IPTPP2/443-383/14-5/JN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-383/14-5/JN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2014 r. (data wpływu 20 maja 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania dla transakcji nabycia folii od holenderskiego dostawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji nabycia folii od holenderskiego dostawcy za import towarów oraz podstawy opodatkowania dla ww. transakcji.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 lipca 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) zajmuje się produkcją szyb samochodowych, które dostarcza do głównych producentów samochodów na świecie. Poza własną produkcją, Spółka dokonuje również hurtowej sprzedaży szyb samochodowych na rynek wtórny (części zamienne), oferując szeroki asortyment markowych szyb samochodowych do samochodów osobowych, ciężarowych i autobusów, produkowanych w różnych fabrykach należących do podmiotów grupy kapitałowej.

Od lutego 2014 r. w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa od holenderskiego dostawcy (dalej: Dostawca) folię PVB. Dostawca posiada siedzibę na terytorium Holandii i jest podatnikiem zarejestrowanym dla celów podatku od wartości dodanej w Holandii.

Towary nabyte od Dostawcy są następnie poddawane obróbce u kontrahenta Spółki (dalej: Kontrahent) na terytorium USA. W celu dokonania wywozu przedmiotowych towarów z terytorium celnego Unii Europejskiej do USA, Spółka stosuje gospodarczą procedurę celną - Wnioskodawca uzyskał od Urzędu Celnego pozwolenie na dokonanie czasowego wywozu folii PVB poza obszar celny UE w ramach procedury uszlachetniania biernego.

Nabyta przez Wnioskodawcę folia jest wysyłana bezpośrednio z terytorium Holandii do Kontrahenta zlokalizowanego w USA. Holenderski Dostawca rozpoznaje transakcję jako eksport towarów dla celów rozliczeń podatku od wartości dodanej w Holandii. Po dostarczeniu folii do Kontrahenta na terytorium USA, podlega ona stosownej obróbce, obejmującej w szczególności cięcie oraz dodanie elementów uzgodnionych pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem.

Po zakończeniu obróbki, towar powstały w wyniku procesu uszlachetniania (towar kompensacyjny) wysyłany jest przez Kontrahenta bezpośrednio do Wnioskodawcy do Polski, gdzie następuje jego zgłoszenie do procedury dopuszczenia do obrotu. Dla celów podatku od towarów i usług (dalej: VAT) Wnioskodawca rozpoznaje opisaną wyżej transakcję jako import towarów.

W piśmie z dnia 25 lipca 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Towary, o których mowa we wniosku nie są i nie będą opodatkowane podatkiem akcyzowym.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że:

a.

do wartości celnej zostały/zostaną włączone koszty frachtu morskiego,

b.

pozostałe koszty dodatkowe, takie jak: koszty opakowań, prowizji, transportu (drogowego) i ubezpieczenia oraz opłaty nałożone przez organy celne nie zostały/nie zostaną włączone do wartości celnej i odpowiednio powiększają/będą powiększały podstawę opodatkowania z tytułu importu towarów w ramach uszlachetniania biernego zgodnie z art. 30b ust. 4 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podstawą opodatkowania VAT analizowanej transakcji importu towarów w ramach procedury uszlachetniania biernego będzie różnica pomiędzy wartością celną produktów kompensacyjnych, tj. towarów przywiezionych do Polski po poddaniu ich obróbce przez Kontrahenta w USA (cięcie i dodanie elementu), a wartością towarów wywiezionych z terytorium Holandii w ramach procedury uszlachetniania biernego, powiększona o koszty dodatkowe, takie jak koszty opakowań, prowizji, transportu i ubezpieczenia oraz opłaty nałożone przez organy celne... (oznaczone we wniosku ORD-IN jak pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania VAT transakcji realizowanej przez Wnioskodawcę, stanowiącej na gruncie ustawy o VAT import towarów w ramach uszlachetniania biernego, będzie różnica pomiędzy wartością celną produktów kompensacyjnych, tj. towarów przywiezionych do Polski po poddaniu ich procesowi uszlachetniania przez Kontrahenta w USA (cięcie i dodanie elementu), a wartością towarów wywiezionych z terytorium Holandii w ramach procedury uszlachetniania, powiększona o koszty dodatkowe, takie jak koszty opakowań, prowizji, transportu i ubezpieczenia oraz opłaty nałożone przez organy celne.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

W świetle ust. 2 ww. przepisu, w przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu w ramach uszlachetniania biernego są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

Jak wskazano w punkcie 1, zdaniem Wnioskodawcy analizowana transakcja stanowi import towarów w ramach procedury uszlachetniania biernego, a tym samym przy określaniu podstawy opodatkowania zastosowanie znajdą powołane wcześniej przepisy ustawy o VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że nabywany przez Wnioskodawcę towar nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a zatem podstawa opodatkowania, tj. różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powinna zostać zwiększona o ewentualne należne cło.

Ponadto, podstawa opodatkowania obejmuje również koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu (art. 30b ust. 4 ustawy o VAT). Do podstawy opodatkowania dolicza się również opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu towarów.

Podstawa opodatkowania nie obejmuje natomiast kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty oraz udzielonych nabywcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży.

