IPTPP2/443-311/14-4/JN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2014 r. (data wpływu 25 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania rocznej korekty podatku naliczonego odliczonego przy wytworzeniu budynku - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku VAT związanego z utrzymaniem i funkcjonowaniem budynku, w którym prowadzona jest działalność statutowa jednostki,

* braku obowiązku dokonania rocznej korekty podatku naliczonego odliczonego przy wytworzeniu budynku.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 czerwca 2014 r. poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego oraz własnego stanowiska, a także uiszczenie brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Filharmonia jest instytucją kultury wpisaną do rejestru Instytucji Kultury Urzędu Marszałkowskiego.

Celem instytucji jest:

* systematyczne podnoszenie poziomu i kształtowanie kultury muzycznej społeczeństwa,

* zaspokajanie potrzeb i upodobań odbiorców w dziedzinie muzyki,

* spełnianie wiodącej funkcji w rozwoju kultury muzycznej w województwie.

Powyższe zadania realizuje poprzez:

* organizowanie koncertów symfonicznych, kameralnych i recitali oraz innych form prezentacji utworów muzycznych;

* uczestniczenie w edukacji muzycznej dzieci i młodzieży poprzez organizowanie koncertów szkolnych i audycji muzycznych w szkołach;

* odpowiedni dobór pozycji programowych;

* patronowanie amatorskiemu ruchowi muzycznemu;

* integrowanie środowiska muzycznego województwa;

* inne formy.

Filharmonia finansowana jest z dotacji Organizatora, wpływów z prowadzonej działalności, wpływów z najmu i dzierżawy składników majątkowych, środków z innych źródeł. Wysokość dotacji określa Organizator. Środki uzyskane z działalności przeznacza na działalność statutową.

Filharmonia zarejestrowana jest jako czynny podatnik VAT. Działalność Filharmonii sklasyfikowana jest pod nr 9001 PKWiU.

Filharmonia wybudowała ze środków pochodzących z EFRR i od Organizatora nową siedzibę. W siedzibie tej świadczone są usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednostka świadczy również usługi zwolnione z podatku VAT. Usługi te świadczone są poza siedzibą i wynikają z działalności statutowej. Są to przede wszystkim audycje muzyczne wykonywane w szkołach lub koncerty wyjazdowe.

Z przepisu art. 90 ustawy o VAT jednostce przysługuje prawo do proporcjonalnego rozliczania podatku. Niemniej jednak w myśl cytowanej ustawy, jeśli istnieje możliwość wyodrębnia sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej oraz wyodrębnienia kosztów tychże działalności, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących sprzedaży opodatkowanej.

Koszty dotyczące działalności zwolnionej, które ponoszone są w siedzibie jednostki są marginalne. Dotyczą głównie kosztów telefonów i drukowania ofert.

Filharmonia posiada własną orkiestrę, której zadaniem jest realizacja koncertów na rachunek własny jednostki, we własnej sali koncertowej. Filharmonia uzyskuje przychody ze sprzedaży biletów ze stawką 8%. Poza tym Filharmonia wynajmuje sale koncertowe na organizowanie różnych innych imprez typu konferencje, odczyty itp. Jest to również działalność prowadzona na własny rachunek opodatkowana 23% stawką VAT. Filharmonia również wynajmuje pomieszczenia innym zainteresowanym podmiotom (23% VAT). Budynek Filharmonii ma również parking, dostępny za opłatą - sprzedaż biletów (23% VAT).

Istotą pytania są wszystkie koszty związane z eksploatacją budynku.

Budynek został wybudowany w 53% ze środków EFRR. Podatek VAT nie był uznany za wydatek kwalifikowalny. Budynek został oddany do użytkowania w styczniu 2012 r. Koszty związane z utrzymaniem budynku dotyczą kosztów energii, c.o., przeglądów okresowych urządzeń zamontowanych w budynku tj. windy, klimatyzacja, elementy ruchome sceny, drobne naprawy i inne. Faktury wystawiane są na Filharmonię, jako właściciela budynku.

Generalnie w budynku odbywają się czynności opodatkowane. Koszty dotyczące sprzedaży zwolnionej, czyli tej, która odbywa się poza siedzibą, to koszty telefonów i materiałów biurowych - umawianie audycji, przedstawianie ofert. Są to koszty marginalne w stosunku do wszystkich kosztów ponoszonych przez Filharmonię. Podatek VAT zawarty w tych fakturach Filharmonia rozlicza według struktury sprzedaży.

Struktura w kolejnych latach wyniosła:

2011 - 98%

2012 - 96%

2013 - 85%.

Sytuacja opisana we wniosku nie jest przedmiotem kontroli. Nie jest prowadzone żadne postępowanie kontrolne skarbowe.

