IPTPP2/443-453/11-4/PM - Uprawnienie syndyka do skorygowania w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług deklaracji złożonych za okres przed dniem ogłoszenia upadłości spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 października 2011 r. (data wpływu 3 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia uprawnienia syndyka do skorygowania w trybie art. 89b ust. 1 ustawy, deklaracji złożonych za okres przed dniem ogłoszenia upadłości - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia uprawnienia syndyka do skorygowania w trybie art. 89b ust. 1 ustawy, deklaracji złożonych za okres przed dniem ogłoszenia upadłości.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 października 2011 r. (data wpływu 3 listopada 2011 r.) o kwestie związane z reprezentacją.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka znajduje się w trakcie postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku. Upadłość została ogłoszona w dniu 11 lutego 2011 r. Spółka jest nadal czynnym podatnikiem. Spółka posiada nieuregulowane zobowiązania z tytułu dostaw. Nowelizacją ustawy o podatku od towaru i usług z dnia 1 czerwca 2005 r. umożliwiono przedsiębiorcom odzyskiwanie podatku VAT od urzędów skarbowych od niezapłaconych faktur sprzedaży poprzez korektę deklaracji. Szczegółowe zasady określone zostały w art. 89a i art. 89b ustawy o VAT. Określono, że wierzytelność nieściągalna to niezapłacona w terminie 180 dni od daty wymagalności, a korekty nie można dokonać w sytuacji, gdy jedna ze stron znajduje się w upadłości lub likwidacji - art. 89b ust. 1. Obecnie organy podatkowe wypowiadające się w imieniu Ministra Finansów wywodzą, że dla możliwości skorzystania przez wierzyciela z "ulgi za złe długi" w przypadku, gdy dłużnik znajduje się w trakcie postępowania upadłościowego decydujący jest moment dostawy towarów lub wykonania usługi. Jeżeli nastąpiło to przed dniem ogłoszenia upadłości to korekta deklaracji jest możliwa. W efekcie pojawiły się wezwania wierzycieli wzywające syndyka do zapłaty w terminie 14 dni wierzytelności powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości pod rygorem sporządzenia korekt deklaracji, urząd skarbowy wezwał do złożenia korekt przez syndyka pod rygorem wszczęcia postępowań karno-skarbowych.

Złożenie korekt deklaracji skutkuje złożeniem dodatkowych zgłoszeń wierzytelności przez urząd skarbowy. Zastosowanie się przez syndyka i dokonanie korekt deklaracji powoduje jednak wątpliwości, gdyż przepisy prawa upadłościowego i naprawczego - ustawa z 28 lutego 2003 r. stanowią "lex specialis" w stosunku do ustawy podatkowej, a interpretacja ustaw podatkowych nie może prowadzić do działań pozostających w sprzeczności z ustawą prawo upadłościowe i naprawcze, która to ustawa powinna mieć pierwszeństwo zastosowania przed ustawami podatkowymi.

Wobec braku prawnej możliwości zapłaty przez syndyka w terminie 14 dni kwoty należności z faktur za dostawy z daty przed ogłoszeniem upadłości skutkować to będzie korektami deklaracji. Dokonanie korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ust. 1 w zw. z art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT doprowadza do sytuacji, że wierzyciele zostają zaspokojeni (w części kwot podatku VAT) poza postępowaniem upadłościowym, co stoi w sprzeczności z zasadami wspólnego i równego zaspokajania wszystkich wierzycieli. Postępowanie upadłościowe przestaje być jedynym postępowaniem normującym dochodzenie roszczeń przeciwko upadłemu. Korekta podatku przez wierzyciela powoduje, że otrzymałby on możliwość zaspokojenia swojego roszczenia w kwocie podatku VAT zawartego w fakturze poza toczącym się postępowaniem upadłościowym. Wierzyciel odzyskiwałby tę kwotę nie od dłużnika, ale z bieżącego rozliczenia z urzędem skarbowym. Działanie to doprowadza do pokrzywdzenia części wierzycieli. Kwota korekty podatku VAT zostaje zgłoszona przez urząd skarbowy jako nowa wierzytelność. Następuje konieczność korygowania w postępowaniu sądowym listy wierzytelności ustalonej w postępowaniu upadłościowym poprzez zmniejszenie kwoty podatku VAT dla wierzyciela i uznania kwoty dla urzędu skarbowego.