Należy wskazać, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia wartość celna. W tym celu należy odwołać się do Wspólnotowego Kodeksu Celnego, zgodnie z którym przez wartość celną rozumie się wartość transakcyjną, to znaczy cenę faktycznie zapłaconą lub należną za towary.

Jak wskazano powyżej, biorąc pod uwagę, iż w ramach omawianej transakcji, dochodzi do importu towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego, w ocenie Wnioskodawcy, do określenia podstawy opodatkowania transakcji powinny znaleźć zastosowanie regulacje art. 30b ustawy o VAT.

W konsekwencji, zdaniem Spółki podstawą opodatkowania VAT transakcji Wnioskodawcy będzie różnica pomiędzy wartością celną produktów kompensacyjnych, tj. towarów przywiezionych do Polski po poddaniu ich procedurze uszlachetniania przez Kontrahenta w USA (cięcie i dodanie elementu), a wartością towarów wywiezionych z terytorium Holandii w ramach procedury uszlachetniania, powiększona o koszty dodatkowe, takie jak koszty opakowań, prowizji, transportu i ubezpieczenia oraz opłaty nałożone przez organy celne.

Mając na względzie przytoczone przepisy prawa oraz przedstawioną argumentację, Spółka zwraca się z wnioskiem jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 - art. 2 pkt 5 ustawy.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy #61485; przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania z tytułu importu towarów jest wartość celna powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło i podatek akcyzowy.

W przypadku towarów objętych procedurą uszlachetniania biernego podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło. Jeżeli przedmiotem importu w ramach uszlachetniania biernego są towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, podstawą opodatkowania jest różnica między wartością celną produktów kompensacyjnych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło i podatek akcyzowy (art. 30b ust. 2 ustawy).

Jak stanowi art. 30b ust. 4 ustawy, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3, obejmuje koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia - o ile nie zostały włączone do wartości celnej - ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu.

Przez pierwsze miejsce przeznaczenia, zgodnie z art. 30b ust. 5 ustawy, rozumie się miejsce wymienione w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na podstawie którego towary są importowane. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku na terytorium kraju.

Na podstawie art. 30b ust. 6 ustawy, do podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1-3, dolicza się opłaty oraz inne należności, jeżeli organy celne mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu towarów.

Istotną kwestią w przedmiotowej sprawie jest wyjaśnienie pojęcia wartości celnej w kontekście określenia podstawy opodatkowania w przypadku opodatkowania importu towarów podatkiem od towarów i usług. Ustawa o podatku od towarów i usług nie odnosi się do tego zagadnienia, zatem w niezbędnym zakresie zastosowanie mają przepisy prawa wspólnotowego, a w szczególności Wspólnotowego Kodeksu Celnego, który został wprowadzony rozporządzeniem Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U.UE.L Nr 302 str. 1, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, wartością celną przywożonych towarów jest wartość transakcyjna, to znaczy cena faktycznie zapłacona lub należna za towary, wtedy gdy zostały one sprzedane w celu wywozu na obszar celny Wspólnoty, ustalana, o ile jest to konieczne, na podstawie art. 32 i 33.

Natomiast w art. 32 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego stwierdzono, że w celu ustalenia wartości celnej z zastosowaniem art. 29 do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożone towary dodaje się:

a.

następujące elementy w wysokości, w jakiej zostały poniesione przez kupującego, lecz nieujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej za towary:

i.

prowizje i koszty pośrednictwa, z wyjątkiem prowizji od zakupu,

ii. koszt pojemników, o ile na potrzeby celne są traktowane łącznie z towarem,

iii. koszt pakowania, zarówno robocizna, jak i materiały;

b.

określoną w odpowiedniej proporcji wartość wymienionych poniżej towarów i usług, dostarczonych bezpośrednio lub pośrednio przez kupującego, bezpłatnie lub po obniżonej cenie, do użytku związanego z produkcją i sprzedażą przywożonych towarów na wywóz, w zakresie, w jakim taka wartość nie została ujęta w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej:

i.

materiałów, komponentów, części i podobnych elementów, które stanowią część składową lub przynależność przywiezionych towarów,

ii. narzędzi, matryc, form i podobnych elementów użytych przy produkcji przywiezionych towarów,

iii. materiałów zużytych przy produkcji przywiezionych towarów,

iv. prac inżynieryjnych, badawczych, artystycznych i projektowych oraz planów i szkiców wykonanych poza Wspólnotą i niezbędnych do produkcji przywiezionych towarów;

c.

honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne dotyczące towarów, dla których ustalana jest wartość celna, które musi opłacić nabywca, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, jako warunek sprzedaży wycenianych towarów, o ile te honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne nie są ujęte w cenie faktycznie zapłaconej lub należnej;

d.

wartość jakiejkolwiek części dochodu z tytułu dalszej odsprzedaży, dyspozycji lub wykorzystania przywiezionych towarów, która przypada bezpośrednio lub pośrednio sprzedającemu;

i.

koszty transportu i ubezpieczenia przywiezionych towarów oraz

ii. opłaty załadunkowe i manipulacyjne związane z transportem przywiezionych towarów do miejsca ich wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty.