W piśmie z dnia 18 czerwca 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że budynek został oddany do użytkowania w 2012 r. i od tego roku ponoszone były wydatki na jego utrzymanie. Istnieje realna możliwość przyporządkowania poniesionych wydatków do określonych typów działalności i tak też jednostka rozlicza VAT.

Wydatki związane z budową budynku były ponoszone w latach 2006-2012. Podatek naliczony z tych faktur był odliczany w 100% - budynek miał służyć czynnościom wyłącznie opodatkowanym. Budynek ten jest zaliczony do środków trwałych podlegających amortyzacji o wartości początkowej przekraczającej 15.000 PLN.

W 2012 r. budynek był wykorzystywany do czynności opodatkowanych. W 2013 r. budynek był wykorzystywany do czynności opodatkowanych, jednocześnie pracownicy zatrudnieni w instytucji pracują na rzecz czynności, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT - organizacja audycji szkolnych i koncertów wyjazdowych, które odbywają się poza siedzibą jednostki. W związku z powyższym do rozliczenia podatku VAT za media Filharmonia stosuje strukturę zgodnie z ustawą.

Problem Wnioskodawcy dotyczy podatku VAT zawartego w fakturach dotyczących wytworzenia środka trwałego - wybudowania i wyposażenia budynku. W budynku mieszczą się sale koncertowe, parking, pokoje hotelowe, sale ćwiczeń orkiestry, garderoby oraz biuro. Przy realizacji własnych koncertów sprzedawane są bilety ze stawką VAT 8%, sale koncertowe są również wynajmowane na różnego rodzaju imprezy (konferencje, koncerty zewnętrzne) - stawka VAT 23%. Wnioskodawca udostępnia również pokoje hotelowe (8% VAT) i miejsca parkingowe (23% VAT). Sale ćwiczeń orkiestry, garderoby oraz biuro służą do realizacji celów statutowych i misji do jakich powołana jest instytucja.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonanie rocznej korekty podatku naliczonego, odliczonego przy wytworzeniu środka trwałego (budowa budynku) jest zasadne.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 18 czerwca 2014 r.), działalność zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT odbywa się poza terenem budynku. Wszelkiego rodzaju zakupy dotyczące tej działalności Zainteresowany bezpośrednio jej przypisuje. Są to m.in. koszty transportu, nut, itp. usługi telekomunikacyjne, pocztowe i biurowe i media. Do rozliczenia VAT naliczonego zawartego w fakturach zakupu dotyczących usług telekomunikacyjnych czy zakupu tuszu, czy papieru Filharmonia stosuje proporcję zgodnie z art. 90 ust. 2.

Ponieważ budynek był wykorzystywany do czynności opodatkowanych, jednocześnie pracownicy zatrudnieni w instytucji organizują też czynności, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT - organizacja audycji szkolnych i koncertów wyjazdowych poza siedzibą, podatek VAT naliczony zawarty w fakturach zakupu dotyczących utrzymania i funkcjonowania budynku - media - podlega rozliczeniu według struktury.

Ponieważ w budynku odbywają się zdarzenia opodatkowane stawką 8% lub 23% VAT zawarty w fakturach dotyczących wytworzenia budynku, zdaniem Wnioskodawcy nie powinien podlegać rocznej korekcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano powyżej najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Natomiast jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 i 91 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to na mocy art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Artykuł 90 ust. 4 ustawy stanowi, iż proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Natomiast, stosownie do art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących:

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis art. 90 ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Na mocy art. 90 ust. 9a ustawy, przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

W świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Stosownie do art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Według art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Filharmonia jest instytucją kultury wpisaną do rejestru Instytucji Kultury Urzędu Marszałkowskiego. Filharmonia finansowana jest z dotacji Organizatora, wpływów z prowadzonej działalności, wpływów z najmu i dzierżawy składników majątkowych, środków z innych źródeł. Wysokość dotacji określa Organizator. Środki uzyskane z działalności przeznacza na działalność statutową. Filharmonia zarejestrowana jest jako czynny podatnik VAT. Działalność Filharmonii sklasyfikowana jest pod nr 9001 PKWiU.

