IPTPP2/443-37/11-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 czerwca 2011 r. (data wpływu 29 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia. Pismem z dnia 27 czerwca 2011 r. wniosek został uzupełniony poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest samodzielną jednostką budżetową, utworzoną w dniu 1 stycznia 2009 r. na podstawie uchwały Rady Miejskiej z dnia 30 października 2008 r., działa jako jednostka organizacyjna miasta, na mocy przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.) oraz na podstawie innych obowiązujących aktów prawnych.

Zainteresowany nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest realizacja wyszczególnionych w uchwale zadań organu zatrudnienia.

Podstawą gospodarki finansowej Wnioskodawcy jest roczny plan dochodów i wydatków. Wszystkie wydatki Wnioskodawcy pokrywane są bezpośrednio z budżetu gminy, a uzyskane dochody są odprowadzane do tego budżetu.

We wrześniu 2010 r. Wnioskodawca, zgodnie z decyzją z dnia 19 sierpnia 2010 r., przejął w trwały zarząd nieruchomość i ponosi z tego tytułu opłatę roczną w wysokości: 2 036,68 zł. Wraz z przejęciem nieruchomości Wnioskodawca przejął również najemców. Łączna wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (bez podatku) w roku 2010 wyniosła 61 198,19 zł.

Przewidywane dochody Zainteresowanego od najemców w roku 2011 wyniosą:

Ogółem przewidywane dochody Wnioskodawcy w roku 2011 wyniosą:

Ogólna kwota przewidywanych dochodów MUP w roku 2011 wynosi: 214 646,94 zł. Szacunkowe wydatki z tytułu opłat za media w roku 2011 wyniosą: 267 639,12 zł.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż nie dokonuje importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ani dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz nie świadczy usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

Nie jest również podatnikiem dokonującym dostaw:

* wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,

* towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym,

* nowych środków transportu,

* terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Nie jest ponadto podatnikiem świadczącym usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa. Nie świadczy również usług jubilerskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie musiał być płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu świadczonych usług.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy jednostkami budżetowymi.

Spośród czterech najemców dwóch nie spełnia wyżej wymienionych kryteriów (osoby fizyczne). Przewidywana kwota dochodów Wnioskodawcy od osób prowadzących działalność gospodarczą w 2011 r. wyniesie: 5 605,62 zł a prognoza na przyszłe lata przewiduje ich wzrost jedynie o waloryzację wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż powinien zostać zwolniony podmiotowo z obowiązku bycia płatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Mając na uwadze treść wniosku, tut. Organ wyjaśnia, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest kwestia, czy Wnioskodawca musi być podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT a jego przedmiotem działalności jest realizacja zadań organu zatrudnienia. MUP będący jednostką budżetową - jest zarządcą budynku (stanowiącego własność Miasta). Wraz z przejęciem nieruchomości w trwały zarząd Wnioskodawca przejął również obowiązki wynikające z realizacji umów najmu i dzierżawy w stosunku do czterech podmiotów, z których dwa podmioty stanowią jednostki budżetowe a pozostałe podmioty to osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

Zainteresowany nie dokonuje importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, ani dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz nie świadczy usług, dla których podatnikiem jest ich usługobiorca. Nie jest również podatnikiem dokonującym dostaw wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, nowych środków transportu oraz terenów budowlanych i przeznaczonych pod zabudowę. Ponadto nie jest podatnikiem świadczącym usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa, jak również nie świadczy usług jubilerskich.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika bowiem z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy najmu związane jest ze wzajemnym świadczeniem najemcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Również umowa dzierżawy nakłada na strony - zarówno na wydzierżawiającego, jak i na dzierżawcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika bowiem z art. 693 § 1 k.c., oddanie dzierżawcy rzeczy do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy dzierżawy związane jest z wzajemnym świadczeniem dzierżawcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Dzierżawa jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, każda czynność wykonywana przez podatnika, której efektem jest świadczenie na rzecz drugiego podmiotu, jest w podatku od towarów i usług traktowana jako świadczenie usługi, bowiem usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów. Tym samym, czynności wynikające z realizacji umów wynajmu i dzierżawy nieruchomości podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Jak stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który wyłącza z tego obowiązku podmioty zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące czynności zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3.

