IPTPP2/443-275/11-2/PM - Prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków sfinansowanych dotacją otrzymaną z Urzędu Pracy zarówno przed jak i po rozpoczęciu działalności.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 września 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-275/11-2/PM Prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków sfinansowanych dotacją otrzymaną z Urzędu Pracy zarówno przed jak i po rozpoczęciu działalności.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków sfinansowanych dotacją otrzymaną z Urzędu Pracy zarówno przed jak i po rozpoczęciu działalności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT od wydatków sfinansowanych dotacją otrzymaną z Urzędu Pracy zarówno przed jak i po rozpoczęciu działalności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba bezrobotna w dniu 1 lipca 2010 r. podpisał z Miejskim Urzędem Pracy umowę o przyznanie środków z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej w ramach projektu "..." na pokrycie wydatków związanych z podjęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.), rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 kwietnia 2009 r. w sprawie dokonywania refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 62, poz. 512).

W dniu 6 lipca 2010 r. Miejski Urząd Pracy przelał środki na konto Wnioskodawcy w wysokości XXX zł. Przyznane środki stanowią pomoc de minimis w rozumieniu art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28 grudnia 2006 r., str. 5).

Działalność gospodarczą Wnioskodawca, zgodnie z umową, rozpoczął 12 lipca 2010 r. (zaświadczenie o wpisie do ewidencji gospodarczej z dnia 12 lipca 2010 r.).

Działalność ta związana jest z wykonywaniem instalacji elektrycznych.

Jako formę opodatkowania Wnioskodawca przyjął zasady ogólne, a ewidencję księgową prowadzi w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT.

W dniu 16 lipca 2010 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne na druku VAT-R i oświadczenie o wyborze formy opodatkowania.

Po otrzymaniu środków pieniężnych, a przed założeniem firmy w dniu 9 lipca 2010 r. zakupił wyposażenie i narzędzia zgodnie z przedstawionym w Urzędzie Pracy harmonogramem wydatków związanych z podjęciem działalności gospodarczej, tj.: laptop w cenie 2.884,43 zł netto, multimetr za 257,38 zł netto i drabinę za 196,72 zł netto. Pozostałe środki Wnioskodawca wydatkował po założeniu firmy, tj. po 12 lipca 2010 r. na zakup programu ETS za kwotę 3.923,12 zł netto, programu do wspomagania projektowania Autocad LT za 4.506,97 zł netto oraz pozostałe zakupy typu wiertarka, wkrętaki i inne narzędzia, których wartość jednostkowa wyniosła od 90,00 zł do 700,00 zł netto.

Wszystkie zakupy sfinansowane ze środków otrzymanych z Urzędu Pracy niezbędne były do rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Faktury za zakupione przedmioty wystawione są na imię i nazwisko Wnioskodawcy, adres zamieszkania oraz numer NIP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca miał prawo odliczyć VAT od wydatków sfinansowanych dotacją otrzymaną z Urzędu Pracy zarówno przed rozpoczęciem działalności jak i po rozpoczęciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest On podatnikiem VAT i uważa, że ma prawo do odliczenia VAT od wydatków sfinansowanych dotacją otrzymaną z Urzędu Pracy. Sposób sfinansowania wydatków związanych z działalnością gospodarczą, nie ma znaczenia dla prawa do odliczenia podatku VAT, niezależnie czy wydatek dotyczy środków trwałych, czy wyposażenia będzie podlegał odliczeniu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wszystkie zakupy sfinansowane ze środków Urzędu Pracy do prowadzonej działalności gospodarczej dokonane zostały w miesiącu lipcu, w związku z tym VAT od zakupionych narzędzi, wyposażenia, wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawca odliczył za miesiąc lipiec. Ww. wydatki związane są ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Podatnikami, stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz nie podlegających temu podatkowi.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Przepisy ustawy przewidują wiele sytuacji, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 cyt. ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z uregulowaniami art. 88 ust. 4 cyt. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u podatnika, o ile wykaże, że zakupy były związane z działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego. Realizacja tego prawa następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia. Aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Z treści art. 88 ust. 4 nie wynika jednakże, w którym momencie podatnik musi uzyskać status podatnika czynnego podatku od towarów i usług, by móc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Status zarejestrowanego podatnika jako "podatnika VAT czynnego" jest istotny z uwagi na jego wpływ na realizację podstawowego uprawnienia, tj. prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony. Prawo to podatnik realizuje w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług w obowiązującym terminie do jego złożenia, ponieważ dopiero w dniu złożenia deklaracji podatnik może zrealizować to prawo.

Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego - co wprost wynika z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - jest przy tym zazwyczaj otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.

Reasumując prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane przez podatnika w ściśle określonym czasie, pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku między zakupami i prowadzoną działalnością oraz niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Stwierdzić należy zatem, że ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku od zakupów dokonanych przed rejestracją, o ile zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach powołanej ustawy). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Z opisu sprawy we wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 1 lipca 2010 r. podpisał umowę z Urzędem Pracy o przyznanie środków z Funduszu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Działalność ta została rozpoczęta w dniu 12 lipca 2010 r., natomiast w dniu 16 lipca 2010 r. Zainteresowany złożył w Urzędzie Skarbowym zgłoszenie rejestracyjne na druku VAT-R i oświadczenie o wyborze formy opodatkowania. Przedmiotowe dofinansowanie zostało przeznaczone na zakup wyposażenia i narzędzi niezbędnych do rozpoczęcia działalności gospodarczej. Zakupów tych Wnioskodawca dokonał w dniu 9 lipca 2010 r., a zatem przed założeniem firmy jak i zarejestrowaniem się jako podatnik VAT. Pozostałe środki z Funduszu Pracy wydatkował po założeniu firmy. Były one również niezbędne do rozpoczęcia działalności. Poniesione wydatki są związane z czynnościami opodatkowanymi.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż w opisanym przypadku Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu przedmiotowych zakupów, na zasadach wynikających z powołanych przepisów art. 86 ust. 10, 11 i 13, o ile posłużyły one wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych i nie wystąpiły inne wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż przedmiotowe rozstrzygniecie dotyczy podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl