IPTPP2/443-48/14-2/KW - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży niezabudowanych działek gruntu na rzecz jednego bądź kilku nabywców.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2014 r. (data wpływu 21 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy działek jednemu nabywcy lub różnym nabywcom w różnych terminach - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy działek jednemu nabywcy lub różnym nabywcom w różnych terminach.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2006 r. Wnioskodawczyni kupiła do majątku osobistego, na podstawie jednego aktu notarialnego, niezabudowane działki nr 83/7, 120/1, 120/2 o łącznej powierzchni 1800,00 m^2. W planie zagospodarowania przestrzennego teren ten przeznaczony był pod budownictwo mieszkaniowo-usługowe. Zainteresowana nabyła działki jako osoba fizyczna do majątku osobistego i pozostają w nim do dnia dzisiejszego. Nabyła je w celu wybudowania domu dla siebie i w przyszłości dla dziecka.

Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowych działek. Nie ponosiła żadnych działań oraz nakładów w celu zwiększenia atrakcyjności przedmiotowych działek (np. poprzez budowę drogi, uzbrojenie, ogrodzenie itp.). Zainteresowana wskazała, że nie jest w stanie spełnić swoich planów związanych z budową i będzie zmuszona sprzedać działki. Sprzedaży działek nie dokona w celach handlowych, zarobkowych, lecz dla celów osobistych. Środki uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawczyni przeznaczy na cele osobiste.

Poza ww. kupnem wcześniej ani później Zainteresowana nie nabywała i nie zbywała jakichkolwiek gruntów. Nie posiada innych nieruchomości gruntowych przeznaczonych do sprzedaży w przyszłości. Sprzedając działki będzie działała wyłącznie w sferze prywatnej. W żaden sposób Wnioskodawczyni nie zamierza pozyskiwać nabywców na przedmiotowe działki. Nie będzie podejmowała żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek. Zainteresowani nabywcy sami zgłosili się do Wnioskodawczyni z propozycją ich kupna.

Zainteresowana prowadzi działalność w zakresie nauczania języków obcych. Nigdy nie była czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W żadnym zakresie jej działalność nie dotyczy obrotu nieruchomościami. Działki nigdy nie były oraz nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej. Działki nigdy nie były i nie są przedmiotem umów najmu, dzierżawy, użyczenia lub umów o podobnym charakterze. Z działek Wnioskodawczyni nigdy nie czerpała i nie czerpie żadnego pożytku. Działki w żaden sposób nigdy nie były wykorzystywane.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działki w jeden z poniższych sposobów:

1. Sprzedaż przedmiotowych działek jednemu nabywcy;

2. Sprzedaż przedmiotowych działek różnym nabywcom w różnych terminach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż przedmiotowych działek jednemu nabywcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

2. Czy sprzedaż przedmiotowych działek różnym nabywcom w różnych terminach podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, działki nabyła do majątku osobistego. Nie prowadzi działalności dotyczącej obrotu nieruchomościami. Nie dokonywała wcześniej, tj. przed planowaną sprzedażą działek będących przedmiotem pytania, zakupu i sprzedaży innych nieruchomości. Nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Nie ponosiła nakładów w celu uatrakcyjnienia działek. Nie występowała o warunki zabudowy planowanych do sprzedaży działek. Nie wykorzystywała działek do działalności gospodarczej. Działki nie służyły prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie nauczania języków obcych, nie były przedmiotem najmu lub dzierżawy ani innych umów o podobnym charakterze. Z działek Wnioskodawczyni nigdy nie czerpała i nie czerpie żadnego pożytku. Nie podejmowała i nie będzie podejmować działań marketingowych w celu dokonania sprzedaży działek. Środki przeznaczone ze sprzedaży działek Zainteresowana przeznaczy na cele osobiste.

Przy sprzedaży opisanych działek należących do majątku osobistego Wnioskodawczyni, nabytych z zamiarem wybudowania domu dla siebie i swojej rodziny, nigdy niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, takie działanie mieści się w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wobec powyższego, zdaniem Zainteresowanej, zbycie przez nią działek nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak będzie przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W ocenie Wnioskodawczyni, w świetle:

* wyroku NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07,

* interpretacji indywidualnej z dnia 31 maja 2010 r. ILPP1/443-378/10-4/NS,

* interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2013 r. IPPP3/443-601/13-2/MKw:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie zatem z ww. przepisami ustawy, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, iż w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 140 ww. Kodeksu, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 Kodeksu cywilnego uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek "Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz", Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni w 2006 r. kupiła do majątku osobistego, na podstawie jednego aktu notarialnego, niezabudowane działki nr 83/7, 120/1, 120/2 o łącznej powierzchni 1800,00 m^2. W planie zagospodarowania przestrzennego teren ten przeznaczony był pod budownictwo mieszkaniowo-usługowe. Zainteresowana nabyła działki jako osoba fizyczna do majątku osobistego i pozostają w nim do dnia dzisiejszego. Nabyła je w celu wybudowania domu dla siebie i w przyszłości dla dziecka. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać przedmiotowe działki jednemu nabywcy lub różnym nabywcom w różnych terminach.

Wnioskodawczyni nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowych działek, nie ponosiła żadnych działań oraz nakładów w celu zwiększenia atrakcyjności przedmiotowych działek (np. poprzez budowę drogi, uzbrojenie, ogrodzenie itp.). Zainteresowana wskazała, że nie jest w stanie spełnić swoich planów związanych z budową i będzie zmuszona sprzedać działki. Sprzedaży działek nie dokona w celach handlowych, zarobkowych, lecz dla celów osobistych. Środki uzyskane ze sprzedaży działek Wnioskodawczyni przeznaczy na cele osobiste. Poza ww. kupnem wcześniej ani później Zainteresowana nie nabywała i nie zbywała jakichkolwiek gruntów. Nie posiada innych nieruchomości gruntowych przeznaczonych do sprzedaży w przyszłości. Sprzedając działki będzie działała wyłącznie w sferze prywatnej. W żaden sposób Wnioskodawczyni nie zamierza pozyskiwać nabywców na przedmiotowe działki. Nie będzie podejmowała żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek. Zainteresowani nabywcy sami zgłosili się do Wnioskodawczyni z propozycją ich kupna.

Zainteresowana prowadzi działalność w zakresie nauczania języków obcych. Nigdy nie była czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W żadnym zakresie jej działalność nie dotyczy obrotu nieruchomościami. Działki nigdy nie były oraz nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej, a ponadto nigdy nie były i nie są przedmiotem umów najmu, dzierżawy, użyczenia lub umów o podobnym charakterze. Z działek tych Wnioskodawczyni nigdy nie czerpała i nie czerpie żadnego pożytku.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowaną za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie występują.

Powyższe wynika z faktu, że planowana sprzedaż nieruchomości gruntowych, będących przedmiotem wniosku, stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Z okoliczności sprawy wynika, że Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawczyni nie podejmowała jakichkolwiek czynności zmierzających do przygotowania działek do zorganizowanej, handlowej sprzedaży. Zainteresowana nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowych działek. Ponadto Wnioskodawczyni nie podejmowała czynności zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności ww. działek, nie podejmowała działań marketingowych w celu sprzedaży tych działek, np. poprzez budowę drogi, uzbrojenie, ogrodzenie itp. Poza planowaną sprzedażą przedmiotowych działek Zainteresowana nie nabywała i nie zbywała gruntów, nie posiada także innych nieruchomości gruntowych przeznaczonych do sprzedaży w przyszłości.

Wprawdzie - jak wskazała Wnioskodawczyni - zamierza sprzedać opisane działki jednemu nabywcy bądź różnym nabywcom w różnych terminach, jednakże - w świetle przedstawionych okoliczności sprawy - powyższych faktów nie sposób uznać za działania zbliżone do tych, jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami lecz jako zwykły zarząd majątkiem prywatnym.

Zatem, Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży działek, o których mowa we wniosku, będzie korzystała z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie będzie stanowiło wykonywania działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowaną cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działek, a dostawę tych nieruchomości - cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, Zainteresowana w związku z planowaną dostawą działek, będących przedmiotem wniosku, jednemu nabywcy bądź różnym nabywcom w różnych terminach, będzie korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, planowana przez Wnioskodawczynię dostawa ww. nieruchomości jednemu nabywcy bądź różnym nabywcom w różnych terminach nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.