IPTPP2/443-255/12-2/JN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 czerwca 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-255/12-2/JN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2012 r. (data wpływu 20 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi finansowania zakupu sprzętu medycznego poprzez odroczenie w czasie płatności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi finansowania zakupu sprzętu medycznego poprzez odroczenie w czasie płatności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT, jest przedsiębiorcą wyspecjalizowanym w oferowaniu usług o charakterze finansowym dla podmiotów działających na rynku medycznym. W ramach prowadzonej działalności finansowej Spółka w szczególności zamierza oferować swoim kontrahentom, którymi są szpitale zarówno publiczne, jak i niepubliczne, usługę finansowania zakupu sprzętu medycznego.

W praktyce zdarzają się sytuacje, kiedy Szpital organizuje przetarg na dostawę sprzętu medycznego (gdzie w specyfikacji istotnych warunków zamówienia wskazane są zasady płatności np. w kilku ratach). Startując do wspomnianych przetargów Spółka zamierza oferować Szpitalowi dostawę określonego sprzętu medycznego oraz usługę finansowania. Innymi słowy na gruncie umów zawieranych pomiędzy Spółką a Szpitalem, Spółka występować będzie zarówno w roli dostawcy sprzętu medycznego, jak i podmiotu, który z własnych środków finansuje zakup sprzętu medycznego przez Szpital, umożliwiając dokonanie zapłaty w terminach istotnie odbiegających od tych, jakie funkcjonują na rynku w przypadku sprzedaży towarów. W szczególności w ramach omawianej usługi w zamian za określone wynagrodzenie Spółka umożliwiać będzie Szpitalowi "odroczenie" w czasie terminu płatności za dostarczony sprzęt medyczny. Innymi słowy Spółka zamierza dokonywać dostawy sprzętu medycznego na rzecz Szpitala po ustalonej z góry cenie oraz jednocześnie świadczyć usługę polegającą na "odroczeniu" płatności ceny za nabyty sprzęt medyczny w zamian za określone wynagrodzenie (przy czym termin zapłaty ceny bądź jej części mogą być "oddalone" od momentu dostawy nawet do kilkunastu/kilkudziesięciu miesięcy).

Wynagrodzenie Spółki z tytułu świadczonej na rzecz Szpitala usługi finansowania zakupu sprzętu medycznego w zależności od zasad zawartych w umowie przyjmować będzie jedną z następujących form:

* stałej określonej z góry kwoty (prowizji) uwzględniającej w szczególności zmianę wartości pieniądza w czasie, i/lub

* odsetek w określonej wysokości.

Spółka wystawiać będzie na rzecz Szpitala fakturę obejmującą wynagrodzenie za dostawę sprzętu medycznego oraz wynagrodzenie za świadczoną usługę finansowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji realizowana za wynagrodzeniem transakcja, w ramach której Spółka świadczyć będzie na rzecz Szpitala usługę finansowania zakupu sprzętu medycznego poprzez odroczenie w czasie płatności za zakupiony sprzęt medyczny stanowić będzie, odrębną od dostawy sprzętu, usługę zwolnioną z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazana usługa świadczona za wynagrodzeniem polegająca na finansowaniu zakupu sprzętu medycznego poprzez odroczenie w czasie płatności za jego dostawę, podlega przedmiotowemu zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami tego podatku są w szczególności osoby prawne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne i rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż czynność polegająca na finansowaniu zakupu sprzętu medycznego poprzez odroczenie w czasie płatności za dostarczony sprzęt, w związku z którą Spółka otrzymywać będzie wynagrodzenie, wykonywana będzie przez Spółkę (jako podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w ocenie Spółki czynność taka będzie podlegała przepisom ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega w szczególności odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jak stanowi natomiast art. 8 ust. 1 powoływanej ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W opinii Spółki, omawiane finansowanie zakupu sprzętu medycznego poprzez odroczenie płatności w czasie, realizowane za wynagrodzeniem, należy traktować jako odpłatne świadczenie usług dokonywane przez Spółkę. Biorąc pod uwagę sytuację stron przed przystąpieniem do omawianej transakcji, dla Szpitala istotne jest, iż wskutek świadczenia Spółki zostanie mu dostarczony sprzęt medyczny gotowy do natychmiastowego użycia, natomiast płatność związana z jego zakupem odroczona zostanie odpowiednio w czasie, co nie powoduje zachwiania kondycji finansowej Szpitala.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytu lub pożyczek pieniężnych (...).

