IPTPP2/443-424/12-2/IR - Udokumentowanie otrzymanego bonusu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2012 r. (data wpływu 15 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania przyjętego bonusu - jest prawidłowe.

W dniu 15 maja 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie udokumentowania przyjętego bonusu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma "......." Spółka Jawna (Wnioskodawca) zajmuje się sprzedażą hurtową artykułów papierniczych i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności ma zawartą umowę o współpracy z kontrahentem będącym również czynnym podatnikiem VAT. Z umowy wynika, że jeśli obroty netto z tytułu zakupu towarów handlowych między stronami w danym kwartale osiągną określone pułapy, sprzedający udzieli kupującemu bonus pieniężny - procent od obrotu netto, różny dla określonych pułapów obrotu. W umowie określono 2 progi - w przypadku obrotów na poziomie 30.000 PLN netto bonus wyniesie 2% od kwoty faktycznie zrealizowanego obrotu, a przy obrotach na poziomie 50.000 PLN bonus wyniesie 3%. Wypłaconego bonusu nie można powiązać z konkretnymi dostawami odnoszącymi się do określonych towarów.

Zgodnie z podpisaną umową w zamian za przyznanie bonusu nie ma miejsca żadne świadczenie usług, w tym o charakterze reklamowym, marketingowym czy promocyjnym. Firma nie zobowiązuje się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego bonus, nie zobowiązuje się także do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta. Umowa zawarta między stronami nie określa żadnych działań jakie mają zostać podjęte celem intensyfikacji sprzedaży produktów. Uzyskanie bonusu nie jest uzależnione od spełnienia innych warunków, czyli np. odpowiedniego eksponowania towarów. W sytuacji gdy w danym okresie rozliczeniowym firma podatnika nie podejmie żadnych działań na rzecz firmy kontrahenta, tj. nie dokona zakupów, to bonus nie zostanie wypłacony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakim dokumentem księgowym (faktura VAT, nota księgowa) należy udokumentować przyjęcie bonusu.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że bonus jest płatny wyłącznie za osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotu w przyjętym okresie rozliczeniowym, czynność ta nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podmiot na rzecz którego płatny jest bonus nie jest obowiązany do żadnych świadczeń na rzecz wypłacającego poza zakupami towarów. Wypłacany nabywcy przez dostawcę bonus jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów, nie odnoszący się do konkretnej transakcji, stanowi nagrodę za osiągnięcie tego rezultatu, a nie odpłatność (wynagrodzenie) za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W ocenie Zainteresowanego czynności nabycia towarów przez nabywcę tylko poprzez fakt ich zsumowania nie stają się jednocześnie jego usługą na rzecz dostawcy. Wypłacany nabywcy przez dostawcę bonus jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów, nieodnoszący się do konkretnych transakcji, ma charakter motywacyjny, a jego wielkość może zostać określona różnymi metodami (np. procentowo od obrotu za dany okres rozliczeniowy).

Zdaniem Wnioskodawcy przyznane bonusy w związku z osiągnięciem określonego poziomu zakupu towarów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług u kontrahentów, bowiem w takim przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ustawy. Jednocześnie przedmiotowy bonus nie powinien być dokumentowany fakturami VAT - wystarczającym dokumentem w takiej sytuacji jest np. nota księgowa.

W ocenie Zainteresowanego, podkreślenia wymaga również fakt, że inna jest istota bonusu pieniężnego, a inna udzielenia rabatu i to w gestii dostawcy pozostaje określenie rodzaju motywacji współpracujących z nim odbiorców. Bezpodstawne jest postępowanie zmierzające do obniżenia podstawy opodatkowania (obrotu), a tym samym zmniejszenia wielkości zobowiązania podatkowego, w sytuacji gdy podatnik nie udziela swoim kontrahentom prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów udokumentowanych fakturami korygującymi.