Wątpliwość powstaje przy uznaniu nowopowstałej wierzytelności organu podatkowego, zgodnie z art. 342 ust. 1 pkt 3 podlega ona zaspokojeniu w kategorii 3, a nie w kategorii 4 do której zaliczona była ta kwota jako kwota należna wierzycielowi z tytułu dostaw. Procedura upadłościowa nie dopuszcza możliwości zmian na liście wierzytelności poza przypadkami określonymi w art. 254 puin.

W sytuacji korekt deklaracji nastąpi faktyczne przesunięcie części wierzytelności (równowartość niezapłaconego podatku VAT) z niższej czwartej kategorii zaspokojenia, w której zaspokajane są podmioty nieuprzywilejowane, do kategorii trzeciej (wyższej), według której następuje zaspokojenie należności podatkowych. Część wierzytelności znajdzie się w bardziej uprzywilejowanej kategorii zaspokojenia. Sytuacja ta spowoduje pokrzywdzenie wierzycieli znajdujących się w niższych kategoriach, w przypadku braku funduszy masy na zaspokojenie wszystkich wymaganych zobowiązań.

Dokonanie korekt podatku w stosunku do dłużnika pozostającego w stanie upadłości skutkuje koniecznością korygowania zgłoszenia wierzytelności wierzyciela jak również urzędu skarbowego. Każda korekta podatku spowoduje korekty zgłoszeń wierzytelności, co spowoduje konieczność zmiany ustalonej listy wierzytelności. W ten sposób powstanie zjawisko permanentnych zmian wierzycieli wraz z dochodzonymi kwotami wierzytelności, tym samym powstanie stan niestabilności i niepewności w postępowaniu upadłościowym. Naruszona zostanie podstawowa zasada prawa upadłościowego i naprawczego, jaką jest zasada równego traktowania wierzycieli w ramach wspólnego wykonywania przysługujących im roszczeń. Postępowanie upadłościowe ma doprowadzić do zaspokojenia wszystkich wierzycieli w systemie redukcji, poprzez eliminację sytuacji, kiedy jedni wierzyciele zostaliby zaspokojeni, a pozostali nie.

W sytuacji wykonania planu podziału, nawet częściowego, zatwierdzonego przez sąd, powodującego odzyskanie części wierzytelności przez wierzyciela, który dokonał korekty podatku VAT spowoduje konieczność ponownej korekty podatku VAT. W następstwie takiej korekty będzie wierzyciel musiał zapłacić odpowiednią kwotę podatku VAT od odzyskanej kwoty wierzytelności. Z drugiej strony korekty takiej musiałby dokonać syndyk, a urząd skarbowy w wyniku korekt będzie zobowiązany do zwrotu do masy upadłości tak skorygowanej kwoty podatku. Syndyk po otrzymaniu tej kwoty sporządzi kolejny plan podziału w ramach, którego dokona podziału tak uzyskanej kwoty pomiędzy wierzycieli. Uzyskanie kolejnej kwoty w ramach planu podziału masy upadłości przez wierzyciela korzystającego z korekty w ramach "ulgi za złe długi" skutkuje obowiązkiem dokonania kolejnej korekty itd. Dokonanie korekt przez wierzycieli uruchomi cały mechanizm korekt podatku VAT, których przedmiotem byłyby coraz to mniejsze kwoty. To postępowanie uniemożliwi syndykowi zakończenie postępowania upadłościowego.

Możliwość dokonania korekt deklaracji za okres przed ogłoszeniem upadłości przez syndyka.

