IPTPP2/443-34/12-4/PR - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwrotu na rzecz uczelni wyższej kosztów wyjazdów służbowych pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych w związku z realizacją projektu unijnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Uniwersytetu, przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2012 r. (data wpływu 12 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2012 r. (data wpływu 26 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów za wyjazdy służbowe - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów za wyjazdy służbowe. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 marca 2012 r. o doprecyzowanie opisu sprawy i własnego stanowiska oraz o wskazanie, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Uczelnia wyższa rozlicza koszty wyjazdów służbowych związanych z uczestnictwem pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych w indywidualnych wyjazdach krajowych i zagranicznych realizowanych w ramach projektu unijnego, którego ostatecznym odbiorcą nie jest Uczelnia tylko pracownik zatrudniony w Uczelni.

Między Uczelnią a instytucją realizującą projekt została zawarta umowa, której przedmiotem jest przyznanie dofinansowania na realizacje indywidualnego wyjazdu zagranicznego lub krajowego dla uczestników projektu (pracownik Uczelni). Celem wyjazdu jest transfer wiedzy dla regionu, służący doskonaleniu regionalnego systemu innowacji.

Wyjazd kwalifikowany jest na podstawie złożonego formularza zgłoszeniowego przez osobę ubiegającą się o wyjazd. Decyzję, o zakwalifikowaniu podejmuje instytucja realizująca projekt (Sp. z o.o.), która finansuje wyjazd.

Z instytucjami, których reprezentanci zostali zakwalifikowani na wyjazd zostaje zawarta umowa, która określa zasady uczestnictwa w projekcie. Wydatki poniesione na realizację wyjazdu (koszt transportu, nocleg, ubezpieczenie, koszty opłat za konferencje) ponosi Uczelnia, która jest zobowiązana do rozliczenia wydatków kwalifikowalnych przed instytucją realizującą projekt.

Aby uzyskać refundację poniesionych kosztów instytucja delegująca uczestnika (Uczelnia), zobowiązana jest do złożenia w terminie 14 dni roboczych po powrocie uczestnika z wyjazdu, raportu finansowego oraz wystawienie noty obciążeniowej. Podstawą refundacji kosztów wyjazdu jest pozytywna ocena raportu merytorycznego i finansowego przez instytucję realizującą projekt. Współpraca Uczelni z instytucją realizującą projekt odbywa się na podstawie porozumienia. Uczelnia i instytucja realizująca projekt nie są dla siebie partnerami w projekcie.

W piśmie z dnia 20 marca 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy realizowana przez Uczelnię usługa (wydatki poniesione na realizacje indywidualnych wyjazdów zagranicznych i krajowych zgodnie z zawartą umową) jest czynnością, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeżeli czynność ta podlega opodatkowaniu to według jakiej stawki podatku VAT, jeżeli na fakturze lub innym dokumencie Wnioskodawca wykazuje dwie różne stawki podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 20 marca 2012 r.), usługa (wydatki poniesione na realizacje indywidualnych wyjazdów zagranicznych i krajowych) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dokumentem, na podstawie którego można uzyskać refundacje kosztów jest faktura VAT, a nie nota obciążeniowa. Wysokość stawki podatku od towarów i usług powinna być taka jaką jest opodatkowana podstawowa usługa, która jest wskazana w dokumencie, na podstawie którego jest uzyskiwana refundacja kosztów delegacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług rozlicza koszty wyjazdów służbowych związanych z uczestnictwem pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych w indywidualnych wyjazdach krajowych i zagranicznych realizowanych w ramach projektu unijnego, którego ostatecznym odbiorcą nie jest Uczelnia tylko pracownik zatrudniony w Uczelni. Między Wnioskodawcą a instytucją realizującą projekt została zawarta umowa, której przedmiotem jest przyznanie dofinansowania na realizacje indywidualnego wyjazdu zagranicznego lub krajowego dla uczestników projektu. Wydatki poniesione na realizację wyjazdu (koszt transportu, nocleg, ubezpieczenie, koszty opłat za konferencje) ponosi Wnioskodawca, który jest zobowiązany do rozliczenia wydatków kwalifikowalnych przed instytucją realizującą projekt. Aby uzyskać refundację poniesionych kosztów Wnioskodawca, zobowiązany jest do złożenia w terminie 14 dni roboczych po powrocie uczestnika z wyjazdu, raportu finansowego oraz wystawienie noty obciążeniowej.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż zobowiązanie instytucji realizującej projekt do zwrotu kosztów podróży pracownika Wnioskodawcy nie dotyczy świadczenia mającego charakter usługi, lecz świadczenia pieniężnego w postaci zwrotu kosztów delegacji pracownika. Pomiędzy Spółką zwracającą koszty podróży, a Wnioskodawcą nie istnieje świadczenie wzajemne, gdyż nie istnieje podmiot będący bezpośrednim beneficjentem tego zobowiązania. Spółka nie otrzymuje żadnej korzyści dokonując na rzecz Wnioskodawcy zwrotu kosztów delegacji związanych z wyjazdem jej pracowników. Zwrot kosztów delegacji pracownika jest zatem jednostronnym ekwiwalentem pieniężnym wynikającym z faktu zobowiązania się instytucji realizującej projekt do zwrotu na rzecz Wnioskodawcy kosztów delegacji pracowników.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż zwrot kosztów podróży nie stanowi czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym udzielenie odpowiedzi na wątpliwości, co do określenia wysokości stawki podatku VAT jest niezasadne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.