Artykuł 33 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Celnego wskazuje natomiast jakich kosztów nie wlicza się do wartości celnej, o ile można je wyodrębnić z ceny faktycznie zapłaconej lub należnej. Są to:

a.

koszty transportu towarów po ich przybyciu do miejsca wprowadzenia na obszar celny Wspólnoty;

b.

koszty związane z pracami budowlanymi, instalacyjnymi, montażowymi, obsługą lub pomocą techniczną wykonaną po przywozie towarów takich, jak: zakłady przemysłowe, maszyny lub wyposażenie;

c.

odsetki wynikające z umowy o finansowaniu, zawartej przez kupującego i odnoszącej się do zakupu przywożonych towarów, niezależnie od tego, czy finansowanie zapewnione jest przez sprzedającego czy też przez inną osobę, o ile umowa o finansowaniu została zawarta w formie pisemnej, a kiedy będzie to wymagane, kupujący będzie w stanie udowodnić, że:

* towary te zostały rzeczywiście sprzedane po cenie zadeklarowanej jako faktycznie zapłacona lub należna, i

* żądane oprocentowanie nie przekracza normalnie stosowanego oprocentowania dla tego typu transakcji dokonywanych w tym kraju w czasie, w którym dokonano operacji finansowej;

d.

opłaty za prawo do kopiowania przywiezionych towarów we Wspólnocie;

e.

prowizja od zakupu;

f.

należności celne przywozowe lub inne opłaty pobierane we Wspólnocie z tytułu przywozu lub sprzedaży towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od lutego 2014 r. w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa od holenderskiego dostawcy (dalej: Dostawca) folię PVB. Dostawca posiada siedzibę na terytorium Holandii i jest podatnikiem zarejestrowanym dla celów podatku od wartości dodanej w Holandii. Towary nabyte od Dostawcy są następnie poddawane obróbce u kontrahenta Spółki (dalej: Kontrahent) na terytorium USA. W celu dokonania wywozu przedmiotowych towarów z terytorium celnego Unii Europejskiej do USA, Spółka stosuje gospodarczą procedurę celną - Wnioskodawca uzyskał od Urzędu Celnego pozwolenie na dokonanie czasowego wywozu folii PVB poza obszar celny UE w ramach procedury uszlachetniania biernego. Nabyta przez Wnioskodawcę folia jest wysyłana bezpośrednio z terytorium Holandii do Kontrahenta zlokalizowanego w USA. Holenderski Dostawca rozpoznaje transakcję jako eksport towarów dla celów rozliczeń podatku od wartości dodanej w Holandii. Po dostarczeniu folii do Kontrahenta na terytorium USA, podlega ona stosownej obróbce, obejmującej w szczególności cięcie oraz dodanie elementów uzgodnionych pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem. Po zakończeniu obróbki, towar powstały w wyniku procesu uszlachetniania (towar kompensacyjny) wysyłany jest przez Kontrahenta bezpośrednio do Wnioskodawcy do Polski, gdzie następuje jego zgłoszenie do procedury dopuszczenia do obrotu. Dla celów podatku od towarów i usług Wnioskodawca rozpoznaje opisaną wyżej transakcję jako import towarów. Towary, o których mowa we wniosku nie są i nie będą opodatkowane podatkiem akcyzowym.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że:

a.

do wartości celnej zostały/zostaną włączone koszty frachtu morskiego,

b.

pozostałe koszty dodatkowe, takie jak: koszty opakowań, prowizji, transportu (drogowego) i ubezpieczenia oraz opłaty nałożone przez organy celne nie zostały/nie zostaną włączone do wartości celnej i odpowiednio powiększają/będą powiększały podstawę opodatkowania z tytułu importu towarów w ramach uszlachetniania biernego zgodnie z art. 30b ust. 4 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, iż w interpretacji indywidualnej Nr IPTPP2/443-383/14-4/JN tut. Organ potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym transakcja nabycia folii od holenderskiego Dostawcy, w ramach której towar ten wysyłany jest w ramach procedury uszlachetniania biernego bezpośrednio od Dostawcy do USA w celu poddania go obróbce, a następnie przesyłany przez Kontrahenta do Wnioskodawcy do Polski, stanowi import towarów na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania transakcji importu towarów w ramach procedury uszlachetniania biernego jest/będzie różnica pomiędzy wartością celną produktów kompensacyjnych, tj. towarów przywiezionych do Polski po poddaniu ich obróbce przez Kontrahenta w USA (cięcie i dodanie elementu), a wartością towarów wywiezionych z terytorium Holandii w ramach procedury uszlachetniania biernego, powiększona o należne cło. Podstawa opodatkowania obejmuje/będzie obejmowała koszty dodatkowe, takie jak koszty opakowań, prowizji, transportu i ubezpieczenia, o ile nie zostały włączone do wartości celnej, a także opłaty nałożone przez organy celne z tytułu importu towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo należy wskazać, że kwestia dotycząca uznania transakcji nabycia folii od holenderskiego dostawcy za import towarów, została załatwiona interpretacją Nr IPTPP2/443-383/14-4/JN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl