IPTPP2/443-34/14-4/JN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczenia dokonanych wydatków na zakup towarów i usług w ramach realizacji projektu "..." do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z ww. projektem - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczenia dokonanych wydatków na zakup towarów i usług w ramach realizacji projektu "..." do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z ww. projektem.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 marca 2014 r. poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego oraz sformułowanie pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej jest jednostką działającą na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. Nr 217). Świadczenia zdrowotne udzielane są na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 210, poz. 2153 z późn. zm.). Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane wykonywane w ramach działalności leczniczej, które korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 18, 18a, 19, 19a i art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, 2004 r. poz. 535 z późn. zm.), głównie na podstawie umów z Narodowym Funduszem Zdrowia oraz dla jednostek finansowanych ze środków publicznych tj. zakładów karnych prokuratury i innych SPZOZ-ów, a także w bardzo małym zakresie odpłatnie dla pozostałych odbiorców według cennika szpitala. Niewielką część opodatkowanych przychodów (ok. 2% ogólnej kwoty przychodów), stanowią dzierżawy oraz sprzedaż gastronomiczna. Szpital odliczał podatek VAT naliczony w wysokości 3% ogólnego podatku naliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Realizując projekt pn. "..." w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Oś Priorytetowa II Ochrona Środowiska, zapobieganie zagrożeniom i energetyka, Działanie II.7 Elektroenergetyka, Szpital w projekcie powyższym przyjął cały podatek VAT za koszty kwalifikowalne jako, że nie ma możliwości prawnej odzyskania podatku od towarów i usług (VAT), ponieważ głównie świadczy usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane wykonywane w ramach działalności leczniczej, które korzystają ze zwolnienia podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 12 marca 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że realizował w roku 2011-2012 projekt finansowany przez Unię Europejską, z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego pn. "..." w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa, obejmujący wymianę agregatu prądotwórczego wymianę rozdzielnic i transformatorów oraz wymianę baterii akumulatorowych za ogólną wartość 2.517.348,34 zł, w tym podatek VAT 470.723,67 zł.

Dokonane w ramach ww. programu zakupy towarów i usług wykorzystywane są do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 18, 18a, 19, 19a i art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, 2004 r. poz. 535 z późn. zm). W bardzo znikomym stopniu wymienione rozdzielnie i transformatory wykorzystywane są również do czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tj. refakturowaniu zużytej energii ustalonej z odczytu podliczników dla dzierżawców wolnych powierzchni szpitala prowadzących swoją działalność usługową i handlową oraz podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedawanych osobom fizycznym prowadzącym działalność handlową, których wysokość zużycia ustalona jest ryczałtowo w stawce czynszu.

Ilość i wartość zużywanej przez Szpital energii elektrycznej ogółem wynosi w roku 2013 2.215.612 kWh na wartość brutto 1.031.958,96 zł w tym VAT 192.967,95 zł, natomiast wielkość refakturowanej energii w roku 2013 wynosi 446.658 kWh na wartość brutto 208.012,00 zł w tym podatek VAT 38.896,57 zł, a energii rozliczanej ryczałtem w czynszu wynosi 23.472,8 kWh na wartość brutto 11.259,90 zł w tym podatek VAT 2.105,51 zł. W związku z tym podatek VAT odliczony proporcją za rok 2013 wynosi 4.622,14 zł tj. roczna kwota VAT naliczonego 192.967,95 zł, minus kwota VAT refakturowanego stanowi podstawę do odliczenia VAT ustaloną proporcją wynoszącą 154.071,38 zł.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że refakturowanej i znikomej odsprzedaży ryczałtowej zużytej przez podmioty wydzierżawiające pomieszczenia Szpitala pod działalność handlową energii nie należy zaliczać do wykorzystywania poniesionych w ramach zrealizowanego ww. projektu do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, że posiada prawo do odliczenia podatku VAT zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług od roku 2004 w następujących proporcjach dotyczących kolejnych lat: 2004 - 4%, 2005 - 4%, 2006 - 4%, 2007 - 3%, 2008 - 3%, 2009 - 3%, 2010 - 3%, 2011 - 3%, 2012 - 3%, 2013 - 3%.

Wszystkie faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji ww. projektu wystawiane były na realizującego projekt tj. Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 12 marca 2014 r.).

Czy Szpital prawidłowo zaliczył dokonane wydatki na zakup towarów i usług w ramach realizacji projektu pn. "..." do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc uznaniu że nie posiadał możliwości odliczania podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług dla realizacji ww. projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości prawnej odzyskania podatku od towarów i usług (VAT), gdyż głównie świadczy usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawy towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane wykonywane w ramach działalności leczniczej, które korzystają ze zwolnienia podatku od towarów i usług. Niewielka sprzedaż opodatkowana podatkiem VAT wynikająca z udostępnienia niewykorzystanego majątku będącego własnością jednostki budżetowej generuje przychód wykorzystywany w całości na sfinansowanie świadczeń zdrowotnych nieopodatkowanych podatkiem VAT w związku z tym odliczenie podatku naliczonego stosowane przez Szpital nie powinno pozbawiać go możliwości zaliczenia całego podatku VAT do kosztów kwalifikowanych projektu. Odliczenie podatku VAT proporcją wynosi średnio za m-c 1.182 zł, a kwota podatku VAT zaliczonego do kosztów kwalifikowanych stanowi kwotę 470.723,67 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca realizował przedmiotowy projekt w latach 2011-2012 i wskazał, że przedmiotowy wniosek dotyczy stanu faktycznego, to niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano powyżej najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to na mocy art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Artykuł 90 ust. 4 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto, w myśl art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis art. 90 ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi.

