IPTPP2/443-29/12-4/JS - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości gruntowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2012 r. (data wpływu 11 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 marca 2012 r. (data wpływu 30 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki oraz wykazania tej transakcji w deklaracji VAT-7 - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki oraz wykazania tej transakcji w deklaracji VAT-7.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 marca 2012 r. (data wpływu 30 marca 2012 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2006 (19 października 2006 r.) Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego nieruchomość gruntową o pow. 1,3469 ha. Zgodnie z planem zagospodarowania działka miała przeznaczenie pod funkcję przemysłową i usługi wielobranżowe. Zakupiona działka nie była nigdy wykorzystywana do prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej. Działka była zakupiona na podstawie umowy cywilnoprawnej prywatnie. Wnioskodawca jest właścicielem firmy - prowadzi działalność gospodarczą. W momencie zakupu nie odliczył podatku VAT od zakupu, ponieważ nie miał do tego prawa z uwagi na formę dokonanego zakupu. Działka była zakupiona od Parafii Rzymskokatolickiej, którą w momencie spisywania aktu notarialnego reprezentował jej Proboszcz.

W 2011 r. (lipiec 2011 r.) Wnioskodawca sprzedał działkę również jako - Wnioskodawca, ponieważ nigdy gruntu tego nie przekazał na potrzeby prowadzonej przez siebie firmy. W tym samym miesiącu złożył w Urzędzie Skarbowym deklarację PIT-23.

Działka została sprzedana osobie, która prowadzi działalność gospodarczą. Podpisany został akt notarialny pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem gospodarczym.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 marca 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Zainteresowany nabył działkę lokując finansowe środki własne. Działka nie była użytkowana w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca w momencie zakupu działki nie miał sprecyzowanych planów co do jej przyszłego wykorzystania. Przez cały czas posiadania działka nie była użytkowana w sposób, który przynosiłby jakiekolwiek dochody, i nie była wykorzystana do działalności gospodarczej o czym świadczy chociażby płacony podatek od nieruchomości. Wnioskodawca nie udostępniał i nie udostępnia działki innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Na przedmiotowym gruncie nie była prowadzona działalność rolnicza w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie poniósł żadnych nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na działce jest możliwa zabudowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie płacił podatku VAT od sprzedanej działki i nie wykazywał tego faktu w deklaracji VAT-7 za lipiec 2011 r. Zainteresowany stoi na stanowisku, iż sprzedaż dotyczyła majątku prywatnego i nie należy sprzedaży takiej opodatkować. W momencie zakupu podatek VAT również nie był naliczany. W związku z tym Wnioskodawca nie korzystał z odliczenia. Dodatkowo sprzedaż tego typu miała charakter jednorazowy (zakup w 2006 r., sprzedaż w 2011 r.). Poza tą transakcją nie były dokonywane żadne inne podobne lub takie same transakcje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.) - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy, stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Wykładnia językowa i funkcjonalna definicji działalności gospodarczej prowadzi do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, jest właścicielem firmy - prowadzi działalność gospodarczą. W roku 2006 nabył na podstawie aktu notarialnego nieruchomość gruntową o pow. 1,3469 ha. Zgodnie z planem zagospodarowania działka miała przeznaczenie pod funkcję przemysłową i usługi wielobranżowe, na działce jest możliwa zabudowa. Zakupiona działka nie była nigdy wykorzystywana do prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej. Działka była zakupiona na podstawie umowy cywilnoprawnej prywatnie. W momencie zakupu podatnik nie odliczył podatku VAT od zakupu, ponieważ nie miał do tego prawa z uwagi na formę dokonanego zakupu.

W lipcu 2011 r. Wnioskodawca sprzedał działkę również jako osoba fizyczna, ponieważ nigdy gruntu tego nie przekazał na potrzeby prowadzonej przez siebie firmy. Działka została sprzedana osobie, która prowadzi działalność gospodarczą. Podpisany został akt notarialny pomiędzy Zainteresowanym a podmiotem gospodarczym.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie jest i nie był rolnikiem ryczałtowym oraz nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Zainteresowany nabył działkę lokując finansowe środki własne. Wnioskodawca w momencie zakupu działki nie miał sprecyzowanych planów co do jej przyszłego wykorzystania. Przez cały czas posiadania działka nie była użytkowana w sposób, który przynosiłby jakiekolwiek dochody. Wnioskodawca nie udostępniał i nie udostępnia działki innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Na przedmiotowym gruncie nie była prowadzona działalność rolnicza w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie poniósł żadnych nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do obowiązujących w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, iż zakup przez Wnioskodawcę działki na podstawie umowy cywilnoprawnej prywatnie nie może przesądzać o tym, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż tej działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Istotne znaczenie będą miały bowiem okoliczności towarzyszące nabyciu tej działki.

Zauważyć należy, iż zakupiona przez Wnioskodawcę działka nie była nigdy wykorzystywana do prowadzonej działalności gospodarczej oraz z okoliczności sprawy wynika, że w żadnym momencie jej posiadania nie była wykorzystana na potrzeby osobiste Wnioskodawcy.

Podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy również, iż nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika bowiem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca, gdyż Wnioskodawca w żaden sposób nie wykorzystywał posiadanej nieruchomości do celów osobistych. Wręcz przeciwnie - jak wskazał Wnioskodawca - nabył działkę lokując finansowe środki własne, co wskazuje, że nabycie przedmiotowej działki nastąpiło celem osiągnięcia w przyszłości korzyści majątkowych.

Należy wskazać, iż nabycie nieruchomości w celu lokaty kapitału oznacza, że nabywca działał z zamiarem jej późniejszej sprzedaży. Sprzedaż taka, będąca dostawą nieruchomości w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług jest uznawana za czynność podlegającą temu podatkowi, nawet jeżeli została dokonana jednorazowo, ponieważ już w chwili zakupu działki przeznaczonej do późniejszej sprzedaży działał jak handlowiec.

Przez termin "zamiar" należy pojmować nie wolę wewnętrzną ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru nie można poprzestawać tylko na oświadczeniach zainteresowanej osoby.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w ocenie tut. Organu, w momencie nabycia przedmiotowej działki nie przyświecał Wnioskodawcy cel wykorzystania tej działki na potrzeby własne. Przykładem takiego wykorzystania działki mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.

Wnioskodawca podejmując czynności polegające na sprzedaży przedmiotowej działki, rozporządza swoim majątkiem w celu osiągnięcia zysku. W takiej sytuacji dostawa ta kwalifikuje tę czynność jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. To, że właściciel ma swobodę w korzystaniu z nieruchomości i może ją przeznaczać na różne cele, nie oznacza, że w określonych okolicznościach cel ten nie będzie się mieścić w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, iż jak już wcześniej wskazano, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem. Wnioskodawca natomiast z tytułu dokonanej w lipcu 2011 r. dostawy przedmiotowej działki stał się podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem sprzedaż tej działki podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Zainteresowany powinien zapłacić podatek VAT od sprzedanej działki oraz wykazać w deklaracji VAT-7 za lipiec 2011 r.

Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jednocześnie zaznaczenia wymaga, iż organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) przez Wnioskodawcę. To Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.