Spółka pragnie podkreślić, iż wspomniane powyżej przepisy dotyczące zwolnień transakcji finansowych z VAT wprowadzone od 1 stycznia 2011 r. odpowiadają co do zasady przepisom Dyrektywy 112/2006 (dalej: Dyrektywa). Należy przy tym mieć na względzie, iż z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) wynika, że mając na uwadze cel realizowany przez wspólny system VAT, jakim jest zapewnienie pewności obrotu prawnego oraz prawidłowego i bezpośredniego zastosowania zwolnień przewidzianych w Dyrektywie konieczne jest uwzględnienie, poza przypadkami wyjątkowymi, obiektywnego charakteru danej transakcji. Przy tym obiektywnie rzecz biorąc analizowana usługa (w zamian, za którą Spółka otrzymywać będzie wynagrodzenie - bądź w postaci z góry określonej kwoty, bądź w postaci odsetek) odpowiada swym charakterem udzieleniu pożyczki. Istotą omawianej usługi będzie, bowiem zagwarantowanie Szpitalowi finansowania poprzez odroczenie terminu płatności za dostarczony sprzęt medyczny, co wpłynie korzystnie na sytuację finansową Szpitala i zdaniem Spółki jest de facto pewnego rodzaju pożyczką/kredytem.

Usługa ta nie będzie wiązać się wprawdzie z bezpośrednim wydaniem środków pieniężnych Szpitalowi, ale w praktyce odpowiadać będzie takiej czynności, bowiem w jej efekcie Wnioskodawca sam zaangażuje swoje środki pieniężne w taki sposób, że Szpital nie będzie zmuszony do ich jednorazowego wyłożenia. Ponadto, Spółka będzie stosować elementy charakterystyczne dla pożyczki/kredytu, polegające na odroczeniu terminów płatności zadłużenia lub rozłożeniu płatności na raty. Zatem, zdaniem Spółki usługa taka powinna korzystać ze zwolnienia z VAT (podobną opinię wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów w dniu 22 lipca 2011 r.).

Nadmienić należy również, iż oferowane przez Spółkę finansowanie zakupu sprzętu medycznego poprzez odroczenie w czasie płatności przypominają swoją konstrukcją znaną w polskich realiach gospodarczych instytucję kredytu kupieckiego charakteryzującego się regulowaniem płatności za zakup produktów z pewnym opóźnieniem w relacji do ich otrzymania.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki analizowana usługa polegająca na finansowaniu sprzętu medycznego poprzez odroczenie płatności w czasie, podlega zwolnieniu z VAT.

Spółka wskazała również, iż przedmiotowa kwestia była już rozstrzygana przez TSUE w wyroku z dnia 27 października 1993 r. w sprawie C-281/91. W wyroku tym Trybunał uznał, iż wszelkie płatności związane z dostawą należne do momentu powstania obowiązku podatkowego powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania tej dostawy. Natomiast odsetki należne za okresy po momencie powstania obowiązku podatkowego korzystają ze zwolnienia. Zgodnie z omawianym wyrokiem "odroczona płatność ceny zakupu towarów, w zamian za zapłatę odsetek, może co do zasady być uznana za udzielenie kredytu, objęte zwolnieniem (...) z VAT (przyp. Wnioskodawcy). Chociaż zwolnienia przewidziane w art. 13 należy interpretować wąsko, niezależnie od tego, w braku jakiegokolwiek określenia tożsamości kredytodawcy czy też kredytobiorcy, wyrażenie "udzielenie i negocjowanie kredytu" jest w zasadzie dostatecznie pojemne, by obejmować kredyt udzielany przez dostawcę towarów w formie odroczonej płatności (...) brzmienie tego przepisu w żaden sposób nie sugeruje, że istnieje jakiekolwiek ograniczenie zakresu art. 13 (B) (d) (1) jedynie do pożyczek lub kredytów udzielanych przez instytucje bankowe i finansowe." (tłumaczenie za J. Martini, Ł. Karpiesiuk "VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości").

Dodatkowo, należy podkreślić, iż we wspomnianym wyroku TSUE zwrócił uwagę, iż jedną z zasad wspólnego systemu VAT jest zasada równego traktowania podatników. Zasada ta, według TSUE, zostałaby zignorowana, gdyby nabywca musiał zapłacić VAT z tytułu kredytu udzielonego przez swojego dostawcę, podczas gdy nabywca finansując się kredytem udzielonym przez bank lub innego pożyczkodawcę otrzymałby kredyt zwolniony.

W konsekwencji TSUE stwierdził iż "dostawca towarów lub usług, który wyraża zgodę na odroczenie przez klienta zapłaty ceny w zamian za zapłatę odsetek, dokonuje w zasadzie zwolnionej czynności udzielania kredytu (...)".

Wnioskodawca zwrócił uwagę, iż orzecznictwo TSUE stanowi istotny element wykładni systemu prawnego obowiązującego po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej (dalej: UE), przez co należy je uwzględniać m.in. przy interpretacji przepisów polskiej ustawy o VAT, a w szczególności w przypadkach, gdy zarówno przepisy polskiej ustawy o VAT (będące w znacznej części odzwierciedleniem uregulowań europejskich), jak i regulacje europejskie nie przewidują precyzyjnych rozwiązań tym zakresie. Należy wskazać, iż orzeczenia TSUE traktowane są przez administracje podatkowe poszczególnych państw członkowskich UE, jak i samych podatników VAT (oraz odpowiednie krajowe sądy) jako kluczowe wytyczne mające na celu jednolite stosowanie prawa wynikającego z dyrektyw UE obowiązujących w zakresie VAT (w tym VI Dyrektywy, a od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), z którymi zgodne, co do zasady, być powinny wewnętrzne regulacje poszczególnych krajów UE.

