IPTPP2/443-483/13-2/IR - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia lokali mieszkalnych wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu dnia 17 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT transakcji zbycia lokali mieszkalnych wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu na podstawie:

* art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - jest prawidłowe,

* art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT transakcji zbycia lokali mieszkalnych wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Aktem Notarialnym z dnia 30 listopada 1998 r. (Repertorium...) oraz z dnia 31 grudnia 1998 r. (Repertorium...) Spółka (Wnioskodawca) nabyła udział wynoszący 8672/67930 części użytkowania wieczystego działek gruntu nr... i..... o łącznej powierzchni 2 ha 50 a 92 m^2, położonych w.... oraz zobowiązała się współdziałać przy prowadzeniu wspólnej inwestycji budowlanej polegającej na wybudowaniu dwóch wielorodzinnych budynków mieszkalnych, w których znajdować się będą lokale mieszkalne wraz z piwnicami przeznaczone na wynajem, poprzez finansowanie swojego udziału kosztów budowy lokali mieszkalnych przeznaczonych na wynajem (18 lokali) z częściami wspólnymi niezbędnymi do korzystania z tych lokali, które zostaną wydane Spółce wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej po zakończeniu inwestycji. Spółka skorzystała z prawa odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ponoszonych kosztów budowy.

Wspólna inwestycja została zakończona i lokale w dniu 2 października 2000 r. dokumentem OT zostały wprowadzone na ewidencję środków trwałych. W październiku 2000 r. lokale te zostały oddane w najem na podstawie umów najmu z poszczególnymi najemcami i do chwili obecnej są nadal wynajmowane. Wnioskodawca w tym okresie nie poniósł wydatków na ich ulepszenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zbycie lokali mieszkalnych wybudowanych na wynajem wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu będzie objęte zwolnieniem od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu przynależnym do lokali korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a. Planowana dostawa nieruchomości lokalowej będzie dokonywana po pierwszym zasiedleniu, a okres który upłynie pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą lokalu będzie dłuższy niż dwa lata. Tym samym spełniona zostanie dyspozycja przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W ocenie Zainteresowanego, w przypadku dostawy obiektów posadowionych na gruncie objętym prawem wieczystego użytkowania z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Oznacza to, że grunt na którym posadowione są sprzedawane lokale mieszkalne przyjmuje stawkę właściwą dla samych obiektów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie zwolnienia od podatku VAT transakcji zbycia lokali mieszkalnych wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu na podstawie:

* art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - za prawidłowe,

* art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy - za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, iż zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, iż aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b - zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać również należy, iż zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analogiczna sytuacja ma miejsce, gdy wraz z dostawą budynków, budowli lub ich części następuje również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynki te są posadowione. Jak wskazuje przepis § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt lub prawo użytkowania wieczystego gruntu będące przedmiotem sprzedaży podlegają opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu jak i prawa użytkowania wieczystego gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca aktem notarialnym z dnia 30 listopada 1998 r. oraz z dnia 31 grudnia 1998 r. nabył udział wynoszący 8672/67930 części użytkowania wieczystego działek gruntu nr... i..... o łącznej powierzchni 2 ha 50 a 92 m^2. Ponadto zobowiązał się współdziałać przy prowadzeniu wspólnej inwestycji budowlanej polegającej na wybudowaniu dwóch wielorodzinnych budynków mieszkalnych, w których znajdować się będą lokale mieszkalne wraz z piwnicami przeznaczone na wynajem, poprzez finansowanie swojego udziału kosztów budowy lokali mieszkalnych przeznaczonych na wynajem (18 lokali) z częściami wspólnymi niezbędnymi do korzystania z tych lokali, które zostaną wydane Spółce wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej po zakończeniu inwestycji. Wnioskodawca skorzystał z prawa odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ponoszonych kosztów budowy. Wspólna inwestycja została zakończona i lokale w dniu 2 października 2000 r. dokumentem OT zostały wprowadzone na ewidencję środków trwałych. W październiku 2000 r. lokale te zostały oddane w najem na podstawie umów najmu z poszczególnymi najemcami i do chwili obecnej są nadal wynajmowane. Wnioskodawca w tym okresie nie poniósł wydatków na ich ulepszenie.

Odnosząc się do powyższego w pierwszej kolejności wskazać należy, iż z okoliczności sprawy wynika, że doszło do pierwszego zasiedlenia przedmiotowych lokali mieszkalnych. Bowiem - jak wskazał Wnioskodawca - od października 2000 r. ww. lokale zostały oddane w najem na podstawie umów najmu z poszczególnymi najemcami i do chwili obecnej są nadal wynajmowane. Jednocześnie zauważyć należy, iż od dnia zawarcia umów najmu do dnia planowanej sprzedaży lokali upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że planowana dostawa przedmiotowych lokali mieszkalnych nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia i z uwagi na fakt, iż pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. lokali upłynie okres dłuższy niż 2 lata, dostawa lokali będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w przypadku gdy Wnioskodawca nie zrezygnuje ze zwolnienia i nie wybierze opcji opodatkowania wskazanej w art. 43 ust. 10 ustawy.

Wobec powyższego badanie przesłanek uprawniających do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jest bezzasadne.

Ponadto, jeżeli Wnioskodawca nie wybierze opcji opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy i dostawa przedmiotowych lokali mieszkalnych będzie zwolniona od podatku, to dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym budynek, w którym znajdują się ww. lokale jest posadowiony, będzie również korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, planowana transakcja zbycia lokali mieszkalnych wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, pod warunkiem, że nie zostanie wybrana opcja opodatkowania wskazana w art. 43 ust. 10 ustawy.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż lokali mieszkalnych wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu przynależnym do lokali korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, uznać należy za prawidłowe, natomiast w zakresie zastosowania do planowanej dostawy zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.