W myśl przepisu art. 81 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, jeśli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy, inkasenci mogą korygować uprzednio złożoną deklarację. Przepis ustawy - Ordynacja podatkowa wymienia wprost podmioty, które są uprawnione do dokonania korekty, a nie wymieniono tam syndyka. Treść deklaracji podatkowych jest oświadczeniem wiedzy wystawcy tych dokumentów w konkretnym czasie. Trudno przyjąć, że podmiotem uprawnionym do korekty jest zarząd upadłego, gdyż korekta wywołałaby określone skutki majątkowe. Z treści art. 75 ust. 1 prawa upadłościowego i naprawczego upadły traci prawo zarządu oraz możliwość korzystania i rozporządzania mieniem wchodzącym w skład masy upadłości. Również upadły nie dysponuje dokumentacją, która zgodnie z art. 57 ust. 1 zobowiązany był wydać syndykowi, aby mógł przeprowadzić korekty. Syndyk jest zarządcą masy upadłości i posiada ściśle określone kompetencje, ma spełniać obowiązki sprawozdawcze ciążące na upadłym (ustawa puin), jest kierownikiem jednostki w świetle ustawy o rachunkowości, nie jest następcą prawnym upadłego.

Po ogłoszeniu upadłości wierzyciele zgłosili do masy upadłości swoje wierzytelności zgodnie z przepisami ustawy prawo upadłościowe i naprawcze (ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze, Dz. U. Nr 54 poz. 535 z poz. zm.). Dodatkowo część wierzycieli w oparciu o przepis art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług powiadomiła Wnioskodawcę o zamiarze dokonania korekty podatku należnego z tytułu dostaw. W zakresie zawiadomień przez wierzycieli otrzymanych dotychczas - 3 szt. - syndyk dokonał korekt deklaracji podatku VAT.

Postępowanie upadłościowe w Spółce jest w fazie wstępnej przed ustaleniem listy wierzytelności.

Sporządzenie listy wierzytelności zostanie uzależnione od stanowiska uzyskanego w wyniku rozpatrzenia przedmiotowego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kto jest zobowiązany do dokonania korekty deklaracji w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli wobec podatnika toczy się postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację majątku tj. czy syndyk jest uprawniony do dokonania korekt deklaracji podatku od towaru i usług złożonych za okres przed dniem ogłoszenia upadłości.

Zdaniem Wnioskodawcy, syndyk jest jedynie zarządcą masy upadłości i dopiero od momentu ogłoszenia upadłości, posiadającym ściśle określone kompetencje i nie jest następcą prawnym upadłego. Otwarcie postępowania upadłościowego nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów ustaw podatkowych. Upadła Spółka z dniem ogłoszenia upadłości nie traci osobowości prawnej. Osoby syndyka nie można utożsamiać z organem spółki uprawnionym do jej reprezentacji (art. 187 prawa upadłościowego i naprawczego).

Należy również zwrócić uwagę na fakt, iż pojęcia: "rozporządzanie mieniem wchodzącym do masy upadłości" oraz "reprezentowanie spółki" nie są tożsame, a ustawowe prawo oraz obowiązek korygowania deklaracji podatkowych może mieć wpływ na wartość majątku masy upadłości (którą zarządza syndyk).

Ma to wpływ na sposób podziału uzyskanych przez syndyka funduszy, czyli na ich rozdział pomiędzy wierzycieli, które swe roszczenia winni zgłosić sędziemu-komisarzowi.

W myśl przepisu art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Powyższy przepis wymienia wprost podmioty, które są uprawnione do dokonania korekty deklaracji - syndyk nie jest żadną z nich. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 484/09), korekty dokonuje podmiot, który złożył deklarację korygowaną. Podobny podgląd wyraził również Sąd Rejonowy w sprawie upadłościowej innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której próbowano nakazać syndykowi dokonania korekt dokumentów dotyczących spraw ubezpieczeniowych (postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 1 września 2004 r.).