Reasumując, mając na uwadze przedstawioną powyżej argumentację, zdaniem Spółki, wskazana usługa świadczona za wynagrodzeniem polegająca na finansowaniu zakupu sprzętu medycznego poprzez odroczenie w czasie płatności za jego dostawę, podlega przedmiotowemu zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Ponadto, zgodnie przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 13 ustawy).

Natomiast w myśl art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1.

czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2.

usług doradztwa;

3.

usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. b) Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają transakcje udzielania kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Przytoczone przepisy Dyrektywy dotyczą tylko ściśle wymienionych rodzajów czynności, których charakter pozwala na zakwalifikowanie ich do kategorii usług związanych z obrotem bankowym i finansami. W związku z tym należy uznać, że wszelkie inne czynności niewymienione w tym przepisie, nawet jeśli mają charakter czynności bankowych, bądź finansowych lub zakres ich jest zbliżony do tego typu usług, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu. Powyższe zwolnienia obejmują w praktyce większość typowych transakcji dokonywanych na rynkach finansowych, a w szczególności usługi świadczone przez banki, biura maklerskie, fundusze inwestycyjne i powiernicze itp.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem, jest przedsiębiorcą wyspecjalizowanym w oferowaniu usług o charakterze finansowym dla podmiotów działających na rynku medycznym. W ramach prowadzonej działalności finansowej Spółka w szczególności zamierza oferować swoim kontrahentom, którymi są szpitale zarówno publiczne, jak i niepubliczne, usługę finansowania zakupu sprzętu medycznego.

W praktyce zdarzają się sytuacje, kiedy Szpital organizuje przetarg na dostawę sprzętu medycznego (gdzie w specyfikacji istotnych warunków zamówienia wskazane są zasady płatności np. w kilku ratach). Startując do wspomnianych przetargów Spółka zamierza oferować Szpitalowi dostawę określonego sprzętu medycznego oraz usługę finansowania. Innymi słowy na gruncie umów zawieranych pomiędzy Spółką a Szpitalem, Spółka występować będzie zarówno w roli dostawcy sprzętu medycznego, jak i podmiotu, który z własnych środków finansuje zakup sprzętu medycznego przez Szpital, umożliwiając dokonanie zapłaty w terminach istotnie odbiegających od tych, jakie funkcjonują na rynku w przypadku sprzedaży towarów. W szczególności w ramach omawianej usługi w zamian za określone wynagrodzenie Spółka umożliwiać będzie Szpitalowi "odroczenie" w czasie terminu płatności za dostarczony sprzęt medyczny. Innymi słowy Spółka zamierza dokonywać dostawy sprzętu medycznego na rzecz Szpitala po ustalonej z góry cenie oraz jednoczenie świadczyć usługę polegającą na "odroczeniu" płatności ceny za nabyty sprzęt medyczny w zamian za określone wynagrodzenie (przy czym termin zapłaty ceny bądź jej części mogą być "oddalone" od momentu dostawy nawet do kilkunastu/kilkudziesięciu miesięcy).

Wynagrodzenie Spółki z tytułu świadczonej na rzecz Szpitala usługi finansowania zakupu sprzętu medycznego w zależności od zasad zawartych w umowie przyjmować będzie jedną z następujących form:

* stałej określonej z góry kwoty (prowizji) uwzględniającej w szczególności zmianę wartości pieniądza w czasie, i/lub

* odsetek w określonej wysokości.

Spółka wystawiać będzie na rzecz Szpitala fakturę obejmującą wynagrodzenie za dostawę sprzętu medycznego oraz wynagrodzenie za świadczoną usługę finansowania.

W świetle powyższego w sprawie będącej przedmiotem wniosku w istocie mamy do czynienia z odrębnym od dostawy sprzętu medycznego, świadczeniem usług w postaci odroczenia terminu płatności kwoty należnej Wnioskodawcy za wynagrodzeniem. Odroczenie terminu płatności, a zatem świadczenie usługi na rzecz dłużnika, którym w stosunku do Wnioskodawcy jest kupujący, stanowi czynność odpłatną, następuje bowiem za zapłatą kwoty stanowiącej wynagrodzenie z tytułu finansowania dłużnika w postaci prowizji i/lub odsetek. Poprzez odroczenie terminu płatności Wnioskodawca przez cały czas tegoż odroczenia kredytuje dłużnika.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że realizowana za wynagrodzeniem transakcja, w ramach której Wnioskodawca świadczyć będzie na rzecz Szpitala usługę finansowania zakupu sprzętu medycznego poprzez odroczenie w czasie płatności za zakupiony sprzęt, będzie stanowić usługę zaliczaną do usług w zakresie kredytowania, korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą zaliczane do żadnej z kategorii usług finansowych, które zostały wyłączone z powyższego zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi finansowania zakupu sprzętu medycznego poprzez odroczenie w czasie płatności. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego została załatwiona odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl