IPTPP2/443-183/14-5/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2014 r. (według daty wpływu), uzupełnionym pismami z dnia 30 maja 2014 r. (według daty wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia not korygujących - jest prawidłowe.

W dniu 7 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia not korygujących oraz zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 30 maja 2014 r. poprzez wycofanie wniosku odnośnie zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym oraz doprecyzowanie opisu sprawy w zakresie podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 kwietnia 1997 r. Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2009 r. Zainteresowany zakupił jako osoba fizyczna materiały budowlane służące wykończeniu lokalu mieszkalnego. Jednak kilka firm sprzedających wystawiło przy zakupie fakturę VAT, wskazując jako nabywcę firmę Wnioskodawcy: "...", zamiast danych osobowych Zainteresowanego wpisując w miejsce nabywcy...; pozostałe dane na fakturze - adres był taki sam, gdyż jako siedzibę firmy Wnioskodawca zgłosił miejsce zamieszkania.

W 2013 r., osoba przygotowująca do urzędu skarbowego wniosek o zwrot VAT na materiały związane z budownictwem mieszkaniowym, poniesionych od dnia 1 maja 2004 r. VZM-1, zauważyła nieprawidłowe dane na fakturze, aby skorygować błędy Wnioskodawca wystąpił do wystawców o skorygowanie nieprawidłowości, wysyłając im noty korygujące z prawidłową nazwą odbiorcy. Niektórzy sprzedawcy odesłali podpisane noty, natomiast jeden z nich był już w stanie upadłości i odmówił podpisania not korygujących.

W czerwcu 2013 r. Zainteresowany złożył wniosek do właściwego urzędu skarbowego, ten jednak odmówił dokonania zwrotu dotyczącego wszystkich faktur wystawionych na nazwę firmy, uzasadniając to tym, że jedynym prawidłowym dokumentem korygującym zaistniały stan będą faktury korygujące wystawione przez sprzedawców, jednak Wnioskodawca nie ma możliwości wyegzekwowania faktur korygujących, gdyż sprzedawcy odmawiają ich wystawienia.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że wydatki udokumentowane fakturami wystawionymi na nazwę firmy nie były księgowane w ewidencjach związanych z działalnością gospodarczą, ani też Zainteresowany nie odliczył z tego tytułu podatku naliczonego VAT. Materiały budowlane, udokumentowane fakturami wystawionymi na firmę Wnioskodawcy, nie mają żadnego związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Ponadto Zainteresowany oświadczył, iż elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz oświadczył, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta ani w decyzji, ani w postanowieniu organu podatkowego, ani organu kontroli skarbowej. W kwestii będącej przedmiotem wniosku nie była prowadzona kontrola podatkowa ani postępowanie podatkowe. Wniosek VZM z fakturami skorygowanymi notami korygującymi został złożony do urzędu skarbowego, ale na wstępie zweryfikowany przez pracownika urzędu i faktury zostały z wniosku wykreślone, a wniosek skorygowany, jednak nie miało to charakteru postępowania podatkowego ani kontroli podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy jako osoba fizyczna, Wnioskodawca może wystawić notę korygującą do faktury VAT, zmieniając tym samym dane odbiorcy faktury i czy faktury te może ująć we wniosku VZM.

2. Czy błąd w fakturze VAT, polegający na tym, że faktura została wystawiona na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, zamiast na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności (zakup materiałów budowlanych na cele mieszkaniowe) można poprawić poprzez wystawienie noty korygującej, czy też faktury korygującej VAT.

3. Czy Wnioskodawca może ująć we wniosku faktury, (których wystawca odmawia dokonania jakiejkolwiek korekty danych, gdyż toczy się wobec niego postępowanie upadłościowe), a które nie zostały zaksięgowane w ewidencji dotyczącej jego działalności gospodarczej. Wprawdzie siedziba firmy mieści się pod tym samym adresem, jednak Zainteresowany nie wykonuje w tym lokalu działalności gospodarczej i wydatki te służyły tylko i wyłącznie zaspokojeniu celów mieszkaniowych.

Zainteresowany nadmienił, że w nazwie odbiorcy obok nazwy firmy jest też jego imię i nazwisko, a adres jest ten sam.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Szukając odpowiedzi na zaistniałą sytuację Wnioskodawca natknął się na indywidualną interpretację w podobnej sprawie, którą pozwolił sobie powołać: ITPP1/443-449a/11/AT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, przy czym z uwagi na okoliczności przedstawione we wniosku oraz fakt, iż Wnioskodawca wskazał, że złożony wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, tut. Organ dokonał rozstrzygnięcia w przedmiotowej spawie w oparciu o stan prawny obowiązujący w 2013 r.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. - rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl ww. przepisu w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

I tak, zasady wystawiania faktur do 31 grudnia 2013 r. regulowano w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę wystawia:

Faktury mogą również wystawiać - stosownie do ust. 2 ww. artykułu rozporządzenia - zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni.

Stosownie do treści § 5 ust. 1 rozporządzenia faktura powinna zawierać:

W świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W praktyce zdarzają się jednak sytuacje, gdy po wystawieniu faktury następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub faktura zawiera błędy. W takiej sytuacji ustawodawca wskazuje na możliwość korygowania błędów w takiej fakturze.

Na mocy § 13 ust. 1 rozporządzenia w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług - w myśl § 13 ust. 2 rozporządzenia - faktura korygująca powinna zawierać:

Według § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" (§ 13 ust. 8 rozporządzenia).

Stosownie do § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca wystawiana w przypadku podwyższenia ceny - według ust. 2 ww. paragrafu rozporządzenia - powinna zawierać:

Ponadto zgodnie z § 14 ust. 3 rozporządzenia faktura korygująca wystawiana w przypadku stwierdzenia pomyłek, o których mowa w ust. 1, powinna zawierać dane określone w ust. 2 pkt 1 i dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6 zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca, a także:

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się m.in. w przypadku udzielenia rabatów, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, podwyższenia ceny lub stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Z przytoczonych uregulowań wynika zatem, że faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, a celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Ponadto należy wskazać, iż w myśl § 15 ust. 1 rozporządzenia, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Nota korygująca wymaga akceptacji wystawcy faktury (§ 15 ust. 2 rozporządzenia).

Na mocy ust. 3 cytowanego paragrafu rozporządzenia, nota korygująca powinna zawierać:

Noty korygujące, stosownie do § 15 ust. 5 rozporządzenia, powinny zawierać wyrazy "NOTA KORYGUJĄCA".

Z cytowanych przepisów wynika, iż podmiotem któremu prawodawca przyznał prawo wystawienia noty korygującej jest nabywca towaru lub usługi, który prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy. Podkreślenia wymaga, że użyte przez ustawodawcę sformułowanie "jakakolwiek informacja wiążąca się z nabywcą" w ww. przepisach dotyczących wystawiania not korygujących oznacza możliwość korygowania pomyłek w sposobie określenia nabywcy, np. błąd w nazwie, adresie lub numerze indentyfikacyjnym. Powyższe wskazuje, że w tym trybie mogą być prostowane jedynie pomyłki dotyczące tego konkretnego podatnika. Zatem w sytuacji, gdy nabywca otrzyma fakturę zawierającą błędy tylko w niektórych elementach nazwy, wówczas może je skorygować notą korygującą.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący od dnia 1 kwietnia 1997 r. osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w 2009 r. zakupił jako osoba fizyczna materiały budowlane służące wykończeniu lokalu mieszkalnego. Jednak kilka firm sprzedających wystawiło przy zakupie fakturę VAT, wskazując jako nabywcę firmę Wnioskodawcy, zamiast danych osobowych Zainteresowanego; pozostałe dane na fakturze - adres był taki sam, gdyż jako siedzibę firmy Wnioskodawca zgłosił miejsce zamieszkania. W 2013 r., osoba przygotowująca do urzędu skarbowego wniosek o zwrot VAT na materiały związane z budownictwem mieszkaniowym, poniesionych od dnia 1 maja 2004 r. VZM-1, zauważyła nieprawidłowe dane na fakturze, aby skorygować błędy Wnioskodawca wystąpił do wystawców o skorygowanie nieprawidłowości, wysyłając im noty korygujące z prawidłową nazwą odbiorcy. Niektórzy sprzedawcy odesłali podpisane noty, natomiast jeden z nich był już w stanie upadłości i odmówił podpisania not korygujących. Wnioskodawca nie ma możliwości wyegzekwowania faktur korygujących, gdyż sprzedawcy odmawiają ich wystawienia.

Wydatki udokumentowane fakturami wystawionymi na nazwę firmy nie były księgowane w ewidencjach związanych z działalnością gospodarczą, ani też Zainteresowany nie odliczył z tego tytułu podatku naliczonego VAT. Materiały budowlane, udokumentowane fakturami wystawionymi na firmę Wnioskodawcy, nie mają żadnego związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W tym miejscu należy zauważyć, że zasady składania wniosków dotyczących zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części, do 31 grudnia 2013 r. zostały uregulowane w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468, z późn. zm.).

Z treści art. 4 ust. 1 ww. ustawy wynika, że prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa zauważyć należy, że w niniejszej sprawie Wnioskodawca nie wystąpił jako nabywca przedmiotowych materiałów budowlanych prowadzący działalność gospodarczą, lecz jako taki podmiot jest jedynie adresatem figurującym na otrzymanych fakturach dokumentujących ww. wydatki. Wobec powyższego, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej przez Zainteresowanego - będącego czynnym podatnikiem podatku VAT - działalności gospodarczej, ma on prawo do skorygowania błędnie wskazanych danych osobowych na przedmiotowych fakturach, tak aby dokonane zakupy nie wiązały się z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie w przypadku otrzymania faktur zawierających błędy, polegające na wskazaniu w miejscu nabywcy osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą zamiast osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, Wnioskodawca, który prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo wystawić noty korygujące ww. błędy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, np. dotyczące podstawy opodatkowania, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo należy wskazać, że w niniejszej interpretacji indywidualnej rozstrzygnięto wniosek wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w części dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, tj. odnośnie części pytania nr 2 wniosku ORD-IN (Czy faktury te Wnioskodawca może ująć we wniosku VZM...) oraz pytania nr 3 wniosku ORD-IN, został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.