IPTPP2/443-239/13-4/PR - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek niezabudowanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2013 r. (data wpływu 27 marca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2013 r. (data wpływu 16 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek niezabudowanych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 maja 2013 r. poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem oraz prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod kodem PKD 43.11.Z "Rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych". Obecnie Wnioskodawca jest w posiadaniu około 40 hektarów gruntów rolnych, nabytych w przeciągu 20 lat, licząc od końca lat 80 tych. Powyższe grunty są zlokalizowane na obszarze różnych gmin w województwie i zostały nabyte w drodze darowizny oraz poprzez zakup w celu prowadzenia działalności rolniczej i ogrodniczej (sady znajdują się na obszarze około 9 hektarów).

W 2011 r. uchwałą Rady Gminy z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w miejscowościach, został zmieniony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego części działek rolnych, o których mowa powyżej.

W związku ze słabą opłacalnością działalności rolniczej Wnioskodawca, w związku z powyższą uchwałą, powziął decyzję o sprzedaży posiadanych nieruchomości niezabudowanych i dokonał w tym celu podziału gruntu na działki o powierzchni od około 11 do 25 arów.

W piśmie z dnia 10 maja 2013 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością sklasyfikowaną pod kodem PKD 43.11.Z "Rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych". W wyniku dokonanego podziału powstały 52 działki. Wnioskodawca podał numery działek oraz ich powierzchnie wyrażone w hektarach:

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż działka nr 292/48 zlokalizowana w obrębie wsi została w niewielkiej części (około 25 arów) wydzierżawiona Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziałowcami są Zainteresowany wraz z małżonką. Wnioskodawca na dzień dzisiejszy nie ma innych, niż wskazane we wniosku działek przeznaczonych na sprzedaż.

W 2012 r. zostało sprzedane około 14 arów dla X na potrzeby rozbudowy drogi ekspresowej 2 października 2006 r. zostały sprzedane jednemu kupującemu 3 działki o numerach ewidencyjnych 165/1, 164/3 oraz 164/5 o łącznej powierzchni 3,9037 ha.

24 września 2007 r. zostały sprzedane działki nr 28/2 i 29/4 o powierzchni 1 ha.

9 listopada 2009 r. została sprzedana działka nr 285/3 o powierzchni 0,3048 ha.

W roku 2010 została sprzedana działka nr 285/4 o powierzchni 0,7620 ha.

2 marca 2010 r. została sprzedana działka nr 149/2 o powierzchni 0,4 ha.

Przed zmianą planu zagospodarowania przestrzennego w okręgu zostały sprzedane działki o numerach 28/2, 29/4, 285/4 oraz 149/3.

W 28 grudnia 2012 r. po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego została sprzedana działka nr 292/44 w powyższym okręgu.

Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek wydatków w celu przygotowania gruntu na sprzedaż. Jedyne wydatki, które zostały poniesione dotyczyły opłat związanych z podziałem działek. W związku z zamiarem sprzedaży działek Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości zamieszczenia ogłoszenia w prasie lokalnej i Internecie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca zamierza w niedalekiej przyszłości (po 1 kwietnia 2013 r.) dokonać sprzedaży powyższych działek. Działki, o których mowa powyżej, należą do majątku osobistego Wnioskodawcy i nie są w żaden sposób związane z prowadzoną działalnością gospodarczą przez Wnioskodawcę. Ich nabycie w przeszłości było związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością rolniczą.

