IPTPP2/443-445/13-4/PR - Prawo spółki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi zarządzania określonymi obszarami działania spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2013 r. (data wpływu 5 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2013 r. (data wpływu 12 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi zarządzania - jest prawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi zarządzania. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 sierpnia 2013 r. poprzez doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka zawarła umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania z dwoma osobami fizycznymi (dalej: Zarządzający), prowadzącymi dwie niezależne pozarolnicze działalności gospodarcze w zakresie usług zarządzania i doradztwo w zakresie zarządzania. Zarządzający mocą uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki zostali powołani odpowiednio do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki oraz Członka Zarządu Spółki. Zarządzający w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zawartymi umowami przedmiotem kontraktu jest świadczenie usług zarządzania polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działania Spółki wraz z reprezentacją Spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich.

Zarządzający jest zobowiązany w szczególności do:

* podejmowania i realizowania czynności zmierzających do rozwoju działalności Spółki, do osiągnięcia przez Spółkę odpowiednich wyników finansowych oraz do osiągnięcia przez Spółkę celów określonych w planach działalności gospodarczej, w tym w planach inwestycyjnych;

* udziału w opracowaniu i aktualizowaniu planów strategicznych Spółki, przedstawiania ich organom Spółki, ich wdrażania oraz nadzoru nad ich realizacją;

* podejmowania i realizowania czynności z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi i materialnymi w powierzonych obszarach działalności Spółki, w sposób zapewniający osiągnięcie odpowiednich wyników gospodarczych, w tym finansowych;

* koordynowanie działań powierzonych komórek i jednostek organizacyjnych Spółki oraz nadzoru nad realizacją przypisanych im zadań.

Zarządzający wykonują swoje obowiązki osobiście, nie mogą zlecić ich wykonywania osobie trzeciej, zobowiązani są współdziałać z innymi członkami zarządu Spółki, jak również innymi organami Spółki, oraz podejmować działania w celu wykonania uchwał zarządu Spółki lub uchwał innych organów Spółki mając na uwadze dobro interesów i wizerunku Spółki.

Zarządzający, w celu należytego wykonywania obowiązków umownych, jak również celem zapewnienia zachowania poufności informacji dotyczących działalności Spółki, zobowiązany jest do przestrzegania wszelkich procedur i regulacji wewnętrznych obowiązujących w Spółce, w tym do stosowania wszelkich środków służących ochronie informacji i - w szczególności, lecz niewyłącznie - do korzystania z pozostawionych do jego dyspozycji przez Spółkę - powierzchni biurowej z wyposażeniem, w tym przenośnym komputerem osobistym, środków łączności, w tym telefonu komórkowego oraz telefonu stacjonarnego, a także samochodu służbowego.

Zarządzający zobowiązany jest wykonywać przedmiot umowy w czasie przez siebie wybranym, z uwzględnieniem potrzeb Spółki, zapewniającym prawidłową realizację kontraktu. Czas świadczenia usług Zarządzającego wyznaczony jest wymiarem jego zadań. Zarządzający zobowiązany jest do wykonywania przedmiotu umowy w miejscu przez siebie wybranym. Miejscem wykonywania usług, stanowiących przedmiot umowy, jest siedziba Spółki, miejsce zamieszkania Zarządzającego oraz miejsca, które wymagają tego ze względu na działalność Spółki.

Zgromadzenie Wspólników lub Rada Nadzorcza nie mogą wydawać Zarządzającemu wiążących poleceń dotyczących realizacji przedmiotu umowy. Zarządzający każdorazowo samodzielnie ustala przedmiot i harmonogram czynności wykonywanych w celu prawidłowej realizacji przedmiotu umowy.

Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu kontraktu, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z umowy. Odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji odpowiednio Prezesa Zarządu Spółki lub Członka Zarządu Spółki, określonej przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami.

Odpowiedzialność w stosunku do Spółki - za szkody wyrządzone z winy nieumyślnej - ograniczona jest do kwoty równej 12-krotności stałego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego.

W celu zagwarantowania realnego wykonania przez Zarządzających powyższych zobowiązań, Zarządzający zawarli na własny koszt umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej osoby fizycznej prowadzącej działalności gospodarczą. Kopia polisy stanowi załącznik do umowy.