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Rejonowy wyraźnie wskazał, iż "syndyk nie ma obowiązku brania na siebie odpowiedzialności za zdarzenia, które miały miejsce przed ogłoszeniem upadłości, nie ma też obowiązku wystawiania z tego tytułu dokumentów, które wywołać mogą określone skutki prawne dla samego syndyka i dla masy upadłości".

A zatem, w ocenie Wnioskodawcy, zmian w dokumentach wystawionych przed ogłoszeniem upadłości może dokonywać jedynie ich wystawca. Treść deklaracji podatkowych jest oświadczeniem wiedzy wystawcy tych dokumentów w konkretnym czasie.

Należy podkreślić, iż żaden przepis prawa upadłościowego i naprawczego nie odbiera upadłemu prawa do sprostowania wcześniej sporządzonych dokumentów. W zakresie prawno-podatkowym syndyk nie działa, jako pełnomocnik upadłego.

Wskazano również, że syndyk zajmuje stanowisko samodzielne w postępowaniu upadłościowym, niezależnie od upadłego. Jest on powoływany przez sąd i wykonuje swoje obowiązki zgodnie z celami określonymi w prawie upadłościowym. Nie reprezentuje woli upadłego, przeciwko jego stanowisku upadły może zawsze występować. Syndyk nie przejmuje funkcji organów stanowiących upadłej osoby prawnej, ponieważ postępowanie upadłościowe toczy sie w interesie wierzycieli (uzasadnienie wyroku NSA z dnia 17 listopada 1997 r. sygn. akt III SA 817/93). Z powyższego wynika, iż korekty deklaracji podatkowej za okres sprzed ogłoszenia upadłości może dokonać wyłącznie zarząd Spółki, który nadal reprezentuje upadłego, dlatego też organ podatkowy powinien do niego zwrócić się z ewentualnym zadaniem dokonania korekty deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie tut. Organ wyjaśnia, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii będącej przedmiotem zapytania nr 2 we wniosku ORD-IN, niezależnie od podjętego rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 1 wniosku ORD-IN.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

Na podstawie ust. 2 powyższego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Z kolei w myśl art. 89b ust. 1 ustawy, w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Zgodnie natomiast z art. 89b ust. 2 ustawy w przypadku częściowego uregulowania należności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Spółka znajduje się w trakcie postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku. Upadłość została ogłoszona w dniu 11 lutego 2011 r. Spółka jest nadal czynnym podatnikiem. Spółka posiada nieuregulowane zobowiązania z tytułu dostaw.

Po ogłoszeniu upadłości wierzyciele zgłosili do masy upadłości swoje wierzytelności zgodnie z przepisami ustawy prawo upadłościowe i naprawcze. Dodatkowo część wierzycieli w oparciu o przepis art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług powiadomiła Wnioskodawcę o zamiarze dokonania korekty podatku należnego z tytułu dostaw. W zakresie zawiadomień przez wierzycieli otrzymanych dotychczas - 3 szt. - syndyk dokonał korekt deklaracji podatku VAT.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii, kto jest zobowiązany do dokonania korekty deklaracji w trybie art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli wobec podatnika toczy się postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację majątku tj. czy syndyk jest uprawniony do dokonania korekt deklaracji podatku od towaru i usług złożonych za okres przed dniem ogłoszenia upadłości.

Zgodnie z art. 160 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 z późn. zm.) w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk dokonuje czynności na rachunek upadłego lecz w imieniu własnym. W myśl art. 173 ww. ustawy, syndyk niezwłocznie obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji.

W świetle cytowanych przepisów, upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, jednakże ta okoliczność nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych.

We wszelkich postępowaniach, stroną w znaczeniu materialnym pozostaje upadły - to on jest podmiotem praw i obowiązków, natomiast syndykowi przysługuje legitymacja formalna do występowania w tych postępowaniach; jest on stroną w znaczeniu formalnym. W zakresie prawnopodatkowym działanie syndyka należy potraktować jako działanie przez pełnomocnika z wszystkimi prawnymi tego stanu rzeczy konsekwencjami. W świetle powyższego syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację wszystkich obowiązków podatnika i płatnika przez upadłego.

Syndyk sprawujący zarząd nad majątkiem upadłego, w celu jego likwidacji poprzez sprzedaż, dokonuje szeregu czynności prawnych i faktycznych, które powodują powstanie określonych zobowiązań. Zobowiązania takie, powstałe w trakcie trwania upadłości stanowią wydatki niezbędne do osiągnięcia celu postępowania (art. 230 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze). Stosownie do art. 230 ust. 2 tej ustawy, do wydatków postępowania upadłościowego należą w szczególności: wynagrodzenie i wydatki syndyka, nadzorcy sądowego i zarządcy oraz ich zastępców, wynagrodzenie i wydatki członków rady wierzycieli, wydatki związane ze zgromadzeniem wierzycieli, koszty doręczeń, obwieszczeń i ogłoszeń, przypadające za czas po ogłoszeniu upadłości podatki i inne daniny publiczne, wydatki związane z zarządem masy upadłości, w tym przypadające za czas po ogłoszeniu upadłości należności ze stosunku pracy oraz należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, wydatki związane z likwidacją masy upadłości, chociażby do likwidacji doszło na podstawie układu.

Zatem obowiązki podatnika nałożone m.in. przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, w tym obowiązek składania deklaracji podatkowych, nie ustają w chwili ogłoszenia upadłości, a syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację obowiązków podatnika.

Wskazać również należy, iż zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, jeżeli ogłoszono upadłość obejmującą likwidację majątku upadłego, upadły jest obowiązany wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek, a także wydać wszelkie dokumenty dotyczące jego działalności, majątku oraz rozliczeń, w szczególności księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów podatkowych i korespondencję. Wykonanie tego obowiązku upadły potwierdza w formie oświadczenia na piśmie, które składa sędziemu-komisarzowi.

Syndyk masy upadłości ponosi zatem odpowiedzialność za rzetelność i niewadliwość ksiąg rachunkowych. Tym samym syndyk jest zobowiązany do terminowego składania deklaracji podatkowych, jak również ma obowiązek niezwłocznego regulowania należności podatkowych, z tym, że obowiązek ten aktualizuje się jedynie wtedy, gdy syndyk posiada środki potrzebne do zapłaty podatku. Zatem syndyk - działający w imieniu i na rzecz upadłego - jest zobowiązany do podpisywania deklaracji i dokonywania ewentualnych wpłaty zobowiązania podatkowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że syndyk zobowiązany jest do wykonywania obowiązków podatkowych, ciążących na Spółce będącej w upadłości likwidacyjnej, w tym do podpisywania i składania w imieniu Spółki deklaracji podatkowych w zakresie podatku od towarów usług. Obowiązek ten spoczywa na syndyku również w przypadku, gdy na skutek zaistniałych po ogłoszeniu upadłości okoliczności nastąpi konieczność dokonania korekty złożonej deklaracji, w tym przypadku na skutek otrzymania przez Spółkę zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, tj. zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego. W przedmiotowej sprawie bowiem okoliczność obowiązku złożenia korekty deklaracji (otrzymanie zawiadomienia) wystąpiła po ogłoszeniu upadłości i bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest to, że korekta ta dotyczy okresu rozliczeniowego, w którym Spółka nie była w upadłości likwidacyjnej.

Odnosząc się do powołanego we wniosku orzecznictwa sądów administracyjnych stwierdzić należy, iż nie może ono mieć wpływu dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Należy tutaj wskazać, iż stosownie do art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) orzeczenia sądowe są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że korekty deklaracji w opisanych okolicznościach może dokonać jedynie ich wystawca uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Końcowo tut. Organ informuje, iż w zakresie dopuszczalności korekty podatku należnego zgodnie z art. 89a ustawy przez wierzycieli Wnioskodawcy wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.