółki. Likwidacja w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oznacza, że spółka nie może utracić bytu prawnego bez przeprowadzenia formalnego postępowania likwidacyjnego, a ostatnim etapem likwidacji jest jej wykreślenie z Krajowego Rejestru Sądowego i z tą chwilą spółka traci osobowość prawną oraz kończy byt jako podmiot prawa.

Skoro zgodnie z powołanym wyżej art. 272 ustawy - Kodeks spółek handlowych, rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru, to - w ocenie tut. organu - do momentu wykreślenia spółki z o.o. z Krajowego Rejestru Handlowego, spółka jest nadal czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zatem przekazanie wszelkich składników majątkowych na rzecz wspólnika/wspólników likwidowanej spółki z o.o. (udziałowca/udziałowców), w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dopiero bowiem po wykreśleniu spółki z Krajowego Rejestru Sądowego przeprowadzane jest wyrejestrowanie jej jako podatnika VAT czynnego.

Zgodnie z art. 275 § 2 ww. ustawy - Kodeks spółek handlowych, w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań.

Artykuł 282 § 1 cyt. ustawy stanowi, iż likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki - jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.

Zgodnie z art. 286 § 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych, podział między wspólników majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od daty ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli.

Majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów (§ 2). Umowa spółki może określać inne zasady podziału majątku (§ 3).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka z o.o. (Wnioskodawca) została zawarta przez dwóch wspólników. Wniesiony kapitał zakładowy spółki dzielił się na 240 równych i niepodzielnych udziałów. Każdy ze wspólników objął 120 udziałów i pokrył pieniędzmi 30 udziałów a 90 udziałów pokrył aportem poprzez wniesienie do spółki udziału wynoszącego #189; (jedną drugą) udziału we współwłasności nieruchomości zabudowanej (nieruchomość ta była współwłasnością w równych częściach obu wspólników). W jej skład wchodziły: grunt, budynek magazynowy - hala duża, budynek magazynowy - hala mała, budynek socjalno - administracyjny, ogrodzenie, utwardzenie placu.

Dnia 1 lutego 2012 r. wspólnicy podjęli uchwałę o rozwiązaniu spółki i otwarciu likwidacji. Proces likwidacji praktycznie dobiegł końca i planowany jest podział między wspólników majątku polikwidacyjnego, w skład którego wchodzi powyżej określona nieruchomość zabudowana. Nieruchomość ta zostanie przejęta przez wspólników jako współwłasność w równych częściach. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu w drodze aportu przedmiotowej nieruchomości zabudowanej, która ma być przekazana na rzecz udziałowców spółki w ramach podziału majątku polikwidacyjnego Spółka odliczała ten podatek w związku z ponoszeniem wydatków na wykonanie zjazdu na posesję z drogi powiatowej, przyłącza wodociągowego z sieci gminnej i modernizację budynku socjalno - administracyjnego. Modernizacja budynku socjalno - administracyjnego obejmowała: ocieplenie budynku płytami styropianowymi, ocieplenie stropu wełną mineralną, wymianę okien, wymianę pokrycia dachu, wymianę drzwi wewnętrznych i zewnętrznych, wykonanie podłóg, tynkowanie ścian wewnętrznych, malowanie ścian wewnętrznych, wykonanie sufitów podwieszanych, naprawa instalacji grzewczej (wymiana wkładu grzejnego i instalacji rozprowadzającej ciepłe powietrze do pomieszczeń, naprawę instalacji wodnej i sanitarnej.

Wskazać należy, iż konsekwencją przekazania składników majątku (nieruchomości zabudowanej) na rzecz udziałowców w związku z likwidacją spółki jest nabycie przez udziałowców prawa do rozporządzania ww. towarami jak właściciel. Brak odpłatności w przypadku powyższej dostawy towarów nie wyklucza jednak opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług, bowiem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest ona przekazaniem towaru bez wynagrodzenia, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, podlegającym opodatkowaniu po spełnieniu łącznie przesłanek wymienionych w tym przepisie.

Dla uznania nieodpłatnego przekazania towarów za odpłatną dostawę towarów muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki, tj.:

* podatnik przekazuje nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa oraz

* podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Mając na uwadze opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, iż przekazanie na rzecz udziałowców składników nieruchomości zabudowanej tj. budynku magazynowego - hali dużej, budynku magazynowego - hali małej, ogrodzenia, utwardzenia placu wraz z gruntem przynależnym do tych składników, przy nabyciu których - jak wskazał Wnioskodawca - nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie będzie uznane za odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odpłatną dostawę towarów, o której mowa w ww. przepisie, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, będzie stanowić przekazanie przez Wnioskodawcę w toku postępowania likwidacyjnego składników majątku takich jak: zjazd na posesję z drogi powiatowej, przyłącze wodociągowe z sieci gminnej i zmodernizowany budynek socjalno - administracyjny wraz z przynależnym do tych składników gruntem. W stosunku bowiem do składników majątku takich jak: zjazd na posesję przyłącze wodociągowe, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy ich wytworzeniu, natomiast w odniesieniu do zmodernizowanego budynku socjalno - administracyjnego Spółce przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z nabyciem lub wytworzeniem jego części składowych.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku opodatkowania czynności przekazania nieruchomości zabudowanej udziałowcom spółki w ramach podziału majątku polikwidacyjnego spółki, uznać należy je za nieprawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, iż z faktu nieobjęcia spółek kapitałowych zakresem przepisu art. 14 ustawy nie należy wywodzić konkluzji, iż przy likwidacji spółki kapitałowej nie występuje kwestia objęcia określonych czynności opodatkowaniem VAT. Zobowiązanie podatników będących spółkami cywilnymi i handlowymi niemającymi osobowości prawnej oraz osób fizycznych do opodatkowania towarów przy rozwiązaniu tych spółek i zaprzestaniu działalności przez osoby fizyczne ma charakter szczególny w stosunku do art. 7 ust. 2 ustawy. Jednocześnie należy zwrócić uwagę, iż w art. 14 ustawy zawarta została szczególna procedura dokonywania rozliczenia podatku VAT, której zastosowanie nie występuje w przypadku likwidacji spółek kapitałowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania czynności przekazania nieruchomości zabudowanej udziałowcom spółki w ramach podziału majątku polikwidacyjnego spółki. Natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.