IPTPP2/443-291/12-5/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2012 r. (data wpływu 30 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji związanej z nabyciem na terytorium innego państwa członkowskiego pojazdów i zmianą ich przeznaczenia na środki trwałe firmy - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 marca 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji związanej z nabyciem na terytorium innego państwa członkowskiego pojazdów i zmianą ich przeznaczenia na środki trwałe firmy.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 czerwca 2012 r. poprzez wskazanie, że złożony wniosek dotyczy podatku od towarów i usług oraz o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 11 czerwca 2012 r.).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku VAT UE, prowadzi pełną księgowość na zasadach ogólnych. W zakresie swojej działalności Zainteresowany prowadzi handel i usługi transportowe przewozu osób i rzeczy, a w handlu sprzedaż samochodów używanych w tym sprowadzanych z zagranicy.

Samochody sprowadzane z zagranicy są w celu dalszej odsprzedaży. Przedmiotowe nabycie następuje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i Wnioskodawca rozlicza te transakcje zgodnie z art. 20 ust. 5 i ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Jeżeli pierwotny cel nabycia ww. pojazdów nie zostanie zrealizowany, wtedy Wnioskodawca podejmuje decyzję o przekazaniu pojazdu na środek trwały w swojej firmie, aby uzyskiwać przychody z jego wykorzystywania.

Ww. transakcja dokumentowana miałaby być następująco: rozliczyć we własnej firmie podatek VAT na podstawie faktury, gdzie wystawcą i odbiorcą jest N. Zamiast wypełniać VAT-23 i zapłacić podatek VAT wraz z odsetkami od daty zakupu do czasu rejestracji samochodu np. za 7 miesięcy, ująć te transakcje w deklaracji VAT w następujący sposób: w pozycji 34. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (VAT należny), w poz. 52. Nabycie towarów i usług (VAT naliczony), w poz. 30 podatek od sprzedaży (VAT należny) oraz w poz. 50 VAT od zakupionych środków trwałych (VAT naliczony).

Nabywane pojazdy będą podlegały rejestracji na terytorium kraju.

Wnioskodawca składa miesięczne deklaracje dla potrzeb podatku VAT oraz wykazuje transakcje nabycia przedmiotowych pojazdów w deklaracji dla potrzeb podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad.1)

Przy braku nabywcy zewnętrznego po okresie np. 7 miesięcy samochód zakupiony za granicą na podstawie faktury VAT, gdzie nabywcą i odbiorcą jest firma Zainteresowanego, Wnioskodawca rejestruje ten pojazd i przeznacza na środek trwały przeznaczony do działalności gospodarczej tj. świadczenia usług przewozu rzeczy bądź osób.

Ad.2)

Po dokonaniu wewnątrzwspólnotowego zakupu samochodu używanego przeznaczonego do sprzedaży Wnioskodawca dokumentuje tą transakcję fakturą gdzie nabywcą i odbiorcą jest firma Wnioskodawcy i Zainteresowany dokonuje rozliczenia podatku VAT w deklaracji w pozycji 34. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (VAT należny), w poz. 52. Nabycie towarów i usług (VAT naliczony), w poz. 30 podatek od sprzedaży (VAT naliczony) oraz w poz. 50 VAT od zakupionych środków trwałych (VAT należny), bez sporządzania deklaracji VAT-23 oraz bez uzyskania zaświadczenia z urzędu skarbowego VAT-25, gdyż samochód zostaje zarejestrowany na podstawie ww. faktury VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Natomiast według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6 ustawy).

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej (art. 20 ust. 9 ustawy).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku VAT UE. W zakresie swojej działalności Zainteresowany prowadzi sprzedaż samochodów używanych, w tym sprowadzanych z zagranicy i usługi transportowe przewozu osób i rzeczy. Wnioskodawca sprowadza samochody z zagranicy w celu dalszej odsprzedaży. Przedmiotowe nabycie następuje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i Wnioskodawca rozlicza te transakcje zgodnie z art. 20 ust. 5 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli pierwotny cel nabycia ww. pojazdów nie zostanie zrealizowany, wtedy Zainteresowany podejmuje decyzję o przekazaniu pojazdu na środek trwały w swojej firmie, aby uzyskiwać przychody z jego wykorzystywania. Ww. transakcja dokumentowana miałaby być następująco: rozliczyć we własnej firmie podatek VAT na podstawie faktury, gdzie wystawcą i odbiorcą jest Wnioskodawca. Zamiast wypełniać VAT-23 i zapłacić podatek VAT wraz z odsetkami od daty zakupu do czasu rejestracji samochodu np. za 7 miesięcy, Wnioskodawca zamierza ująć te transakcje w deklaracji VAT w następujący sposób: w pozycji 34. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (VAT należny), w poz. 52. Nabycie towarów i usług (VAT naliczony), w poz. 30 podatek od sprzedaży (VAT należny) oraz w poz. 50 VAT od zakupionych środków trwałych (VAT naliczony). Ponadto Zainteresowany wskazał, iż nabywane pojazdy będą podlegały rejestracji na terytorium kraju. Wnioskodawca składa miesięczne deklaracje dla potrzeb podatku VAT oraz wykazuje transakcje nabycia przedmiotowych pojazdów w deklaracji dla potrzeb podatku VAT.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że na mocy art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy podatnicy, o których mowa w art. 15, oraz podmioty niebędące podatnikami wymienionymi w art. 15, niemające obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, dokonują jedynie wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, deklarację podatkową w zakresie nabywanych nowych środków transportu składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.

Zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju (art. 103 ust. 4 ustawy).

Według ust. 5 i 6 ww. artykułu ustawy, podatnicy w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika. Informacja, o której mowa w ust. 5, wraz z kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu i dowodem zapłaty, stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z przepisem ww. art. 105 ust. 1 pkt 1 ustawy, naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających uiszczenie przez podatnika podatku - w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4 ustawy.

Na mocy art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy, przez nowe środki transportu rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy (...).

Natomiast przez inne środki transportu, o których mowa w art. 103 ust. 4 należy rozumieć środki transportu tożsame z nowymi, jednak nie spełniające warunku uznania ich za nowe środki transportu w postaci przebiegu lub okresu który upłynął od dopuszczenia ich do użytku.

Jak wynika z powyższego, jeżeli podatnik podatku od towarów i usług (rozliczający ten podatek na zasadach ogólnych), przywozi nabyty z innego państwa Unii Europejskiej środek transportu - bez względu na to czy jest to nowy czy inny środek transportu, który będzie chciał zarejestrować na terytorium Polski lub jeżeli ten środek transportu nie podlega rejestracji, ale będzie użytkowany na terytorium Polski - jest zobowiązany wpłacić należny podatek od towarów i usług we właściwym urzędzie skarbowym w ciągu 14 dni licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Podatnik jest także zobowiązany do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego na określonym formularzu (VAT-23) informacji o nabytym środku transportu, wraz z załączoną kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu. Informacja wraz z kopią faktury oraz dowodem zapłaty będą stanowiły dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wydania z urzędu zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu.

Obowiązek zapłaty podatku - w terminie 14 dni od momentu powstania obowiązku podatkowego - z tytułu nabycia środka transportu, związany jest z rejestracją tego pojazdu na terytorium kraju lub jego użytkowaniem na terytorium kraju (jeżeli nie podlega rejestracji). Jeśli zatem Wnioskodawca sprowadza pojazdy w celach handlowych (nie ma zamiaru ich używania ani rejestrowania na terytorium kraju), to nie ma obowiązku bezpośredniej przyspieszonej płatności podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia tychże pojazdów, który nakłada na niego art. 103 ust. 3 i 4 ustawy.

Zmiana przeznaczenia środków transportu nabytych jako towary handlowe na środki trwałe, powoduje, że Wnioskodawca zobowiązany będzie do złożenia informacji podatkowej VAT-23 wraz z dowodem wpłaty podatku należnego z tytułu przemieszczenia ww. środków transportu, w celu otrzymania zaświadczenia VAT-25.

Należy przy tym zauważyć, że podjęcie decyzji o zmianie statusu nabytych uprzednio pojazdów jako towary handlowe na środki trwałe w firmie Wnioskodawcy, nie może mieć wpływu na zmianę momentu powstania obowiązku podatkowego, który zgodnie z art. 20 ust. 5 lub art. 20 ust. 6 ustawy powstaje w przypadku nabycia z krajów Unii Europejskiej innych niż nowe środki transportu lub z art. 20 ust. 9 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, a należny podatek winien być obliczony i wpłacony w terminie, o którym mowa w art. 103 ust. 3 w związku z ust. 4 tego artykułu ustawy.

Powyższe zdarzenie rodzić będzie obowiązek złożenia deklaracji korygującej VAT-7 i wykazania podatku należnego z tytułu WNT przedmiotowych pojazdów. W poz. 44 deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, zgodnie z objaśnieniem, wykazuje się podatek należny od wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu, wykazany w poz. 34, podlegający wpłacie na rachunek bankowy urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Korektę deklaracji VAT-7 należy złożyć za miesiąc, w którym wystąpił obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu.

Reasumując, Wnioskodawca w sytuacji zmiany przeznaczenia przedmiotowych środków transportu z towarów handlowych na środki trwałe po kilku miesiącach od daty ich wewnątrzwspólnotowego nabycia, winien z tego tytułu zapłacić podatek w należnej wysokości oraz złożyć informację VAT-23. Jednocześnie winien dokonać korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym wystąpił obowiązek z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tych pojazdów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w którym stwierdza, że po dokonaniu wewnątrzwspólnotowego zakupu samochodu używanego przeznaczonego do sprzedaży, Zainteresowany udokumentuje tę transakcję fakturą, gdzie nabywcą i odbiorcą jest firma Wnioskodawcy bez sporządzania deklaracji VAT-23 oraz bez uzyskania zaświadczenia z urzędu skarbowego VAT-25, należy uznać za nieprawidłowe. Należy zauważyć, iż niemożliwym jest zastosowanie planowanego przez Zainteresowanego rozliczenia w związku z okolicznością zmiany przeznaczenia uprzednio nabytych środków transportu jako towary handlowe na środki trwałe, gdyż w przedmiotowej sprawie nie wystąpi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, które definiuje odpłatną dostawę towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.