Określone w umowie wynagrodzenie składa się z części stałej oraz części zmiennej. Wynagrodzenie stałe nie przysługuje za czas nieświadczenia usług. Wynagrodzenie zmienne przysługuje Zarządzającemu w związku z osiągnięciem przez Zarządzającego celów o szczególnym znaczeniu dla Spółki, które to cele są określane przez Radę Nadzorczą Spółki.

Warunkiem nabycia przez Zarządzającego prawa do wynagrodzenia zmiennego jest podjęcie przez Zgromadzenie Wspólników Spółki uchwały o jego przyznaniu na wniosek Rady Nadzorczej Spółki.

Zgodnie z umową Zarządzającym przysługuje prawo do przerw w wykonywaniu umowy w wymiarze 28 dni roboczych w każdym roku kalendarzowym, z zachowaniem prawa do stałego miesięcznego wynagrodzenia. Zarządzający uprawnieni są do samodzielnego wskazywania i wyznaczania okresów przerw w świadczeniu usług. Uprawnienie do przerw w świadczeniu usług niewykorzystane w danym roku kalendarzowym, przechodzi w całości lub części na następny rok kalendarzowy. Usprawiedliwiona niezdolność Zarządzającego do wykonywania przedmiotu umowy z powodu choroby, udokumentowana zaświadczeniem lekarskim w wymiarze 30 dni roboczych w każdym roku kalendarzowym, nie powoduje ograniczenia prawa do wynagrodzenia i świadczeń określonych w umowie.

Wynagrodzenie za świadczone przez Zarządzających usługi wypłacane jest przez Spółkę na podstawie wystawianych przez Zarządzających faktur. Faktury wystawiane są ze stawką podstawową podatku od towarów i usług 23%.

Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Świadczone przez Spółkę usługi są opodatkowane.

W piśmie z dnia 8 sierpnia 2013 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż na gruncie ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenie uzyskiwane przez Zarządzającego w ramach usług zarządzania świadczonych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowane jest do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, usługi świadczone przez Zarządzającego, dokumentowane wystawianymi fakturami są wykorzystywane przez Wnioskodawcę (Spółkę) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na wystawionych przez Zarządzających fakturach za świadczone usługi zarządzania.

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność gospodarcza Zarządzających prowadzona jest samodzielnie. Ponoszą oni ryzyko gospodarcze tej działalności. W związku z tym, ich działalność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zakupione przez Spółkę usługi są związane z prowadzoną przez Spółkę opodatkowaną działalnością gospodarczą. W związku z tym, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na wystawionych przez Zarządzających fakturach za świadczone usługi zarządzania.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 15 ust. 3 pkt 3 stanowi, iż za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Ustanowione w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy przesłanki, przy zaistnieniu których dopuszczalne jest wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Niespełnienie chociaż jednego z warunków skutkować będzie, iż osiągane wynagrodzenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć trzeba, że sformułowanie w wyżej cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku, ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

W danym stanie faktycznym, Zarządzający przejmują na siebie pełną odpowiedzialność za wykonanie czynności stanowiących przedmiot kontraktu. Odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności ponoszonej z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu (Członka Zarządu), określonej przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami. Odpowiedzialność ta jest ograniczona do 12-krotności stałego miesięcznego wynagrodzenia, tylko za szkody wyrządzone Spółce z winy nieumyślnej. Brak jest ograniczenia wysokości odpowiedzialności za szkody wynikające z działań umyślnych. Odpowiedzialność wobec osób trzecich nie podlega żadnym ograniczeniom.

Zarządzający na własny koszt zawarli umowy ubezpieczenia prowadzonych przez nich działalności gospodarczych osób fizycznych.

Oznacza to, że Zarządzający ponoszą ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej. Działalności prowadzone są samodzielnie.

Reasumując Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż czynności świadczone przez Zarządzających na rzecz Spółki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z ww. przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota wynikająca z faktury.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W myśl ww. przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionego opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Spółka, będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, zawarła umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania z dwoma osobami fizycznymi (dalej: Zarządzający), prowadzącymi dwie niezależne pozarolnicze działalności gospodarcze w zakresie usług zarządzania i doradztwo w zakresie zarządzania. Zarządzający mocą uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki zostali powołani odpowiednio do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki oraz Członka Zarządu Spółki. Zarządzający w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Zgodnie z zawartymi umowami przedmiotem kontraktu jest świadczenie usług zarządzania polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działania Spółki wraz z reprezentacją Spółki wobec organów państwowych, organów samorządu terytorialnego i innych podmiotów trzecich.

Zarządzający jest zobowiązany w szczególności do:

* podejmowania i realizowania czynności zmierzających do rozwoju działalności Spółki, do osiągnięcia przez Spółkę odpowiednich wyników finansowych oraz do osiągnięcia przez Spółkę celów określonych w planach działalności gospodarczej, w tym w planach inwestycyjnych;

* udziału w opracowaniu i aktualizowaniu planów strategicznych Spółki, przedstawiania ich organom Spółki, ich wdrażania oraz nadzoru nad ich realizacją;

* podejmowania i realizowania czynności z zakresu zarządzania zasobami ludzkimi i materialnymi w powierzonych obszarach działalności Spółki, w sposób zapewniający osiągnięcie odpowiednich wyników gospodarczych, w tym finansowych;

* koordynowanie działań powierzonych komórek i jednostek organizacyjnych Spółki oraz nadzoru nad realizacją przypisanych im zadań.

Zarządzający wykonują swoje obowiązki osobiście, nie mogą zlecić ich wykonywania osobie trzeciej, zobowiązani są współdziałać z innymi członkami zarządu Spółki, jak również innymi organami Spółki, oraz podejmować działania w celu wykonania uchwał zarządu Spółki lub uchwał innych organów Spółki mając na uwadze dobro interesów i wizerunku Spółki. Zarządzający, w celu należytego wykonywania obowiązków umownych, jak również celem zapewnienia zachowania poufności informacji dotyczących działalności Spółki, zobowiązany jest do przestrzegania wszelkich procedur i regulacji wewnętrznych obowiązujących w Spółce, w tym do stosowania wszelkich środków służących ochronie informacji i - w szczególności, lecz niewyłącznie - do korzystania z pozostawionych do jego dyspozycji przez Spółkę - powierzchni biurowej z wyposażeniem, w tym przenośnym komputerem osobistym, środków łączności, w tym telefonu komórkowego oraz telefonu stacjonarnego, a także samochodu służbowego. Zarządzający zobowiązany jest wykonywać przedmiot umowy w czasie przez siebie wybranym, z uwzględnieniem potrzeb Spółki, zapewniającym prawidłową realizację kontraktu. Czas świadczenia usług Zarządzającego wyznaczony jest wymiarem jego zadań. Zarządzający zobowiązany jest do wykonywania przedmiotu umowy w miejscu przez siebie wybranym. Miejscem wykonywania usług, stanowiących przedmiot umowy, jest siedziba Spółki, miejsce zamieszkania Zarządzającego oraz miejsca, które wymagają tego ze względu na działalność Spółki. Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu kontraktu, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z umowy. Odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji odpowiednio Prezesa Zarządu Spółki lub Członka Zarządu Spółki, określonej przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami. W celu zagwarantowania realnego wykonania przez Zarządzających powyższych zobowiązań, Zarządzający zawarli na własny koszt umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej osoby fizycznej prowadzącej działalności gospodarczą. Kopia polisy stanowi załącznik do umowy. Określone w umowie wynagrodzenie składa się z części stałej oraz części zmiennej. Wynagrodzenie stałe nie przysługuje za czas nieświadczenia usług. Wynagrodzenie zmienne przysługuje Zarządzającemu w związku z osiągnięciem przez Zarządzającego celów o szczególnym znaczeniu dla Spółki, które to cele są określane przez Radę Nadzorczą Spółki. Wynagrodzenie za świadczone przez Zarządzających usługi wypłacane jest przez Spółkę na podstawie wystawianych przez Zarządzających faktur. Faktury wystawiane są ze stawką podstawową podatku od towarów i usług 23%. Świadczone przez Spółkę usługi są opodatkowane. Wnioskodawca wskazał, iż na gruncie ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenie uzyskiwane przez Zarządzającego w ramach usług zarządzania świadczonych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowane jest do przychodów wymienionych w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, usługi świadczone przez Zarządzającego, dokumentowane wystawianymi fakturami są wykorzystywane przez Wnioskodawcę (Spółkę) do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Aby rozstrzygnąć kwestię prawa do odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego, wykazanego na fakturach, które są wystawiane przez Zarządzających z tytułu świadczenia przez nich usług zarządzania, należy rozważyć, czy dla opisanych we wniosku transakcji Zarządzający działają jako podatnicy podatku od towarów i usług oraz czy wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu zawartej umowy zarządzania podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Następnie, w wyniku dokonanego w ten sposób ustalenia, możliwe będzie rozstrzygnięcie, czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia ww. usług zarządzania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało również w art. 9 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą". W myśl tego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Zgodnie z akapitem pierwszym artykułu 9 (1) podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Artykuł 10 stwierdza, że warunek określony w art. 9 (1) przewidujący, że działalność gospodarcza prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniach sprecyzował, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla a Recandadores de Tributos de las Zonas primera y Segunda, C-235/85 pomiędzy Komisją Europejską a Królestwem Holandii).

