IPTPP2/443-30/12-5/JN - Brak prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem samochodu i komputera.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku (data wpływu 6 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 4 kwietnia 2012 r.) i z dnia 17 kwietnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem samochodu i komputera - jest prawidłowe.

W dniu 6 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem samochodu i komputera.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 4 kwietnia 2012 r. i z dnia 17 kwietnia 2012 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego i brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu różnego rodzaju usług. Działalność będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a podatek obliczany na zasadach ogólnych. Wnioskodawca będzie prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów. Z tytułu prowadzenia działalności Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług. Świadczone usługi będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Do prowadzenia działalności Wnioskodawcy niezbędny będzie m.in. samochód osobowy i komputer. W związku z tym Zainteresowany ma zamiar przeznaczyć do prowadzenia działalności używane przez niego zakupione uprzednio na potrzeby prywatne: samochód osobowy i komputer. Zarówno komputer jak i samochód będą wykorzystywane wyłącznie na potrzeby działalności. Samochód i komputer zostaną wniesione do prowadzonej działalności gospodarczej oraz wpisane do ewidencji środków trwałych. Komputer został nabyty na podstawie faktury VAT wystawionej na imię i nazwisko Wnioskodawcy w styczniu 2010 r. Samochód został nabyty na podstawie faktury VAT wystawionej w maju 2008 r. na imię i nazwisko żony Wnioskodawcy i na nią jest zarejestrowany. Nabycie samochodu nastąpiło po zawarciu związku małżeńskiego, nigdy nie było i nie ma obecnie rozdzielności majątkowej. Żona Wnioskodawcy nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej. Do działalności Zainteresowany będzie również wykorzystywał inne przedmioty, które zostały nabyte przed dniem rozpoczęcia działalności, które będą stanowiły środki trwałe lub wyposażenie, których nabycie zostało udokumentowane fakturą na imię i nazwisko Wnioskodawcy lub paragonem.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że w momencie rozpoczęcia działalności zarejestrował się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi: doradztwa w zakresie zarządzania, rachunkowe, fotografii i filmowania. Jednocześnie nie wyklucza możliwości świadczenia innych usług, w zależności od uzyskanych zleceń od klientów. Wartość brutto komputera wynosi 3 200 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zakupem samochodu i komputera przysługuje całkowite lub częściowe prawo do odliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 04. 54. 535 z późn. zm.), dalej ustawa o VAT - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika, a prawo do odliczenia tego podatku przysługuje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Wnioskodawca wskazał, iż pomijając kwestie dokumentacyjne zarówno w miesiącu otrzymania faktury jak i dwóch następnych okresach rozliczeniowych podatku VAT nie prowadził działalności gospodarczej i nie był zarejestrowanym podatnikiem. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia VAT od nabytego samochodu oraz komputera, o którym mowa powyżej, a także innych przedmiotów, które zostały nabyte przed rozpoczęciem działalności gospodarczej w terminie uniemożliwiającym odliczenie podatku VAT z faktury dokumentującej ich zakup, o którym mowa w art. 86 ust. 10 i 11 ww. ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, który stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 powołanego przepisu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Powyższe regulacje oznaczają, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. Niezależnie od tego, czy dokonany zakup stanowi kompletny i zdatny do użytkowania towar czy środek trwały, czy też dokonywane są dopiero nakłady (inwestycja w toku) czy też dokonywane są płatności zaliczkowe, których efektem będzie środek trwały - podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, jeśli tylko zakup dokonywany jest w związku z obecnie prowadzoną lub planowaną działalnością opodatkowaną.

Przepisy art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy wskazują na terminy, w jakich podatnik może z tego uprawnienia skorzystać. I tak, zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 pkt 1 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Podatnik ma prawo do skorzystania z prawa do odliczenia w określonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ww. ustawy.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się - w myśl art. 88 ust. 4 ustawy - do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 (tj. czynności podlegającej opodatkowaniu) złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego" (ust. 4 cyt. przepisu). Rejestracja następuje poprzez złożenie w urzędzie skarbowym druku VAT-R, a z chwilą uzyskania statusu "podatnika VAT czynnego" podmiot zyskuje prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Z uregulowań zawartych w art. 88 ust. 4 ustawy nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupu. Wskazany przepis przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego w przypadku niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem - z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego - należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, jednakże aby uprawnienie to zrealizować - musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług w obowiązującym do jej złożenia terminie.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz art. 91 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to na mocy art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 8 ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, przepis art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu nadanym ww. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach, stosuje się począwszy od korekt dokonywanych za rok 2011.