Filharmonia wybudowała ze środków pochodzących z EFRR i od Organizatora nową siedzibę. W siedzibie tej świadczone są usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednostka świadczy również usługi zwolnione z podatku VAT. Usługi te świadczone są poza siedzibą i wynikają z działalności statutowej. Są to przede wszystkim audycje muzyczne wykonywane w szkołach lub koncerty wyjazdowe. Z przepisu art. 90 ustawy o VAT jednostce przysługuje prawo do proporcjonalnego rozliczania podatku. Nie mniej jednak w myśl cytowanej ustawy, jeśli istnieje możliwość wyodrębnia sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej oraz wyodrębnienia kosztów tychże działalności, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących sprzedaży opodatkowanej. Koszty dotyczące działalności zwolnionej, które ponoszone są w siedzibie jednostki są marginalne. Dotyczą głównie kosztów telefonów i drukowania ofert. Koszty związane z utrzymaniem budynku dotyczą kosztów energii, c.o., przeglądów okresowych urządzeń zamontowanych w budynku tj. windy, klimatyzacja, elementy ruchome sceny, drobne naprawy i inne. Faktury wystawiane są na Filharmonię, jako właściciela budynku. Generalnie w budynku odbywają się czynności opodatkowane. Koszty dotyczące sprzedaży zwolnionej, czyli tej, która odbywa się poza siedzibą, to koszty telefonów i materiałów biurowych - umawianie audycji, przedstawianie ofert. Są to koszty marginalne w stosunku do wszystkich kosztów ponoszonych przez Filharmonię. Podatek VAT zawarty w tych fakturach Filharmonia rozlicza według struktury sprzedaży. Struktura w kolejnych latach wyniosła: 2011 - 98%, 2012 - 96%, 2013 - 85%.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że budynek został oddany do użytkowania w 2012 r. i od tego roku ponoszone były wydatki na jego utrzymanie. Wydatki związane z budową budynku były ponoszone w latach 2006-2012. Podatek naliczony z tych faktur był odliczany w 100% - budynek miał służyć czynnościom wyłącznie opodatkowanym. Budynek ten jest zaliczony do środków trwałych podlegających amortyzacji o wartości początkowej przekraczającej 15.000 PLN. W 2012 r. budynek był wykorzystywany do czynności opodatkowanych. W 2013 r. budynek był wykorzystywany do czynności opodatkowanych, jednocześnie pracownicy zatrudnieni w instytucji pracują na rzecz czynności, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT - organizacja audycji szkolnych i koncertów wyjazdowych, które odbywają się poza siedzibą jednostki.

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, że - jak wynika z wniosku - podatek naliczony z faktur dokumentujących wydatki związane z budową budynku był odliczany w 100%. Przy czym, w 2012 r. budynek, w którym znajduje się siedziba Wnioskodawcy był wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Natomiast w 2013 r. budynek był wykorzystywany zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym, zmiana przeznaczenia w 2013 r. ww. budynku powoduje zmianę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT i w konsekwencji nakłada na Wnioskodawcę obowiązek skorygowania odliczonego podatku z odpowiednim zastosowaniem przepisów art. 91 ustawy. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z nieruchomością (budynkiem), zaliczoną do środków trwałych podlegających amortyzacji o wartości początkowej przekraczającej 15.000 PLN. Zgodnie więc z art. 91 ust. 2 ustawy podlega ona 10-letniemu okresowi korekty.

Wobec powyższego, w związku z faktem, że przedmiotowy budynek służy tzw. sprzedaży mieszanej, Wnioskodawca powinien dokonać korekty podatku naliczonego poprzez zmniejszenie tego podatku o kwotę stanowiącą taki% z 1/10 podatku naliczonego, jaki odpowiada udziałowi sprzedaży zwolnionej w sprzedaży ogółem, w roku poprzedzającym złożenie deklaracji. Korekty tej należy dokonać za każdy rok, w którym ww. budynek będzie wykorzystywany do sprzedaży mieszanej, do upływu 10-letniego okresu korekty. Skoro zmiana przeznaczenia nastąpiła w 2013 r., pierwszej korekty należy dokonać za rok, w którym nastąpiła ww. zmiana, tj. za 2013 r. w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, czyli jeżeli Wnioskodawca rozlicza się miesięcznie to za miesiąc styczeń 2014 r.

Jednocześnie należy wskazać, że dla niniejszego rozstrzygnięcia bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż działalność zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT odbywa się poza terenem budynku, skoro pracownicy zatrudnieni w instytucji jednocześnie pracują na rzecz czynności, które podlegają zwolnieniu z podatku VAT.

Reasumując, Wnioskodawca w związku z wykorzystywaniem nieruchomości zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz zwolnionych z opodatkowania jest zobowiązany do dokonania rocznej korekty podatku naliczonego, odliczonego przy wytworzeniu środka trwałego (budowa budynku).

Zatem stanowisko Zainteresowanego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszym interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej braku obowiązku dokonania rocznej korekty podatku naliczonego odliczonego przy wytworzeniu budynku siedziby. Natomiast wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT związanego z utrzymaniem i funkcjonowaniem budynku, w którym prowadzona jest działalność statutowa jednostki, został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.