IPTPP2/443-186/11-4/BM - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług zbycia budynku wraz z gruntem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 25 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 22 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia budynku wraz z gruntem - jest prawidłowe.

W dniu 25 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia budynku wraz z gruntem. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą jako Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna, która posiada własne grunty i posadowione na nich zabudowania do celów produkcyjno - magazynowych, powstałe w latach 70-tych. Uchwałą Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni Wnioskodawczyni zamierza zbyć budynek wybudowany w 1974 r. wraz z gruntem, na którym jest posadowiony.

Budynek był wybudowany i oddany do używania przed wejściem przepisów o podatku od towarów i usług, a obecnie jest wydzierżawiony na cele produkcyjno-magazynowe. W okresie obowiązywania powyższych przepisów nie dokonywano czynności modernizacyjnych (ulepszających) w rozumieniu w. przepisów /tj. czynności ulepszających, których koszty stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W piśmie z dnia 16 sierpnia 2011 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, iż jest zarejestrowanym czynnym płatnikiem podatku VAT od początku, gdy ten podatek zaczął obowiązywać do chwili obecnej. Budynek przedmiotowy był oddany do użytkowania w 1973 r. i wykorzystywany do produkcji drobiarskiej (kury nioski). W 1989 r. zaprzestano produkcji jaj i od 15 stycznia 1992 r. został oddany w dzierżawę po raz pierwszy Zakładowi (...).

Do dnia dzisiejszego budynek jest wydzierżawiany, a czynsz i inne usługi były i są fakturowane zgodnie z obowiązującymi przepisami skarbowymi. W ww. budynku nie dokonano ulepszeń przekraczających 30% wartości budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zbycie określonego wyżej budynku wraz z gruntem, na którym jest posadowiony, w myśl opisanego stanu faktycznego jest obciążone podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, konfrontując przedstawiony opis zdarzenia przyszłego (zbycie określonej w niniejszym wniosku nieruchomości) z powołanymi przepisami prawa podatkowego dotyczącymi zastosowania zwolnienia z podatku VAT, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, ponieważ nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a od jego momentu upłynął okres przekraczający 2 lata oraz nie ponoszono kosztów ulepszających (modernizacyjnych) przekraczających 30% jej wartości.

Jednocześnie w myśl art. 29 ust. 5 ustawy, do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Zatem jeżeli dostawa wymienionego wyżej budynku korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym jest posadowiony.

Wnioskodawczyni wskazała, iż jej stanowisko wspiera uzasadnienie stanowiska organów podatkowych podane w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2010 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Co do zasady stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Pierwsze zasiedlenie występuje wówczas, gdy budynek, budowla lub ich części są wydawane pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Istotne jest jednak to, że musi to nastąpić w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. sprzedaż, najem, dzierżawa).

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Na mocy art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamierza zbyć budynek wybudowany w 1974 r. wraz z gruntem, na którym jest posadowiony. Budynek był wybudowany i oddany do używania przed wejściem przepisów o podatku od towarów i usług. Budynek był wykorzystywany do produkcji drobiarskiej. W 1989 r. zaprzestano produkcji jaj i od 15 stycznia 1992 r. został oddany w dzierżawę po raz pierwszy Zakładowi (...). Do dnia dzisiejszego budynek jest wydzierżawiany, a czynsz i inne usługi były i są fakturowane zgodnie z obowiązującymi przepisami.

W budynku nie dokonywano czynności modernizacyjnych (ulepszających), których koszty stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowego budynku nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Ww. budynek został bowiem oddany pierwszemu użytkownikowi do użytkowania (oddany w dzierżawę) w roku 1992, kiedy nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług. A zatem nie nastąpiło wówczas oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dostawa ww. budynku będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, bowiem - jak wskazano we wniosku - budynek został wybudowany przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, zatem przy jego budowie nie przysługiwało Wnioskodawczyni prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz nie ponoszono wydatków na jego ulepszenie. Tym samym, w oparciu o art. 29 ust. 5 ustawy zbycie gruntu, na którym posadowiony jest budynek, również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku.

W związku z powyższym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać je za prawidłowe, jednakże rozstrzygnięcie oparto na innym przepisie prawa niż wskazała to Zainteresowana.

Końcowo tut. Organ nadmienia, iż pomimo, że we wniosku ORD-IN zaznaczono pozycje 49 i 51 jako zaistniały stan faktyczny, to jednak z uwagi na treść złożonego wniosku, a w szczególności wskazanie, że Wnioskodawczyni zamierza zbyć budynek oraz stanowisko Wnioskodawczyni powołujące się na przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, tut. Organ uznał, że przedmiotowy wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.