IPTPP2/443-4/13-4/PR - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy gruntu w całości lub poszczególnych wyodrębnionych działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2012 r. (data wpływu 31 grudnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2013 r. (data wpływu 13 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntu w całości lub poszczególnych wyodrębnionych działek - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntu w całości lub poszczególnych wyodrębnionych działek. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2013 r. poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem od 11 lat. Dokonał zakupu 17 września 2010 r. z środków własnych, ziemi rolnej celem powiększenia gospodarstwa rolnego. W związku z pogarszającą się sytuacją na rynku Wnioskodawca postanowił sprzedać część ziemi w całości. Jednak ze względu na brak zainteresowania Wnioskodawca dokonał podziału ziemi na działki rolne o powierzchni około 3000 m² i powstało 7 działek i 8 działka droga. Zainteresowany wskazał, iż oczywiście nadal jest możliwość zakupu całej powierzchni mimo podziału na działki.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, gdzie jest czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie produkcji i handlu chemią przemysłową. Natomiast nie dokonał rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług w przypadku działalności rolniczej. Gmina, w której znajduje się ziemia, którą Wnioskodawca planuje sprzedać, nie posiada planów zagospodarowania przestrzennego.

Posiada jedynie studium, z którego wynika, że tereny gdzie znajduje się ww. ziemia są terenami rolnymi.

W piśmie z dnia 11 lutego 2013 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż grunt przeznaczony do sprzedaży nie udostępniał innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości gruntowych przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Zainteresowany w odpowiedzi za zadane pytanie: "Czy Wnioskodawca dokonywał wcześniej sprzedaży gruntów innych niż wskazane we wniosku..." poinformował, iż nie dokonał żadnej sprzedaży. Nie poniesiono żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży. Wnioskodawca nie podejmuje żadnych działań marketingowych (oprócz ogłoszenia). Ponadto, zauważył, że nie można sprzedać gruntu rolnego nie dając ogłoszenia. Nie były wydane żadne decyzje o warunkach zabudowy. Przeznaczenie gruntu w całości lub poszczególnych wyodrębnionych działek według ewidencji gruntów i budynków jest ziemią rolną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ziemi podzielonej na działki o powierzchni łącznej około 24000 m² lub sprzedaż w całości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż w całości czy w podziale na działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż:

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca potwierdził, iż od 11 lat Zainteresowany jest rolnikiem i nadal podtrzymuje stanowisko, że grunt w całości czy nawet po podziale na działki rolne nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)

Artykuł 15 ust. 1 ustawy, stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje sprzedaży majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Ponadto, dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy, nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Jak wynika z orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest rolnikiem od 11 lat. Dokonał zakupu 17 września 2010 r. z środków własnych, ziemi rolnej celem powiększenia gospodarstwa rolnego. W związku z pogarszającą się sytuacją na rynku Wnioskodawca postanowił sprzedać część ziemi w całości. Jednak ze względu na brak zainteresowania Wnioskodawca dokonał podziału ziemi na działki rolne o powierzchni około 3000 m² i powstało 7 działek i 8 działka droga. Zainteresowany wskazał, iż oczywiście nadal jest możliwość zakupu całej powierzchni mimo podziału na działki. Ponadto, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, gdzie jest czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie produkcji i handlu chemią przemysłową. Natomiast nie dokonał rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług w przypadku działalności rolniczej. Gmina, w której znajduje się ziemia, którą Wnioskodawca planuje sprzedać, nie posiada planów zagospodarowania przestrzennego. Posiada jedynie studium, z którego wynika, że tereny gdzie znajduje się ww. ziemia są terenami rolnymi. Wnioskodawca wskazał, iż grunt przeznaczony do sprzedaży nie udostępniał innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości gruntowych przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży. Wnioskodawca dotychczas nie dokonał żadnej sprzedaży działek. Nie poniesiono żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży. Wnioskodawca nie podejmuje żadnych działań marketingowych (oprócz ogłoszenia). Ponadto, nie były wydane żadne decyzje o warunkach zabudowy. Przeznaczenie gruntu w całości lub poszczególnych wyodrębnionych działek według ewidencji gruntów i budynków jest ziemią rolną.

W przedmiotowej sprawie uznać należy, iż Wnioskodawca sprzedając grunt w całości lub poszczególne wyodrębnione działki powstałe wskutek podziału nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Bowiem, jak wskazał Wnioskodawca, grunt przeznaczony do sprzedaży nigdy nie był przedmiotem najmu, dzierżawy ani żadnej innej umowy o podobnym charakterze. Z opisu sprawy nie wynika, że Wnioskodawca ponosił jakiekolwiek nakłady w celu przygotowania przedmiotowej nieruchomości do sprzedaży. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż nie podejmuje żadnych działań o charakterze marketingowym (oprócz ogłoszenia). Zatem, zbywając przedmiotowy grunt w całości lub poszczególne wyodrębnione działki Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, Zainteresowany, w związku z dostawą przedmiotowego gruntu w całości lub poszczególnych wyodrębnionych działek będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie będzie wypełniał przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie będzie występował w roli podatnika podatku od towarów i usług w stosunku do tej czynności. Zatem sprzedaż przez Wnioskodawcę gruntu w całości lub poszczególnych wyodrębnionych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.