Zauważyć przy tym należy, że ustawodawca przewidział zwolnienia od podatku od towarów i usług, tj zwolnienie przedmiotowe (z uwagi na przedmiot dostawy lub rodzaj usługi) oraz zwolnienie podmiotowe (z uwagi na wysokość obrotów uzyskanych przez podatnika).

Pierwsze ze wskazanych zwolnień uregulowane jest zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, m.in. w art. 43 ust. 1, jak również w rozporządzeniu wykonawczym do tej ustawy.

I tak, stosownie do § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

W myśl powyższych przepisów usługi świadczone pomiędzy wymienionymi podmiotami, tj. jednostkami budżetowymi, samorządowymi zakładami budżetowymi, jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej, korzystają ze zwolnienia przedmiotowego.

Z treści ww. załącznika wynika, że do usług tych należą:

* poz. 140 - usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych,

* poz. 141 - usługi związane z handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych,

* poz. 142 - usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków,

* poz. 143 - usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu,

* poz. 144 - usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu,

* poz. 145 - usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów innych niż niebezpieczne,

* poz. 146 - usługi związane ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych,

* poz. 147 - usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów niebezpiecznych nadających się do recyklingu,

* poz. 148 - usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia,

* poz. 149 - usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne,

* poz. 150 - usługi związane z przetwarzaniem pozostałych odpadów niebezpiecznych,

* poz. 151 - usługi związane z unieszkodliwianiem odpadów promieniotwórczych i pozostałych odpadów niebezpiecznych, z wyłączeniem usług zagospodarowania odpadów promieniotwórczych (ponownego przetwarzania paliw i odpadów),

* poz. 152 - usługi związane z odkażaniem i czyszczeniem,

* poz. 153 - pozostałe usługi związane z rekultywacją oraz specjalistyczne usługi w zakresie kontroli zanieczyszczeń,

* poz. 174 - usługi zamiatania śmieci i usuwania śniegu,

* poz. 175 - pozostałe usługi sanitarne.

Drugie ze wskazanych zwolnień (zwolnienie podmiotowe) opisane jest w art. 113 ust. 1 ustawy. Przepis ten zwalnia od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Natomiast stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z powyższego wynika więc, iż do wskazanego limitu określonego w ww. art. 113 ust. 1 nie wlicza się obrotu korzystającego ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia.

Z kolei, zgodnie z art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1 zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

Przy czym należy zauważyć, iż przepis art. 113 ust. 1 ustawy otrzymał ww. brzmienie na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666). Natomiast w art. 2 ust. 1 tej ustawy wskazano, iż kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100 000 zł. Ponadto, zgodnie z art. 2 ust. 4, podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. była wyższa niż 100 000 zł i nie przekroczyła 150 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011 r., z zastrzeżeniem ust. 5

Jak wynika z powołanych przepisów, do kwoty limitu, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, należy zaliczyć wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, a więc zarówno usług świadczonych na rzecz podmiotów niebędących jednostkami budżetowymi jak i usług, o których mowa w poz. 140-153, 174, 175 załącznika nr 3 do ustawy i usług komunikacji miejskiej, świadczonych pomiędzy jednostkami budżetowymi.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawcy nie dotyczą ww. wyłączenia od zwolnienia wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy.

Ponadto - jak wskazał Wnioskodawca - wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług w roku 2010 r. wyniosła 61 198,19 zł i nie przekroczyła kwoty 100 000 zł.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz stan faktyczny, należy stwierdzić, że - o ile w 2010 r. sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT nie przekroczyła kwoty 100 000 zł - Wnioskodawca w 2011 r. będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Natomiast, gdy w trakcie roku 2011, Wnioskodawca przekroczy kwotę sprzedaży opodatkowanej wymienioną w art. 113 ust. 1 ustawy, wówczas z dniem przekroczenia tej kwoty utraci zwolnienie podmiotowe i winien zarejestrować się jako czynny podatnik VAT.

Nadmienia się, iż stanowisko przedstawione we wniosku uznano za nieprawidłowe, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca do wyliczenia przewidywanej w roku 2011 kwoty wartości sprzedaży opodatkowanej przyjął wartość świadczenia usług najmu, dzierżawy, opłaty za bezumowne korzystanie oraz sprzedaży mediów na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, natomiast w swoim stanowisku pominął wyłączenia ze zwolnienia z opodatkowania, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.