Czy sprzedaż powyższych działek niezabudowanych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek niezabudowanych z majątku osobistego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca nie nabył powyższych działek w celu ich odsprzedaży, lecz w celu prowadzenia działalności rolniczej. Dopiero po wielu latach postanowił zaprzestać prowadzenia powyższej działalności i zdecydował się na ich zbycie.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 2 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. "Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych". Brak zatem domniemania obowiązującego przed tym dniem, które stanowiło, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy, stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest także czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest rolnikiem oraz prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną pod kodem PKD 43.11.Z "Rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych". Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Obecnie Wnioskodawca jest w posiadaniu około 40 hektarów gruntów rolnych, nabytych w przeciągu 20 lat, licząc od końca lat 80 tych. Powyższe grunty są zlokalizowane na obszarze różnych gmin w województwie i zostały nabyte w drodze darowizny oraz poprzez zakup w celu prowadzenia działalności rolniczej i ogrodniczej (sady znajdują się na obszarze około 9 hektarów). W 2011 uchwałą Rady Gminy z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w miejscowościach, został zmieniony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego części działek rolnych o których mowa powyżej. W związku ze słabą opłacalnością działalności rolniczej Wnioskodawca w związku z powyższą uchwałą powziął decyzję o sprzedaży posiadanych nieruchomości niezabudowanych i dokonał w tym celu podziału gruntu na działki o powierzchni od około 11 do 25 arów. W wyniku dokonanego podziału powstały 52 działki. Oprócz nowopowstałych działek, Wnioskodawca posiada działkę nr 292/48 zlokalizowaną w obrębie wsi, która została w niewielkiej części (około 25 arów) wydzierżawiona Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, gdzie udziałowcami są Zainteresowany wraz z małżonką. Wnioskodawca na dzień dzisiejszy nie ma innych, niż wskazane we wniosku działek przeznaczonych na sprzedaż.

W 2012 r. zostało sprzedane około 14 arów dla X na potrzeby rozbudowy drogi ekspresowej 2 października 2006 r. zostały sprzedane jednemu kupującemu 3 działki o numerach ewidencyjnych 165/1, 164/3 oraz 164/5 o łącznej powierzchni 3,9037 ha.

24 września 2007 r. zostały sprzedane działki nr 28/2 i 29/4 o powierzchni 1 ha.

9 listopada 2009 r. została sprzedana działka nr 285/3 o powierzchni 0,3048 ha.

W roku 2010 została sprzedana działka nr 285/4 o powierzchni 0,7620 ha.

2 marca 2010 r. została sprzedana działka nr 149/2 o powierzchni 0,4 ha.

Przed zmianą planu zagospodarowania przestrzennego w okręgu zostały sprzedane działki o numerach 28/2, 29/4, 285/4 oraz 149/3.

W 28 grudnia 2012 r. po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego została sprzedana działka nr 292/44 w powyższym okręgu.

Ponadto Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek wydatków w celu przygotowania gruntu na sprzedaż. Jedyne wydatki, które zostały poniesione dotyczyły opłat związanych z podziałem działek. W związku z zamiarem sprzedaży działek Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości zamieszczenia ogłoszenia w prasie lokalnej i Internecie.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż działania Wnioskodawcy stanowią zainicjowany przez Zainteresowanego proces polegający na uzyskaniu decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości. Okoliczność, że w wyniku podziału powstały 52 działki w zestawieniu z faktem, iż Wnioskodawca dokonywał wcześniej sprzedaży gruntów innych niż ww. nowopowstałych działek, to w ocenie tut. Organu dostawa działek nie będzie odbywała się w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Takie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami świadczą o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Zatem, w ocenie tut. Organu, planowanych dostaw przedmiotowych działek nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wydatki związane z podziałem nieruchomości na 52 działki, podjęcie działań marketingowych co do sprzedaży tych działek, chociażby były to tylko tzw. ogłoszenia zwyczajowe (zamieszczenia ogłoszenia w prasie lokalnej i Internecie), w żaden sposób nie mogą świadczyć o wyłącznym działaniu w celu wykonywania jedynie prawa własności majątku osobistego w celu spożytkowania na potrzeby prywatne.

Opisana sytuacja bezsprzecznie zatem świadczy o zamiarze wykonywania czynności w sposób częstotliwy, bowiem Wnioskodawca zamierza sukcesywnie sprzedawać wydzielone działki, oraz przesądza o wykorzystywaniu towarów (działek) w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Fakt podziału przed sprzedażą nieruchomości na 52 działki umożliwiający łatwiejszą ich sprzedaż oraz uatrakcyjniający je rynkowo wskazuje, że Wnioskodawca jako właściciel nieruchomości działa z zamiarem uzyskania w ten sposób stałych dochodów.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując dostawy przedmiotowych działek niezabudowanych będzie wypełniał definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i będzie spełniał przesłanki do uznania Jego za podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji przedmiotowa sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.