W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku należy wskazać, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże należy podkreślić, iż wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

W sytuacji natomiast, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Przy czym istotne jest ustalenie, czy czynności niepodlegające opodatkowaniu winny być uwzględniane przy ustalaniu proporcji.

Zgodnie z linią orzeczniczą NSA (por. wyroki NSA z 30 czerwca 2009 r., I FSK 903/08 oraz I FSK 904/08 oraz z dnia 8 stycznia 2010 r. I FSK 1605/08) zawarte w przepisach art. 90 ust. 1 3 ustawy o podatku od towarów i usług sformułowanie "czynności w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia" należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie powinny być uwzględniane w proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W konsekwencji, w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności, stosuje się odliczenie częściowe według proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy. Do wyliczenia proporcji należy uwzględnić wartość czynności opodatkowanych oraz zwolnionych z opodatkowania. Wartość czynności niepodlegających opodatkowaniu nie wchodzi do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów NSA z dnia 24 października 2011 r. sygn. I FPS 9/10, gdzie Sąd wskazał: "(...) w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy".

Wskazać również należy, że art. 17 Szóstej Dyrektywy Rady nr 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L z 1977 r. Nr 145, poz. 1) oraz art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest jednostką działającą na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Świadczenia zdrowotne udzielane są na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane wykonywane w ramach działalności leczniczej, które korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 18, 18a, 19, 19a i art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, głównie na podstawie umów z Narodowym Funduszem Zdrowia oraz dla jednostek finansowanych ze środków publicznych tj. zakładów karnych prokuratury i innych SPZOZ-ów, a także w bardzo małym zakresie odpłatnie dla pozostałych odbiorców według cennika szpitala. Niewielką część opodatkowanych przychodów (ok. 2% ogólnej kwoty przychodów), stanowią dzierżawy oraz sprzedaż gastronomiczna. Szpital odliczał podatek VAT naliczony w wysokości 3% ogólnego podatku naliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca realizował w roku 2011-2012 projekt finansowany przez Unię Europejską, z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego pn. "..." w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa, obejmujący wymianę agregatu prądotwórczego wymianę rozdzielnic i transformatorów oraz wymianę baterii akumulatorowych za ogólną wartość 2.517.348,34 zł, w tym podatek VAT 470.723,67 zł. Dokonane w ramach ww. programu zakupy towarów i usług wykorzystywane są do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 18, 18a, 19, 19a i art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, 2004 r. poz. 535 z późn. zm). W bardzo znikomym stopniu wymienione rozdzielnie i transformatory wykorzystywane są również do czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tj. refakturowaniu zużytej energii ustalonej z odczytu podliczników dla dzierżawców wolnych powierzchni szpitala prowadzących swoją działalność usługową i handlową oraz podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedawanych osobom fizycznym prowadzącym działalność handlową, których wysokość zużycia ustalona jest ryczałtowo w stawce czynszu. Wszystkie faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji ww. projektu wystawiane były na realizującego projekt tj. Wnioskodawcę.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, że posiada prawo do odliczenia podatku VAT zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług od roku 2004 w następujących proporcjach dotyczących kolejnych lat: 2004 - 4%, 2005 - 4%, 2006 - 4%, 2007 - 3%, 2008 - 3%, 2009 - 3%, 2010 - 3%, 2011 - 3%, 2012 - 3%, 2013 - 3%.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy należy wskazać, że z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT i niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z kolei proporcja, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy w poszczególnych latach jest wyższa niż 2%. Tym samym, Wnioskodawca nie ma podstaw, w myśl art. 90 ust. 10 ustawy, do uznania, że proporcja ta wynosi 0% i całość sprzedaży jest związana z czynnościami, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Fakt, że w przypadku Wnioskodawcy występuje znikoma wysokość sprzedaży opodatkowanej, w świetle powyższego, nie uprawnia Zainteresowanego do zaliczenia wydatków związanych ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT - jako wydatki wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

A zatem w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego projektu wykorzystywanego do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych z opodatkowania lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT należy wskazać, że obowiązkiem Wnioskodawcy jest w pierwszej kolejności przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te będą związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia z realizacją jakich czynności związany będzie podatek wynikający z otrzymanych faktur, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Tym samym, jeżeli możliwe jest przyporządkowanie zakupów do poszczególnych rodzajów działalności, tj. opodatkowanej, zwolnionej lub niepodlegającej, to Wnioskodawcy - zgodnie z cytowanym przepisem art. 86 ust. 1 ustawy - przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części, w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Natomiast nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w części, w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Natomiast w przypadku, gdy dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji przedmiotowego projektu są wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz nie ma obiektywnej możliwości odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego do poszczególnych czynności, Wnioskodawca ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy. Przy czym czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Ponadto wskazać należy, iż w niniejszym rozstrzygnięciu nie dokonano oceny prawidłowości przyporządkowania poniesionych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności - opodatkowanej, zwolnionej oraz będącej poza zakresem opodatkowania, a także przyporządkowania poniesionych wydatków do tych obszarów działalności Wnioskodawcy. Powyższe przyjęto jako element stanu faktycznego. Natomiast ocena prawidłowości i zasadności przyjętego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.