IPTPP2/443-399/12-2/IR - Opodatkowanie udziału w dodatkowej oszczędności wygenerowanej w wyniku efektywnego świadczenia usług gospodarowania odpadami.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania udziału w dodatkowej oszczędności wygenerowanej w wyniku efektywnego świadczenia usług gospodarowania odpadami - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania udziału w dodatkowej oszczędności wygenerowanej w wyniku efektywnego świadczenia usług gospodarowania odpadami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik (Wnioskodawca) jest spółką zagraniczną prowadzącą działalność na terytorium Polski za pośrednictwem oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym, będącego stałym miejscem prowadzenia działalności Podatnika na terytorium kraju. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Zawarł z kontrahentami Umowę o świadczenie usług gospodarowania odpadami (dalej: "Umowa"), zgodnie z którą jest zobowiązany do odbioru, transportu, odzysku i unieszkodliwiania nieselektywnych odpadów (dalej: "gospodarowanie odpadami"). Strony zawarły Umowę na czas nieokreślony. Wynagrodzenie za usługi gospodarowania odpadami przysługujące Wnioskodawcy kalkulowane jest na podstawie stawek odbioru, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów nieselektywnych określonych w załączniku do Umowy i jest należne co miesiąc.

Zgodnie z postanowieniami Umowy Wnioskodawca zobowiązał się, że jego zaangażowanie w projekt przyniesie kontrahentom oszczędności, a łączna kwota wydatków na świadczenie usług nie przekroczy określonego poziomu - określony zatem został pułap oszczędności finansowej dla kontrahentów oraz zasady kalkulacji tej oszczędności.

Strony Umowy postanowiły również, że w przypadku gdy kwota osiągniętej oszczędności będzie wyższa od spodziewanej oszczędności finansowej której pułap określono w Umowie, wówczas kwota dodatkowej oszczędności finansowej będzie przypadała każdej ze Stron Umowy po połowie. Kalkulacja ewentualnej kwoty dodatkowej oszczędności finansowej możliwa będzie po zakończeniu pierwszego i każdego kolejnego roku świadczenia usług gospodarowania odpadami (zatem obejmować będzie pewien okres, w którym wystawiane są faktury). Z otrzymaniem przez Wnioskodawcę środków w wysokości połowy wartości dodatkowej oszczędności finansowej nie będą wiązały się żadne czynności ze strony Wnioskodawcy na rzecz kontrahentów, poza świadczeniem usług gospodarowania odpadami w zwykłym, (normalnym) zakresie.

Zatem z tytułu efektywnego świadczenia usług i pomniejszenia kwoty wydatków kontrahentów (obrotów kontrahentów) w tym zakresie, Wnioskodawcy przysługiwać będzie dodatkowe wynagrodzenie. Jego wysokość będzie ustalana za pewne okresy. W okresach tych wystawiane będą faktury z tytułu świadczenia usług gospodarowania odpadami. Powstała oszczędność nie łączy się z poszczególnymi fakturami, lecz wynika z kalkulacji kosztów całego okresu i nie stanowi w ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenia za usługi gospodarowania odpadami. Strony Umowy ustaliły, że dodatkowa oszczędność finansowa będzie płacona Wnioskodawcy na podstawie wystawionej przez niego noty księgowej.

Wypłata wynagrodzenia z tego tytułu ma dopiero nastąpić w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w rozumieniu regulacji ustawy VAT otrzymany przez Wnioskodawcę w przyszłości udział w dodatkowej oszczędności wygenerowanej przez niego w wyniku efektywnego świadczenia usług gospodarowania odpadami stanowić będzie wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT a tym samym czy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymany udział w dodatkowej oszczędności nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W rezultacie będzie uprawniony do udokumentowania otrzymanej płatności przy użyciu noty księgowej.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy VAT opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez odpłatne świadczeniem usług na terytorium kraju rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu regulacji ustawy VAT. Przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przede wszystkim przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zdaniem Zainteresowanego, czynności gospodarowania odpadami, wykonywane przez niego mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z tytułu gospodarowania odpadami Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w okresach miesięcznych.

