IPTPP2/443-24/12-4/PR - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości rolnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2011 r. (data wpływu 9 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 marca 2012 r. (data wpływu 15 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 marca 2012 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

5 lutego 2002 r. umową darowizny brat Wnioskodawczyni darował jej nieruchomość (grunt rolny) w obrębie oznaczoną nr o pow. 1 ha 69 arów.

20 kwietnia 2002 r. Wnioskodawczyni wyszła za mąż. Zainteresowana wraz z mężem posiada wspólność majątkową i razem prowadzą gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzą grunty rolne, które stanowią majątek osobisty męża, gdyż dostał je od rodziców przed zawarciem małżeństwa, grunty rolne, które stanowią majątek osobisty Wnioskodawczyni, który otrzymała przed zawarciem małżeństwa oraz grunty rolne, które Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupili wspólnie po zawarciu małżeństwa i stanowią majątek wspólny.

Od 1 stycznia 2011 r. mąż Wnioskodawczyni jako rolnik ryczałtowy na mocy art. 43 ust. 3 o podatku od towarów i usług zrezygnował ze zwolnienia i zarejestrował się do VAT na zasadach ogólnych. Zgodnie z art. 96 ust. 2 mąż Zainteresowanej złożył zgłoszenie rejestracyjne i zgodnie z powyższym artykułem faktury przy sprzedaży wystawiane są tylko i wyłącznie przez męża Wnioskodawczyni jako zarejestrowanego podatnika VAT.

W najbliższym czasie Zainteresowana chciałaby dokonać sprzedaży gruntu, który stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni, a tytuł prawny jest wyłącznie na nazwisko Zainteresowanej.

Kupującymi mają być Kopalnie, grunt rolny będzie przeznaczony pod kopalnię.

Jest to pierwsza nieruchomość, którą Wnioskodawczyni sprzedaje. W przyszłości Zainteresowana nie planuje kolejnych sprzedaży nieruchomości. W planie zagospodarowania przestrzennego jest punkt, który mówi iż grunt może być zagospodarowany pod zabudowę.

W piśmie z dnia 14 marca 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi gospodarstwo rolne wspólnie z mężem i zgodnie z art. 96 ust. 2 dotyczącym zgłoszenia rejestracyjnego - czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jest mąż. Wnioskodawczyni wskazała, iż była rolnikiem ryczałtowym do dnia 1 stycznia 2011 r. Od dnia 1 stycznia 2011 r. mąż Wnioskodawczyni na mocy art. 43 ust. 3 zarejestrował się do VAT i od tego momentu wspólnie prowadzą gospodarstwo rolne na zasadach ogólnych. Grunt przeznaczony do sprzedaży, Wnioskodawczyni nie udostępniała innym osobom w żadnych charakterze. Na przedmiotowym gruncie prowadzona jest działalność rolnicza, którą Wnioskodawczyni prowadzi wspólnie z mężem na rachunek. Faktury z tej działalności wystawiane są tylko i wyłącznie na męża i przez męża. Nie poniesiono żadnych nakładów w celu przygotowania przedmiotowego gruntu do sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowej działki, której tytuł prawny jest wyłącznie na nazwisko Wnioskodawczyni będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%. Jeżeli tak, to czy powinna być wystawiona faktura VAT i kto ma ją wystawić.

Zdaniem Wnioskodawczyni, należy opodatkować nieruchomość zgodnie z art. 5 ustawy o VAT o opodatkowaniu, któremu podlega odpłatna dostawa towarów. W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż sprzedaż powinna być udokumentowana fakturą VAT, którą powinien wystawić mąż Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy, stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego np. nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek otrzymany został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Jednocześnie należy podkreślić, że za prowadzenie działalności gospodarczej nie mogą być uznane czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni niebędąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług otrzymała od brata umową darowizny nieruchomość (grunt rolny) oznaczoną o pow. 1 ha 69 arów. 20 kwietnia 2002 r. Wnioskodawczyni wyszła za mąż. Zainteresowana wraz z mężem posiada wspólność majątkową i razem prowadzą gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzą grunty rolne, które stanowią majątek osobisty męża, gdyż dostał je od rodziców przed zawarciem małżeństwa, grunty rolne, które stanowią majątek osobisty Wnioskodawczyni, który otrzymała przed zawarciem małżeństwa oraz grunty rolne, które Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupili wspólnie po zawarciu małżeństwa i stanowią majątek wspólny. Zainteresowana chciałaby dokonać sprzedaży gruntu 646/3, który stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni, a tytuł prawny jest wyłącznie na nazwisko Zainteresowanej. Na przedmiotowym gruncie prowadzona jest działalność rolnicza, którą Wnioskodawczyni prowadzi wspólnie z mężem na rachunek Faktury z tej działalności wystawiane są tylko i wyłącznie na męża i przez męża. Grunt przeznaczony do sprzedaży Wnioskodawczyni nie udostępniała innym osobom w żadnym charakterze. Nie poniesiono żadnych nakładów w celu przygotowania przedmiotowego gruntu do sprzedaży. Kupującymi mają być Kopalnie, grunt rolny będzie przeznaczony pod kopalnię. Jest to pierwsza nieruchomość, którą Wnioskodawczyni sprzedaje. W przyszłości Zainteresowana nie planuje kolejnych sprzedaży nieruchomości. W planie zagospodarowania przestrzennego jest punkt, który mówi iż grunt może być zagospodarowany pod zabudowę.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że pomimo, iż grunty spełniają pojęcie towarów zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy, z okoliczności sprawy nie wynika, aby Wnioskodawczyni planując sprzedaż działki będzie działała w charakterze handlowca. Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zatem dostawę nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, planując sprzedaż przedmiotowej działki Wnioskodawczyni korzystać będzie z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, planowana dostawa działki wchodzącej w skład majątku osobistego Wnioskodawczyni, nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej, a co za tym idzie nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku rozliczenia podatku z tego tytułu.

Tym samym udzielenie odpowiedzi na wątpliwości, co do obowiązku wystawienia faktury VAT, określenia podmiotu do tego zobowiązanego oraz wysokości stawki podatku VAT jest niezasadne.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonka Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.