W celu określenia granic pojęcia "działalności gospodarczej" i "podatnika" należy przypomnieć art. 9 (2) i 12 (1) Dyrektywy.

Artykuł 9 (2) stwierdza, że poza osobami, o których mowa w ust. 1, za podatnika uznawana jest każda osoba, która okazjonalnie dokonuje dostawy nowego środka transportu wysyłanego lub transportowanego do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę albo na rzecz sprzedawcy lub nabywcy, do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium państwa członkowskiego, ale na terytorium Wspólnoty. Przy czym, artykuł 12 (1) stanowi, że "państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności...".

Dyrektywa VAT zapewnia bardzo szeroki zakres działalności gospodarczej, obejmujący wszystkie etapy produkcji, dystrybucji i dostarczania towarów i usług. To, że działalność gospodarcza, która ma być traktowana jako taka, nie jest działalnością wykonywaną okazjonalnie, nie oznacza, że działalność ta, aby mieścić się w zakresie podatku VAT, musi osiągnąć pewną liczbę operacji lub osiągnąć określony poziom dochodu. Decydującym elementem jest wola lub zamiar osoby dokonującej czynności, aby brać udział w produkcji, dystrybucji lub dostarczaniu dóbr lub usług. Elementem definiującym działalność gospodarczą na gruncie przepisów Dyrektywy jest to, że osoba, w celu wykonywania swoich działań, wykorzystuje zasoby ludzkie lub rzeczowe w taki sam sposób, jak są one wykorzystywane przez producenta, handlowca lub osoby świadczące usługi. Działalność gospodarcza w rozumieniu dyrektywy w sprawie VAT będzie miała miejsce, gdy zaistnieje zamiar wykorzystania i zorganizowania środków w celu wzięcia udziału w produkcji, dystrybucji towarów lub świadczeniu usług.

W myśl przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie.

Chodzi zatem o taki stosunek prawny między usługodawcą a usługobiorcą, który wskazuje cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. podporządkowanie usługodawcy co do warunków realizacji umówionych czynności, określenie wynagrodzenia, a dodatkowo z dokumentów dotyczących zawarcia umowy o wykonanie świadczenia powinna wynikać kwestia odpowiedzialności osoby zlecającej wobec osób trzecich. Tym samym, w sytuacji, gdy istnieje stosunek prawny, w ramach którego zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za działania zleceniobiorcy, wtedy nie jest to działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Istotny zatem, z punktu widzenia uznania realizowanych czynności za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, jest sposób określenia w umowie odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zaistniałego stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż zawarta umowa nie formułuje pomiędzy stronami więzi analogicznych ze stosunkiem pracy. Zarządzający ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich. Wykonują czynności samodzielnie. Przedmiotem wykonywanej przez nich działalności jest m.in. podejmowanie i realizowanie czynności zmierzających do rozwoju działalności Spółki. Zatem fakt, sprawowania funkcji Prezesa Zarządu lub Członka Zarządu nie może w tych konkretnych okolicznościach być przesadzającym. Czynności wykonywane w ramach podpisanej umowy należy zatem uznać za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie ww. warunki są spełnione, ponieważ Zainteresowany jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a nabywane od Zarządzających usługi - jak wskazał Wnioskodawca - są związane z wykonywanymi przez Zainteresowanego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi zarządzania, ponieważ przedmiotowe usługi są związane z wykonywanymi przez Zainteresowanego czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla kontrahentów Wnioskodawcy, tj. Zarządzających.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.