W ocenie Wnioskodawcy z literalnego brzmienia przytoczonej powyżej definicji świadczenia usług zawartej w art. 8 ust. 1 ustawy VAT wynika jednoznacznie, że świadczenie usług wystąpi jedynie w sytuacji, gdy będzie miało miejsce jakiekolwiek świadczenie dokonywane przez danego podatnika podatku VAT. A contrario, w sytuacji gdy nie wystąpi świadczenie ze strony określonego podatnika, nie można twierdzić, że dany podatnik świadczył usługę. Powyższe stanowisko akceptowane jest również w doktrynie prawa podatkowego, co znalazło odzwierciedlenie w licznych publikacjach z zakresu podatku VAT, przykładowo:

" (...) świadczenie usług jako czynność opodatkowana VAT występuje, gdy można wskazać identyfikowalne "świadczenie na rzecz" drugiej strony transakcji (przesłanka pozytywna). Świadczenie to może polegać na działaniu lub zaniechaniu. Brak świadczenia na rzecz innego podmiotu oznacza brak czynności opodatkowanej" (J. Martini, P. Skorupa, M. Wojda, VAT 2010. Komentarz C.H. Beck, Warszawa 2010, komentarz do art. 8 ustawy VAT).

Również w komentarzu do ustawy VAT wskazuje: "Usługa podlega opodatkowaniu, jeżeli ma charakter odpłatny (por. komentarz do art. 5), z wyjątkami określonymi w art. 8 ust. 2. Należy jednak wyraźnie podkreślić, iż nawet przy tak szerokiej przedmiotowo definicji usług nie wszystkie przypadki, gdy podatnik otrzymuje środki pieniężne od innej osoby stanowią odpłatność za świadczenie usługi. (...) Jak zaznaczono powyżej, warunkiem sine qua non przyjęcia, iż mamy do czynienia z usługą, jest więc istnienie świadczenia (innego niż dostawa towarów), które zgodnie z art. 5 ust. 1, musi mieć charakter odpłatny, aby mogło podlegać opodatkowaniu" (T. Michalik, VAT. Komentarz C.H. Beck, Warszawa 2010, komentarz do art. 8 ustawy VAT).

W ocenie Zainteresowanego aby uznać świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Konieczne jest występowanie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymany udział w dodatkowej oszczędności - premia za gospodarność, efektywność działań Zainteresowanego - nie będzie wynagrodzeniem za dokonanie jakiejkolwiek czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca uważa, że wykonywane przez niego usługi gospodarowania odpadami są świadczeniami odrębnymi i osobno opłacanymi od premii (bonusu) za gospodarność, który może przysługiwać Wnioskodawcy raz do roku. Wynagrodzenie za gospodarność nie będzie wynikać z żadnej usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, lecz będzie "pochodną" całości działań Zainteresowanego w okresie danego roku. Ze względu na brak świadczenia ze strony Wnioskodawcy, otrzymany udział w dodatkowej oszczędności nie będzie wynagrodzeniem z tytułu świadczenia przezeń jakiejkolwiek usługi. Równie dobrze może bowiem zaistnieć sytuacja, iż w wyniku normalnego toku zdarzeń, Wnioskodawca nie będzie uprawniony do uzyskania udziału w dodatkowej oszczędności, bowiem taka nie zostanie wygenerowana.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy możliwy przepływ środków pieniężnych na Jego rzecz - bonus za efektywność działań, powinien zostać udokumentowany notą księgową, jako przepływ środków pieniężnych niebędący następstwem wykonania usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT (przepływ nie będzie następować w wyniku wykonania jakiejkolwiek czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT).

Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L . 347 z późn. zm., dalej: "Dyrektywa VAT") definiuje świadczenie usług w sposób zbliżony do ustawy VAT. Zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy VAT świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Brzmienie powyższego przepisu wspólnotowego dodatkowo potwierdza, że świadczenie usług będzie miało miejsce jedynie wtedy, gdy wystąpi transakcja pomiędzy stronami (nazwana świadczeniem na rzecz m.in. osoby prawnej w art. 8 ust. 1 ustawy VAT).

Wnioskodawca uważa, że w tym zakresie Dyrektywa VAT została prawidłowo zaimplementowana do regulacji krajowych - ustawy VAT. Jak zostało wielokrotnie wskazane przez organy podatkowe: "Przepisy prawa podatkowego obowiązujące na terenie Unii stosowane są w krajach członkowskich przez implementację, czyli uregulowanie w przepisach prawa krajowego zagadnień prawa wspólnotowego. O ile polski ustawodawca ma obowiązek implementacji zawartych w dyrektywach postanowień wiążących państwo członkowskie co do zamierzonego celu, to Wspólnota zostawia władzom krajowy swobodę co do form i metod jakimi skutek ma być osiągnięty" (Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie interpretacja z dnia 11 października 2010 r.).

Mimo że występują pewne różnice w literalnym brzmieniu obu regulacji, to Wnioskodawca uważa, że zarówno Dyrektywa VAT, jak i ustawa VAT wskazuje jednoznacznie, że konieczne jest wystąpienie transakcji (świadczenia), ażeby można było mówić o świadczeniu usługi w podatku VAT. W ocenie Wnioskodawcy w sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego brak jest takiej transakcji (świadczenia). W rezultacie zdaniem Wnioskodawcy, dodatkowa płatność ze strony kontrahenta - premia/bonus za gospodarność (efektywność działań) nie będzie wynikała i nie będzie związana z żadną konkretną transakcją (świadczeniem) podlegającym opodatkowaniu VAT i powinna być udokumentowana notą księgową.

Zdaniem Zainteresowanego, sytuację osiągnięcia dodatkowej oszczędności i jej podziału należy porównać do uzyskania premii pieniężnej. W ocenie Wnioskodawcy zaznaczyć w szczególności należy, że wynagrodzenie to nie stanowi zwrotu części wynagrodzenia za świadczenie usług, nie jest rabatem, lecz dodatkowym bonusem - premią za efektywność całości działań podjętych w danym roku rozliczeniowym. Dodatkowa płatność nie jest związana z żadnym konkretnym działaniem Zainteresowanego, jedynie jest możliwym (lecz niepewnym) rezultatem ubocznym.

W odniesieniu do premii pieniężnych nieprzyporządkowanych do konkretnej dostawy (świadczenia) zarówno sądy administracyjne, jak i organy podatkowe wskazują, że tego rodzaju płatności nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usługi. Stanowisko takie przedstawił Naczelny Sąd Administracyjny, wskazując: "Wypłacana nabywcy przez dostawcę premia pieniężna jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów, nie odnosząca się do konkretnych transakcji, stanowi nagrodę za osiągnięcie tego rezultatu, a nie odpłatność (wynagrodzenie) za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.t.u. Czynności nabycia (dostawy) towarów przez nabywcę tylko poprzez fakt ich zsumowania nie stają się jednocześnie jego usługą na rzecz dostawcy" (wyrok z 14 grudnia 2010 r.)A także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu: "Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że uzyskana przez Wnioskodawcę premia pieniężna nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z uwagi na fakt, iż nie stanowi ona ani odpłatności za świadczenie usług ani rabatu, wystarczające jest dokumentowanie jej wypłaty notą księgową (interpretacja indywidualna z dnia 13 grudnia 2011 r.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska wskazującego, że otrzymany udział w dodatkowej oszczędności nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W rezultacie Zainteresowany będzie uprawniony do udokumentowania otrzymanej płatności przy użyciu noty księgowej. Wnioskodawca podkreśla, iż jest zainteresowany w uzyskaniu stanowiska organu podatkowego w zakresie objętym pytaniem, bowiem przyjęcie stanowiska odmiennego jak przedstawione we wniosku rodzić będzie dla niego określone konsekwencje podatkowe (obowiązek zapłaty VAT i prawidłowego udokumentowania transakcji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Również art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zawarł z kontrahentami Umowę o świadczenie usług gospodarowania odpadami, zgodnie z którą jest zobowiązany do odbioru, transportu, odzysku i unieszkodliwiania nieselektywnych odpadów. Strony zawarły Umowę na czas nieokreślony. Wynagrodzenie za usługi gospodarowania odpadami przysługujące Wnioskodawcy kalkulowane jest na podstawie stawek odbioru, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów nieselektywnych określonych w załączniku do Umowy i jest należne co miesiąc. Zgodnie z postanowieniami Umowy Wnioskodawca zobowiązał się, że jego zaangażowanie w projekt przyniesie kontrahentom oszczędności, a łączna kwota wydatków na świadczenie usług nie przekroczy określonego poziomu - określony zatem został pułap oszczędności finansowej dla kontrahentów oraz zasady kalkulacji tej oszczędności. Strony Umowy postanowiły również, że w przypadku gdy kwota osiągniętej oszczędności będzie wyższa od spodziewanej oszczędności finansowej, której pułap określono w Umowie, wówczas kwota dodatkowej oszczędności finansowej będzie przypadała każdej ze Stron Umowy po połowie. Kalkulacja ewentualnej kwoty dodatkowej oszczędności finansowej możliwa będzie po zakończeniu pierwszego i każdego kolejnego roku świadczenia usług gospodarowania odpadami (zatem obejmować będzie pewien okres, w którym wystawiane są faktury). Z otrzymaniem przez Wnioskodawcę środków w wysokości połowy wartości dodatkowej oszczędności finansowej nie będą wiązały się żadne czynności ze strony Wnioskodawcy na rzecz kontrahentów, poza świadczeniem usług gospodarowania odpadami w zwykłym (normalnym) zakresie. Zatem z tytułu efektywnego świadczenia usług i pomniejszenia kwoty wydatków kontrahentów (obrotów kontrahentów) w tym zakresie, Wnioskodawcy przysługiwać będzie dodatkowe wynagrodzenie. Jego wysokość będzie ustalana za pewne okresy. W okresach tych wystawiane będą faktury z tytułu świadczenia usług gospodarowania odpadami. Powstała oszczędność nie łączy się z poszczególnymi fakturami, lecz wynika z kalkulacji kosztów całego okresu i nie stanowi w ocenie Wnioskodawcy wynagrodzenia za usługi gospodarowania odpadami. Strony Umowy ustaliły, że dodatkowa oszczędność finansowa będzie płacona Wnioskodawcy na podstawie wystawionej przez niego noty księgowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy otrzymany w przyszłości udział w dodatkowej oszczędności wygenerowanej przez niego w wyniku efektywnego świadczenia usług gospodarowania odpadami stanowić będzie wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT a tym samym czy będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy podkreślić, iż Wnioskodawca w ramach zawartej umowy z kontrahentem o świadczenie usług gospodarowania odpadami zobowiązał się, że jego zaangażowanie w projekt przyniesie kontrahentom oszczędności, a łączna kwota wydatków na świadczenie usług nie przekroczy określonego poziomu - określony zatem został pułap oszczędności finansowej dla kontrahentów oraz zasady kalkulacji tej oszczędności. Strony umowy postanowiły również, że w przypadku gdy kwota osiągniętej oszczędności będzie wyższa od spodziewanej oszczędności finansowej, której pułap określono w umowie, wówczas kwota dodatkowej oszczędności finansowej będzie przypadała każdej ze Stron Umowy po połowie.

W zaistniałych okolicznościach niezależnie od zawarcia umowy o świadczenie usługi głównej tj. gospodarowania odpadami doszło do zawiązania innego stosunku zobowiązaniowego, w którym Zainteresowany zobowiązał się, iż jego zaangażowanie w projekt przyniesie kontrahentom oszczędności, a łączna kwota wydatków na świadczenie usług nie przekroczy określonego poziomu. W takiej sytuacji wystąpi wyraźny związek ewentualnego otrzymania w przyszłości udziału w dodatkowej oszczędności (wynagrodzenia) za wzajemne zachowanie Wnioskodawcy w postaci efektywnego świadczenia usług i pomniejszenia kwoty wydatków kontrahentów (obrotów kontrahentów) w tym zakresie. Tym samym otrzymany w przyszłości udział Wnioskodawcy w dodatkowej oszczędności finansowej będzie związany z określonym zachowaniem Zainteresowanego, a zatem świadczeniem przez niego usługi. Dodatkowa płatność (wynagrodzenie), jak sam Wnioskodawca wskazuje będzie bonusem, premią za efektywność całości działań podjętych w danym roku rozliczeniowym.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że działania (zachowanie) Wnioskodawcy, o których mowa we wniosku, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, uznać należy za usługę świadczoną odpłatnie (poza świadczeniem usługi gospodarowania odpadami) i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem w szczególności dotyczące sposobu udokumentowania przepływu środków pieniężnych - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Należy wskazać, iż powołane interpretacje dotyczą odmiennego stanu faktycznego od stanu w niniejszej sprawie. Odnoszą się one do premii pieniężnej otrzymanej z tytułu przekroczenia określonej wartości zakupów od kontrahenta oraz możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT od nabytych towarów i usług wykorzystywanych na potrzeby świadczenia usług szkoleniowych.

Końcowo wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.