W myśl zaś ust. 2 art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Z kolei art. 91 ust. 7 ustawy stanowi, że przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku natomiast towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy).

Stosownie do ust. 7b art. 91 ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (art. 91 ust. 7c ustawy).

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

W przypadku zmiany przeznaczenia środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, podatnik także jest zobowiązany dokonać korekty podatku naliczonego. Jednakże korekty tej należy dokonać wówczas jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego ww. środków trwałych o wartości początkowej nieprzekraczającej 15.000 zł wynika z przeznaczenia ww. towarów wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje. Korekty tej nie dokonuje się jednak, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towar lub usługę do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Ponadto należy zauważyć, iż celem nabycia prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca musi być wskazany na fakturze zakupu jako nabywca. Zatem podstawą do odliczenia mogą być wyłącznie faktury, na których figuruje Wnioskodawca sam bądź wraz z małżonkiem.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca momencie rozpoczęcia działalności zarejestrował się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Zamierza świadczyć usługi: doradztwa w zakresie zarządzania, rachunkowe, fotografii i filmowania. Jednocześnie nie wyklucza możliwości świadczenia innych usług, w zależności od uzyskanych zleceń od klientów. Świadczone usługi będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Do prowadzenia działalności Wnioskodawcy niezbędny będzie m.in. samochód osobowy i komputer. W związku z tym Zainteresowany ma zamiar przeznaczyć do prowadzenia działalności używane przez niego zakupione uprzednio na potrzeby prywatne: samochód osobowy i komputer. Zarówno komputer jak i samochód będą wykorzystywane wyłącznie na potrzeby działalności. Samochód i komputer zostaną wniesione do prowadzonej działalności gospodarczej oraz wpisane do ewidencji środków trwałych. Komputer został nabyty na podstawie faktury VAT wystawionej na imię i nazwisko Wnioskodawcy w styczniu 2010 r. Wartość brutto komputera wynosi 3 200 zł. Samochód został nabyty na podstawie faktury VAT wystawionej w maju 2008 r. na imię i nazwisko żony Wnioskodawcy i na nią jest zarejestrowany. Nabycie samochodu nastąpiło po zawarciu związku małżeńskiego, nigdy nie było i nie ma obecnie rozdzielności majątkowej. Żona Wnioskodawcy nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej. Do działalności Zainteresowany będzie również wykorzystywał inne przedmioty, które zostały nabyte przed dniem rozpoczęcia działalności, które będą stanowiły środki trwałe lub wyposażenie, których nabycie zostało udokumentowane fakturą na imię i nazwisko Wnioskodawcy lub paragonem.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, z faktur wystawionych na podatnika, o ile zakupione towary i usługi pozostają w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną.

Jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowy samochód i komputer zostały nabyte na potrzeby prywatne, przed rejestracją Zainteresowanego jako czynny podatnik VAT. Przy czym faktura dokumentująca nabycie samochodu została wystawiona na imię i nazwisko żony Wnioskodawcy.

W świetle powyższych okoliczności należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu, gdyż na fakturze dokumentującej nabycie samochodu Zainteresowany nie figuruje jako nabywca.

Z kolei, biorąc pod uwagę, iż przedmiotowy komputer został nabyty na potrzeby prywatne w 2010 r., a następnie zostanie wniesiony do prowadzonej działalności opodatkowanej, nastąpi zmiana przeznaczenia ww. środka trwałego. Ww. komputer służyć będzie prowadzonej przez Wnioskodawcę opodatkowanej działalności gospodarczej.

Jednakże z uwagi na fakt, iż wartość początkowa przedmiotowego komputera nie przekracza 15 000 zł, a od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towar do użytkowania upłynęło już obecnie 12 miesięcy, to Wnioskodawca nie będzie miał prawa do dokonania korekty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej poniesione wydatki związane z ww. środkiem trwałym stosownie do art. 91 ust. 7c ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu i komputera.

Mając na uwadze, iż tut. Organ oparł się o inne argumenty niż to wskazał Wnioskodawca, jednak Zainteresowany wywodzi prawidłowy skutek prawny. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, w szczególności dotyczące braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zakupem innych towarów stanowiących środki trwałe lub wyposażenie, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Końcowo zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonka Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.