Z postanowień umowy zawartej między kontrahentami wynika, że wypłacanie bonusów pieniężnych z tytułu osiąganego poziomu zakupów jest traktowane jako forma nagrody za osiągnięte wyniki i nie jest wyrazem woli udzielenia rabatu, a w związku z tym powinno być udokumentowane notą księgową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Również art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług na podstawie warunków współpracy, otrzymuje od kontrahenta bonus. Wysokość otrzymanego bonusu uzależniona jest tylko i wyłącznie od poziomu obrotu realizowanego w danym kwartale. Z umowy wynika, że jeśli obroty netto z tytułu zakupu towarów handlowych między stronami w danym kwartale osiągną określone pułapy, sprzedający udzieli kupującemu bonus pieniężny - procent od obrotu netto, różny dla określonych pułapów obrotu. W umowie określono 2 progi - w przypadku obrotów na poziomie 30.000 PLN netto bonus wyniesie 2% od kwoty faktycznie zrealizowanego obrotu, a przy obrotach na poziomie 50.000 PLN bonus wyniesie 3%. Wypłaconego bonusu nie można powiązać z konkretnymi dostawami odnoszącymi się do określonych towarów. Zgodnie z podpisaną umową w zamian za przyznanie bonusu nie ma miejsca żadne świadczenie usług, w tym o charakterze reklamowym, marketingowym czy promocyjnym. Firma Wnioskodawcy nie zobowiązuje się do dokonywania zakupów wyłącznie u wypłacającego bonus, nie zobowiązuje się także do posiadania pełnego asortymentu towarów kontrahenta. Umowa zawarta między stronami nie określa żadnych działań jakie mają zostać podjęte celem intensyfikacji sprzedaży produktów. Uzyskanie bonusu nie jest uzależnione od spełnienia innych warunków, czyli np. odpowiedniego eksponowania towarów. W sytuacji gdy w danym okresie rozliczeniowym firma Wnioskodawcy nie podejmie żadnych działań na rzecz firmy kontrahenta, tj. nie dokona zakupów, to bonus nie zostanie wypłacony.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii jakim dokumentem księgowym (faktura VAT, nota księgowa) należy udokumentować przyjęcie bonusu.

Aby jednak odnieść się do powyższego w pierwszej kolejności należy przeanalizować czy otrzymanie bonusu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. "bonusy", "premie pieniężne" nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania tych bonusów, premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę, w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jako otrzymujący bonus nie jest zobowiązany do wykonywania na rzecz kontrahenta jakichkolwiek innych czynności mających na celu intensyfikację sprzedaży, czy promocję nabywanych towarów. Tym samym otrzymywane bonusy nie są w żaden sposób związane z uzyskaniem przez kontrahenta świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać zrealizowania przez Wnioskodawcę w danym okresie rozliczeniowym - kwartale osiągniętego poziomu zakupów.

Zatem mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów prawa, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie wykonuje żadnych dodatkowych czynności poza zakupem towarów od kontrahenta i rozliczaniu się z nim na podstawie zrealizowanego obrotu (zakupów). Tym samym oznacza to, że Zainteresowany nie świadczy wobec kontrahenta usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż brak jest takich działań Wnioskodawcy, które byłyby czynnościami dodatkowymi do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymania bonusu.

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że w tak przedstawionych okolicznościach przyjęcie bonusu nie powinno być przez Wnioskodawcę dokumentowane fakturą VAT. Natomiast odnośnie kwestii wystawiania not księgowych należy stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej jednak należy zauważyć, iż nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów. Wystawianie not księgowych, jako uniwersalnych dowodów księgowych, ma miejsce w przypadku dokumentowania zdarzeń, dla których nie przewidziano innego sposobu dokumentacji.

W związku z powyższym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie udokumentowania przyjętego bonusu należało uznać za prawidłowe, bowiem nie można uznać za niewłaściwe wystawienia noty księgowej przez podmiot otrzymujący bonus pieniężny.

Końcowo informuje się, iż w niniejszej interpretacji tut. Organ nie oceniał kwestii ewentualnego uznania wypłacanych przez dostawcę bonusów za rabat, ich ewentualnego wpływu na wysokość obrotu oraz sposobu dokumentowania wypłaconych bonusów, bowiem w tym zakresie Wnioskodawca nie jest zainteresowanym, o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w odniesieniu do praw i obowiązków Wnioskodawcy jako otrzymującego przedmiotowe bonusy.

Interpretacja ta nie dotyczy natomiast skutków podatkowych wypłacenia opisanych bonusów pieniężnych przez kontrahenta Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa, dla kontrahenta Wnioskodawcy wypłacającego te bonusy.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.